Page 841-842 |
Previous | 421 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
841
DISSERT. IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. I.
84^2
inleliìgant, quae ab ejus auctore norr sìne magna am- A luor parles divisi, fecìt pariicipes, qui quidera, ut
bìguitate, variìsque verborum ambagibus pertractata sunt.
1. Ab ipso aulem hujusce libri exordio Cecilius Donatum alloquìtur, asseritque illius et aliorura con¬ fessorura preces exaudìtas fuisse a Deo, quì reddita christianae Ecclesiae pace, prisiinura illì splendorem restituerat. Qui vero in cara saìvierant, bì, inquit, a principibus divinilus excìtatis proslraU, dìgna scele¬ rum suorum morte poenas aìquìssìmo scelerum judici ac vindici Deo dederunt. Quod quidem se hoc in lìbro demonstraturum pollicetur.
2. A Nerone antera antequara ordiatur, breviter ille explicat quomodo extremis Tiberii Caesaris tem¬ poribus, Ghrisius duobus Gerainis consulìbus raorluus,
magnos cogerent alerenlque exercitus , iraraensis exaciionìbus, tribulis, atque vectigalìbus provincias omnes, in frusta concisas, sancliorìbus etìam legibus conculcatìs, penitus obruerunt. Majore lamerr el ìu • saliabìlì avaritia Dioclelianus thesauros suos nolebat ìnimìrruì, el alias opes innumeris exaciionìbus, ac capìlalibus poenis congregabat. His porrlo opibus ìnì- quìssirne exiorlis, circos, basibcas, doraos, palalia, monetam , et arraa fahricandi ìnfinitaì vix saiisfccit cupiditatì. Ea aulem erat, ut Nicomediam Roinoì coaequare voluerit.
8. Neque ilUpiane absirailis fuit Maximianus Hercu¬ lius, nisì quod de custodiendis opibus non adeo sollici¬ tus erat. Verum impolenti libidine labefactavii ac per-
ac die tertio ad vitam revocalus, dìscìpuios suos divi- B vertit mores, prìmoruraque fìlias atque alias, qua-
nis praecéptis ìnibuerìl, ac poslea raptus sìt ìn coelura. Tum deinde undecìm ejus discipuli, assumptis Mat¬ lhia et Paulo , in omnibus provinciis et civitatibus per annos viginU quinque fùndamenta Ecclesiaì jece¬ runt. Ad poslquain Petrus, editis quibusdara rairacu¬ lis, mullos ab erroribus gentiliura ad verara Christi fìdem iraduxìssel, hunc Nero cruci affigì, el Paulum interfici praecepit. Sed crudelis ille tyrannus tanium ob criraen de medio repente sublalus esl, nec inven¬ tus umquara sepulturae ejus locus. Inde vero deliri quidara horaìnes fìnxerunt ìllum reservatum ; ul ìn fìne mundi sìt Anticlrristi pr'aecursor.
3. Interjectis dehinc alìquot annis, Domiiianus diu lutoqueregnavil. Ast ubì christianos coepit vexare.
cumque iter faciebat, virgines a parentum conspectu avulsas constupravit.
9. Tametsi porro GecìUus plura hoc in lìbro de ConslanUo narraverit, nos lamen ibi admonel eum nunc a se ideo praìiermìtU ; quia caeleris omnino dissimilis, dignus fuìt, qui totius imperii Romani fraena moderareiur. Transìt ilaque ad Maximianum Galerium Diocletiani generum, aliis omnibus pejo¬ rem. Is autem matre Transdanuviarra natus, ingenita barbarie, horrendaque corporis mole formidabilis, aspectu, verbis, aclìbus terrorem unicuique incu- Uebai. Ab eo ìgìtur omnia metuebat Dioclelianus, ac polissimum postquam Ule insignem reporlavìl de Narseo Persarum rege vicioriam. Tunc enira inso-
slaUni domi interfeclus est. Posl illius vero caedera , G Itinlior faclus, delreclabat Caesaris nomen , volebat- rescissa sunl a senalu acla iUius , excisae iraagìnes , que se Marte genìtum videri.
eversi honorum tituli, ac postea Ecclesìa Chrìsii lon¬ go pacis lempore sub bonis principibus lloridius enituit.
4. Pacem hanc post annos plurimos Decius fre¬ git quidem, sed non impune. Nam comniisso cum Carpis pradìo, et fusa majori exercitus sui parte, ipse occisus esl; alque insepultum ejus corpus feris ac volucribus pasluì fuit el pabulo.
