Page 951-952 |
Previous | 476 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
Ool
LE NOURRY.
9^^
res, sed Augustorrrm dumlaxat fìlios, Yerum quia A Sororem inlerìni suam ìraperalori Licinio despon-
hi duo posteriores , ulì dixiraus , longe antea el na¬ tura sua Auguslorura filii erant, alter verborum Ce¬ cilii sensus sic potest explicari : Galerius se ipsum et Licìniunr, aique Auguslorum filios Maxeìitium et Conslanlinum voluit esse iraperatores. Quai antera verior ex bis duabus sit raentìs verborumque aucto¬ ris nostri interpretatio, expende, quaeso , ac pr'onun- tìa. Caìlerum illud clarius esse videlur, quod ab ilio subjungitur lunc sublatura a Galerio Caìsarum no¬ men. Sed quomodo, obsecro te, sublaium? Num¬ quìd ul nulli poslea Augusli et iraperatoris filio hoc noraen in cerlara iraperii spera dareiur? Caesaris ete¬ nira dignitatera reliquit Maximino, sed non aliara procul dubio ob ralionern , nisì quia illara auferre eì non poterai.
Post baìC vero cura MaxenUus ab exercitu salulalus fuisset iraperator, tura Galerius, uU ibidera Cecilius refert (cap. 52), unìveì'sos qualuor imperatores jubet nwmfirari,haud dubie praeter se ìpsura, qui oraniura erat priraus. Sic ìlaque Galerius MaxenUum,sìcuUeiMaxi mìnum, jam nuncupatos ab militibus imperaiores, ipse quoque renunliavit, seu eorura probavit elèctio¬ nera. Nihil ergo rairura ulli esse debet, si auctor noster scripiura relìquerìt plures non semel, sed bis terque factos fuisse Iraperatores.
ARTÌCULUS II.
An et cur Maxenlius, strucds sibi a patre suo Herculio insidiis Iiberatus, bellum Conslantino indìxeril, de illius cum Maximino fwdere, de maxima exercilus ejus
det. Sed suspecla fuit Maximino ea affirntas, qua eos adversus se conjunetos omìnabalur. Is itaipie ad Maxenliura raisit iraaginem suarn el legalos, hisque dedil lilteras, quibus foedus cunr eo inire postulabat. Ea autera orania Maxentius lìbentìssìrae suscepit, ac laraquam divinitus missura sibì contr'a Constanlìnura hostera auxìUura. In paoli autera foederìs signura ac¬ ceplara a Maximino cura sua collocai imagìnera. Mos enira erat Caisarurn el iraper-atorunr, ut post ìnaiigu- ralìonera suas sibi invìcera raìllerent iraagìnes, quas quidera si elèctionera approbarent suìs adjungì cura* banl. Tostatura quippe Herodianus facit (Herodìan. V histor. cap. 567 ) raissara Romanis ab Eliogahalo imperatore suam iraaginera, locandara raedia in cu- B ria ; ut periculum facerei quo animo a senalu Ro* mano recìperetur. Atque inde nonnulli repelendara putant originera hujus raoris, quo postea novus impe¬ raior suam iraaginera aliis raillere consuevii. Sed de ilio raore plura Cangius, nosque adhuc infra.
Molìs porro arrais civilibus, Constantinus conira MaxenUura pugnaturus, casira sua ìn carapis Roraae vicinis posuerat. Major antera erat, inquìt Cecilius, Maxentii quara Conslanlini Magni exercitus. Et id quidem ab auctore panegyrici, ìn ejusdem Conslan¬ lìni laudem perorali, confirmaiur. Zozimus vero di¬ serte asserii (Zozim. lìb. ii hislor.) bujus exercilum nonaginta millibus peditum el equitum odo raillìbus, MaxenUi vero cenlura et septuagiiila pedilura raillì¬ bus el decem atque ocio millibus equitum conslì-
I multitudine, illìusque supersddane, ac primo adver- Q lìsse. Brevius Eusebius ( Euseb. lìb. ix hislor. Eccles.
sus Conslanlinum prwlia.
