Page 427-428 |
Previous | 214 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
427
JOANNIS COLUMBI
428
nosier dicat, hòc Diocletìano primo evenisse, ni vi¬ vus imagines suas statuasque aboleri videret. Nani hoc siraplìciter verura non esse, vel ex eo patet, quod Tacìtus lib. ni Hist, e, 15, Vilelliì imagines dìreptas, etc. 85, ìpsum Vìteirrum ìnler caeteras contuinelìas cadenles statuas suas contueri subactura narret. Ve¬ runi ut hoc potius, quod instare videtur, agamus, verba haec a hlatlis et carie non arbitror evasisse jlbesa, Nara et bis dicitur idera, arnborura iraagìnes fuisse deposilas, nec caetera satis apla el concinna vi¬ dentur. Paulo melius se habebunt, sì legeriraus, Ima¬ gines ejus, cum quo pidus esset ; et pro, Ei quia, etenim quia senes ambo simul plerumque pìcli erant. Ac for¬ tassis in principio eliara, prò eodemque tempore, eodem quoque tempore, scribendura.
In odium vilw dejectus. Utique Laclantius neuli¬ quam*! scripsit, ad humilem vìlam dejectus, eiin odium vitw dejectus, uno eoderaque in loco, Soranolenti lì - brarìi repetunt interdum voces, cura sequì debuit alia siraìlìs soni. Loco igilur posteriore adductus, aut dedudus, repone ; quoraodo et Cicero deducere ali¬ quem in fletum inque misericordiam dixil.
IN CAPUT XLHI,
UnUs jamsupereraL Maxirainura inlelligi satis liquet ex seipientibus, Verura an evidens raiio sìt Anlonìi Pagìi, Maximìnum ìnlerìisse anno Cbristi 515 non, ul alii dìcunt. A, 514, quìa Lactanlius nonnisi narralo Diocietianì exitu, de morte Maxiraìni agit, quera Dìo¬ cletiano constai fuisse superstitera, alìos velini dìspi¬ cere. Adì, si vacai, opus laudatum, pagina 248,
Cum haberet wmulatianem. Laclantius de Ira Dei, e, 15: Nisi accedat sapientia, per quam habeanl malo- rum rejedionem. Hìeronymus ad Nepotìanura : Habelo prudentiam, justitiam, temperantiam, fortìtudinem. Sparlianus in Hadr, cap. 5: Tantum clementiw stu¬ dium habuit.
El ipse legatos. Suspicor fuìsse. Ergo el ìpse legalos ad urbem misil occulte. Et ipse, puta, non secus, ac ninicé conspìraverant ìnler se Conslantìnus et Li¬ cinius.
IN GAPUT XLIV.
De Mauris alque Italis nuper extraxerat. Usilatius, éontraxerat. Arbilror laraen et alterum alicubi locum habere.
Ad utrumque paratus. Virgìlii est :
Fidens animi atque ad utrumque paratus. Mn, n, vs. 61. Allerum:
.... Neque hìs fuga nota, neque illis. quod paulo post sequitur, habes Mn. lìb. x, vs, 755. Commonilus in quiete Conslantìnus. Multa ad hunc lòcum ampbssìmus Cuperus, quae cura lectoribus curiosis placìlura esse non dubitem, tanto pauciora erunl, quje a me nunc adjicìeniur. Ac de veriiate bujus historiae cum neraine serrani longae contentionis ducere vebni, probe memor eor^um, quae se narrat Eusebius ab ipso Constantino audivìsse; itera eorura, quae pie dicuntur ab bis , qui monenl satis probabile habendum, Deum, ut prìmarn christianae religionis originem pluriraìs, ita ejusdera sub Coiistantino la- lissìme propagandae progressura, saltem hoc uno, si non et pluribus rairaculis adjuvisse. Verurataraen ìn talibus, non quid horaìnibus, sed quid Deo fuerìt vi¬ sura, unice speclandura arbitror; adeoque quid vere lactum in bistoriis non dubiae fìdeì narretur, non quid humani judicii imbeciililas conveniens fulurum fuìsse arbitretur. Ergo si, bona cum pace secus sen- tientiunr, licebit niibi in hoc aliquid auturaare, exis¬ tirao apparitiorres duas, secundurn loca, modum et tempora mullurn diversas, raiscerì in unara. Cura Ju¬ lianus coelestis sacraraenli deserlor nefarius, gregera Doniirrìcunr vafriiìe pariter el crudelitaie suraraa vas- tar^et , inque eura rabiera quoque Judaeorrrra conci¬ larel, non ìn vestiraenlisrnodo horaìnura, uli lestan¬ lur plurirai, sed et in coelo signum crucis, et hoc
