Page 883-884 |
Previous | 442 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
885 LE NOURRY. 884
ilaque Maximinus ul eos ad perfringendam hanc A Cum irridens diceret victorias Gothorum el Snrmaia-
legem compellerel, ac plurimi aul his ìnqulifarenlur nefandis dapìbus, aut fame enecarentnr : Primus in¬ venerat, Cecilii haiìC verba sunt (CecU. cap. 57), ut animada omnia, quìbus vescebalur, non a coquis, sed a sacerdotibùs ad aras immolarenlur, nihìlque prorsus mensw apponerdur, nìsi aut delibalum, aut sacrifica¬ tum, aut perfusum mero ; ut quisquis ad cwnam vocatus esset, inqitìnalus inde, aiqu^e impurus exiret. Ita ìn ma¬ nuscriplo codice ColberUno, nihìlque ibi, quidquid aliqui dixerint, redundat, aul supervacuum esl. Quid autem delibalum perfirsunvque mero appeUelur, nos abbi explìcavìmus.
Dubium anlem aliquibus videtur ulrum Cecilius redo dixerit ìUud a Maximino omnium primo consli-
runi pi^aiposìlas : slalìmque producius, non modo ex¬ tortus, sed eUam legìUme coetus, cum admìrabiU patienUa poslremo exuslus ea. j> Eadein vero bisto¬ ria sìc ab Eusebio (Euseb. iib. vni Histor., cap. 5), etiain descripta fuìt : « Piimura quidem simul ac edictum coiUra Ecclesias proposiium est Nicomedìaì, vir quidam minirae obscurus, sed ssecularium hono¬ rum praerogaliva ìn primis conspicuus, zelo quodam divino commotus, et ardore fìdeì incitalus, edìclum illud, Diocletiani el Galerìi, in publico et ìUustrì ur¬ bìs loco affixura detraxit, et tamquara ìmpium et sce¬ leslum raanibus suìs discerpsit : idque duobus Impe¬ ratoribus , in eadem ui-be commoranlìbus, quorum alter senior , Augusius, DiocleUanus priraum ìnler
lulum, ac de quibuslibel generaUm inlelligendus sit g omnes impern gradum, alter vero, Galerius, quarlum
anìmaiibus. ani de ììs tantum, quae cjusdem Maxiraìni mensie apponebanlur. Nam Eusebius narrai {Euseb. de Marlyrib. Palwst. cap. d), illuni publico ediclo imperasse; ut cuncU tara viri quam mulieres , tara servi quani infanles cogerenlur immolaiis hoslìarum carnibus vesci, cuncta venalìa foedarì sacrifìciorum lìbaiione, alque ante pubiicas balrieas, quasì ìn insi¬ diis, collocari custodes , quì lavanies illic homines cxseerandis sacrifìciis poUnerenl. Yeruinlamen arbi¬ trantur nonuulli ex quibusdara marlyrura actìs colligì posse ìllud anlea a Decio fuisse imperaiura. Quocirca sensum hunc Cecìlii esse pulant : Maximìnum omniura primum invenisse, sive praecepisse, ul Palatini lan¬ lum, non vero caiieri omnes ea dumtaxat animalium
