Page 571-572 |
Previous | 286 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
571
GISBERTI CUPERI
^572
medius inier Arcas et Raphanwas Agrìppa^ regni civìia- tes. Habel autem quoddam peculiare miraculum. Nani cùm sii, quando ftàìt, plurimus, neque mealu seguis, tamen interposiiis sex dìebùs a fontibus déficiens, sic¬ cum exhibet locum videre. Deìnde quasi nulla muta¬ tione facia septimo -die Umitis exorilur ; alque hunc ordinem eurn semper observare pro cerio coaiperlum est. Unde edam Sabbaticus appéUaliisest, a sacro Ju¬ dworum septimo die sic denominaiiis. Locus re vera in- trìcaius, elv éx senienlia Gasauboni, jam ante Ruffi¬ num corrupius, quìa omnes Rabbini Josepho adver¬ santur, et Sàòbaiicum fluvium dici contendunt, non quod undas sepiimo exoiierel, sed quod eo quiescat die; quod ci facU Plinius xxxi, 11, Hi>t. Niluralìs ; In ìudwa rivus Sabbatis omnibus siccalur. Spizelius, ìu disseri^U. de Israelìiis Americ. arbìtraiur fluvium illura nòmen Sabbatici juxta Josephum non exinde acaìpisse, quod quavis seplima <lie quiescat, sed quod singulis Sabbatis insigni quadam mulatione gaud'eat. Manasse Ben Israel ita verborum sensum invertii, ut Plinio per onmia respondeat; Isaacus vcro Casaubonus paucorum verborum trajcciione, el nou- nulìoruìn omissione^ corruplum reslìluit in Exerc. adv. Baroniura. Verura ego nulla verba omissa esse persuasus sura: et im resliluèbam illa : ov G-y^òìaXog 15 YìULZpMV àptBpLÒv : sTTStTa Sè 'Kag èy t65v TTVìyaìv ettì- XstTTWV , ^npòv 7i:apaSiSw(jtv ópav tòv tÓttov. ziB' oòdTizp ovSspLtàg yzvop^ivng p.zxa^oktg '<, opLotog xaTà ( ¦/. p.zzà) TYÌV èQMp.Yìv èySiSòd^-t; id est, feralurque impelu non leni per spatium sex dierum ; inde totus ab ipsis fonli¬ bus déficiens, siccum prwbel spectandum alveum; et Mnc^ quasi nulla facia esset mutalio, sìmilis posl sepli¬ mum diem erumpU. Nam dura scribit, fluviura Sabba- Ucum post sexlura diera sìccura fuisse, et post sepli¬ mum, sirailem^ ut ante sepiiraura dìem illurn, eru- jpisse, satis dare docet eura omnibus Sabbatis quie¬ visse et siccum fuisse. Sed eruditi judìceni, qui Uobis jamdìu Josephum promiserunt emendatiorem longe»
CAPUT LI.
Valeria quoque per varias provincias quindecim men¬ sibus plebeia cullu pervagaìci... Videnduin est unde hujus vagaiionis epocha r-^epetenda sii. Licinius an. Chri 515, kal. maii, vicit Maxirainura, a quo tempore, si error-es Valeriae computanius, ne¬ cesse est illam oecisarn esse mense junìo vel Ju¬ lio an. 514. Quod si vero eos nuraerare ìncipìraus ab eo tempore, quo in exilium missa est a Maxi¬ mino, anno 312, sequilur earn haud raullo post victura Maxirainura neci fuisse daiam; quod certe a ratione alìenura non esi, quia imprimis Vale¬ riam, ^\ conjeciura raea vera, jicc*«re cupiebat Lici¬ nius; et quia elìarn Lactanlius, e. 39, diserle tradii, Maxìrninunr ipsara cum matre in exilium relegasse^ nec in locum certum, sed huc alque illuc prwcipìtem <:um ludibrio exlurbasse : quod ìnforlunìuni dura illa subire cogìlur, certe non nisi plebeìum cullum in- dula fuìt : quanquam rron diffitear, tò pervagala vi¬ deri significare earn non jussu iraperatoris, sed sua «porrle, el ad evitandos perseculores, raodo ìn hanc, modo ìn aliara provìnciara, sese iranstidisse. Quod si libellus hic in lucera editus est slatirn posl vìclura Maximinura, et ante bellura quod anno 314, inter ConslanUnuni et Lìciniurn ortum est, coraraode fuga h;ec a Maxiraìni decreto repetì potest. Ilio bello vic¬ tus fuìt Licinius VHI ìd. oct. ejusdern anni, pacenr- que obtinet tradito Illyrico, et anno deraura 519, ad deos redit; vel poiius se seraper geuUlern frrisse os¬ tendit, proposito ediclo ne episcopi haberent conci¬ lia, ChrìsUanosque persequitur. Quod si quis existì¬ met, post priniura quod iUler Gonslanlinura et Lici¬ nium luìt bellum, hunc librum a Laclanlio edilum esse, videbit ille facili opera, ejus natales adscribi deber'e tempori, quod inter annos 514 ei 319 inter^- cedit. Nara pace fruebatur Ecclesia, cura haec me¬ moriae raandarentur.J
A Posnas dedU... Non opinor LactanUum velie signi¬ ficare eas ut noxias punìtas esse, sed lantum mòrte periisse violenta.
CAPUT LH.
Quw omnia, elc. Haec erunt pianissima, sì dislìii- guas, Quw omnia [secundum fidem scìentium loquor) ita ul gesta sunt mandanda Utteris credidi.
