Page 881-882 |
Previous | 441 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
S81 DISSERT. IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. Y. 882
ann. 45), oborta est fames, ab Agabo ìn Aposlolorura A rum aucloritali tanta acclamalione anteponi debuit?
quoque Aclìbus pra'dicta (Act. cap. xi, 28), eaque posl ejusdem Herodis obitum, sicuti ex Josepho colligere est (Josephi Ub. xix Antìq. Judaìc, cap. 7, el Ub. xx, e. 5), adhuc perseverabat. Atqui tunc Paulus, sìculi adhuc ex Aclìbus Apostolorum colligìtur (Act. cu, 50; et cap. XII, 25) eleemosynas, a discipulis collectas, Hierosolymara altulit. Praìterea idem Josephus liane famem et Herodis mortem anno 4 ClaudU Augusti contigìsse tesUficatur. Denique Apollonius apud Eu¬ sebium {Euseb. Ub. n Hist. Eccles., cap. 18) ex vele- rum traditione retulit Christura Apostolis suis praì- cepìsse, ne intra duodecira post suura in coelos ascensum annos Hìerosolyrais excederent. Yerum abi ab omnibus hisce difficultalibus sese expedivisse
Caeterura quam vera cerlaque est Pelri in urbe Ro¬ ma commoraiìo, lara raiura fìxurnque illud esse de¬ bet, quod Cecilius noster addìdit (CecU. cap. 2) quai¬ dara divina virtute ab eo edita fuisse miracula. Sed baie ìlle, nec plrrra de hisce Petri rairaculis verba fe¬ cit. At nonnullì suìs in hunc locum longiorìbus nolìs inquìrunt an Cecilius de veris, aul faditiis quibusdara Petri rairaculis loquaiur. Quodnam ergo insanabile notas scribendi cacoèthes adeo transversos egit ho¬ rum aniraos? Nonne Cecilius ìbidem declarat de hìs miracuììs se loqui, quae Peirus dala sibi ab eo, id est, Deo, palesiate faciebal? Nonne ea miracula aperte de¬ signai, quìbus Peirus convertii muUos ad juslìdam , Deoque templum fidele ac slabile collocavit, id est, I\o-
opìnanlur variis Peiri Hierosolyma Roraara, et Roma B mariani Ecclesiara, his collectara hominibus, quos ad
Hierosolymam designalis itinerìbus.
At recentiores quidam staUm alque lìber Cecilii nostri divulgaius est, illius testiraoniura Hieronyraì aliorumque omniura audorìlaii praeponì voluerunt, palamque asseveraverunt tara fìctitia esse illa Peiri ante Neronis iraperiura itinera, quara parura verisi¬ mìlis est illius per annos vigìnU quìnque Roraanus ponlìficatus. Neque tanien id putant quidquam offi¬ cerò Roraanae Ecclesiaì prìrnalui, quì non certo quo¬ dam numero annorum, quìbus eidera Ecclesìae Pe¬ trus praìfuit, sed fundata ìbì Episcopali sede, acfuso sanguine suo confirraala, ìnslìtutus, stabìlìiusque est. Quapropler Papebrochius palara aperteque docuit {Papebr. Canal. Chron. hist.) quinquagesirao lan-
christìanani religionera converterat ? Quis aulem in dubìura urnquarn vocare poluil ulrura vera sint ea miracula, quiO divina potesiaie fiunt, et quibus multi converlunlur ad jusUiiam? Numquìd CbrisU Ecclesì:i poiest alìis rairaculis, nìsi veris, et divina viriute edi¬ lis, fundari, ac slabiliri ?
Denique Nero, pergit Cecilius (cap. 2), Pelrum cruci affixil, el Paulum inlerfecit. Baudrius autera ibi ante yerhn\ninterfecìlin textu addìtura vellet gladio, idque variis rationibus probare niiitur. Sed hujusmodì ad¬ ditamenta sine codicis alicujus auctoritate fieri non debent. Origenes enìm apud Eusebiura (Euseb. Ub. in Hist. Eccles., cap. 1), sìrapliciler quoque de Paulo dixit : èv z^ VMpLYì STTÌ J^épMVog pspv.pzvpYìY.òzog, Romw
tum ChrisU anno, et Claudii imperaioris decìrao col- G sub Nerone martyrìo, perfunctus est. Prìus taraen Pe-
locatam a Petro Romani et surarai poniìficìi calhe¬ dram. Sed hoc ille aliunde, quam Cecilii nostri aucto¬ ritate probare conatur.