Manifeslum anlea fecimus quanta perfidia, quan¬ loque ingraiìssimì anirai vitìo Maxiraìanus Ilerculìus ìncassura moliius sii Maxenlium filìum suum purpura regia exuere, qua tanien eura rursus, nec jara a longo lempore induerai. Ab his ìlaque iniquissimi pairis insidiis lìberaius Maxentius, bellura posl ejus raorlem Constanlino Magno indixìl, fiiixilque se ejusdem pa¬ tris sui velie necem ulciscì. La sane non solum Ce¬ rlius nosier (cap. 45), sed Zoziraus etiara sentiunt {Zozim. lìb. II histor.). Conira vero Adrianus Ya¬ lesius opinatur {Vales. lìb. i Rer. Eranc.) Conslan¬ linum Maxentìo bellum proplerea inlulisse; quìa ejus statuas Romae positas everterat. Sed baìC opinio fun-
cap. 9, et Ub. i de VUa Constant, cap. 37 ) nec se¬ mel scripsit, sìcut et incerlus panegyrici auctor, ìn« nuraerahilem fuìsse in MaxenUi exercitu armatorum multiludìnera.
At ìs quaravis tanto adeoque maj.orì, quam Con¬ stantinus, copiarum numer^o instructus, sese laraen Roraaì continebat, responso ab arlis magìcae peritis acceplo se perilurum, si exlra illius portas exiret. Nefandas quippe illas artes, et pnesUgias, teste Eu¬ sebio (Euseb. Ub. vm histor. Eccles. cap. 14, Ub. ix, cap. 9; lib. i de Vila Consl. cap. 27 ^^ 36 ), studiose vìr iraprobus consectabatur, alque ììs raagis, quarn subditorura benevolentìa confisus, non audebat pe¬ dera exlra urbis porlas ferre. Incerlus vero panegy-
dìlus deslruilur a Nazario (Nazar. Panegyr. § 6, 8, j) rìci auctor, a nobìs proxime cìlaius : i Slultura, in-
et 15), alioque incerti panegyrici aucior-e, atque Eusebio (Euseb. Ub. ix hist. Eccles. cap. 9, el Ub. i de Vita Constant, cap. 26), qui asseveranter affir¬ mant hoc bellura a Conslantino, piane invilo, ncque ante oblata remedìa molliora susceptum, neque aliam profeclo ob causam, nìsi ut Romara ab Maxenliì ly¬ rannide liberarci. Pacera ìlaque cura eo facere vo¬ lebat, quanr ille non modo penitus rejecit, sed ipsum¬ met praeterea Gonstantìiium lacessivit, venerandis cjus iraagìnibus excisrs et conculcatìs. Yerumtamen praeslantìssimus ìlle imperator neglexit faciam sibì contumeliam, ac Romanorum tanium libertalem vin¬ dicare decreverat.
quii, et nequam animai nusquam exlra parietes egredi audebat. Ila eiUm aut prodigiis, aut raelus suì praesagiis monebatur. » Al expresse Zozimus (Zozim. lib. n hislor.) tradidit hoslìas ab eo diis ìmmolatas, ac de belli eventu consulios aruspices Sìbyllarumque lìbros, quorum fallaci responso deceptus est.
