Page 499-500 |
Previous | 250 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
49a
GISBERTf CUPERI
5!}0
Ivp Carnoiensis, part. n, cap. 58, refert caput con- A simo. Iegenduni) el sola stadculo Ugni informis reprie
ciliì Nanneiensìs, quo funditus effodi jubenlur lapides quos in ruinosis locis et sylvestribus venerantur ; et cap. 67, caput concilii Agatbensis, quo sialuitur perscrutandum esse, sì aliquis vota ad arbores, vel ^ ad fontes, vel ad lapides quosdam quasi ad altaria faciat. Atque ex hìs satis superque patere arbilror Graecos, Syros, aliosique populos, lapides ìnformes ul deos coluisse. Nuncdispìciendum est, num co etìam vesa¬ niae progressus sit Romidì populus, ei gens togata. Matrem dcum et Elagabalum eos coluisse, ul et lapi¬ des unxìsse, nolum est : sed ìd ago, ul exaniinem num aliquod numen palriura ea forma venerali sbil. Gerle Tristan. 1.1, p.427, notai Jovem diclura esse sTràxptov, non solum quia ìn summìs raoniìbus colebalur , sed quia mons, vel rupes exislimabatur Jupiter ipse, qui revera erH Jnpìier cognon)inatus Lapis, Ciceroni memoraius, ejusque vestigiis alii anliquarii celebres insìstiint. Sed nibil huc pertinet Romanus veiustissi¬ mus rìlus, uti Apuleio vocatur, iurandì per Jovem la¬ pidem; \e\ sancdssìmum jusjurandum, Ul ìllud appel¬ lai Gellìus 1, 21. Nam quemadraodura docuerunt ex Festo et Pofybìo, Turnebus el Sarrctius, loculio cst eUipiìca; erqui ritu ilio jurabant, lapidem silìcem lenebam, h.ec verba dìcenies : Si sciens faUo, lum me Diespìler, salva urbe arceque, bonis ejiciat, ut ego hunc lapidem; unde patét Jovera lapidis forma a Ro¬ manis cultura non fuisse. Habuerunt laraen ìlli lapi¬ dìbus informibus honorera; uti nianaU lapidi, vel pe¬ lrw quw eral, Festo docente, exlra portam Capenani juxta wdein Mards, quam cum propier nimiam siccìta- tem in urbem prolraherenl, insequebatur slddm ptuvia, eumque, quod aquas manarel, manalem lapidem dixere. El ut lapis qui, Au.axagora pra^dìceuie, e sole deci¬ dit, cullus fuit : ila in agro Crusiumino, leste Li¬ vio xu, 9, lapis, qui in lOciìlui Manis cecidit, sacer habitus est ; si rnodo de eodem, et: non de abo b)quì- tur idem cap. 15 : In Crustumìno avem sangualem (quam vocant) sacrum lapidem rostro cecidi-^se. Uiau-
sentatur. Per sdpìtem crucis inleUigìl lignum crucis rccium, quod opStov ^vìov vocat Justinus; maleque hinc arbitratur Lipsius crucera aiiquando solo arrec- tarìo ligno conslìtisse, quia sensus cst non debere Gentes mirarì Cbrìsiianìs crucem ìn pretìo esse, cum ipsi sub forma'siìpìtisy vel staiìéuli, atque adeo recti pali, qui parlem crucis facit, Athenis quidera colanl Palladera, ìn JSgyplo aulem Cererern sìve Isìdem, Unte eodem capile dixerat Terlull. : Crucis qualitas, signum est de Ugno : elìam de materia coUds penes vos cum effigie. Quanquam sìcul vestrum liumma figura est, ita el nostrum sua propria : viderint nunc lineamenla, dum una sii qualitas ; viderit forma, dum ìpsum sii Dei corpus. His doclissimus Golliofr^edus verbis componi posse aestum ìnquirentium existimat, utrum Teriul¬ lìani tempore cruci superaddìta sii imago crucìfixi; additque