Page 879-880 |
Previous | 440 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
81f9
apostolis dictum fuit {Act. eap. i, 8) tesies usque in exiremum terrw, id iUe putat non ìpsìs lanturaraodo proraissura , sed unìversae Ecclesìae, quse usque in consùraraatìonem sseculi futura est. Ea itaque Paulì verba (EpisL ad Roman., cap. x, 18), ex psalmographo desurapta : In omnem terram exivit sonus eorum, el in fines orbìs terrw verba eorum, sìc ìnteilìgenda esse censel; ul quamvis prseteriU sint lemporìs; ns tanien, sicut sirailìbus aUis propheta¬ rum locutìonìbus, fulurum denoietur.
At non defuerunl eUam, qui exisiiraaverint Evan¬ gelium ipsa Cecìlii aeiate, atque etiam antea, in om¬ nibus terrse panibus fuìsse dìsseminatuin. Quid enìm, araabo te, clarius et evidenUus hìs Tertulliani ver¬ bis (TertulL Ub. adv. Jud. cap. 7) : < In quern alium unìversae gentes crediderunt, nisi in Christura, qui B jara venìt? Cui enìm el aUae gentes crediderunt, Parthi, Medi, Elamilae, et qui inhabitanl Mesopota¬ miam, Armeniam, Phrygiam, Cappadociam, et inco¬ lentes Ponlum, el Asìam, et Paraphiliani, iramo- ranles ^Egyptura, el regionera Africaì, quai esl trans Cyrenem, inhabitantes; Romani et incolae, tunc et in Hierusalem Judaei, eicaìierae gentes; ul jam Getulo- rum varielaies, et Maurorum mulU fines, Hispania¬ rum omnes termini, el Galliarum diversaì naiiones, et Brìtannorum inaccessa Romanis loca, Chrislo vero subdita, et Sarraalarura, et Dacorura, et Germano- rum, el Scylharum, el abditarum multarum gen¬ tiura, et provìncìarura, et ìnsularura multarum nobis ignotarum, et quae enuraerare rainus possumus ; in quìbus omnibus locis Chrisli nomen, quì jam venìt, G regnai... ìn quìbus omrrìbus locis populus nominis Christi inhabitat. i Et paulo post : « Chrìstì regnum et nomen ubique porrìgitur, ubique credilur, ab omni¬ bus gentibus supra enumeraUs colitur, ubique regnai, ubique adoratur, omnibus ubique tribuiiur aequaliter.» Nec mìnus perspicue, elsi paulo brevius a Lactantìo (Ladani, lìb. iv Inst., cap. 26) lilteris raandatura le¬ gimus : Nulla gens tam ìnhumana esl, nulla regio tam remota, cui passio ejus, Christi, aut sublimitas majes¬ talìs ignota sit. AUbì vero : Ab ortu, inquit (Idem lìb. V, cap. 25), solìs usque ad occasum, lex divina suscepla esl, et omnis sexus, omnìs wlas el gens, et regio unitis ac paribus animis Deo sérviunt. Sed plura de hoc scripiore, el quoraodo inde ad assei^endam
LE NOURRY, 880
Erids mihi A ApostoU eo proprio et naturali intelligenda csse sensu. Neque tainen dìssìrnulabimus visum pluribus alìis quamdam esse in ìllis hyperbolcn, sive poiius synecdocheu, qua pars maxima pro loto accipìlur. Sed negari elìam non potest Cecilio nostro non de¬ fuìsse opinionis srrae patronos et adsUpulatores, qui persuasum utique habuerunt christianam religionem lempore Decii imperatoris per omnes dispersara fuìsse orbìs terraft partes. Sed boc loquendi modo, eas lan¬ tura comprehenderunl, quas ab hominibus, uU dixi¬ mus, revera incoU arbìtrabantur.
artìculus IV.
Quid Cecilius senserit de Petri Romam advenlu, de tempore, quo eadem in urbe supremum pontificatum tenuit, de miracuììs ibidem ab ilio editis, ejusque et PauU ApostoU interìtu.
Jara a nobìs demonstratura est vix quidquam iu Iota Ecclesiaslica historia certius stabilitura reperiri, quara ìpse, quì a Cecìlio nostro recte asseritur, Petri Romara in urbera advenlus. Mìrura itaque inveniri àdhuc aliquera, qui cura ìllum penitus negare non ausus sit, nunc asserai quemdam adhuc esse de eo dubitandi locum. Quibusnam enim, obsecro te, dubi¬ tandi locus esse potesl? Non aliìs profecto homini¬ bus, quarn iìs, qui iuvìcta penitus obslinalìone excae- caiì, certissiraae veterura, elrecenUorura Scriplorum, atque ìpsoruraniel etiarn, ut alibi ostendemus, novis beierodoxorum secUs perlinaciler addìctorum, auclo- rìlaii cedere numquara voluerunt.