Jam vero laudati a nobìs Eusebius incertusque Ule panegyrici audor, ac Nazarius plura coraraerao¬ rant Maxentii cura Conslantino praelìa, ìn var'iìs com¬ missa Italiae regionìbus. Sed Cecilius noster (cap, 44), hìs praelerraissis, ad illud venìt, quo in pr'aefaiis cara¬ pis , Romae vicinis, ambo imperaiores collatìs signis dimicaverunt. In eo autem cerlamine, inquit, a Maxen-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 951-952 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | Ool LE NOURRY. 9^^ res, sed Augustorrrm dumlaxat fìlios, Yerum quia A Sororem inlerìni suam ìraperalori Licinio despon- hi duo posteriores , ulì dixiraus , longe antea el na¬ tura sua Auguslorura filii erant, alter verborum Ce¬ cilii sensus sic potest explicari : Galerius se ipsum et Licìniunr, aique Auguslorum filios Maxeìitium et Conslanlinum voluit esse iraperatores. Quai antera verior ex bis duabus sit raentìs verborumque aucto¬ ris nostri interpretatio, expende, quaeso , ac pr'onun- tìa. Caìlerum illud clarius esse videlur, quod ab ilio subjungitur lunc sublatura a Galerio Caìsarum no¬ men. Sed quomodo, obsecro te, sublaium? Num¬ quìd ul nulli poslea Augusli et iraperatoris filio hoc noraen in cerlara iraperii spera dareiur? Caesaris ete¬ nira dignitatera reliquit Maximino, sed non aliara procul dubio ob ralionern , nisì quia illara auferre eì non poterai. Post baìC vero cura MaxenUus ab exercitu salulalus fuisset iraperator, tura Galerius, uU ibidera Cecilius refert (cap. 52), unìveì'sos qualuor imperatores jubet nwmfirari,haud dubie praeter se ìpsura, qui oraniura erat priraus. Sic ìlaque Galerius MaxenUum,sìcuUeiMaxi mìnum, jam nuncupatos ab militibus imperaiores, ipse quoque renunliavit, seu eorura probavit elèctio¬ nera. Nihil ergo rairura ulli esse debet, si auctor noster scripiura relìquerìt plures non semel, sed bis terque factos fuisse Iraperatores. ARTÌCULUS II. An et cur Maxenlius, strucds sibi a patre suo Herculio insidiis Iiberatus, bellum Conslantino indìxeril, de illius cum Maximino fwdere, de maxima exercilus ejus det. Sed suspecla fuit Maximino ea affirntas, qua eos adversus se conjunetos omìnabalur. Is itaipie ad Maxenliura raisit iraaginem suarn el legalos, hisque dedil lilteras, quibus foedus cunr eo inire postulabat. Ea autera orania Maxentius lìbentìssìrae suscepit, ac laraquam divinitus missura sibì contr'a Constanlìnura hostera auxìUura. In paoli autera foederìs signura ac¬ ceplara a Maximino cura sua collocai imagìnera. Mos enira erat Caisarurn el iraper-atorunr, ut post ìnaiigu- ralìonera suas sibi invìcera raìllerent iraagìnes, quas quidera si elèctionera approbarent suìs adjungì cura* banl. Tostatura quippe Herodianus facit (Herodìan. V histor. cap. 567 ) raissara Romanis ab Eliogahalo imperatore suam iraaginera, locandara raedia in cu- B ria ; ut periculum facerei quo animo a senalu Ro* mano recìperetur. Atque inde nonnulli repelendara putant originera hujus raoris, quo postea novus impe¬ raior suam iraaginera aliis raillere consuevii. Sed de ilio raore plura Cangius, nosque adhuc infra. Molìs porro arrais civilibus, Constantinus conira MaxenUura pugnaturus, casira sua ìn carapis Roraae vicinis posuerat. Major antera erat, inquìt Cecilius, Maxentii quara Conslanlini Magni exercitus. Et id quidem