Page 591-592 |
Previous | 296 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
591
PAULI BAUDRI
592
gnìssìme impetrala , quin el maximara partera labo- A auctorum nomina suìs nolis, cum lìouit, subjunxi-
riose descripta accepimus : tertio, omnes notulae quas idem Colomesìus sua quoque manu ex Vossiani exemplaris margine curiosissime expressit, et ad nos iterum pro sua benevolenlia per eumdem amicum transmìsil ; lum quaì abunde serius ocius humanis- siniì Toinardi beneficio, aut bìbliopolai noslri opera, a doctissimis viris Jacobo Tollio, et Abbate a S. Hi¬ lario, canonico Bellovacensi, habuìraus : denique, quidquid ipsi potuìraus proprio marte, et ex jara edi¬ lis lUoruni laboribus conferre. Ac sane, curn inter illos, tara propter seraetipsas, quam propier addìlas nolas, angUcaì tres editiones nullo pacto praetereun- dae forent, eminerenlque itidera propter lalia versio¬ nes duaì laudaUssiraae, una Gallica clarissimi Mau- croixìì, canonici Rhemensis, et altera anglica Gis¬ berti BurneU , reverendissimi hodie epìscocopi Sa¬ risberiensis, quìn et poslremo erudìUssìma' Dodwelli dìssertatìones Cyprìanìcaì, necnon dociissìraa Pagii
mus. Ac tienìque, quoniarn ex nulla triura anglicarura editionura sai perspìcue patebal, quos potius pai'cu- les noiulae, quaì plerisque omnibus paginis subjectae sunt, agnoscerent, ediUones ìpsas pro notularum pa¬ renlibus nornìnavìrnus. Tanto raagis, qnod licei in priore Oxoniensi, quai caìteraruniAnglìcarurn mater esl, reverendissìmus pr*9efaUonis auctor anlea norai¬ natus simpliciter scripserìi, sese Lactantii librum de Moriibus persecuiorum, nipote male mulcialum, et lacu¬ nìs swpius hiulcum, parlim ex suìs, partim docdssìmo- rum virorum epìscopi Asaphensis, et Isaaci VossU, con¬ jecturis subìnde restituisse, haud solum v. g. non suas accurate dìsiìnxerii a Vossìanis, sed Spaikianas alì¬ quot, ut facile esset probare, praeler omnem expec¬ lalionera adraìscuerìl; quin et coraplures, ut legUiraa raibi suspìcìo, Galeanas, cura non paucas ìn Galei apographo, quo nos vìr clarissiraus per Boherellura nostrura beavit, haud alìler delelas invenerinins.
Critica ìn Annales Baronii, plurima haberent, quaì ^ quam ut sua quisque solet damnare. Adde Canlabri-
ad certa sequenlis opusculi loca corarandìssìme refer- l'cntur, quid abud libi, obsecro, in hujus generis li¬ bro eratexpeclandnra, quara ul ìdenlìdera ea opera laudari, aut descrìbì cerneres? Ad alia, quai reslant, lesUiTaraus. A nobis, rron dìffiteniur, editai sunl ìn- consullìs prorsus clarissìmìs aucloribus, dissertaiio de Ripa Striga, praefalio ìn Acla raartyrura, atque singula ìnsuper, qme tot locis ex Dodwello el Pagìo excerpsìmus. Sed ne mullis, quai jara anlea facta fuerant separatira juris publicì, et ad rem noslrara quovis pacto spectabant, nullatenus iniquum, aut inurbanum putavimus, elìam inscììs, qrn vulgaveranl, recuder-e et adunare, licei interdum viros docios non levìier inter se coraraissura sint ; ita enira rae¬ lius aiiquando ubì veritas laleat pateatve apparilu- runi. Nec lacendura duco, priraariuni recudendie praefalionis auciorera fuìsse ainplìssiraum Cuperura, quì inopinanieni lypographuni de ea re ad raajorera veri disquìsitìonem monuerit. Atque nos quidem li- lubrra ìlli de Multitudine martyrum pene irnposuìraus ; praìcipue quod (ob supprìinenda studio suìs locis nonnulla, in quibus Ruinartus singulariter ralionem reddidit novissimai suai editìonis Actorura Marlyrura) superfutura essent laniuraraodo, quai ad raullìludi¬ nera raartyrura lolis viribus asserendara facerent. Sed ne forle videretur illius praifaUonìs ratio temere a nobis interpolata, vetus litulus