Page 959-960 |
Previous | 480 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
959 CE NOURRY. 960
meruerit dignitalem, declinare suam curiam cupiens, A pallini sii, locus haud dubie publicus aliquis desì-
codicìllis amissis, suae conditioni reddalur; ul omnium bonorum et inunerrrra discussione perfunctus, juxta legem munidpalera aliquam praerogaiivam obtineat.» Perfectìssiraalus ergo et egregiatus digniiales iis tanlura conferri poterant, quì militaverant in palalio, vel funcli fueranl amplissimìs provinciarum admi- nìstraiionibus. Poliebantur autem pluribus praeroga- livìs, inier quas b;ec erat; ul poenarum corporalium, tormentorum et quaislionum haberent imnrunì- talern. Sed de hìs plura Goihofredus in suìs ad codì¬ cem Theodosìanura annotaiionibus, ac de perfec¬ tissimatu Valesìus in suìs notis ad Araraianura Mar¬ cellinurn, nosque alibi de utraque dignitale. Galerius porro his aliisque legibus pessuradaiis, jubebat decuriones, egregios, perfeciissimos, ac civitatum B primores, sìve primates, et oplimaies, alque in civì- laUbus primos, si morte digni essent, crucìbus af¬ figì, sin minus, torqueri ac teneri in compedìbus.
Ad haec vero malresfamilias ingenuae ac nobiles rapiebantur ìn gynaeceum, quod conclave eral, et Iocus in domibus secrelior, ubi mulieres opera tex- toria ac muliebrìa conficiebanl, Hunc itaque ìn locum Galerius praecìpìt ìngenuas nobìlesque mulieres ad ignominiae ìnfaraiaeque nolam amandari. Sed Cons¬ lantìnus Magnus eas omnes foeminas liberiate do¬ navìt, quobiuot gynaeceis manclpatae fueranl. De gynaeceariis porro variae exsiant ìn codìce Theodo¬ siano leges, in quas videre poleris Gothofredi cora- menlaria.
gnatur, uhi verberandi ad patos alligati caidebantur ; et ad quos, uti ille \o([mlnr, nullus umquam servus distendi solebat. Quidam vero anie servus addi volunt nìsi, sed nulla prorsus auctorìlate. Nonne aulem sìne hac alìave texlus immuialione saiis planus est iste auctoris noslri sensus? Nerainem unquam, ne quidem servum, ad eos palos consuevìsse antea distendi. Ila sane Cecilius Galerii crudelitalera ex¬ pressius denoiare videbiiur.
artìculus ni. Quantis Galerius, et quam horrendis crucialibus Chris¬ tianos, aliosque enecaverit, ac quomodo tentaverìt omnes liUeras et lìtter atos ex terminar e, judìcesque inslituere miliiares.
Neniini haud dubie mìrum videbitur, si Galerius adeo ferox ac supersliiiosus in Chrislianos longe crudelìus, quura in alios omnes saevieril. Sed mi- rabuntur omnes, nec sine horrore audient quantis eos excarnìficaverit tormenlis ac suppliciis. De iis enim vero bunc Cecilius nosier locutus est in mo¬ dum : « Dignitatera non habentibus poena ignis fuìt : et exiln prirao adversus Chrislianos permìseral, datis legibus, ut post lormenla damnali, lenlis igni- bus urerenlur. » Sed locum hunc pene omnes cor¬ ruplum depravalumque esse haud dubitanter asse¬ verarli : quando quidera nullara perspiciunt ratio- nera, cur ibi exiln menilo facta fuerit. Yerum in eo lextu sanando vix credibile est quanium ctxoUmv
Domestici vero et adminislralores, pergit Ceci-G scriptores desudaverinl. Nonnulli namque prò exi
lius, lancea emendabanlur, ìd est, inlerficiebantur. Domestici autem eranl, quì varias in scholas divisi, intra palaUum familiarìus militabant, ita tamen ut aliqui nonnumquam mitterentur in provincias. At de iis adhuc variai occurrunt in codice Theodosiano leges, in quas Goihofredus itidem multa observat. Plura quoque ille de memoratis ibidem a Cecìlio administratorìbus sive adrainìsli'aniihus, quì triplicis erant generis, primo abiores, sìve judices, secundo mediae digniiaUs, iìque spectabiles ; tertio mìnìniì, et hi clarìssiraì appellabanlur. Yides autem qua pcena Galerius ìn eos et doraesticos aniraadverU voluerii, nimìrura lancea, qua percussi necabantur.