cura ìnler nalìonum et Cbrìstianorum cru¬ ces aperte hoc discrimen ponere, illas nirairura fuisse cura effigie huraana, has sua propria figura, non hu¬ mana effigie, non lìneamenlìs humaiiis, sed «tdj- ylatiypLzvag, simulacro nudas : qua? certe quid sìbi ve- jirrt, vix capio. Nam ethnicos deorum suarum alìquem cruci aflìxum coluisse, vel cruci honorem (excipienl alii forte iEgyplìos, quorum in llier^oglyph. nolis figura instar crucis apparel) habuisse, non pulo apud Patrum vel alium queraquam reperiri : nec certe illa est mens Teriullìani ; verum is ita ar^guuieniatur : Christianorum crucera signura de ligno esse; gentiles eliam colere quod c(a ma/^ria, sive ex ligno facium est : alque ita arnborura earadera esse qualitaleni ; gentilium quidem iigna repraìsentare figuras liuma^ nas, id est, slaluas esse : crucem vero habere elìam bguram , non huraanara , verura suarn et propriam ; quo pertinet scribere Minuiium Eelicem in Ociavìo : Cruces edam nec coUmus, nec oplamus. Vos piane qui Ugmos deos consecrads, cruces dgneas^ ul deorum ves¬ trorum partes, forsiian adaratis. Inde addii Teriullia¬ nus nullam ralionem habeudain esse lineamenlorum,
lem ad alìud meiiibrum me còuvertam, noiandum G ^^^ ^^*^"^^ P^'^^^^^^^'^^^^^^se cruci,cumsìnticx ligno;
geniiles eliam stìpites nudos ut deos coluisse; quo perlinent licistw, de quibus ad apolheosin Homerì egi. Simulacrum eliam Dìuue Ephesìae cum primum ex coelo decidit, vel ab Amazonibus consecratum esl, fuìt iruncus acutus ulmeus, uli notai ad Eusebium Scabger ; quod si \ernm ( alia enim senlit Petìlus, cap. 50 poliiissimi libri de Amazonibus ), non satis caule Petrus Faber i, sem. 5, simulacrum Diana; ab Amazonibus venalrìcis antiqua ei solila bgur^a fuìsse consecraium scribit; et aeijue male ostendere cona¬ lur Dlana/n Èphésiam non fuìsse multis mammis et vcrubus exslructam : quod lainen adeo clarum esl, nt ne quidern pr'obatìone indigeal. Sed, ut ad rem re- dea ni, audiendus est Arnob. lib. vi, adv. Gentes : Ridetìs temporibus priscis Persas fluvium colidsse, memorialìa ut indicant scripla , informem Arabas lapi¬ dem, acìnacem Scijthìce naiiones, ramum pro Cìnxla Thespias, lignum Icarias (alii legunl Caryos, ei Ca-
ryara , vel Car^alydem Dìanara a Lacoiubus cultara ^ 7, ^I, Harni. Evan.
inielligunt) pro Diana indolalum, Pessìnundos sìUcem ^ Loensern ri Mise. 18, et poelae corani^en la tores ) ct
subjìcitque, si denius esse bic diffcrentiam, nibil ta¬ raen a crucis arredo stipite differrePalladem Aiiìcaiu, qu;e nescìo an ìlla fuerìi, quani e bg'MO Aulochthonas posuisse refert Eusebius loco laudalo. Frequens nu- lem luce superslitìo ìn agris, in quìbus Terminus forma lapidis vel slipiiis colebalur. Prìus nos docet Prudent., ir conlr-a Syra., 1U05 :
Utimur et ruris reditu, et ratione colendi Exercere manus nou poenitet ; et lapis illie St stetit antiquus, quem cingere sueverat error Fasciolis, vel gallinae pulmone rogare, Frangilur el nullis violalur Terminus extis. Alterum vero simul Ovid., n Fast. :
Termine sive lapis, sives es defossus in agro Stipes, ab anliquis tu quoque Numen habes.