sei'vatus est, nec aUud quidquara, sancte possura dìcere, ex loto opere abjeduni, quara dura ìlla inier eruditos, el ul raini- mura, inter utriusque partis horaines conli^oversia, hwredci appellatio, qua Ruinartus aliquoiies voluit adversariura infamare, et pro qua nos humanius certissìrnara, nec invisam doclìssimi nuncupaiìonem subsUluìmus, aul aliquid lale. Accipe nunc ìn hunc niodum cum nobili vetustissimi ecclesr;e Patris rao¬ nuraento araplissìinara oraniura collectionera, quai ad illud quomodocumque pertinebanl ; el si rainus diligentiara aliquara in ea re, propier lanlas procra- sUnaliones quaì inlerveneruni, raernorandarn esse oxìsUraas, audi saliera araplius, quanta cuique irìbulura voluerimus. Priinum oranium, cura priraaì parlìs anìraadversìones, qrras ab aliis acce¬ piraus, non omnes simrrl ìn nostras manus venerint, sed qu;icdam cìtìus, quaidara lar'dìus, priores passira priori loco, nisi casu posteriorura censur'aì essenl, collocaviraus. Poslea, singula qu;e uudecuraque de¬ scrìbenda erant, tanta cura descripsimus, ut ne ip¬ sos qublem ablaiivorum circuraflexos cl adverbioruni graves omìseriraus, quoiies adhibitos fuìsse vidiraus a doclìs; nuibus vero addìderìrnus, quotìes contra ab illis cura io. Frid. (^vonoyio [In Observàlis ad Eccles. Scriplor. cap. 14, p. 152 et seq. ) elemenlariis, vel pueris, vel edam senibus relìcd fueranl; servata niraì¬ rum unicuique sua scribendi meihodo, eUarasi ex ista accuratìone duo pleruraque diversissima scrìp¬ turae genera, prorsusque insocìabilia ìn hoc lìbro conspicienda forent. Postea rursum, studiose quoque
gìensem editionera, elsi plures eì insint notulae quam duabus Oxoniensìbus, anonymi ulique esse editoris, seu àSzanozov.
De caitero, scio nos, quantaciimque fuerìt relìgio nostra in istis, parum proculdubio religiosos visum ìri ìn locis, ubi tolìes Caicìlii verba suspecla reddere tentaviraus, vel aliorura corijoclur-as ac senlenlias, pr'olalìs corrfirmiatisque pro virili nostris, in dubìura vocare et evertere. Sed verbo dixero ; ul ìn relìgnure, priraorura Cbrìslìanorurn esempio, reUgiosi crucis non sirinus (1) : ita rrec cruciura in auctoribus; et nt ite- rum in religione veriialem supra omnia seclamur: sic quoque scraper ìn rebus criticis et scicntiìs. Imi¬ tare lu, vel nostri laboris dispendio, si peccavìmus. Nec enira nostra nobis ipsis oracula sunl, et unì ora¬ nes veritati deberaus lìlare : alque ut siepius nosraet libere et candide, occasione data, ìn musaeo repre¬ hendimus : ita per alìos ab erroneo iraraìle in viara reduci, si candor et ratio benigne adsint, libentissi¬ me patìraur, et magnopere gaudemus. Quin confide, sì, aliala molo potiori auciorilaie vel raUone, cur hìc aul illic aberraverim osienderis, le tantara a me gratiara inìtururn, quanlara a le iniiara veliera, si vel propier solas doctorum nolas, quas lauto numero partira recentes, partim veteres collegiraus, et jara nunc deraura vulgaviraus, feliciter Ubi tutoque ab oranì parie essei exclarnandura :
Unus homo nobis cunctando reslìluit rem. Sed quara verenduin, quanlumcuraque aisUraandae sint, ut ìd operis, ni novi suppetanl rnss. codices, possit perfìci l Vale ; ac dura raeliora , spero , molì- raur, aniraos adde, si poies. Nani ut nonnulla, quo¬ rum raUo divinalu facilis, non pradoquimur : ita nec orarria nostra, denuo dicam, valde comrnendabilìa esse voluraus; et araabìraus scraper, quai raeliora vi¬ debimus et probabimus, sequì. Nostris porro, quod porre excìder'al, notulis longìorìbusve animadversio¬ nibus, nomen noslrum non subjungimus. Sed vulgo fide surim ¦'^ figura crucis praefixa; cara enìm typographi plurimis locis omiserunt.