Contra vero plures, ac poUssirauin iidem helero¬ doxi horaines, arababus ulnis ÌUud exceperunt, quod Cecilius noster ibidera adjecit : Cum jam Nero impe¬ raret, Peirus Romam advenit. Ab ìnvelerato enim, aiunl ìllì, de Romano Petri per 25 annos ponlifìcalu errore bis tandem aiiquando verbis lìberaraur. Sed baie vetus sententia, quam nunc errorem appellant, paulo enodaiìus exponenda est.
Testatura antera Eusebius (Euseb. lib. ii Eccles. Histor., cap. 15) facit Petrura Glaudu AugusU tempo¬ ribus Romain venisse, ut Simonem Magum expugna- ret. Hieronymus vero scribil (//fero«t/m.Ca/fl/. Script. Eccles. cap. 1) ìd contigìsse secundo ejusdem impe¬ ratoris anno, Cbristi autem 45 (Euseb. Chron. ad ann., 45), vel sìcul aUis placet, 42, aut 44, atque ibi
ChrisUanaì religionis veriialem argumentelur, pia- ^ Pelrura per vigiliti quinque annos sacerdotalem te-
nius suo loco ostendìraus.
Huc accedal eliara Eusebius (Euseb. lib. iv Hislor. Eccles., cap. 7), qui diserte altestatur, Hadriano ira- per^ante, Ecclesiam floruisse per universum orbem, clarìssimorum instar siderura, ac per oranes natìones viguìsse verara ìn Chrìslura Dorainura fìdem.
Quid vero, quod Chrysostomus de eodem Cbristi Evangelio ubique propagalo, ìnlerpretalur baec Pauli ad Colossenses (cap. i, 25) verba : Quod prwdicalum esl in universa lerra. Ibi enìm ìlle arrimadverlìt ab Apostolo scriptura non esse, quod praedicalur, sed (prod praedìcatura est. Neque porro is ìpse solus, sed alii tam antiqui, quara receniiores, exislimant verba
nuìsse cathedram. Neque lamen opinanlur apostolo- rum prìncìpera per totura illud lerapus Romie man¬ sisse; sed eum postea rediìsse Hierosolymam, atque inde anno Chrìsii 68, aul 69, Romam reversum, ubi cum Paulo apostolo Neronis jussu occisus fuit.
At plura ab erudiiis observata sunt, quse conira hanc opinionera repugnare et resistere videnturo Anno quippe Chrisli 44, uU Eusebius innuit {Euseb. lìb. lì Hisl. Eccles., cap. 10), Herodes Agrippa, paulo antequara ex hac vita raigraret, Pelrum apostolum, queraadraodura in Actis Apostolorum legimus {Act. cap. xii, 4), misit iu carcerem. Eodem quoque anno, ulì ìn Eusebiauo chronìco legitur (Euseb. Chron. ad
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 879-880 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 81f9 apostolis dictum fuit {Act. eap. i, 8) tesies usque in exiremum terrw, id iUe putat non ìpsìs lanturaraodo proraissura , sed unìversae Ecclesìae, quse usque in consùraraatìonem sseculi futura est. Ea itaque Paulì verba (EpisL ad Roman., cap. x, 18), ex psalmographo desurapta : In omnem terram exivit sonus eorum, el in fines orbìs terrw verba eorum, sìc ìnteilìgenda esse censel; ul quamvis prseteriU sint lemporìs; ns tanien, sicut sirailìbus aUis propheta¬ rum locutìonìbus, fulurum denoietur. At non defuerunl eUam, qui exisiiraaverint Evan¬ gelium ipsa Cecìlii aeiate, atque etiam antea, in om¬ nibus terrse panibus fuìsse dìsseminatuin. Quid enìm, araabo te, clarius et evidenUus hìs Tertulliani ver¬ bis (TertulL Ub. adv. Jud. cap. 7) : < In quern alium unìversae gentes crediderunt, nisi in Christura, qui B jara venìt? Cui enìm el aUae gentes crediderunt, Parthi, Medi, Elamilae, et qui inhabitanl Mesopota¬ miam, Armeniam, Phrygiam, Cappadociam, et inco¬ lentes Ponlum, el Asìam, et Paraphiliani, iramo- ranles ^Egyptura, el regionera Africaì, quai esl trans Cyrenem, inhabitantes; Romani et incolae, tunc et in Hierusalem Judaei, eicaìierae gentes; ul jam Getulo- rum varielaies, et Maurorum mulU fines, Hispania¬ rum omnes termini, el Galliarum diversaì naiiones, et Brìtannorum inaccessa Romanis loca, Chrislo vero subdita, et Sarraalarura, et Dacorura, et Germano- rum, el Scylharum, el abditarum multarum gen¬ tiura, et provìncìarura, et ìnsularura multarum nobis ignotarum, et quae enuraerare rainus possumus ; in quìbus omnibus locis Chrisli nomen, quì jam venìt, G regnai... ìn quìbus omrrìbus locis populus nominis Christi inhabitat. i Et paulo post : « Chrìstì regnum et nomen ubique porrìgitur, ubique credilur, ab omni¬ bus gentibus supra enumeraUs colitur, ubique regnai, ubique adoratur, omnibus