5. Posthaec aulem Valerìanus mulium quidera, ta¬ melsi brevi tempore^ fudìt christiani sanguinis : sed tantse ìnhuraanìlatìs poenas summo cum dedecore diu persolvit. Persarum enimvero rex Sapor, a quo bello capius fuerat, numquam equum conscendebat aul currum, nisi imposito, non sìne conviciis , supra
10. Nec plura ibi Cecilius de nefariis Ulius actis, ne leraporis ordinem perturbét, ac persecutionis a Diocletìano, quì prius Diocles vocabatur, in chris¬ tianos excìtalaì causam sìc exponit : Cum ìn Oriente pecudes falsis diis ille inirnolaret, facto a quibusdam adslanlìbus signo crucis, fugali sunl daemones, tur¬ bala sacra, et hostiarum niaclaliones frusira repe¬ ti tae. Aruspicum vero raagister laniara confusionem perturbaUonemque sacrorura rejecit in adslantes chrisUarros. Quamobrera ira furens Dioclelianus, priraum jussit unìversos palaUnos, alque eliain mi¬ lites ad sacrifìcandum compeUi.
11-1:2. Venil deinde Nicomediam, quo accurrit
dorsum ejus pede. Quìn etiara ipsi, lurpìssiraa hac D Maxiraìanus Galerius, qui matris suae, mìrum piane
ìn serviluie morluo, detracla pellìs, quie in barbaro- rum lemplo ad sempilernam lanlae igrrominiae memo¬ riara appeusa est.
6. Aureìianus taraen boc exeraplo mìnime permo¬ tus, cruenlas adversus ChrìsUanos tulit leges. Sed vix cai ad ulteriores provincias pervenerant, cum ille Coenofrurìo ìn Thracia mortuus jacuit.
7. Hìs leviter perstricUs, CecUius venit ad Diocle¬ tìanum, et multo fusius de ìlio aliisque ad GonstanU¬ num usque Magnum, ac Licinium, Imperatoribus disputai. Seelerura antera, inquìt, inventor, et ina- cbìnator malorum Diocletìanus, avaritia el lìmiditaie corrupìt omnia. Tres enìm Romani imperii, in qua-
Patrol. vii
in modum supersUtiosae, querelis el ìnsiìgaUonibus expuguatus, eumdem DìoeleUanum ad tollendos pe¬ nitus christianos acerrime incìtavit. Verum eì din ille restiUt, dorrec habito ea de re per totani hyeraera cum amicis, ac judicibus, aliisque consUio, tunc tan¬ lummodo cessìt, postquam acceptum est Apollinis Milesìì responsum. Noluit tamen ullum chrisUanum mortis puniri supplicio.
15. Al die sepUmo kalendas Marln, quo Termi¬ nalìa celebrabantur, profectus cum ducibus et tribunis perrexit ad ecclesiam , cujus revulsìs foribus, ac frustra quaesìto Dei simulacro, sacrae Scrìpturae cre- juiatee sunt, ac tota ecclesia solo adaìquaia. Poslridie
Ti
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 841-842 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 841 DISSERT. IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. I. 84^2 inleliìgant, quae ab ejus auctore norr sìne magna am- A luor parles divisi, fecìt pariicipes, qui quidera, ut bìguitate, variìsque verborum ambagibus pertractata sunt. 1. Ab ipso aulem hujusce libri exordio Cecilius Donatum alloquìtur, asseritque illius et aliorura con¬ fessorura preces exaudìtas fuisse a Deo, quì reddita christianae Ecclesiae pace, prisiinura illì splendorem restituerat. Qui vero in cara saìvierant, bì, inquit, a principibus divinilus excìtatis proslraU, dìgna scele¬ rum suorum morte poenas aìquìssìmo scelerum judici ac vindici Deo dederunt. Quod quidem se hoc in lìbro demonstraturum pollicetur. 2. A Nerone antera antequara ordiatur, breviter ille explicat quomodo extremis Tiberii Caesaris tem¬ poribus, Ghrisius duobus Gerainis consulìbus raorluus, magnos cogerent alerenlque exercitus , iraraensis exaciionìbus, tribulis, atque vectigalìbus provincias omnes, in frusta concisas, sancliorìbus etìam legibus conculcatìs, penitus obruerunt. Majore lamerr el ìu • saliabìlì avaritia Dioclelianus thesauros suos nolebat ìnimìrruì, el alias opes innumeris exaciionìbus, ac capìlalibus poenis congregabat. His porrlo opibus ìnì- quìssirne exiorlis, circos, basibcas, doraos, palalia, monetam , et arraa fahricandi ìnfinitaì vix saiisfccit cupiditatì. Ea aulem erat, ut Nicomediam Roinoì coaequare voluerit. 