Viro perillustrì atque reverendissimo D. Emmanuel! A ScHELSTRATE, Eccl. D. Pcli'ì canoìiico, el Vatì¬ canw bibliothecw primo custodì, Jacobus Tollius S-
Laudera, qrrae praeclarìs sludiis tuis alque consum- malìssìmae in Eccles. Historia erudìlionì, vìr perii- Iustris ac reverendissime, debelur, in commodiora lempora occasioneraque aptiorem dìfferam. Nunc paucis animura laniura raeum osiendam luorura me¬ morem raeritorura. Pluriraura enira luse rae debere candidissìraae hunianitaU ac benevolenliae lubens pro¬ fiteor : dolere vero maxìraopere , quod nec libi,
(l) Vid. Terlullian. in Apolg. cap. 16. Terlull. non dicit chrislianos religiosos crucis non esse, dicit tales eos putari (qui crucis nos religiosos putat), nec refellil, sed explicnt.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 591-592 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 591 PAULI BAUDRI 592 gnìssìme impetrala , quin el maximara partera labo- A auctorum nomina suìs nolis, cum lìouit, subjunxi- riose descripta accepimus : tertio, omnes notulae quas idem Colomesìus sua quoque manu ex Vossiani exemplaris margine curiosissime expressit, et ad nos iterum pro sua benevolenlia per eumdem amicum transmìsil ; lum quaì abunde serius ocius humanis- siniì Toinardi beneficio, aut bìbliopolai noslri opera, a doctissimis viris Jacobo Tollio, et Abbate a S. Hi¬ lario, canonico Bellovacensi, habuìraus : denique, quidquid ipsi potuìraus proprio marte, et ex jara edi¬ lis lUoruni laboribus conferre. Ac sane, curn inter illos, tara propter seraetipsas, quam propier addìlas nolas, angUcaì tres editiones nullo pacto praetereun- dae forent, eminerenlque itidera propter lalia versio¬ nes duaì laudaUssiraae, una Gallica clarissimi Mau- croixìì, canonici Rhemensis, et altera anglica Gis¬ berti BurneU , reverendissimi hodie epìscocopi Sa¬ risberiensis, quìn et poslremo erudìUssìma' Dodwelli dìssertatìones Cyprìanìcaì, necnon dociissìraa Pagii mus. Ac tienìque, quoniarn ex nulla triura anglicarura editionura sai perspìcue patebal, quos potius pai'cu- les noiulae, quaì plerisque omnibus paginis subjectae sunt, agnoscerent, ediUones ìpsas pro notularum pa¬ renlibus nornìnavìrnus. Tanto raagis, qnod licei in priore Oxoniensi, quai caìteraruniAnglìcarurn mater esl, reverendissìmus pr*9efaUonis auctor anlea norai¬ natus simpliciter scripserìi, sese Lactantii librum de Moriibus persecuiorum, nipote male mulcialum, et lacu¬ nìs swpius hiulcum, parlim ex suìs, partim docdssìmo- rum virorum epìscopi Asaphensis, et Isaaci VossU, con¬ jecturis subìnde restituisse, haud solum v. g. non suas accurate dìsiìnxerii a Vossìanis, sed Spaikianas alì¬ quot, ut facile esset probare, praeler omnem expec¬ lalionera adraìscuerìl; quin et coraplures, ut legUiraa raibi suspìcìo, Galeanas, cura non paucas ìn Galei apographo, quo nos vìr clarissiraus per Boherellura nostrura beavit, haud alìler delelas invenerinins. Critica ìn Annales Baronii, plurima