Utrum vero is ìpse auctor noster secundae huic opinioni, quae Romano Petri apostoli per 25 annos ponlìficatuì adversatur, reipsa faveai, jam sì lubet, examinemus. Priraura ilaque asserii apostolos, ab ipso Chrìstì in coelos ascensu usque ad Neronianì iraperii prìncipiura, in varias provincias per vigìnU quìnque annorura spaiium dispersos, Ecclesiaì po¬ suisse fuudaraenta. Securrdo Pelrura advenisse Ro¬ mara, cum jam ìbì Nero imperaret. At ibi ìlle non dixit an ium priraum, nec anlea uraquara illuc vene¬ ril. Cura antera passira irbìque, atque hoc polissi¬ mum loco, summae brevilaU studeat, nullus dubitandi D locus esse viddur, quin Petrura abis apostolis annu- meret, qui diversis in provinciis Evangelium praidì- carunt. Atqui si ìd subaudiri voluit, cur non aliquod etiarn ab eodem Petro peregrinante habitum antea ìn urbem Roraara iter? Nonne dici polesl priorera illius liane in urbera accessum idcirco ab Cecilio praetermìtti; quìa necera jussu Neronis ìlli ìUatara, ac quas, lantum ob scelus, nefarius ìlle imperator poenas Inerii, annunliare properabal? Caeierum la¬ melsi aperUssime dixisset Petrura serael tantum, nec ante Neronis ìmperiura Romara advenlasse, nuraquid iUìus testiraoniura, sì solus ille, nec verus sU Laclan¬ lins, Eusebii, Hieronymi, et aliorum veterum scripto-
Irum cruci ibidem affixura fuisse dixerat (Idem Ub. lì, cap. 25). At porro eura crucis supplicio et Paulura gladio necalos idera Eusebius, Tertullianus (Terlui Ub. de Prwscrip., cap.'òQ; Apologet. cap. 5; et Scorp. cap. 15), aliique coraplures haud obscure testificali sunt.
CAPUT V.
Examinantur ea quw Cecilius de christianorum morìbus, et quibusdam eorum dogmalìbus tradidit.
artìculus primus. Quantum christìanì, ab iis, quce genlilium diìs immolata erant, abhorrerent; utrum Maximinus Imperator om¬ nium primus jusserit cibos venales diis anlea libari quam mensis apponerenlur, et de nobilissimo martyre, qui vivus ob conscissum Diocledani edìclum exus¬ lus est.
Christianis nibil antiquius magisque cordi fuit, quam ul susceptai verae religionis suae praecepta sum¬ mo studio observarent. Quamobrem maximopere ca¬ vebant ne ullo gentiliura ritu, velraìnìraa idololatrise urabra contaraìnarentur. Nos eniravero Cecilius {Ce¬ cU.,cap. ìì), adraonet cura Galerii imperatoris ma- ter dapìbus, id est, escis falso alieni deo sacrificalìs, quoUdie epularelur, tum chrislianos, iìs omnìno abs¬ tìnentes , ìnsUtisse jejuniis et orationibus. Noverant enira apostolico dìvinoqne mandato, de quo nos alibi, omnibus ìdololbytis, sìve iìs, quaì falso alieni deo Immolata erant, sibì piane penitusque interdici*
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 881-882 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | S81 DISSERT. IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. Y. 882 ann. 45), oborta est fames, ab Agabo ìn Aposlolorura A rum aucloritali tanta acclamalione anteponi debuit? quoque Aclìbus pra'dicta (Act. cap. xi, 28), eaque posl ejusdem Herodis obitum, sicuti ex Josepho colligere est (Josephi Ub. xix Antìq. Judaìc, cap. 7, el Ub. xx, e. 5), adhuc perseverabat. Atqui tunc Paulus, sìculi adhuc ex Aclìbus Apostolorum colligìtur (Act. cu, 50; et cap. XII, 25) eleemosynas, a discipulis collectas, Hierosolymara altulit. Praìterea idem Josephus liane famem et Herodis mortem anno 4 ClaudU Augusti contigìsse tesUficatur. Denique Apollonius apud Eu¬ sebium {Euseb. Ub. n Hist. Eccles., cap. 18) ex vele- rum traditione retulit Christura Apostolis suis praì- cepìsse, ne intra duodecira post suura in coelos ascensum annos Hìerosolyrais excederent. Yerum abi ab omnibus hisce difficultalibus sese expedivisse Caeterura quam vera cerlaque est Pelri in urbe Ro¬ ma commoraiìo, lara raiura fìxurnque illud esse de¬ bet, quod Cecilius noster addìdit (CecU. cap. 2) quai¬ dara divina virtute ab eo edita fuisse miracula. Sed baie ìlle, nec plrrra de hisce Petri rairaculis verba fe¬ cit. At nonnullì suìs in hunc locum longiorìbus nolìs inquìrunt an Cecilius de veris, aul faditiis quibusdara Petri rairaculis loquaiur. Quodnam ergo insanabile notas scribendi cacoèthes adeo transversos egit ho¬ rum aniraos? Nonne Cecilius ìbidem declarat de hìs miracuììs se loqui, quae Peirus dala sibi ab eo, id est, Deo, palesiate faciebal? Nonne ea miracula aperte de¬ signai, quìbus Peirus convertii muUos ad juslìdam , Deoque templum fidele ac slabile collocavit, id est, I\o- opìnanlur