Page 729-730 |
Previous | 365 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
729 NOT^ IN LIR. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. XXL 730 pro nobis, ne nescias, et ìn singulis fere clarissiraus A fmce sìmìllimos, ìnquìi ad dictura Joannis locum clarìs Gale Sin minus. Pour le moins, Maucroix. Quasi nosier scripserit : « Si morie dìgnì vìderentur, cruces sia¬ bant, aul saliera corapedes parati, i» Sed cur saltem compedes, sì morte dìgnì? Cur non, inquam, semper cruces ? Manìfesio ìiaipie non r'efertur tò Sin mìnus ad verba proxime pra?cedenlia, ut sensus sit. Sin mi¬ nus stabant cruces ; verura, prout ante leligìraus, re¬ feriur ad renroiiora ista. Si morte digni viderenlur, sensusque est : Sin vero poenara aliquara, quaì raorle minor esset, crederentur meriti. Neque aliud indubie volebat reverendissìmus episcopus Sarisberiensis, cum verterel, and for lesser iransgressions he put them in Irons. Et propier minores culpas ìn caienas, vel compedes conjiciebat. InGynecwum. Gynecwaex vi vocis loca significare mulìebribus deslìnaia operibus, exlra conlroversiam est. Sed hìc potius indigilari crèdiderim infame ìllud lìbidìnis servitìum, quale etiamnura ìn publico suo siraus Rossuelus ; ni^ì quod cl istura in rem suara e superioribus adducit : Erat etiam Galerio corpus mori- bus congruens^ statu celsus, caro ingens, et ìn horren¬ dum magnìludinem diffusa el inflata. Irao, sì qua fides praesuli, hìc libellus quasì perpetuus Comraentarius esl Apocalypseos. Habebai ursos, eie. Vide Araraianura Marcellinurn XXIX, 3. Gale.—Ad ea proculdubio verba respiciens, qiia3 extarrt apud Columbum. Elegerat. Quid si aluerat ? Gale. — Pauci, credo, admìtieut. Ursì loto iraperii tempore electi, suut ursì, non siraplìciter undique per longura ternporis spatium conquisili ac comparati, sed plurimis aliis corpulen¬ tìores et ìrarnanior'es, ideoque egregie ab hujusraodi ferarura araaloi'c deiecti. Afferri nominalim jubebat. Non debere adducendi ei a ff erendi \er\yà temere, vel proraiscue adhiberi, ostendit liquido Plautìnus locus, an jocus dicara, ubi Calìdorus de Pseudolo, quera ad Charìnura addir- lupanari a foeminis exigit Oltoraannoruin imperaior. ^ cu, AttuU hunc. Pserrdolus vero stalira reprehendens, Neque alia inibì oper'a pra.'Slar'ì, qua) statim sequun¬ lur de Maximiani libidine, saUs ìiidìeant. Edìt. Oxon. et Cantab. — Ego vei'O, cum illa ne intra trigesimum quidem caput invenìre poluerira, qme slatini sequì dìcunlur de Galerii ìrnper^rtoris libidine, videaunpre alias proposìtum proprie huìc Auclorì capile noslr'o oslendere, quo pacto Galerius, Augusti semel potes¬ tatera adeptus, orbem lerrarum vexaveril, et Ubertatem hominibus abslulerit, longe probabilius censuerìni (ilynec;^ura, dequo nunc agitur, el in (juod nosier matresfamilìas ìngenuas ac nobiles raptus esse raerao¬ rat, textrinuni fuìsse alìquod publicum, quale jam nobìs descrìbd Du Cangius, quam publicura Galerii lupanar, ut laudalie editiones locutic suut, seu, ul anglica, hìs Seraglìo. Dn C'Ang'wiS iiiMpie, inter cae¬ tera, voce Gynwceum, cum diphihongo ìn secunda syllaba, quae sine dnbio raelior raiio scribendi : i Sub ìmpei'alorìbus Romanis, extiiere Gynwcea, seu lex- et sviccensens, Quid ? attuUsd. Tura Calìdorus sese corrigens, al(jue