Page 657-658 |
Previous | 329 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
657
NOTiE IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. VIH.
658
mìnus, sed plus timiditatis), plus vero animi, non ad bene faciendum, sed ad male. Ita ut intermedia verba uncis inclusa, et a praecedenlibus sejuncta, videanlur inibì sensum illura suppeditare, quera hìc locus pos¬ tulai. Edilio Oxon. anni 1680, a qua tralationein an- glìcara non nisi verbis discrepare dici potest. — Epi¬ scopus Asaphensis legil : Quod avariiiw minori allero fuil plus, sed plus timiditatis: majori vero minus, sed plus animi, eie. Quae quidera lectio disUnctior est : sed si adraiUalur, sibi non constabit LaclanUus, quippe qui Diocleiianum infra describit tanquara ìn orani turaullu rneticulosura aniraìque dìsjectura. Sparkius in edit. Oxon. anni 1684, ilemque in Canlabr. postilla, qme modo ex priore Oxoniensi repraesentavìmus. — Locura hunc corruplum et luxatura esse, quicumque ìn hoc libello emaculando elaborarunt, videre, va¬ riìsque usi sunt remediis. Forte scripsit Lactantius : Hoc solum differebanl, quod avarilia major in altero fuìt, sed plus timidUalis ; in altero vero minor avaritia, sed plus animi, non ad bene faciendum, sed ad male. Non ausim praeslare hanc rnanum esse Lactanlii; non lanren longius aberrare ab ea hanc leclionern raihi persuasi, si praecedentia inspicias, et qua» sequuntur. DiocleUanì dìcìt fuìsse majorera avaritiam, sed et majorem timidìtatem. Inde in capile pr^a^cedenli dixit, illum orbem lerrw sìmul et avaritia, el timidìlale subveriisse. Propier illara tìraìditatern tres injconsor- Uuni iraperii adscìvit, qui raullìplìcatis exercitìbus exhauserunt iraperiura Roraanura ; dein subjicil ava¬ ritiai exerapla. Maxiraìanura antera lurnus avarum fuisse, sed prodigum : animosiorern auiera ìn agendo male, nirairura in locupletissìrais senaioribus interfi- ciendis, el virgbrìbus abducendìs. Vidi postea ìn ea¬ dera fere senienlia doctìssìmura Colurahura esse. Gravius. — Lego : Hoc solum differebanl, quod ava¬ riiiw minori altero fuit plus, sed et plus timiditatis : ma¬ jori vero miniis, plus vero animi, non ad bene facien¬ dum, eie. Gale. — Et nobis quoque liceat ad hujus locì iuielleciura ac resUlutionem conjecturis indulge' re. Quid sì igitur minori et majori notulae antiquìtus fuerirrt, quae ex ora libri, ubi primulurn de raore ad- scrìptie essent, poslea in auctoris verba raalo fato ir¬ repserint? audor vero ab origine scripsisset : Hoc solum differebanl, quod avariiiw in allero (uil plus, sed plus limiditatis; in allero minus, plus vero animi, non ad bene faciendum, sed ad male? Tunc certe pronum fuerit prius altero de minori, scilicet fratre, posterius autera de majori, pariter fratre, accipere ; quod agat citra conlroversiam hìc Scrìptor de Diocletìano et Maxìraiano HercuHo lanquara fratribus : pronum iti¬ dera posuisse confestim suìs locis in margine minori el majori, modo certìs Veterum fundamenUs super- slruens Annotalor