A quìdera splendìdissìraara in facìern emlcuìsse, nar¬ rant auctor-es non levis fideì. Ex quìbus audiaraus, si placet, unura, Nazìanzenura nerape, note sandìiatis et constanliae Patrera. Invectìva in Julianura secunda ìs ita loquiiur: O'^ Ss Iti zovzov (Deest vox zovzov in Ed. Gr. Lat. Par. A. 1650) irapa^o^ózzpov y.ai izzptt^a- vzcTZZpov, scTZYì fSàg lv TW ovpa.vM zòv (Tzavpòv Txspiypà- G)wv , Ttat TÒ TTpòzzpov STTt 7^? KTijijta^óptsvov zotg àQéotg y.ai (T-)(rìp.a, yal ovop.a, vvv zv ovpavM Szhovzai nàa-tv snifTYìg, yal yivzzat zpoTzaiov tw 0ew tvSs" v.azà tó5v «o-sSwv vtxv]?, zpòizatov (Eadem habel hoc loco zpo- TTaiov, pro zpoTvatov) i:avzòg v-^ffkòzzpov* izpòg zavza. zi fhdovzat (Eadem yìQorooo't) ot zov aiodvog zovzov a-ofoi. Hoc si reclaraanie veritate scripsisset Gregorius , eopse properaodura lerapore, quo facla ferebanlur, quam male consuluisset pìetati christianae ! Mea igi¬ tur opinio cst, vidisse quidem etiam Constantinura crucis figurara ìn soranìo niraìrum divinilus profeclo. Sin vero vidisset etìam ìn coelo, vix lacuisset Iioc loco
B tara opportuno Nazìanzenus ; vix oraisissel Laclan¬ tius; aut certe clarius et raagis dìlucìde narrasset. Posset etiam dici, salìs visurn Deo, pìuni imperato- rem, et ad fovendam religionera sanclara irapìgre orania facìenleni, apparìiione graiìosa per quìetera moncre alque ìnslìgare : Paganis vero et Judaìis ad dislurbandos irapios conalus majore opus fuisse ter¬ rore. Sed veniara raibi denl allius baec rimari alque excutere soliti, si non satis perite videor ìu bis ver¬ sari. Eusebiura fusius de viso isthoc dìfferenleni cura forte legerenl, videbar raihi lerapus, quo conlìngeret illnd constantino, videre clarioribus ab Eusebio ipso verbis designalunr, quara visura ìd est ìrrlerprelìbus, viris rae partibus raullis doctioribus. Aìt Eusebius lìb, I de Vita Conslantini, e. 28 : \p.(^t p.z(rrìp.^ptvàs Yikiov Mpag, ^^n zng rip-épag aTTovlivovcrvìg, hoc iinpera¬ lori raonslratuin fuisse. Nec raullo aliter vel Nice¬ phorus, vel Socrales, Zonarasve, Pugnare vìdeniur ìllìs luec duo, de meridie, sìve circa merìdianas horas ,
^ ei inclinante in vesperam die, cura sinl eadera, Nara
^ Isìdorus lib, xx, e, 5, diserte ail, id elìarn lerapus meridiem appellari, quod post medium dìem esl; et Censorinus de Die nat. cap. rdt. de meridie ìd factum dici, quod faclura est ante supreraara, ìd est, ut plu¬ rimi exposuere, ante occasum solis. Nam et in XII Tabulis scriptum erat, &al occasus suprema tempeslas està. Piaìtorìa tamen (lex alii legunt prwloria) terapus jussit èsse supremum, quo praìtor in comitio supre¬ mam pronunlìavit populo, tesle Varrone de L. L, lìb, V, Hinc dies in meridiem vergere dicitur Araraiano Marcellino, lìb, xvi, ìn AUoculìone Julìani. Idem lìb. XXXI, p. m. 455: Exorsumque prwlium, vergente in meridiem die, tenebrw occupavere nodurnw. Ex bis palet, Eusebiura isthic non scripsisse pugnanlia : sed merìdiera dici apud veieres eliara horas occasuni solis propius antecedentes sed héec eo tanlura spedare ve¬ lira, ul quodnara terapus ab Eusebio desìguelur, de- clarent: de visione 1psa pluribus ìn praìsens agere nec vacat, nec forsitan allìnei.