obUnebat. Hic igitur cura priraus omnium ìn ea civi¬ tale hujusmodì facinore inclaruisset, statira ea sup¬ plicia perpessus, quaì post tantam audaciara eì iiiflì- geiida esse credibile erat, biUliam, ac iranquìllila- lera animi usque ad uUinium spiritura conservavit. » Atque Uà Yalesius Ialina fecìt graeca Eusebn verba , quae quidem salìs dilucide explicata j et omnibus ob¬ via, hic transcribere tam longum quam ìnulile for^et, Yìdes autem longiorem sane, sed clariorem esse Eusebii, quara CeciUì noslri nari^alionera. Enimvero intellectu facile non est quid ìpse CecUius his verbis significai conscissum esse a martyre edìctum : Cum illudens dicerei victorias Gothorum et Sarmatartim prce- posìias. Quapropler obscurum hnncce locum vaiU
car^ne, iisque escis vescerenlur, qnae diìs prius immo-G diverso piane modo inlerpretantur. Aliqui enìm
latae fuissent. Et cene eo tendere videntur hiec Ce¬ cilii verba : Animalia omnia quibus vesc€batur, nnui- ruin ìpse Maxinrinus cum Us, qui mensaì ejus accum¬ bere consueveranl. Yerumlanien quìa subjungii : Nì¬ hilque prorsus mensw apponerdur, genèralis forsitan videbitur bic loquendi raodus , et oraniura mensas compledì. Sed ibi posl noraen mensw, sì subaudien¬ dura est suw, Cecìlii verba de ììs inteliigenda sunt, qui ìn Maxiraìni palatio versabanlur, quotidianisque ejus epulis accurabebant. Nos lamen vereraur ne ma¬ gis subiilìs, quam vera sìt hsec exceptio. Sì Decius enim prìus jirsserat nìhU nisì diis deUbatum mensis apponi, lam suam procul dubio quam aliorum men¬ sas hoc edieto eompledebalur. Quo aulem immanior bujus, et Maximinì, caelerorumque lyrannorum ferì- B las, eo cerle major er-at ChrisUanorum ìn fame aliis¬ que horrendis crucialibus invicto piane animo tolera- lìs conslantia et forUtudo. Quid vero ea Urauissent, qui solebant pro ChrisU fide mortem ullro lubenler- que obire?
Quamvis autem Ulud ex iis, quae in superioribus disserlationibus saepe observavimus, et inferius obr jservanda sunt^ evidenlissime deraonstretur ; praeier- miltere laraen non possnraus meraoralum ab ardore nostro exemplum nobilissimi eujusdana mariyris, qui fiìocletìaui el Galerii adversus cbrìslianos edictum , publico in loco appensuni, « etsi non recto i> ait Ce¬ cilius « magno taraen animo diripuit ^ et conscidit.
•pu¬ tant ibi derideri usurpata ab imperatoribus Gothico- runi el Sarmalicorum noraina : aUi vanam de illorum ìn Golhos et Sarmatas vicioriis osienlalionem ; aUi parem eorum barbarìem, ac devictor^uui ab ipsis Go- ibornra , et Sarmalarum;; aUì denique aUquid majus gravìusque in textu CecilU iatere, quod sìne alio co- òi^e manuscripto divinarì nequeat. Nonne aulem di¬ ci posset memoralura marlyrem bac amara irrisione palam exprobrasse decretum ìllud iam. crudele non esse revera Romanorura piorumque ìraperatorura edìclum, sed scriptum aliquod, quo cruenlae, et san^ guinolentae quaedam Gothorum et Sarmalarum, veì fidai et imagiirariae Roraanorura de profligatis a .^e Gotbis et Sarraalis viciorì;e proponebanlur?