ubique tribuiiur aequaliter.» Nec mìnus perspicue, elsi paulo brevius a Lactantìo (Ladani, lìb. iv Inst., cap. 26) lilteris raandatura le¬ gimus : Nulla gens tam ìnhumana esl, nulla regio tam remota, cui passio ejus, Christi, aut sublimitas majes¬ talìs ignota sit. AUbì vero : Ab ortu, inquit (Idem lìb. V, cap. 25), solìs usque ad occasum, lex divina suscepla esl, et omnis sexus, omnìs wlas el gens, et regio unitis ac paribus animis Deo sérviunt. Sed plura de hoc scripiore, el quoraodo inde ad assei^endam LE NOURRY, 880 Erids mihi A ApostoU eo proprio et naturali intelligenda csse sensu. Neque tainen dìssìrnulabimus visum pluribus alìis quamdam esse in ìllis hyperbolcn, sive poiius synecdocheu, qua pars maxima pro loto accipìlur. Sed negari elìam non potest Cecilio nostro non de¬ fuìsse opinionis srrae patronos et adsUpulatores, qui persuasum utique habuerunt christianam religionem lempore Decii imperatoris per omnes dispersara fuìsse orbìs terraft partes. Sed boc loquendi modo, eas lan¬ tura comprehenderunl, quas ab hominibus, uU dixi¬ mus, revera incoU arbìtrabantur. artìculus IV. Quid Cecilius senserit de Petri Romam advenlu, de tempore, quo eadem in urbe supremum pontificatum tenuit, de miracuììs ibidem ab ilio editis, ejusque et PauU ApostoU interìtu. Jara a nobìs demonstratura est vix quidquam iu Iota Ecclesiaslica historia certius stabilitura reperiri, quara ìpse, quì a Cecìlio nostro recte asseritur, Petri Romara in urbera advenlus. Mìrura itaque inveniri àdhuc aliquera, qui cura ìllum penitus negare non ausus sit, nunc asserai quemdam adhuc esse de eo dubitandi locum. Quibusnam enim, obsecro te, dubi¬ tandi locus esse potesl? Non aliìs profecto homini¬ bus, quarn iìs, qui iuvìcta penitus obslinalìone excae- caiì, certissiraae veterura, elrecenUorura Scriplorum, atque ìpsoruraniel etiarn, ut alibi ostendemus, novis beierodoxorum secUs perlinaciler addìctorum, auclo- rìlaii cedere numquara voluerunt. Contra vero plures, ac poUssirauin iidem helero¬ doxi horaines, arababus ulnis ÌUud exceperunt, quod Cecilius noster ibidera adjecit : Cum jam Nero impe¬ raret, Peirus Romam advenit. Ab ìnvelerato enim, aiunl ìllì, de Romano Petri per 25 annos ponlifìcalu errore bis tandem aiiquando verbis lìberaraur. Sed baie vetus sententia, quam nunc errorem appellant, paulo enodaiìus exponenda est. Testatura antera Eusebius (Euseb. lib. ii Eccles. Histor., cap. 15) facit Petrura Glaudu AugusU tempo¬ ribus Romain venisse, ut Simonem Magum expugna- ret. Hieronymus vero scribil (//fero«t/m.Ca/fl/. Script. Eccles. cap. 1) ìd contigìsse secundo ejusdem impe¬ ratoris anno, Cbristi autem 45 (Euseb. Chron. ad ann., 45), vel sìcul aUis placet, 42, aut 44, atque ibi ChrisUanaì religionis veriialem argumentelur, pia- ^ Pelrura per vigiliti quinque annos sacerdotalem te- nius suo loco ostendìraus. Huc accedal eliara Eusebius (Euseb. lib. iv Hislor. Eccles., cap. 7), qui diserte altestatur, Hadriano ira- per^ante, Ecclesiam floruisse per universum orbem, clarìssimorum instar siderura, ac per oranes natìones viguìsse verara ìn Chrìslura Dorainura fìdem. Quid vero, quod Chrysostomus de eodem Cbristi Evangelio ubique propagalo, ìnlerpretalur baec Pauli ad Colossenses (cap. i, 25) verba : Quod prwdicalum esl in universa lerra. Ibi enìm ìlle arrimadverlìt ab Apostolo scriptura non esse, quod praedicalur, sed (prod praedìcatura est. Neque porro is ìpse solus, sed alii tam antiqui, quara receniiores, exislimant verba nuìsse cathedram. Neque lamen opinanlur apostolo- rum prìncìpera per totura illud lerapus Romie man¬ sisse; sed eum postea rediìsse Hierosolymam, atque inde anno Chrìsii 68, aul 69, Romam reversum, ubi cum Paulo apostolo Neronis jussu occisus fuit. At plura ab erudiiis observata sunt, quse conira hanc opinionera repugnare et resistere videnturo Anno quippe Chrisli 44, uU Eusebius innuit {Euseb. lìb. lì Hisl. Eccles., cap. 10), Herodes Agrippa, paulo antequara ex hac vita raigraret, Pelrum apostolum, queraadraodura in Actis Apostolorum legimus {Act. cap. xii, 4), misit iu carcerem. Eodem quoque anno, ulì ìn Eusebiauo chronìco legitur (Euseb. Chron. ad |