borainera placans : Adduxì, volui (Ucere. Quod CAm\ utique constare debeat, sponlaneum fuisse errorera Calìdori, eumque nialìUosurn, et face- liae ergo usirrpaiurn, quaìstio jara esse possii, quo animo usurpaverit ; hoc est, utrura Calìdorus, non dicendo prima \ice adduxì hunc, sed attulì hunc, jo¬ cari vellet de Pseudolo taraquara de puero ; an po¬ tius, verbi gralia, lamquain de vilulo, cum viiuli et ejusmodì pecudes afferri soleanl humeris quadrupe¬ des conslriciae. Nobìs sane ìn posleriorera parlera indinat animus. Sed, ulcumque sìt, ea erat ferocia el magnitudo ursorum Galerii, ipsius quippe ferociw et magniludìnis, quemadraodura paucis ante vcrsibirs ponebaiur, si mi Ui morum , ul nequaquara probabile sit voluisse Galerium ita ad se ursos quadrupedes conslricios afferri. An er-go af[\'rrì apud noslrum, pro adduci, sicut hodie non paucarum linguarum idioiis- triua publica ìn quibus, Gynwciard, opifices ita dicti, C pnrs facile palereiur ? Haud crèdiderim : sed potius ' ' * '—¦ jussisse Galeriura, ut, cpio pacto, raajorura noslro¬ rum memoria, Tamerlanes Rajazeicra ferreae caveae inclusunr cìrcumduccbal : ila rursus bic, aut ille no- raìnulìni in cavea lignea, vel ferrea apporiardur sìbi. Taiianus certe de x\lexandro xMagno in oraiione ad Graecos dissereus : ^'Ocrztg, ìnquìi, 'Aptcrzozzlty.Mg Tràvu, TÒv éavzòv <Qtkov ^tà zò [/.n ^ovlsaBat avzòv TvpoG- yvvztv yaBzip^ag, Mtjinzp àpyzov n iràp^altv Tizptzcpzps. Qui prorsus Aristotelice amicum nolentem eum adorare, tamquam ursum aui pantheram indusnm circum ferebat. Rene ìlaque Maucr'oìxius ad verbum, Quand il voulait passer le lemps, il ordonnait qiCon en apportai qucl- qu'un. His homines, eie. Ita ad bunc locura disputai Rui¬ nartus, p. 61 praefalionis, quara sinceris siris Aciis niartyruin pnefixit, quasi quì nunc homines dicuniur Calciianis ursis objecìi fuisse absorbendì, nunquara ex Gentilium sinu, sed singulis vìcibus eChrìsliano- vesiìbus texendis operam dabanl, obnoxiic cidero- quin condiUorris: adeo ul vice poena in ea iuierduni loca noxiì ac rei ainandarcnlur ; quod de viris tesia¬ iur Sozoraenus, lib. i, cap. 8, de faìmìnis vcro Joan¬ nes Chrysost. ìn epìslola ad .luuior'ein viduara, t. vi, pag. 301). i Maucroixio, ut ìn suae versionis margine annolavìt, « Gyuaeceum locus luìt ìn quem ad poe¬ nara et ignominiara rnulier'cs concludebanlur, » In stabulo. Pncferarn, ìn sabuio. Gale. Ad quos nullus unquam servus distendi solebat. Id esl, ex Maucroìxii versione, ad quos ne ullus quidem servus disiendebalur, quoigiCon ny allachàt pas méme les esclaves. Ob setiuenlia Im'siian, ex quìbus vìdelur servorum poena, quod nullam haberent dignitatera, firisse ìgnis. Malebat amicus noster David Martinus, vìr reverendus : ad quos nullus unquam, nìsi servus, eie., quod nolìra daranasse. Lusorium. Anipbìlbeair'a, ubi pubiici ludi edeban¬ tur. Edit. Oxon. et Caniab. Theatrura seu ampbi- j. rura coeiu sumplì sinl ; idque lam frequenler, ul nulla t 11 rkfk I rtii .-t-t .