Caeterura curn ironia sii, tanti haud dubie non est moraenli scire quid auctor noster ea significare vo¬ luerit,quara baie duo illius de eodem martyre verba, legilime coetus. Yarìa auienr lorrnentorum genera re¬ censet, quìbus sanctìssimus hìc marlyr dìscrucialus est. In judiciura enimver^o producius, primumque ex¬ tortus, ìd est, de hoc facto, quod tanien non nega- bal, quaesUoneraraagnis cruciaUbus habuit. Sic quip¬ pe infra Cecilius dìxìt : Exlorli parenies, et marìd, ul filìas, ut conjuges, ul opes suas proderenl. Seneca vero {Senec. episl. 66) : Per longam nervorum contradicdo- mm exlortos minutalìm. Secundo raarlyr legilime cac¬ tus dicilur, hoc esl, inquìt gallieus hujus libri inler¬ pres , cralìculic imposiius, quod aUì rejicìunt, Sed
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 883-884 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 885 LE NOURRY. 884 ilaque Maximinus ul eos ad perfringendam hanc A Cum irridens diceret victorias Gothorum el Snrmaia- legem compellerel, ac plurimi aul his ìnqulifarenlur nefandis dapìbus, aut fame enecarentnr : Primus in¬ venerat, Cecilii haiìC verba sunt (CecU. cap. 57), ut animada omnia, quìbus vescebalur, non a coquis, sed a sacerdotibùs ad aras immolarenlur, nihìlque prorsus mensw apponerdur, nìsi aut delibalum, aut sacrifica¬ tum, aut perfusum mero ; ut quisquis ad cwnam vocatus esset, inqitìnalus inde, aiqu^e impurus exiret. Ita ìn ma¬ nuscriplo codice ColberUno, nihìlque ibi, quidquid aliqui dixerint, redundat, aul supervacuum esl. Quid autem delibalum perfirsunvque mero appeUelur, nos abbi explìcavìmus. Dubium anlem aliquibus videtur ulrum Cecilius redo dixerit ìUud a Maximino omnium primo consli- runi pi^aiposìlas : slalìmque producius, non modo ex¬ tortus, sed eUam legìUme coetus, cum admìrabiU patienUa poslremo exuslus ea. j> Eadein vero bisto¬ ria sìc ab Eusebio (Euseb. iib. vni Histor., cap. 5), etiain descripta fuìt : « Piimura quidem simul ac edictum coiUra Ecclesias proposiium est Nicomedìaì, vir quidam minirae obscurus, sed ssecularium hono¬ rum praerogaliva ìn primis conspicuus, zelo quodam divino commotus, et ardore fìdeì incitalus, edìclum illud, Diocletiani el Galerìi, in publico et ìUustrì ur¬ bìs loco affixura detraxit, et tamquara ìmpium et sce¬ leslum raanibus suìs discerpsit : idque duobus Impe¬ ratoribus , in eadem ui-be commoranlìbus, quorum alter senior , Augusius, DiocleUanus priraum ìnler lulum, ac de quibuslibel generaUm inlelligendus sit g omnes impern gradum, alter vero, Galerius, quarlum anìmaiibus. ani de ììs tantum, quae cjusdem Maxiraìni mensie apponebanlur. Nam Eusebius narrai {Euseb. de Marlyrib. Palwst. cap. d), illuni publico ediclo imperasse; ut cuncU tara viri quam mulieres , tara servi quani infanles cogerenlur immolaiis hoslìarum carnibus vesci, cuncta venalìa foedarì sacrifìciorum lìbaiione, alque ante pubiicas balrieas, quasì ìn insi¬ diis, collocari custodes , quì lavanies illic homines cxseerandis sacrifìciis poUnerenl. Yeruinlamen arbi¬ trantur nonuulli ex quibusdara marlyrura actìs colligì posse ìllud anlea a Decio fuisse imperaiura. Quocirca sensum hunc Cecìlii esse pulant : Maximìnum omniura primum invenisse, sive praecepisse, ul Palatini lan¬ lum, non vero caiieri omnes ea dumtaxat animalium obUnebat. Hic igitur cura priraus omnium ìn ea civi¬ tale hujusmodì facinore inclaruisset, statira ea sup¬ plicia perpessus, quaì post tantam audaciara eì iiiflì- geiida esse credibile erat, biUliam, ac iranquìllila- lera animi usque ad uUinium