crederei, Dioclelìanura fuisse nri- norern nalu, Herculìura raajorera. Fùndamenta vero, quai nunc polissimum habeo ob oculos, duo sunl. Unum est, ex Cassiodori Chronico, Diocletiarrura et Maxìrrrìanura Herculìura eodera anno ob wtalis defec- lum purpurara dcposuisse; postquara vìdelicet, nar¬ rarne Euiropio, Dioclelianus aucior fuisset Herculio, ul in privatam vìlam concederem, et slationem tuendw Reipublìcw viridioribus junioribusque mandarent. Alte¬ rura autera, quod ex Zozimo, non lantura Maximia¬ nus Herculius morte sìraplici obierit aeque ac Diocle¬ Uanus, sed prior pluribus annis. Quara frequenler porroconqueranlur doclì, margìnales notas ìn auc¬ torum verba perperam irrepsisse, nemo nescit; et erit, credo, exemplura rei manifestissimura in proxirae sequenUbus. Scimus alias ex Victoris Epìtome, Dio¬ cleiianum vixisse annos sexaginta octo; Maximianum vero Herculium wtate lanlum sexagenarium Ìnteriisse. Addantur Baluzius, col. 311, ei Colurabus, col. 401. Subjacerenlque opulentissimw provinciw vel Africa, vel Hispania. Quid ? sì sola, verbi gralia. Africa sub- jacebal, subjacebantne plures ditissìniae provinciai, ac non poUus unica lanlum? FerTCt ergo raanuscrij)- lus codex : Subjacerenlque opulentissimw provincice Africa et Hispania, sicut clarissimìs interpietibus
A contra iUius, et Aurelii siraul Victoris auctoritalem legere in mentem venìt. Aul ferrei saltem : Subjace¬ renlque opulentissimw provinciw vel Africw, vel Hìspa¬ nìw, in geniUvo casu. Verurn vulgata lectìo ejusraodi est, ut postquam initio, non unius, sed plurium pro¬ vìncìarura raentionera injecit, illae subUo in unicam Afrìcara, vel Hispanìam recìdant. Deìnde, cum Aure¬ lius Victor, qui de Caìsaribus sub imperatore Juliano scribebat, probe noverit, quasi partito imperio, cuncta quce trans Alpes Galliw eranl, fuisse Constando com¬ missa, Africam Italiamque Herculio, Illyricìque oram ad usque Ponti fretum Galerio : cwlera vero Valerìum {Diocleiianum) rdenlasse, (et inter qrrae igìlur Hìspa- niara putare oportet) quìs credai, nostrura Cecilìum, quì Maximiani Herculìi temporibus raulto vicinior extitit, paria nescìvìsse ; seu, quod idera est, non po¬ tuisse utrura Africa, vel Hispania Herculio praeler Italiani subjacuerìi, invenìre et dicere? Scripseral ergo siraplìciter, ut res claraitat: Nam cum ipsam im- perii sedem tenerci, subjacerenlque opulentissimw pro-
•R vincìw, (Africae scilicet genèralis, in qua plures mino¬ res provinciie conUnebanlur) non erat in custodiendis opibus lam diligens, eie. Sed ad voces opulentissimw pr ovina w, nescìo quìs longe post nostrum natus, et (JUÌ, quas prajcise provincias noster inlellexisset, ignorabat, aul non salìs merainerat, et locum tamen sibì, vel aliìs volebat obiter illusirare, nolaverat per corapendiura ad raarginera, vel Africa, vel Hispania, hoc esl, velut Africa, vel Hispania; et inde postea confecla et exarata in libri contextu lecUo, ad quam hxe annolaraus. Aliter taraen, quod fatendum, viri docti, ul sequentia ostendent.