-il-iì lii/lì rviil\lìni £1/1 alto >k t ii n OiriifTC" . T ìi ^ *-' niA cino li li r^'i o rt rv />///i/i'-ij v>i r»r>iirvT>/i o'y^xtÌ e ci ntil C linnim'O-. lliealruni, ubi ludi pubiici edebaniur. Pagius. — Lu¬ sorium. Lusorium hìc non est amphilhealrum, in quo ferarum pugn;e edebaniur : sed locus ìn palatio do¬ mesiicus, animi voluptali deslìnatus, ct coeualionì, seu trìdinìo Maxìraìani subjeclus. Sequilur eninr : nec unquam sìne humano cruore cwnabal. Nerainem ferme fugit abominabilis illa el fer'a Romanorura vo¬ luplas gladiatorunr sanguine convivas pascentiurn; de qua plura Lipsius ìu Saturnalibus. Maxiraìanus antera pro bis ursoruui seraet ìramauitale obleclavit : unde et delieias ejus hanc Irurnani sanguinis dfusio- nern nosier appellai. Forle an et ìpsura irìclinium inductis ursis objecti damnati ; quod hic Lactantius dìasyriice Lusorium vocel. Toll. Habebai ursos, eie. Virr' scir'c cur pedes beslìw, quam Joannes Apocal. xm, 1,^, recital se vìdìsse, fuerìni ul pedes ?<ròi .^Quoniam Galerius Maxindanus, narrante nosiro, habebai ursos ferociw ac magnitudinis die sine hiiniano fidelium cruore saevissinius impera¬ ior coenaret ; et quasi iterura Dodwelli ìn de Pauci¬ late marlyrura senienlia sit, agcr-e quìdera nostrum hac pericope de solis Christianis, sed paucissimis. El vero, poslquam semel Ruinartus baie nostri verba suo modo in raedium allulii: « Quoiies deleciari (Ga¬ lerio) libueral, borum (ursorum) aliquem afferri no- mirraiim jubebat. His homines non piane comedendì, sed absorbendì objedabanlur, quorum arius cura dissipar-enlur, ridebal suavissime, » de suo statini subjicit vìr docius : « Nec id raro fiebat, aul diebus laniuraraodo festis, ut conlendìt Dodwellus. » Pro¬ xirae auiern cx nostri verbis: a Nec enini unquam sìne humano cruore (Galerius) coenabat. » At primo, Dodwellum nonnisi Christianos inlelligi voluisse per hujus ìoei homines, nuspiam ìnvenias ìn tota Dodwelli dissertalioné de Paucilate marly¬ rura, ìn qua ne taniilluluin quìdera vir clarissiraus
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 729-730 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript |
729
NOT^ IN LIR. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. XXL
730
pro nobis, ne nescias, et ìn singulis fere clarissiraus A fmce sìmìllimos, ìnquìi ad dictura Joannis locum clarìs
Gale
Sin minus. Pour le moins, Maucroix. Quasi nosier scripserit : « Si morie dìgnì vìderentur, cruces sia¬ bant, aul saliera corapedes parati, i» Sed cur saltem compedes, sì morte dìgnì? Cur non, inquam, semper cruces ? Manìfesio ìiaipie non r'efertur tò Sin mìnus ad verba proxime pra?cedenlia, ut sensus sit. Sin mi¬ nus stabant cruces ; verura, prout ante leligìraus, re¬ feriur ad renroiiora ista. Si morte digni viderenlur, sensusque est : Sin vero poenara aliquara, quaì raorle minor esset, crederentur meriti. Neque aliud indubie volebat reverendissìmus episcopus Sarisberiensis, cum verterel, and for lesser iransgressions he put them in Irons. Et propier minores culpas ìn caienas, vel compedes conjiciebat.
InGynecwum. Gynecwaex vi vocis loca significare mulìebribus deslìnaia operibus, exlra conlroversiam est. Sed hìc potius indigilari crèdiderim infame ìllud lìbidìnis servitìum, quale etiamnura ìn publico suo
siraus Rossuelus ; ni^ì quod cl istura in rem suara e superioribus adducit : Erat etiam Galerio corpus mori- bus congruens^ statu celsus, caro ingens, et ìn horren¬ dum magnìludinem diffusa el inflata. Irao, sì qua fides praesuli, hìc libellus quasì perpetuus Comraentarius esl Apocalypseos.