I) Cumque repente populus. Quae notai arnpliss. Cupe¬ rus, fateor raìhì venisse ìn nrenleni, anlequam adve¬ nìssent litterae ipsius : nìsi quod pro Cumque, cum, deleta particula enclitica, et loco toO erant, quod vir ille doctissìmus reponit, dabat raibi conjectui'a raea suggerebat, aul edebat. Quod posterius si cui proba¬ tura fuerit, pro debita, forsan legendura elala, aut su¬ blala voce. Cireenses aulem solerane niunus nalalibus principum, sìve eos, princìpes darent populo, sive senatus populusque honori dìcarel prìncipura. Jul. Capìtolinus ìn Antonino Pio, e. 5 \ Circenses natali suo dicatos non respuit, alìis honoribus refulatìs.
Manus Dei supererai aciei. Biblica hiec phrasis esse vìdelur. Vide Ps, xxxvm (lat, xxxvn), 2; Ps, tLxxìk, 11, etc.
Proterretur. Opinor ego vocem miles huc rèponen- darn esse.
Primi nominis tilulum. Ex amplissimi Cuperi ad hurrc locum conjecturis araplector eam, quae statuii
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 427-428 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 427 JOANNIS COLUMBI 428 nosier dicat, hòc Diocletìano primo evenisse, ni vi¬ vus imagines suas statuasque aboleri videret. Nani hoc siraplìciter verura non esse, vel ex eo patet, quod Tacìtus lib. ni Hist, e, 15, Vilelliì imagines dìreptas, etc. 85, ìpsum Vìteirrum ìnler caeteras contuinelìas cadenles statuas suas contueri subactura narret. Ve¬ runi ut hoc potius, quod instare videtur, agamus, verba haec a hlatlis et carie non arbitror evasisse jlbesa, Nara et bis dicitur idera, arnborura iraagìnes fuisse deposilas, nec caetera satis apla el concinna vi¬ dentur. Paulo melius se habebunt, sì legeriraus, Ima¬ gines ejus, cum quo pidus esset ; et pro, Ei quia, etenim quia senes ambo simul plerumque pìcli erant. Ac for¬ tassis in principio eliara, prò eodemque tempore, eodem quoque tempore, scribendura. In odium vilw dejectus. Utique Laclantius neuli¬ quam*! scripsit, ad humilem vìlam dejectus, eiin odium vitw dejectus, uno eoderaque in loco, Soranolenti lì - brarìi repetunt interdum voces, cura sequì debuit alia siraìlìs soni. Loco igilur posteriore adductus, aut dedudus, repone ; quoraodo et Cicero deducere ali¬ quem in fletum inque misericordiam dixil. IN CAPUT XLHI, UnUs jamsupereraL Maxirainura inlelligi satis liquet ex seipientibus, Verura an evidens raiio sìt Anlonìi Pagìi, Maximìnum ìnlerìisse anno Cbristi 515 non, ul alii dìcunt. A, 514, quìa Lactanlius nonnisi narralo Diocietianì exitu, de morte Maxiraìni agit, quera Dìo¬ cletiano constai fuisse superstitera, alìos velini dìspi¬ cere. Adì, si vacai, opus laudatum, pagina 248, Cum haberet wmulatianem. Laclantius de Ira Dei, e, 15: Nisi accedat sapientia, per quam habeanl malo- rum rejedionem. Hìeronymus ad Nepotìanura : Habelo prudentiam, justitiam, temperantiam, fortìtudinem. Sparlianus in Hadr, cap. 5: Tantum clementiw stu¬ dium habuit. El ipse legatos. Suspicor fuìsse. Ergo el ìpse