TìbuUus i, 1, vocat stìpìlem desertum ( quem alii eraendant, alii explicant, mi videro licei apud Seal, ad Varr. i de Re RusL, Barth. iv, Adv. ^, Voss. ii, 7, ^I, Marra. Evan. Gipban. in/Ind. Lucret., Jac,
prò deum maire, pro Marte Romanos hastam, Varra- nìs ut indicant Musw; atque ul Aelhlìus memorai, ante usum disciplinam^jue fidorum , pluteum Samìos pro Junone; et àbsdnelìs a risu, cum pro diis immortadbus sigìllìoUs honiinum , et formis supplicatìs liumcmis ? Qiìse verba clarìssìrae ànìlera banc supersiiiionem nobis ob oculos ponunt. Sic Clemens Alex. Cinxiae vel Junonis simulacrum, Ttpzp.vtov zyysyópLpévov, Dian:H, 'èvlov ovy zlpyaq-pÀvQv', Junonìs, d-aviSa, Uli eruditis observalura, appellai ; i]eqne aliter^ vél Junonera Sa- miam, vel Mìnervani Lindiara describit CaUiraachuS apudf Euseb. in, 8 Praep., quérnadmoddiit erudite do¬ cci Vossius ad Gatulìura. De hujuscérno'dì slaluis eleganter lòquitur Terlull. i, 1^, ad Nat. : Si de hoc diff erenda intercedit, quando distìnguUntur a crucis stìpite Pallas Attica, el Ceres Pharìa , quw sìne fórma, rudi palo ( ita enim cum Siephano le Moyne, viro doctis-
deasciatum siipitem, Prudent., iu Hym,Romani mariy¬ ris. Ejusniodi slipìtern appellabant de/ittam. Feslus : Delubrum dicebant fustem delibratnm, hoc est decorli- calum, quem venerabantur pro deo. Doclissimus Vos¬ sius puiat postrema verba esse Pauli, qui ubique hoc agii, ne Gentium religioni favere videaiur; et li¬ eet ab ea opinione nequaquam sim alienus, tamen vi¬ deor nonnullos scrupulos movere posse. Nani cum delubrum non usurpetur nisì de re sacra, vel loco re¬ ligioso, nihil didssei Festus, nisi ultimas adjecissei voces; et omnìs fiistìs decorticalus, omnis stipes quocuraque in loco, quacuraque de causa deihns delu¬ brum esset. Massurrus Sabìnus apud Servium ri Mn., 22i5 , delubrum ìnlerpretalur effigiem, a delibratione cortìcis, quìa andqui felicium arborum ramos cortìce detr ado in effigiem deorum formabanl. Ipse Servius ad ìiìy. IV, simulacrum^^/w/^n/mdici notai a libro, hocest
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 499-500 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 49a GISBERTf CUPERI 5!}0 Ivp Carnoiensis, part. n, cap. 58, refert caput con- A simo. Iegenduni) el sola stadculo Ugni informis reprie ciliì Nanneiensìs, quo funditus effodi jubenlur lapides quos in ruinosis locis et sylvestribus venerantur ; et cap. 67, caput concilii Agatbensis, quo sialuitur perscrutandum esse, sì aliquis vota ad arbores, vel ^ ad fontes, vel ad lapides quosdam quasi ad altaria faciat. Atque ex hìs satis superque patere arbilror Graecos, Syros, aliosique populos, lapides ìnformes ul deos coluisse. Nuncdispìciendum est, num co etìam vesa¬ niae progressus sit Romidì populus, ei gens togata. Matrem dcum et Elagabalum eos coluisse, ul et lapi¬ des unxìsse, nolum est : sed ìd ago, ul exaniinem num aliquod numen palriura ea forma venerali sbil. Gerle Tristan. 