Si quis insuper esset verberandus, defixi, aìt Ce-
lii scribendura suspicantur exìtii, alii exilium quod, quidam exemplum, alii illum, alii ex illis. Quidam vero pro permìserat legendum pulant permissa, alii promserat. Denique nonnulli opinanlur mulandara durataxat interpuncUonera, ac punclum ante vocem primo collocandum. Nobìs tamen facilius persua¬ debìlur retinendam anUqui- codicis , donec alius emendatior invenialur, lectionem, ex qua hìc auc* loris nostri brevìtati, uti diximus, nimium consu¬ lentis, sensus elici potest: Dignilalem non habend¬ bus poena ìgnis fuil : el exilii poenam Galerius primo adversus christianos permìserat, sed dads postea le¬ gibus, jussit, ut post tormenta damnali, lentis ignibus urerenlur. Quoniam enim inhumanissimus ille lyran-
cilius, in stabulo pad quatuor siabant, ad quos nullus J> '^"^ ^'«PeUare a Dìodetìano antea non potuer^at,
umquam servus distendi solebat. At critìcus aliquis voci in stabulo praefert in sabuio, sed nulla dala ra¬ tìone. Is aulem forsitan arbitrabatur stabulum ibi accipi pro loco, ubì armenta el pecora stabulant alque habitanl. Sumiiur tamen aiiquando pro dì- versorìo et hospìtio, uti apud Cypiiarrum ( Cyprian., epìst. 68); aiiquando elìam pro quacumque sta- iione sen loco, ubì quis habìtare et stare consuevit. Qupd nonnullì probant boc Yirgiliì carmiire lìb. vii ^neid., V.512:
Ardua tecia pelit, stabuli et de culmine summo Pastorale canit signum.
At hoc significatu si stabulum a Gecilio nosiro usur-
ul Christiani vivi cremarentur, coacius est imtio morem ei gerere, quì nolebat Christianorum fundi sanguinem. Aliquamdiu ergo Galerius, exemplum Diocietianì secutus, exilii poenam, ut ait Cecilius, adversus Christianos haud dubie permìserat.
Ast ubi supremum , sìcul diximus, dominalum consecuius est, lunc saaviUae innaiae furorique suo , quai invilus hademrs compr-esserat, fraena laxavit. ChrìsUanos igilur oranes , dads legibus , praìcepit lentis post tormenta ignibus exuri. Quam autem horrenda et immani crudelitaie ìd factum sit, narraniem CeciUum quìs sine animi commotìone audire poterit? Lenis flamma, inquìi, subdebalur
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 959-960 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 959 CE NOURRY. 960 meruerit dignitalem, declinare suam curiam cupiens, A pallini sii, locus haud dubie publicus aliquis desì- codicìllis amissis, suae conditioni reddalur; ul omnium bonorum et inunerrrra discussione perfunctus, juxta legem munidpalera aliquam praerogaiivam obtineat.» Perfectìssiraalus ergo et egregiatus digniiales iis tanlura conferri poterant, quì militaverant in palalio, vel funcli fueranl amplissimìs provinciarum admi- nìstraiionibus. Poliebantur autem pluribus praeroga- livìs, inier quas b;ec erat; ul poenarum corporalium, tormentorum et quaislionum haberent imnrunì- talern. Sed de hìs plura Goihofredus in suìs ad codì¬ cem Theodosìanura annotaiionibus, ac de perfec¬ tissimatu Valesìus in suìs notis ad Araraianura Mar¬ cellinurn, nosque alibi de utraque dignitale. Galerius porro his aliisque legibus pessuradaiis, jubebat decuriones, egregios, perfeciissimos, ac civitatum B primores, sìve primates, et oplimaies, alque in civì- laUbus primos, si morte digni essent, crucìbus af¬ figì, sin minus, torqueri ac teneri in compedìbus. Ad haec vero malresfamilias ingenuae ac nobiles rapiebantur ìn gynaeceum, quod conclave eral, et Iocus in domibus secrelior, ubi mulieres opera tex- toria ac muliebrìa conficiebanl, Hunc itaque ìn locum Galerius praecìpìt ìngenuas nobìlesque mulieres ad ignominiae ìnfaraiaeque nolam amandari. Sed Cons¬ lantìnus Magnus eas omnes foeminas liberiate do¬ navìt, quobiuot gynaeceis manclpatae fueranl. De gynaeceariis porro variae exsiant ìn codìce Theodo¬ siano leges, in quas videre poleris Gothofredi cora- menlaria. gnatur, uhi verberandi ad patos