legalos ad urbem misil occulte. Et ipse, puta, non secus, ac ninicé conspìraverant ìnler se Conslantìnus et Li¬ cinius. IN GAPUT XLIV. De Mauris alque Italis nuper extraxerat. Usilatius, éontraxerat. Arbilror laraen et alterum alicubi locum habere. Ad utrumque paratus. Virgìlii est : Fidens animi atque ad utrumque paratus. Mn, n, vs. 61. Allerum: .... Neque hìs fuga nota, neque illis. quod paulo post sequitur, habes Mn. lìb. x, vs, 755. Commonilus in quiete Conslantìnus. Multa ad hunc lòcum ampbssìmus Cuperus, quae cura lectoribus curiosis placìlura esse non dubitem, tanto pauciora erunl, quje a me nunc adjicìeniur. Ac de veriiate bujus historiae cum neraine serrani longae contentionis ducere vebni, probe memor eor^um, quae se narrat Eusebius ab ipso Constantino audivìsse; itera eorura, quae pie dicuntur ab bis , qui monenl satis probabile habendum, Deum, ut prìmarn christianae religionis originem pluriraìs, ita ejusdera sub Coiistantino la- lissìme propagandae progressura, saltem hoc uno, si non et pluribus rairaculis adjuvisse. Verurataraen ìn talibus, non quid horaìnibus, sed quid Deo fuerìt vi¬ sura, unice speclandura arbitror; adeoque quid vere lactum in bistoriis non dubiae fìdeì narretur, non quid humani judicii imbeciililas conveniens fulurum fuìsse arbitretur. Ergo si, bona cum pace secus sen- tientiunr, licebit niibi in hoc aliquid auturaare, exis¬ tirao apparitiorres duas, secundurn loca, modum et tempora mullurn diversas, raiscerì in unara. Cura Ju¬ lianus coelestis sacraraenli deserlor nefarius, gregera Doniirrìcunr vafriiìe pariter el crudelitaie suraraa vas- tar^et , inque eura rabiera quoque Judaeorrrra conci¬ larel, non ìn vestiraenlisrnodo horaìnura, uli lestan¬ lur plurirai, sed et in coelo signum crucis, et hoc A quìdera splendìdissìraara in facìern emlcuìsse, nar¬ rant auctor-es non levis fideì. Ex quìbus audiaraus, si placet, unura, Nazìanzenura nerape, note sandìiatis et constanliae Patrera. Invectìva in Julianura secunda ìs ita loquiiur: O'^ Ss Iti zovzov (Deest vox zovzov in Ed. Gr. Lat. Par. A. 1650) irapa^o^ózzpov y.ai izzptt^a- vzcTZZpov, scTZYì fSàg lv TW ovpa.vM zòv (Tzavpòv Txspiypà- G)wv , Ttat TÒ TTpòzzpov STTt 7^? KTijijta^óptsvov zotg àQéotg y.ai (T-)(rìp.a, yal ovop.a, vvv zv ovpavM Szhovzai nàa-tv snifTYìg, yal yivzzat zpoTzaiov tw 0ew tvSs" v.azà tó5v «o-sSwv vtxv]?, zpòizatov (Eadem habel hoc loco zpo- TTaiov, pro zpoTvatov) i:avzòg v-^ffkòzzpov* izpòg zavza. zi fhdovzat (Eadem yìQorooo't) ot zov aiodvog zovzov a-ofoi. Hoc si reclaraanie veritate scripsisset Gregorius , eopse properaodura lerapore, quo facla ferebanlur, quam male consuluisset pìetati christianae ! Mea igi¬ tur opinio cst, vidisse quidem etiam Constantinura crucis figurara ìn soranìo niraìrum divinilus profeclo. Sin vero vidisset etìam ìn coelo, vix lacuisset Iioc loco B tara opportuno Nazìanzenus ; vix oraisissel Laclan¬ tius; aut certe clarius et raagis