haberent, quaì ^ quam ut sua quisque solet damnare. Adde Canlabri- ad certa sequenlis opusculi loca corarandìssìme refer- l'cntur, quid abud libi, obsecro, in hujus generis li¬ bro eratexpeclandnra, quara ul ìdenlìdera ea opera laudari, aut descrìbì cerneres? Ad alia, quai reslant, lesUiTaraus. A nobis, rron dìffiteniur, editai sunl ìn- consullìs prorsus clarissìmìs aucloribus, dissertaiio de Ripa Striga, praefalio ìn Acla raartyrura, atque singula ìnsuper, qme tot locis ex Dodwello el Pagìo excerpsìmus. Sed ne mullis, quai jara anlea facta fuerant separatira juris publicì, et ad rem noslrara quovis pacto spectabant, nullatenus iniquum, aut inurbanum putavimus, elìam inscììs, qrn vulgaveranl, recuder-e et adunare, licei interdum viros docios non levìier inter se coraraissura sint ; ita enira rae¬ lius aiiquando ubì veritas laleat pateatve apparilu- runi. Nec lacendura duco, priraariuni recudendie praefalionis auciorera fuìsse ainplìssiraum Cuperura, quì inopinanieni lypographuni de ea re ad raajorera veri disquìsitìonem monuerit. Atque nos quidem li- lubrra ìlli de Multitudine martyrum pene irnposuìraus ; praìcipue quod (ob supprìinenda studio suìs locis nonnulla, in quibus Ruinartus singulariter ralionem reddidit novissimai suai editìonis Actorura Marlyrura) superfutura essent laniuraraodo, quai ad raullìludi¬ nera raartyrura lolis viribus asserendara facerent. Sed ne forle videretur illius praifaUonìs ratio temere a nobis interpolata, vetus litulus sei'vatus est, nec aUud quidquara, sancte possura dìcere, ex loto opere abjeduni, quara dura ìlla inier eruditos, el ul raini- mura, inter utriusque partis horaines conli^oversia, hwredci appellatio, qua Ruinartus aliquoiies voluit adversariura infamare, et pro qua nos humanius certissìrnara, nec invisam doclìssimi nuncupaiìonem subsUluìmus, aul aliquid lale. Accipe nunc ìn hunc niodum cum nobili vetustissimi ecclesr;e Patris rao¬ nuraento araplissìinara oraniura collectionera, quai ad illud quomodocumque pertinebanl ; el si rainus diligentiara aliquara in ea re, propier lanlas procra- sUnaliones quaì inlerveneruni, raernorandarn esse oxìsUraas, audi saliera araplius, quanta cuique irìbulura voluerimus. Priinum oranium, cura priraaì parlìs anìraadversìones, qrras ab aliis acce¬ piraus, non omnes simrrl ìn nostras manus venerint, sed qu;icdam cìtìus, quaidara lar'dìus, priores passira priori loco, nisi casu posteriorura censur'aì essenl, collocaviraus. Poslea, singula qu;e uudecuraque de¬ scrìbenda erant, tanta cura descripsimus, ut ne ip¬ sos qublem ablaiivorum circuraflexos cl adverbioruni graves omìseriraus, quoiies adhibitos fuìsse vidiraus a doclìs; nuibus vero addìderìrnus, quotìes contra ab illis cura io. Frid. (^vonoyio [In Observàlis ad Eccles. Scriplor. cap. 14, p. 152 et seq. ) elemenlariis, vel pueris, vel edam senibus relìcd fueranl; servata niraì¬ rum unicuique sua scribendi meihodo, eUarasi ex ista accuratìone duo