8. Neque ilUpiane absirailis fuit Maximianus Hercu¬ lius, nisì quod de custodiendis opibus non adeo sollici¬ tus erat. Verum impolenti libidine labefactavii ac per- ac die tertio ad vitam revocalus, dìscìpuios suos divi- B vertit mores, prìmoruraque fìlias atque alias, qua- nis praecéptis ìnibuerìl, ac poslea raptus sìt ìn coelura. Tum deinde undecìm ejus discipuli, assumptis Mat¬ lhia et Paulo , in omnibus provinciis et civitatibus per annos viginU quinque fùndamenta Ecclesiaì jece¬ runt. Ad poslquain Petrus, editis quibusdara rairacu¬ lis, mullos ab erroribus gentiliura ad verara Christi fìdem iraduxìssel, hunc Nero cruci affigì, el Paulum interfici praecepit. Sed crudelis ille tyrannus tanium ob criraen de medio repente sublalus esl, nec inven¬ tus umquara sepulturae ejus locus. Inde vero deliri quidara horaìnes fìnxerunt ìllum reservatum ; ul ìn fìne mundi sìt Anticlrristi pr'aecursor. 3. Interjectis dehinc alìquot annis, Domiiianus diu lutoqueregnavil. Ast ubì christianos coepit vexare. cumque iter faciebat, virgines a parentum conspectu avulsas constupravit. 9. Tametsi porro GecìUus plura hoc in lìbro de ConslanUo narraverit, nos lamen ibi admonel eum nunc a se ideo praìiermìtU ; quia caeleris omnino dissimilis, dignus fuìt, qui totius imperii Romani fraena moderareiur. Transìt ilaque ad Maximianum Galerium Diocletiani generum, aliis omnibus pejo¬ rem. Is autem matre Transdanuviarra natus, ingenita barbarie, horrendaque corporis mole formidabilis, aspectu, verbis, aclìbus terrorem unicuique incu- Uebai. Ab eo ìgìtur omnia metuebat Dioclelianus, ac polissimum postquam Ule insignem reporlavìl de Narseo Persarum rege vicioriam. Tunc enira inso- slaUni domi interfeclus est. Posl illius vero caedera , G Itinlior faclus, delreclabat Caesaris nomen , volebat- rescissa sunl a senalu acla iUius , excisae iraagìnes , que se Marte genìtum videri. eversi honorum tituli, ac postea Ecclesìa Chrìsii lon¬ go pacis lempore sub bonis principibus lloridius enituit. 4. Pacem hanc post annos plurimos Decius fre¬ git quidem, sed non impune. Nam comniisso cum Carpis pradìo, et fusa majori exercitus sui parte, ipse occisus esl; alque insepultum ejus corpus feris ac volucribus pasluì fuit el pabulo. 5. Posthaec aulem Valerìanus mulium quidera, ta¬ melsi brevi tempore^ fudìt christiani sanguinis : sed tantse ìnhuraanìlatìs poenas summo cum dedecore diu persolvit. Persarum enimvero rex Sapor, a quo bello capius fuerat, numquam equum conscendebat aul currum, nisi imposito, non sìne conviciis , supra 10. Nec plura ibi Cecilius de nefariis Ulius actis, ne leraporis ordinem perturbét, ac persecutionis a Diocletìano, quì prius Diocles vocabatur, in chris¬ tianos excìtalaì causam sìc exponit : Cum ìn Oriente pecudes falsis diis ille inirnolaret, facto a quibusdam adslanlìbus signo crucis, fugali sunl daemones, tur¬ bala sacra, et hostiarum niaclaliones frusira repe¬ ti tae. Aruspicum vero raagister laniara confusionem perturbaUonemque sacrorura rejecit in adslantes chrisUarros. Quamobrera ira furens Dioclelianus, priraum jussit unìversos palaUnos, alque eliain mi¬ lites ad sacrifìcandum compeUi. 11-1:2. Venil deinde Nicomediam, quo accurrit dorsum ejus pede. Quìn etiara ipsi, lurpìssiraa hac D Maxiraìanus Galerius, qui matris suae, mìrum piane ìn serviluie morluo, detracla pellìs, quie in barbaro- rum lemplo ad sempilernam lanlae igrrominiae memo¬ riara appeusa est. 6. Aureìianus taraen boc exeraplo mìnime permo¬ tus, cruenlas adversus ChrìsUanos tulit leges. Sed vix cai ad ulteriores provincias pervenerant, cum ille Coenofrurìo ìn Thracia mortuus jacuit. 7. Hìs leviter perstricUs, CecUius venit ad Diocle¬ tìanum, et multo fusius de ìlio aliisque ad GonstanU¬ num usque Magnum, ac Licinium, Imperatoribus disputai. Seelerura antera, inquìt, inventor, et ina- cbìnator malorum Diocletìanus, avaritia el lìmiditaie corrupìt omnia. Tres enìm Romani imperii, in qua- Patrol. vii in modum supersUtiosae, querelis el ìnsiìgaUonibus expuguatus, eumdem DìoeleUanum ad tollendos pe¬ nitus christianos acerrime incìtavit. Verum eì din ille restiUt, dorrec habito ea de re per totani hyeraera cum amicis, ac judicibus, aliisque consUio, tunc tan¬ lummodo cessìt, postquam acceptum est Apollinis Milesìì responsum. Noluit tamen ullum chrisUanum mortis puniri supplicio. 15. Al die sepUmo kalendas Marln, quo Termi¬ nalìa celebrabantur, profectus cum ducibus et tribunis perrexit ad ecclesiam , cujus revulsìs foribus, ac frustra quaesìto Dei simulacro, sacrae Scrìpturae cre- juiatee sunt, ac tota ecclesia solo adaìquaia. Poslridie Ti |