variis Peiri Hierosolyma Roraara, et Roma B mariani Ecclesiara, his collectara hominibus, quos ad Hierosolymam designalis itinerìbus. At recentiores quidam staUm alque lìber Cecilii nostri divulgaius est, illius testiraoniura Hieronyraì aliorumque omniura audorìlaii praeponì voluerunt, palamque asseveraverunt tara fìctitia esse illa Peiri ante Neronis iraperiura itinera, quara parura verisi¬ mìlis est illius per annos vigìnU quìnque Roraanus ponlìficatus. Neque tanien id putant quidquam offi¬ cerò Roraanae Ecclesiaì prìrnalui, quì non certo quo¬ dam numero annorum, quìbus eidera Ecclesìae Pe¬ trus praìfuit, sed fundata ìbì Episcopali sede, acfuso sanguine suo confirraala, ìnslìtutus, stabìlìiusque est. Quapropler Papebrochius palara aperteque docuit {Papebr. Canal. Chron. hist.) quinquagesirao lan- christìanani religionera converterat ? Quis aulem in dubìura urnquarn vocare poluil ulrura vera sint ea miracula, quiO divina potesiaie fiunt, et quibus multi converlunlur ad jusUiiam? Numquìd CbrisU Ecclesì:i poiest alìis rairaculis, nìsi veris, et divina viriute edi¬ lis, fundari, ac slabiliri ? Denique Nero, pergit Cecilius (cap. 2), Pelrum cruci affixil, el Paulum inlerfecit. Baudrius autera ibi ante yerhn\ninterfecìlin textu addìtura vellet gladio, idque variis rationibus probare niiitur. Sed hujusmodì ad¬ ditamenta sine codicis alicujus auctoritate fieri non debent. Origenes enìm apud Eusebiura (Euseb. Ub. in Hist. Eccles., cap. 1), sìrapliciler quoque de Paulo dixit : èv z^ VMpLYì STTÌ J^épMVog pspv.pzvpYìY.òzog, Romw tum ChrisU anno, et Claudii imperaioris decìrao col- G sub Nerone martyrìo, perfunctus est. Prìus taraen Pe- locatam a Petro Romani et surarai poniìficìi calhe¬ dram. Sed hoc ille aliunde, quam Cecilii nostri aucto¬ ritate probare conatur. Utrum vero is ìpse auctor noster secundae huic opinioni, quae Romano Petri apostoli per 25 annos ponlìficatuì adversatur, reipsa faveai, jam sì lubet, examinemus. Priraura ilaque asserii apostolos, ab ipso Chrìstì in coelos ascensu usque ad Neronianì iraperii prìncipiura, in varias provincias per vigìnU quìnque annorura spaiium dispersos, Ecclesiaì po¬ suisse fuudaraenta. Securrdo Pelrura advenisse Ro¬ mara, cum jam ìbì Nero imperaret. At ibi ìlle non dixit an ium priraum, nec anlea uraquara illuc vene¬ ril. Cura antera passira irbìque, atque hoc polissi¬ mum loco, summae brevilaU studeat, nullus dubitandi D locus esse viddur, quin Petrura abis apostolis annu- meret, qui diversis in provinciis Evangelium praidì- carunt. Atqui si ìd subaudiri voluit, cur non aliquod etiarn ab eodem Petro peregrinante habitum antea ìn urbem Roraara iter? Nonne dici polesl priorera illius liane in urbera accessum idcirco ab Cecilio praetermìtti; quìa necera jussu Neronis ìlli ìUatara, ac quas, lantum ob scelus, nefarius ìlle imperator poenas Inerii, annunliare properabal? Caeierum la¬ melsi aperUssime dixisset Petrura serael tantum, nec ante Neronis ìmperiura Romara advenlasse, nuraquid iUìus testiraoniura, sì solus ille, nec verus sU Laclan¬ lins, Eusebii, Hieronymi, et aliorum veterum scripto- Irum cruci ibidem affixura fuisse dixerat (Idem Ub. lì, cap. 25). At porro eura crucis supplicio et Paulura gladio necalos idera Eusebius, Tertullianus (Terlui Ub. de Prwscrip., cap.'òQ; Apologet. cap. 5; et Scorp. cap. 15), aliique coraplures haud obscure testificali sunt. CAPUT V. Examinantur ea quw Cecilius de christianorum morìbus, et quibusdam eorum dogmalìbus tradidit. artìculus primus. Quantum christìanì, ab iis, quce genlilium diìs immolata erant, abhorrerent; utrum Maximinus Imperator om¬ nium primus jusserit cibos venales diis anlea libari quam mensis apponerenlur, et de nobilissimo martyre, qui vivus ob conscissum Diocledani edìclum exus¬ lus est. Christianis nibil antiquius magisque cordi fuit, quam ul susceptai verae religionis suae praecepta sum¬ mo studio observarent. Quamobrem maximopere ca¬ vebant ne ullo gentiliura ritu, velraìnìraa idololatrise urabra contaraìnarentur. Nos eniravero Cecilius {Ce¬ cU.,cap. ìì), adraonet cura Galerii imperatoris ma- ter dapìbus, id est, escis falso alieni deo sacrificalìs, quoUdie epularelur, tum chrislianos, iìs omnìno abs¬ tìnentes , ìnsUtisse jejuniis et orationibus. Noverant enira apostolico dìvinoqne mandato, de quo nos alibi, omnibus ìdololbytis, sìve iìs, quaì falso alieni deo Immolata erant, sibì piane penitusque interdici* |