ab auctore panegyrici, ìn ejusdem Conslan¬ lìni laudem perorali, confirmaiur. Zozimus vero di¬ serte asserii (Zozim. lìb. ii hislor.) bujus exercilum nonaginta millibus peditum el equitum odo raillìbus, MaxenUi vero cenlura et septuagiiila pedilura raillì¬ bus el decem atque ocio millibus equitum conslì- I multitudine, illìusque supersddane, ac primo adver- Q lìsse. Brevius Eusebius ( Euseb. lìb. ix hislor. Eccles. sus Conslanlinum prwlia. Manifeslum anlea fecimus quanta perfidia, quan¬ loque ingraiìssimì anirai vitìo Maxiraìanus Ilerculìus ìncassura moliius sii Maxenlium filìum suum purpura regia exuere, qua tanien eura rursus, nec jara a longo lempore induerai. Ab his ìlaque iniquissimi pairis insidiis lìberaius Maxentius, bellura posl ejus raorlem Constanlino Magno indixìl, fiiixilque se ejusdem pa¬ tris sui velie necem ulciscì. La sane non solum Ce¬ rlius nosier (cap. 45), sed Zoziraus etiara sentiunt {Zozim. lìb. II histor.). Conira vero Adrianus Ya¬ lesius opinatur {Vales. lìb. i Rer. Eranc.) Conslan¬ linum Maxentìo bellum proplerea inlulisse; quìa ejus statuas Romae positas everterat. Sed baìC opinio fun- cap. 9, et Ub. i de VUa Constant, cap. 37 ) nec se¬ mel scripsit, sìcut et incerlus panegyrici auctor, ìn« nuraerahilem fuìsse in MaxenUi exercitu armatorum multiludìnera. At ìs quaravis tanto adeoque maj.orì, quam Con¬ stantinus, copiarum numer^o instructus, sese laraen Roraaì continebat, responso ab arlis magìcae peritis acceplo se perilurum, si exlra illius portas exiret. Nefandas quippe illas artes, et pnesUgias, teste Eu¬ sebio (Euseb. Ub. vm histor. Eccles. cap. 14, Ub. ix, cap. 9; lib. i de Vila Consl. cap. 27 ^^ 36 ), studiose vìr iraprobus consectabatur, alque ììs raagis, quarn subditorura benevolentìa confisus, non audebat pe¬ dera exlra urbis porlas ferre. Incerlus vero panegy- dìlus deslruilur a Nazario (Nazar. Panegyr. § 6, 8, j) rìci auctor, a nobìs proxime cìlaius : i Slultura, in- et 15), alioque incerti panegyrici aucior-e, atque Eusebio (Euseb. Ub. ix hist. Eccles. cap. 9, el Ub. i de Vita Constant, cap. 26), qui asseveranter affir¬ mant hoc bellura a Conslantino, piane invilo, ncque ante oblata remedìa molliora susceptum, neque aliam profeclo ob causam, nìsi ut Romara ab Maxenliì ly¬ rannide liberarci. Pacera ìlaque cura eo facere vo¬ lebat, quanr ille non modo penitus rejecit, sed ipsum¬ met praeterea Gonstantìiium lacessivit, venerandis cjus iraagìnibus excisrs et conculcatìs. Yerumtamen praeslantìssimus ìlle imperator neglexit faciam sibì contumeliam, ac Romanorum tanium libertalem vin¬ dicare decreverat. quii, et nequam animai nusquam exlra parietes egredi audebat. Ila eiUm aut prodigiis, aut raelus suì praesagiis monebatur. » Al expresse Zozimus (Zozim. lib. n hislor.) tradidit hoslìas ab eo diis ìmmolatas, ac de belli eventu consulios aruspices Sìbyllarumque lìbros, quorum fallaci responso deceptus est. Jam vero laudati a nobìs Eusebius incertusque Ule panegyrici audor, ac Nazarius plura coraraerao¬ rant Maxentii cura Conslantino praelìa, ìn var'iìs com¬ missa Italiae regionìbus. Sed Cecilius noster (cap, 44), hìs praelerraissis, ad illud venìt, quo in pr'aefaiis cara¬ pis , Romae vicinis, ambo imperaiores collatìs signis dimicaverunt. In eo autem cerlamine, inquit, a Maxen- |