Dodwellus in clissertalìone xi Cyprianìca de Pau¬ cilate marlyrura, nunr. 75, exìsUraai, nullos raarlyres in Hìspaniis hoc terapore fuìsse, quod eas Constan¬ tius regerel. Victor enirn de Gaesaribus, quì scribit, Iialiara el Africani Maxiraìanio Herculio paruìsse, de Consianiio ìììì: Quasi parlilo imperio, cunda, quw trans Alpes Gcdlìw sunt, Constanlio commissa. Quare
Q cura Hispaniara aliis diiìonìbus Vìctor non accensue- rìl, putal Dodwellus vìr erudilissìraus, Ilìspanias, Britannias et Gallias Constanlio Ciesari credilas fuisse ; indeque infert, nullos in Hìspaniis martyres fuìsse, cum nullum accesserìt Constaulìr edìctirm, et Uiinci magislralus, cura gladii polestate carerent, nullos raariyrio cor-onare possent. Verura Victoris verba citala laniuni oslendunt, GonslanUura Gallias rexisse : Hispairias antera Maximiano Herculio subdi¬ tas fuisse, docet Laclantius lìb. de Mortìbus Persecu¬ torura, cap. 8: « Nam cura ipsara Iraperii sedera te¬ nerci lialiarn (rrernpe Herculius), subjacerenlque opu- lentìssìraai provinciae vel Africa, vel Hispania, non eralìn custodiendis opibus tara diligens, quarum ìlb co¬ pia suppetebat. > Pagirrs ad annura ChrisU 303, nura 10. Non erat in custodiendis opibus lam diUgens. He was not so careful ìn the management of hìs Treasure as was necessary. Versio anglica. — Id est, non erat in custodiendis opibus tanta, (pianta oporlebat, dilì- gerrlia. Possit siraplicius tam diUgens, pro valde dili-
^ gens suraì. Haud raro errim idonei auclores elegan¬ ter tam, pro valde posuerunt. Plinius, 1. vii Hist. Nat., e. 49 : M. CwciUus Rufus et C. Licinius Calvus eadem die geniti sunt, aratores quidem ambo, sed tam dìspari eventu ; ubì ne aliud quidern uraquara lam dispari queat esse, quarn valde dìspari. Plaulus pari- ter in Moslell., act. iv, se. 2, v. 9 :
Ferocem facìs, quia te herus tam amat. Ad quera versura jure raerìto Taubmannus, tam, id est, valde : quod et confirmai laudato Plinii loco, atque aliis.
Non deerant locupledssimi Senatores, eie. Arlìficium Aureliano saUs nolum,Vopìsco relerenle.Oici/tir prw- terea hujus fuisse crudelitatis, ut plerisque senaioribus simulatam ingereret fucdonem conjuralionìs ac tyranni¬ dis, quo facilius eos possel occidere.iidìi.Oxon.eiCixni. Covtfer Baluz., col. 311. Qui subornads indiciis , etc. Haeseral raibi aqua
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 657-658 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 657 NOTiE IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. VIH. 658 mìnus, sed plus timiditatis), plus vero animi, non ad bene faciendum, sed ad male. Ita ut intermedia verba uncis inclusa, et a praecedenlibus sejuncta, videanlur inibì sensum illura suppeditare, quera hìc locus pos¬ tulai. Edilio Oxon. anni 1680, a qua tralationein an- glìcara non nisi verbis discrepare dici potest. — Epi¬ scopus Asaphensis legil : Quod avariiiw minori allero fuil plus, sed plus timiditatis: majori vero minus, sed plus animi, eie. Quae quidera lectio disUnctior est : sed si adraiUalur, sibi non constabit LaclanUus, quippe qui Diocleiianum infra describit tanquara ìn orani turaullu rneticulosura aniraìque dìsjectura. Sparkius in edit. Oxon. anni 1684, ilemque in Canlabr. postilla, qme modo ex priore Oxoniensi repraesentavìmus. — Locura hunc corruplum et luxatura esse, quicumque ìn hoc libello emaculando elaborarunt, videre, va¬ riìsque usi sunt remediis. Forte scripsit Lactantius : Hoc solum differebanl, quod avarilia major in altero fuìt, sed plus timidUalis ; in altero vero minor avaritia, sed plus animi, non