spiritura conservavit. » Atque Uà Yalesius Ialina fecìt graeca Eusebn verba , quae quidem salìs dilucide explicata j et omnibus ob¬ via, hic transcribere tam longum quam ìnulile for^et, Yìdes autem longiorem sane, sed clariorem esse Eusebii, quara CeciUì noslri nari^alionera. Enimvero intellectu facile non est quid ìpse CecUius his verbis significai conscissum esse a martyre edìctum : Cum illudens dicerei victorias Gothorum et Sarmatartim prce- posìias. Quapropler obscurum hnncce locum vaiU car^ne, iisque escis vescerenlur, qnae diìs prius immo-G diverso piane modo inlerpretantur. Aliqui enìm latae fuissent. Et cene eo tendere videntur hiec Ce¬ cilii verba : Animalia omnia quibus vesc€batur, nnui- ruin ìpse Maxinrinus cum Us, qui mensaì ejus accum¬ bere consueveranl. Yerumlanien quìa subjungii : Nì¬ hilque prorsus mensw apponerdur, genèralis forsitan videbitur bic loquendi raodus , et oraniura mensas compledì. Sed ibi posl noraen mensw, sì subaudien¬ dura est suw, Cecìlii verba de ììs inteliigenda sunt, qui ìn Maxiraìni palatio versabanlur, quotidianisque ejus epulis accurabebant. Nos lamen vereraur ne ma¬ gis subiilìs, quam vera sìt hsec exceptio. Sì Decius enim prìus jirsserat nìhU nisì diis deUbatum mensis apponi, lam suam procul dubio quam aliorum men¬ sas hoc edieto eompledebalur. Quo aulem immanior bujus, et Maximinì, caelerorumque lyrannorum ferì- B las, eo cerle major er-at ChrisUanorum ìn fame aliis¬ que horrendis crucialibus invicto piane animo tolera- lìs conslantia et forUtudo. Quid vero ea Urauissent, qui solebant pro ChrisU fide mortem ullro lubenler- que obire? Quamvis autem Ulud ex iis, quae in superioribus disserlationibus saepe observavimus, et inferius obr jservanda sunt^ evidenlissime deraonstretur ; praeier- miltere laraen non possnraus meraoralum ab ardore nostro exemplum nobilissimi eujusdana mariyris, qui fiìocletìaui el Galerii adversus cbrìslianos edictum , publico in loco appensuni, « etsi non recto i> ait Ce¬ cilius « magno taraen animo diripuit ^ et conscidit. •pu¬ tant ibi derideri usurpata ab imperatoribus Gothico- runi el Sarmalicorum noraina : aUi vanam de illorum ìn Golhos et Sarmatas vicioriis osienlalionem ; aUi parem eorum barbarìem, ac devictor^uui ab ipsis Go- ibornra , et Sarmalarum;; aUì denique aUquid majus gravìusque in textu CecilU iatere, quod sìne alio co- òi^e manuscripto divinarì nequeat. Nonne aulem di¬ ci posset memoralura marlyrem bac amara irrisione palam exprobrasse decretum ìllud iam. crudele non esse revera Romanorura piorumque ìraperatorura edìclum, sed scriptum aliquod, quo cruenlae, et san^ guinolentae quaedam Gothorum et Sarmalarum, veì fidai et imagiirariae Roraanorura de profligatis a .^e Gotbis et Sarraalis viciorì;e proponebanlur? Caeterura curn ironia sii, tanti haud dubie non est moraenli scire quid auctor noster ea significare vo¬ luerit,quara baie duo illius de eodem martyre verba, legilime coetus. Yarìa auienr lorrnentorum genera re¬ censet, quìbus sanctìssimus hìc marlyr dìscrucialus est. In judiciura enimver^o producius, primumque ex¬ tortus, ìd est, de hoc facto, quod tanien non nega- bal, quaesUoneraraagnis cruciaUbus habuit. Sic quip¬ pe infra Cecilius dìxìt : Exlorli parenies, et marìd, ul filìas, ut conjuges, ul opes suas proderenl. Seneca vero {Senec. episl. 66) : Per longam nervorum contradicdo- mm exlortos minutalìm. Secundo raarlyr legilime cac¬ tus dicilur, hoc esl, inquìt gallieus hujus libri inler¬ pres , cralìculic imposiius, quod aUì rejicìunt, Sed |