dìlucìde narrasset. Posset etiam dici, salìs visurn Deo, pìuni imperato- rem, et ad fovendam religionera sanclara irapìgre orania facìenleni, apparìiione graiìosa per quìetera moncre alque ìnslìgare : Paganis vero et Judaìis ad dislurbandos irapios conalus majore opus fuisse ter¬ rore. Sed veniara raibi denl allius baec rimari alque excutere soliti, si non satis perite videor ìu bis ver¬ sari. Eusebiura fusius de viso isthoc dìfferenleni cura forte legerenl, videbar raihi lerapus, quo conlìngeret illnd constantino, videre clarioribus ab Eusebio ipso verbis designalunr, quara visura ìd est ìrrlerprelìbus, viris rae partibus raullis doctioribus. Aìt Eusebius lìb, I de Vita Conslantini, e. 28 : \p.(^t p.z(rrìp.^ptvàs Yikiov Mpag, ^^n zng rip-épag aTTovlivovcrvìg, hoc iinpera¬ lori raonslratuin fuisse. Nec raullo aliter vel Nice¬ phorus, vel Socrales, Zonarasve, Pugnare vìdeniur ìllìs luec duo, de meridie, sìve circa merìdianas horas , ^ ei inclinante in vesperam die, cura sinl eadera, Nara ^ Isìdorus lib, xx, e, 5, diserte ail, id elìarn lerapus meridiem appellari, quod post medium dìem esl; et Censorinus de Die nat. cap. rdt. de meridie ìd factum dici, quod faclura est ante supreraara, ìd est, ut plu¬ rimi exposuere, ante occasum solis. Nam et in XII Tabulis scriptum erat, &al occasus suprema tempeslas està. Piaìtorìa tamen (lex alii legunt prwloria) terapus jussit èsse supremum, quo praìtor in comitio supre¬ mam pronunlìavit populo, tesle Varrone de L. L, lìb, V, Hinc dies in meridiem vergere dicitur Araraiano Marcellino, lìb, xvi, ìn AUoculìone Julìani. Idem lìb. XXXI, p. m. 455: Exorsumque prwlium, vergente in meridiem die, tenebrw occupavere nodurnw. Ex bis palet, Eusebiura isthic non scripsisse pugnanlia : sed merìdiera dici apud veieres eliara horas occasuni solis propius antecedentes sed héec eo tanlura spedare ve¬ lira, ul quodnara terapus ab Eusebio desìguelur, de- clarent: de visione 1psa pluribus ìn praìsens agere nec vacat, nec forsitan allìnei. I) Cumque repente populus. Quae notai arnpliss. Cupe¬ rus, fateor raìhì venisse ìn nrenleni, anlequam adve¬ nìssent litterae ipsius : nìsi quod pro Cumque, cum, deleta particula enclitica, et loco toO erant, quod vir ille doctissìmus reponit, dabat raibi conjectui'a raea suggerebat, aul edebat. Quod posterius si cui proba¬ tura fuerit, pro debita, forsan legendura elala, aut su¬ blala voce. Cireenses aulem solerane niunus nalalibus principum, sìve eos, princìpes darent populo, sive senatus populusque honori dìcarel prìncipura. Jul. Capìtolinus ìn Antonino Pio, e. 5 \ Circenses natali suo dicatos non respuit, alìis honoribus refulatìs. Manus Dei supererai aciei. Biblica hiec phrasis esse vìdelur. Vide Ps, xxxvm (lat, xxxvn), 2; Ps, tLxxìk, 11, etc. Proterretur. Opinor ego vocem miles huc rèponen- darn esse. Primi nominis tilulum. Ex amplissimi Cuperi ad hurrc locum conjecturis araplector eam, quae statuii |