ad bene faciendum, sed ad male. Non ausim praeslare hanc rnanum esse Lactanlii; non lanren longius aberrare ab ea hanc leclionern raihi persuasi, si praecedentia inspicias, et qua» sequuntur. DiocleUanì dìcìt fuìsse majorera avaritiam, sed et majorem timidìtatem. Inde in capile pr^a^cedenli dixit, illum orbem lerrw sìmul et avaritia, el timidìlale subveriisse. Propier illara tìraìditatern tres injconsor- Uuni iraperii adscìvit, qui raullìplìcatis exercitìbus exhauserunt iraperiura Roraanura ; dein subjicil ava¬ ritiai exerapla. Maxiraìanura antera lurnus avarum fuisse, sed prodigum : animosiorern auiera ìn agendo male, nirairura in locupletissìrais senaioribus interfi- ciendis, el virgbrìbus abducendìs. Vidi postea ìn ea¬ dera fere senienlia doctìssìmura Colurahura esse. Gravius. — Lego : Hoc solum differebanl, quod ava¬ riiiw minori altero fuit plus, sed et plus timiditatis : ma¬ jori vero miniis, plus vero animi, non ad bene facien¬ dum, eie. Gale. — Et nobis quoque liceat ad hujus locì iuielleciura ac resUlutionem conjecturis indulge' re. Quid sì igitur minori et majori notulae antiquìtus fuerirrt, quae ex ora libri, ubi primulurn de raore ad- scrìptie essent, poslea in auctoris verba raalo fato ir¬ repserint? audor vero ab origine scripsisset : Hoc solum differebanl, quod avariiiw in allero (uil plus, sed plus limiditatis; in allero minus, plus vero animi, non ad bene faciendum, sed ad male? Tunc certe pronum fuerit prius altero de minori, scilicet fratre, posterius autera de majori, pariter fratre, accipere ; quod agat citra conlroversiam hìc Scrìptor de Diocletìano et Maxìraiano HercuHo lanquara fratribus : pronum iti¬ dera posuisse confestim suìs locis in margine minori el majori, modo certìs Veterum fundamenUs super- slruens Annotalor crederei, Dioclelìanura fuisse nri- norern nalu, Herculìura raajorera. Fùndamenta vero, quai nunc polissimum habeo ob oculos, duo sunl. Unum est, ex Cassiodori Chronico, Diocletiarrura et Maxìrrrìanura Herculìura eodera anno ob wtalis defec- lum purpurara dcposuisse; postquara vìdelicet, nar¬ rarne Euiropio, Dioclelianus aucior fuisset Herculio, ul in privatam vìlam concederem, et slationem tuendw Reipublìcw viridioribus junioribusque mandarent. Alte¬ rura autera, quod ex Zozimo, non lantura Maximia¬ nus Herculius morte sìraplici obierit aeque ac Diocle¬ Uanus, sed prior pluribus annis. Quara frequenler porroconqueranlur doclì, margìnales notas ìn auc¬ torum verba perperam irrepsisse, nemo nescit; et erit, credo, exemplura rei manifestissimura in proxirae sequenUbus. Scimus alias ex Victoris Epìtome, Dio¬ cleiianum vixisse annos sexaginta octo; Maximianum vero Herculium wtate lanlum sexagenarium Ìnteriisse. Addantur Baluzius, col. 311, ei Colurabus, col. 401. Subjacerenlque opulentissimw provinciw vel Africa, vel Hispania. Quid ? sì sola, verbi gralia. Africa sub- jacebal, subjacebantne plures ditissìniae provinciai, ac non poUus unica lanlum? FerTCt ergo raanuscrij)- lus codex : Subjacerenlque opulentissimw provincice Africa et Hispania, sicut clarissimìs interpietibus A contra iUius, et Aurelii siraul Victoris auctoritalem legere in mentem venìt. Aul ferrei saltem : Subjace¬ renlque opulentissimw provinciw vel Africw, vel Hìspa¬ nìw, in geniUvo casu. Verurn vulgata lectìo ejusraodi est, ut postquam initio, non unius, sed plurium pro¬ vìncìarura raentionera injecit, illae subUo in unicam Afrìcara, vel Hispanìam recìdant. Deìnde, cum Aure¬ lius Victor, qui de Caìsaribus sub imperatore Juliano scribebat, probe noverit, quasi partito