Habebai ursos, eie. Vide Araraianura Marcellinurn XXIX, 3. Gale.—Ad ea proculdubio verba respiciens, qiia3 extarrt apud Columbum.
Elegerat. Quid si aluerat ? Gale. — Pauci, credo, admìtieut. Ursì loto iraperii tempore electi, suut ursì, non siraplìciter undique per longura ternporis spatium conquisili ac comparati, sed plurimis aliis corpulen¬ tìores et ìrarnanior'es, ideoque egregie ab hujusraodi ferarura araaloi'c deiecti.
Afferri nominalim jubebat. Non debere adducendi ei a ff erendi \er\yà temere, vel proraiscue adhiberi, ostendit liquido Plautìnus locus, an jocus dicara, ubi Calìdorus de Pseudolo, quera ad Charìnura addir-
lupanari a foeminis exigit Oltoraannoruin imperaior. ^ cu, AttuU hunc. Pserrdolus vero stalira reprehendens,
Neque alia inibì oper'a pra.'Slar'ì, qua) statim sequun¬ lur de Maximiani libidine, saUs ìiidìeant. Edìt. Oxon. et Cantab. — Ego vei'O, cum illa ne intra trigesimum quidem caput invenìre poluerira, qme slatini sequì dìcunlur de Galerii ìrnper^rtoris libidine, videaunpre alias proposìtum proprie huìc Auclorì capile noslr'o oslendere, quo pacto Galerius, Augusti semel potes¬ tatera adeptus, orbem lerrarum vexaveril, et Ubertatem hominibus abslulerit, longe probabilius censuerìni (ilynec;^ura, dequo nunc agitur, el in (juod nosier matresfamilìas ìngenuas ac nobiles raptus esse raerao¬ rat, textrinuni fuìsse alìquod publicum, quale jam nobìs descrìbd Du Cangius, quam publicura Galerii lupanar, ut laudalie editiones locutic suut, seu, ul anglica, hìs Seraglìo. Dn C'Ang'wiS iiiMpie, inter cae¬ tera, voce Gynwceum, cum diphihongo ìn secunda syllaba, quae sine dnbio raelior raiio scribendi : i Sub ìmpei'alorìbus Romanis, extiiere Gynwcea, seu lex-
et sviccensens, Quid ? attuUsd. Tura Calìdorus sese corrigens, al(jue borainera placans : Adduxì, volui (Ucere. Quod CAm\ utique constare debeat, sponlaneum fuisse errorera Calìdori, eumque nialìUosurn, et face- liae ergo usirrpaiurn, quaìstio jara esse possii, quo animo usurpaverit ; hoc est, utrura Calìdorus, non dicendo prima \ice adduxì hunc, sed attulì hunc, jo¬ cari vellet de Pseudolo taraquara de puero ; an po¬ tius, verbi gralia, lamquain de vilulo, cum viiuli et ejusmodì pecudes afferri soleanl humeris quadrupe¬ des conslriciae. Nobìs sane ìn posleriorera parlera indinat animus. Sed, ulcumque sìt, ea erat ferocia el magnitudo ursorum Galerii, ipsius quippe ferociw et magniludìnis, quemadraodura paucis ante vcrsibirs ponebaiur, si mi Ui morum , ul nequaquara probabile sit voluisse Galerium ita ad se ursos quadrupedes conslricios afferri. An er-go af[\'rrì apud noslrum, pro adduci, sicut hodie non paucarum linguarum idioiis-
triua publica ìn quibus, Gynwciard, opifices ita dicti, C pnrs facile palereiur ? Haud crèdiderim : sed potius ' ' * '—¦ jussisse Galeriura, ut, cpio pacto, raajorura noslro¬
rum memoria, Tamerlanes Rajazeicra ferreae caveae inclusunr cìrcumduccbal : ila rursus bic, aut ille no- raìnulìni in cavea lignea, vel ferrea apporiardur sìbi. Taiianus certe de x\lexandro xMagno in oraiione ad Graecos dissereus : ^'Ocrztg, ìnquìi, 'Aptcrzozzlty.Mg Tràvu, TÒv éavzòv |