Clara per gentes Joviorum el HercuUorum cogno¬ mina, quw primum a Dìaclete el Maximiano insolenter assumpta, ac poslmodum ad successores eorum trans- lata, viiaerunt'ì Alii igilur post Dioclelìanura et Maxi¬ mianum Jovii atque Herculiì cognominali sunl. Sane Galerius, Maxinrinus el Licinius Jovn fuerunt diclì, mi docet Valesius ad Euseb. ix, 9 Hislor. Eccles., et Tristanus, t. in, p. 433, quì tarnen nuraraura elegan- lìssirauin non salìs bene explicat : id quod facit Henr. Norisius, vir doclissìraus, in explicaiione Num¬ mi Licinianì, ubì simul docet Conslantium et Con¬ slantinum HercuUos fuìsse appellalos; quod eiìani ^ mcinoi'at aucior panegyrici Maxìraiano el Gonsian- tino dicti, cap. 8 : Hic est quì nomen, quod accepil a Deo principe generis lui, dedil vobis (Conslaniino) qui se progeniem esse Herculìs non adulatìonìbus fabu¬ losis, sed wquads virtuiibus comprobavit. Alque in Ei)ilorae ;(^^óvwv pag. 277, Maximinus Jovius £7rt<^a- véazarog Katarap occurril; et Galerius Maximianus in¬ lelligendus est : quomodo vice versa, Maximinus nonnunquam ab auctoribus nomina h;ec confundentì- bus, vef librariorum vitio, ilifla5imia?nis appellalur.
Delevit ea Dominus.,. Rectissirae ila Deus nosier vocalur, quippe qui opUrno jiii'C oninìurn rerum Do¬ minus esl. Dederunt larnerr el Gentiles tara splendi¬ dura et tam Ulustreni Uliiluin diìs deabusque suis. Apud Grulerura, vi, 68, occurrit ktpios ASKAiimos ; etin nummo apud_ Har^duinum, @zòg f/sya? nvptog ^àpa-Ktg, uti band absque ratìone diduclìs lilteris le» gendum esse suspiciiiur vir eruditus. Solem Dominum Lalìrrìs, Graecisque ^zcrnòznv dicluin fuisse, docui in jg liarpocr. pag. 115^ et per Dominum invictum apud Gruter. xr, 106*', vel sol inlelligi debel, quì siepe In¬ vìdus vocalur, vel deus, quem Gommodìanus ìn¬ structione 15 Invictum absolute appellai, quì Agdes- tis eral ; cuì robur invidum iribuit Arnobius, ct (|uem cum Mitbra vel sole confundi observat Rigallius : vel denique ila aj)pellatur Deus eo ìn loco cullus. Nec deie caruerunt hoc tilulo. nvpia "ApzzpLtg, Domina Diana; occurrit in ins. xm, pag. 1066 Gruleri ; Do¬ mina in alia pag. 90, Albae Juliac reperla, per quas forte Dew Matres desìgnanlur; et Domina Honor in ins. ni. pag. 100, quod noiandum, quìa Hoiior est raasculini generis, ct is tamen Domina (si modo nulkie lineai inlerieruui) vocalur, quìa interdum ins¬ tar dex eUìngebaiur, ulì constai ex numrao GalbaCj qui inscribitur Honos et Virtus. Virgilio lib. in, M\ì. v. 115, non aliter Cybele, vel deura maler, vocalur :
Etjuricti cUrrdm dominae subiere leònes.
" Et quanquara nonnullì apud Serviura arbilrentur Cybelern leonum dominam dici, notat tarnen idem cara proprie dominam fuìsse appellatam. Domìnas, ait, deas dìcunt ; ut alibi :
Hi dominam Dìlis ihalamo deducere aderti.
Sane dominam proprie matrem deum dici Varrò el cw¬ teri affìrmanl; nam et ibi Proserpìnam ideo a Virgilio dominam appellatam, quod ìpsa lerra esse dicatur, sicut et mater deum : niox addit, Hanc eamdem (nenipe Cy- belerr) Erani appellari, hoc est Dominam. Non>aliler canìt Germanìcus ìn Arateis :
Dictsei exercent dominae ftimuli Corybantes,
id est, famuli malris deum; ìdemque epilheton Ju- ironi alque Diame dat Valerius Flaccus, lib. iv, v. 555, etlib. vu,v. 18! j Argonaut. Quìn et Arcades deara
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 571-572 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
571
GISBERTI CUPERI
^572
medius inier Arcas et Raphanwas Agrìppa^ regni civìia- tes. Habel autem quoddam peculiare miraculum. Nani cùm sii, quando ftàìt, plurimus, neque mealu seguis, tamen interposiiis sex dìebùs a fontibus déficiens, sic¬ cum exhibet locum videre. Deìnde quasi nulla muta¬ tione facia septimo -die Umitis exorilur ; alque hunc ordinem eurn semper observare pro cerio coaiperlum est. Unde edam Sabbaticus appéUaliisest, a sacro Ju¬ dworum septimo die sic denominaiiis. Locus re vera in- trìcaius, elv éx senienlia Gasauboni, jam ante Ruffi¬ num corrupius, quìa omnes Rabbini Josepho adver¬ santur, et Sàòbaiicum fluvium dici contendunt, non quod undas sepiimo exoiierel, sed quod eo quiescat die; quod ci facU Plinius xxxi, 11, Hi>t. Niluralìs ; In ìudwa rivus Sabbatis omnibus siccalur. Spizelius, ìu disseri^U. de Israelìiis Americ. arbìtraiur fluvium illura nòmen Sabbatici juxta Josephum non exinde acaìpisse, quod quavis seplima |