1.1, p.427, notai Jovem diclura esse sTràxptov, non solum quia ìn summìs raoniìbus colebalur , sed quia mons, vel rupes exislimabatur Jupiter ipse, qui revera erH Jnpìier cognon)inatus Lapis, Ciceroni memoraius, ejusque vestigiis alii anliquarii celebres insìstiint. Sed nibil huc pertinet Romanus veiustissi¬ mus rìlus, uti Apuleio vocatur, iurandì per Jovem la¬ pidem; \e\ sancdssìmum jusjurandum, Ul ìllud appel¬ lai Gellìus 1, 21. Nam quemadraodura docuerunt ex Festo et Pofybìo, Turnebus el Sarrctius, loculio cst eUipiìca; erqui ritu ilio jurabant, lapidem silìcem lenebam, h.ec verba dìcenies : Si sciens faUo, lum me Diespìler, salva urbe arceque, bonis ejiciat, ut ego hunc lapidem; unde patét Jovera lapidis forma a Ro¬ manis cultura non fuisse. Habuerunt laraen ìlli lapi¬ dìbus informibus honorera; uti nianaU lapidi, vel pe¬ lrw quw eral, Festo docente, exlra portam Capenani juxta wdein Mards, quam cum propier nimiam siccìta- tem in urbem prolraherenl, insequebatur slddm ptuvia, eumque, quod aquas manarel, manalem lapidem dixere. El ut lapis qui, Au.axagora pra^dìceuie, e sole deci¬ dit, cullus fuit : ila in agro Crusiumino, leste Li¬ vio xu, 9, lapis, qui in lOciìlui Manis cecidit, sacer habitus est ; si rnodo de eodem, et: non de abo b)quì- tur idem cap. 15 : In Crustumìno avem sangualem (quam vocant) sacrum lapidem rostro cecidi-^se. Uiau- sentatur. Per sdpìtem crucis inleUigìl lignum crucis rccium, quod opStov ^vìov vocat Justinus; maleque hinc arbitratur Lipsius crucera aiiquando solo arrec- tarìo ligno conslìtisse, quia sensus cst non debere Gentes mirarì Cbrìsiianìs crucem ìn pretìo esse, cum ipsi sub forma'siìpìtisy vel staiìéuli, atque adeo recti pali, qui parlem crucis facit, Athenis quidera colanl Palladera, ìn JSgyplo aulem Cererern sìve Isìdem, Unte eodem capile dixerat Terlull. : Crucis qualitas, signum est de Ugno : elìam de materia coUds penes vos cum effigie. Quanquam sìcul vestrum liumma figura est, ita el nostrum sua propria : viderint nunc lineamenla, dum una sii qualitas ; viderit forma, dum ìpsum sii Dei corpus. His doclissimus Golliofr^edus verbis componi posse aestum ìnquirentium existimat, utrum Teriul¬ lìani tempore cruci superaddìta sii imago crucìfixi; additque cura ìnler nalìonum et Cbrìstianorum cru¬ ces aperte hoc discrimen ponere, illas nirairura fuisse cura effigie huraana, has sua propria figura, non hu¬ mana effigie, non lìneamenlìs humaiiis, sed «tdj- ylatiypLzvag, simulacro nudas : qua? certe quid sìbi ve- jirrt, vix capio. Nam ethnicos deorum suarum alìquem cruci aflìxum coluisse, vel cruci honorem (excipienl alii forte iEgyplìos, quorum in llier^oglyph. nolis figura instar crucis apparel) habuisse, non pulo apud Patrum vel alium queraquam reperiri : nec certe illa est mens Teriullìani ; verum is ita ar^guuieniatur : Christianorum crucera signura de ligno esse; gentiles eliam colere quod c(a ma/^ria, sive ex ligno facium est : alque ita arnborura earadera esse qualitaleni ; gentilium quidem iigna repraìsentare figuras liuma^ nas, id est, slaluas esse : crucem vero habere elìam bguram , non huraanara , verura suarn et propriam ; quo pertinet scribere Minuiium Eelicem in Ociavìo : Cruces edam nec coUmus, nec oplamus. Vos piane qui Ugmos deos consecrads, cruces dgneas^ ul deorum ves¬ trorum partes, forsiian adaratis. Inde addii Teriullia¬ nus nullam ralionem habeudain esse lineamenlorum, lem ad alìud meiiibrum me còuvertam, noiandum G ^^^ ^^*^"^^ P^'^^^^^^^'^^^^^^se cruci,cumsìnticx ligno; geniiles eliam stìpites nudos ut deos coluisse; quo perlinent licistw, de quibus ad apolheosin Homerì egi. Simulacrum eliam Dìuue Ephesìae cum primum ex coelo decidit, vel ab Amazonibus consecratum esl, fuìt iruncus acutus ulmeus, uli notai ad Eusebium Scabger ; quod si \ernm ( alia enim senlit Petìlus, cap. 50 poliiissimi libri de Amazonibus ), non satis caule Petrus Faber i, sem. 5, simulacrum Diana; ab Amazonibus