imperio, cuncta quce trans Alpes Galliw eranl, fuisse Constando com¬ missa, Africam Italiamque Herculio, Illyricìque oram ad usque Ponti fretum Galerio : cwlera vero Valerìum {Diocleiianum) rdenlasse, (et inter qrrae igìlur Hìspa- niara putare oportet) quìs credai, nostrura Cecilìum, quì Maximiani Herculìi temporibus raulto vicinior extitit, paria nescìvìsse ; seu, quod idera est, non po¬ tuisse utrura Africa, vel Hispania Herculio praeler Italiani subjacuerìi, invenìre et dicere? Scripseral ergo siraplìciter, ut res claraitat: Nam cum ipsam im- perii sedem tenerci, subjacerenlque opulentissimw pro- •R vincìw, (Africae scilicet genèralis, in qua plures mino¬ res provinciie conUnebanlur) non erat in custodiendis opibus lam diligens, eie. Sed ad voces opulentissimw pr ovina w, nescìo quìs longe post nostrum natus, et (JUÌ, quas prajcise provincias noster inlellexisset, ignorabat, aul non salìs merainerat, et locum tamen sibì, vel aliìs volebat obiter illusirare, nolaverat per corapendiura ad raarginera, vel Africa, vel Hispania, hoc esl, velut Africa, vel Hispania; et inde postea confecla et exarata in libri contextu lecUo, ad quam hxe annolaraus. Aliter taraen, quod fatendum, viri docti, ul sequentia ostendent. Dodwellus in clissertalìone xi Cyprianìca de Pau¬ cilate marlyrura, nunr. 75, exìsUraai, nullos raarlyres in Hìspaniis hoc terapore fuìsse, quod eas Constan¬ tius regerel. Victor enirn de Gaesaribus, quì scribit, Iialiara el Africani Maxiraìanio Herculio paruìsse, de Consianiio ìììì: Quasi parlilo imperio, cunda, quw trans Alpes Gcdlìw sunt, Constanlio commissa. Quare Q cura Hispaniara aliis diiìonìbus Vìctor non accensue- rìl, putal Dodwellus vìr erudilissìraus, Ilìspanias, Britannias et Gallias Constanlio Ciesari credilas fuisse ; indeque infert, nullos in Hìspaniis martyres fuìsse, cum nullum accesserìt Constaulìr edìctirm, et Uiinci magislralus, cura gladii polestate carerent, nullos raariyrio cor-onare possent. Verura Victoris verba citala laniuni oslendunt, GonslanUura Gallias rexisse : Hispairias antera Maximiano Herculio subdi¬ tas fuisse, docet Laclantius lìb. de Mortìbus Persecu¬ torura, cap. 8: « Nam cura ipsara Iraperii sedera te¬ nerci lialiarn (rrernpe Herculius), subjacerenlque opu- lentìssìraai provinciae vel Africa, vel Hispania, non eralìn custodiendis opibus tara diligens, quarum ìlb co¬ pia suppetebat. > Pagirrs ad annura ChrisU 303, nura 10. Non erat in custodiendis opibus lam diUgens. He was not so careful ìn the management of hìs Treasure as was necessary. Versio anglica. — Id est, non erat in custodiendis opibus tanta, (pianta oporlebat, dilì- gerrlia. Possit siraplicius tam diUgens, pro valde dili- ^ gens suraì. Haud raro errim idonei auclores elegan¬ ter tam, pro valde posuerunt. Plinius, 1. vii Hist. Nat., e. 49 : M. CwciUus Rufus et C. Licinius Calvus eadem die geniti sunt, aratores quidem ambo, sed tam dìspari eventu ; ubì ne aliud quidern uraquara lam dispari queat esse, quarn valde dìspari. Plaulus pari- ter in Moslell., act. iv, se. 2, v. 9 : Ferocem facìs, quia te herus tam amat. Ad quera versura jure raerìto Taubmannus, tam, id est, valde : quod et confirmai laudato Plinii loco, atque aliis. Non deerant locupledssimi Senatores, eie. Arlìficium Aureliano saUs nolum,Vopìsco relerenle.Oici/tir prw- terea hujus fuisse crudelitatis, ut plerisque senaioribus simulatam ingereret fucdonem conjuralionìs ac tyranni¬ dis, quo facilius eos possel occidere.iidìi.Oxon.eiCixni. Covtfer Baluz., col. 311. Qui subornads indiciis , etc. Haeseral raibi aqua |