pleruraque diversissima scrìp¬ turae genera, prorsusque insocìabilia ìn hoc lìbro conspicienda forent. Postea rursum, studiose quoque gìensem editionera, elsi plures eì insint notulae quam duabus Oxoniensìbus, anonymi ulique esse editoris, seu àSzanozov. De caitero, scio nos, quantaciimque fuerìt relìgio nostra in istis, parum proculdubio religiosos visum ìri ìn locis, ubi tolìes Caicìlii verba suspecla reddere tentaviraus, vel aliorura corijoclur-as ac senlenlias, pr'olalìs corrfirmiatisque pro virili nostris, in dubìura vocare et evertere. Sed verbo dixero ; ul ìn relìgnure, priraorura Cbrìslìanorurn esempio, reUgiosi crucis non sirinus (1) : ita rrec cruciura in auctoribus; et nt ite- rum in religione veriialem supra omnia seclamur: sic quoque scraper ìn rebus criticis et scicntiìs. Imi¬ tare lu, vel nostri laboris dispendio, si peccavìmus. Nec enira nostra nobis ipsis oracula sunl, et unì ora¬ nes veritati deberaus lìlare : alque ut siepius nosraet libere et candide, occasione data, ìn musaeo repre¬ hendimus : ita per alìos ab erroneo iraraìle in viara reduci, si candor et ratio benigne adsint, libentissi¬ me patìraur, et magnopere gaudemus. Quin confide, sì, aliala molo potiori auciorilaie vel raUone, cur hìc aul illic aberraverim osienderis, le tantara a me gratiara inìtururn, quanlara a le iniiara veliera, si vel propier solas doctorum nolas, quas lauto numero partira recentes, partim veteres collegiraus, et jara nunc deraura vulgaviraus, feliciter Ubi tutoque ab oranì parie essei exclarnandura : Unus homo nobis cunctando reslìluit rem. Sed quara verenduin, quanlumcuraque aisUraandae sint, ut ìd operis, ni novi suppetanl rnss. codices, possit perfìci l Vale ; ac dura raeliora , spero , molì- raur, aniraos adde, si poies. Nani ut nonnulla, quo¬ rum raUo divinalu facilis, non pradoquimur : ita nec orarria nostra, denuo dicam, valde comrnendabilìa esse voluraus; et araabìraus scraper, quai raeliora vi¬ debimus et probabimus, sequì. Nostris porro, quod porre excìder'al, notulis longìorìbusve animadversio¬ nibus, nomen noslrum non subjungimus. Sed vulgo fide surim ¦'^ figura crucis praefixa; cara enìm typographi plurimis locis omiserunt. Viro perillustrì atque reverendissimo D. Emmanuel! A ScHELSTRATE, Eccl. D. Pcli'ì canoìiico, el Vatì¬ canw bibliothecw primo custodì, Jacobus Tollius S- Laudera, qrrae praeclarìs sludiis tuis alque consum- malìssìmae in Eccles. Historia erudìlionì, vìr perii- Iustris ac reverendissime, debelur, in commodiora lempora occasioneraque aptiorem dìfferam. Nunc paucis animura laniura raeum osiendam luorura me¬ morem raeritorura. Pluriraura enira luse rae debere candidissìraae hunianitaU ac benevolenliae lubens pro¬ fiteor : dolere vero maxìraopere , quod nec libi, (l) Vid. Terlullian. in Apolg. cap. 16. Terlull. non dicit chrislianos religiosos crucis non esse, dicit tales eos putari (qui crucis nos religiosos putat), nec refellil, sed explicnt. |