venalrìcis antiqua ei solila bgur^a fuìsse consecraium scribit; et aeijue male ostendere cona¬ lur Dlana/n Èphésiam non fuìsse multis mammis et vcrubus exslructam : quod lainen adeo clarum esl, nt ne quidern pr'obatìone indigeal. Sed, ut ad rem re- dea ni, audiendus est Arnob. lib. vi, adv. Gentes : Ridetìs temporibus priscis Persas fluvium colidsse, memorialìa ut indicant scripla , informem Arabas lapi¬ dem, acìnacem Scijthìce naiiones, ramum pro Cìnxla Thespias, lignum Icarias (alii legunl Caryos, ei Ca- ryara , vel Car^alydem Dìanara a Lacoiubus cultara ^ 7, ^I, Harni. Evan. inielligunt) pro Diana indolalum, Pessìnundos sìUcem ^ Loensern ri Mise. 18, et poelae corani^en la tores ) ct subjìcitque, si denius esse bic diffcrentiam, nibil ta¬ raen a crucis arredo stipite differrePalladem Aiiìcaiu, qu;e nescìo an ìlla fuerìi, quani e bg'MO Aulochthonas posuisse refert Eusebius loco laudalo. Frequens nu- lem luce superslitìo ìn agris, in quìbus Terminus forma lapidis vel slipiiis colebalur. Prìus nos docet Prudent., ir conlr-a Syra., 1U05 : Utimur et ruris reditu, et ratione colendi Exercere manus nou poenitet ; et lapis illie St stetit antiquus, quem cingere sueverat error Fasciolis, vel gallinae pulmone rogare, Frangilur el nullis violalur Terminus extis. Alterum vero simul Ovid., n Fast. : Termine sive lapis, sives es defossus in agro Stipes, ab anliquis tu quoque Numen habes. TìbuUus i, 1, vocat stìpìlem desertum ( quem alii eraendant, alii explicant, mi videro licei apud Seal, ad Varr. i de Re RusL, Barth. iv, Adv. ^, Voss. ii, 7, ^I, Marra. Evan. Gipban. in/Ind. Lucret., Jac, prò deum maire, pro Marte Romanos hastam, Varra- nìs ut indicant Musw; atque ul Aelhlìus memorai, ante usum disciplinam^jue fidorum , pluteum Samìos pro Junone; et àbsdnelìs a risu, cum pro diis immortadbus sigìllìoUs honiinum , et formis supplicatìs liumcmis ? Qiìse verba clarìssìrae ànìlera banc supersiiiionem nobis ob oculos ponunt. Sic Clemens Alex. Cinxiae vel Junonis simulacrum, Ttpzp.vtov zyysyópLpévov, Dian:H, 'èvlov ovy zlpyaq-pÀvQv', Junonìs, d-aviSa, Uli eruditis observalura, appellai ; i]eqne aliter^ vél Junonera Sa- miam, vel Mìnervani Lindiara describit CaUiraachuS apudf Euseb. in, 8 Praep., quérnadmoddiit erudite do¬ cci Vossius ad Gatulìura. De hujuscérno'dì slaluis eleganter lòquitur Terlull. i, 1^, ad Nat. : Si de hoc diff erenda intercedit, quando distìnguUntur a crucis stìpite Pallas Attica, el Ceres Pharìa , quw sìne fórma, rudi palo ( ita enim cum Siephano le Moyne, viro doctis- deasciatum siipitem, Prudent., iu Hym,Romani mariy¬ ris. Ejusniodi slipìtern appellabant de/ittam. Feslus : Delubrum dicebant fustem delibratnm, hoc est decorli- calum, quem venerabantur pro deo. Doclissimus Vos¬ sius puiat postrema verba esse Pauli, qui ubique hoc agii, ne Gentium religioni favere videaiur; et li¬ eet ab ea opinione nequaquam sim alienus, tamen vi¬ deor nonnullos scrupulos movere posse. Nani cum delubrum non usurpetur nisì de re sacra, vel loco re¬ ligioso, nihil didssei Festus, nisi ultimas adjecissei voces; et omnìs fiistìs decorticalus, omnis stipes quocuraque in loco, quacuraque de causa deihns delu¬ brum esset. Massurrus Sabìnus apud Servium ri Mn., 22i5 , delubrum ìnlerpretalur effigiem, a delibratione cortìcis, quìa andqui felicium arborum ramos cortìce detr ado in effigiem deorum formabanl. Ipse Servius ad ìiìy. IV, simulacrum^^/w/^n/mdici notai a libro, hocest |