alligati caidebantur ; et ad quos, uti ille \o([mlnr, nullus umquam servus distendi solebat. Quidam vero anie servus addi volunt nìsi, sed nulla prorsus auctorìlate. Nonne aulem sìne hac alìave texlus immuialione saiis planus est iste auctoris noslri sensus? Nerainem unquam, ne quidem servum, ad eos palos consuevìsse antea distendi. Ila sane Cecilius Galerii crudelitalera ex¬ pressius denoiare videbiiur. artìculus ni. Quantis Galerius, et quam horrendis crucialibus Chris¬ tianos, aliosque enecaverit, ac quomodo tentaverìt omnes liUeras et lìtter atos ex terminar e, judìcesque inslituere miliiares. Neniini haud dubie mìrum videbitur, si Galerius adeo ferox ac supersliiiosus in Chrislianos longe crudelìus, quura in alios omnes saevieril. Sed mi- rabuntur omnes, nec sine horrore audient quantis eos excarnìficaverit tormenlis ac suppliciis. De iis enim vero bunc Cecilius nosier locutus est in mo¬ dum : « Dignitatera non habentibus poena ignis fuìt : et exiln prirao adversus Chrislianos permìseral, datis legibus, ut post lormenla damnali, lenlis igni- bus urerenlur. » Sed locum hunc pene omnes cor¬ ruplum depravalumque esse haud dubitanter asse¬ verarli : quando quidera nullara perspiciunt ratio- nera, cur ibi exiln menilo facta fuerit. Yerum in eo lextu sanando vix credibile est quanium ctxoUmv Domestici vero et adminislralores, pergit Ceci-G scriptores desudaverinl. Nonnulli namque prò exi lius, lancea emendabanlur, ìd est, inlerficiebantur. Domestici autem eranl, quì varias in scholas divisi, intra palaUum familiarìus militabant, ita tamen ut aliqui nonnumquam mitterentur in provincias. At de iis adhuc variai occurrunt in codice Theodosiano leges, in quas Goihofredus itidem multa observat. Plura quoque ille de memoratis ibidem a Cecìlio administratorìbus sive adrainìsli'aniihus, quì triplicis erant generis, primo abiores, sìve judices, secundo mediae digniiaUs, iìque spectabiles ; tertio mìnìniì, et hi clarìssiraì appellabanlur. Yides autem qua pcena Galerius ìn eos et doraesticos aniraadverU voluerii, nimìrura lancea, qua percussi necabantur. Si quis insuper esset verberandus, defixi, aìt Ce- lii scribendura suspicantur exìtii, alii exilium quod, quidam exemplum, alii illum, alii ex illis. Quidam vero pro permìserat legendum pulant permissa, alii promserat. Denique nonnulli opinanlur mulandara durataxat interpuncUonera, ac punclum ante vocem primo collocandum. Nobìs tamen facilius persua¬ debìlur retinendam anUqui- codicis , donec alius emendatior invenialur, lectionem, ex qua hìc auc* loris nostri brevìtati, uti diximus, nimium consu¬ lentis, sensus elici potest: Dignilalem non habend¬ bus poena ìgnis fuil : el exilii poenam Galerius primo adversus christianos permìserat, sed dads postea le¬ gibus, jussit, ut post tormenta damnali, lentis ignibus urerenlur. Quoniam enim inhumanissimus ille lyran- cilius, in stabulo pad quatuor siabant, ad quos nullus J> '^"^ ^'«PeUare a Dìodetìano antea non potuer^at, umquam servus distendi solebat. At critìcus aliquis voci in stabulo praefert in sabuio, sed nulla dala ra¬ tìone. Is aulem forsitan arbitrabatur stabulum ibi accipi pro loco, ubì armenta el pecora stabulant alque habitanl. Sumiiur tamen aiiquando pro dì- versorìo et hospìtio, uti apud Cypiiarrum ( Cyprian., epìst. 68); aiiquando elìam pro quacumque sta- iione sen loco, ubì quis habìtare et stare consuevit. Qupd nonnullì probant boc Yirgiliì carmiire lìb. vii ^neid., V.512: Ardua tecia pelit, stabuli et de culmine summo Pastorale canit signum. At hoc significatu si stabulum a Gecilio nosiro usur- ul Christiani vivi cremarentur, coacius est imtio morem ei gerere, quì nolebat Christianorum fundi sanguinem. Aliquamdiu ergo Galerius, exemplum Diocietianì secutus, exilii poenam, ut ait Cecilius, adversus Christianos haud dubie permìserat. Ast ubi supremum , sìcul diximus, dominalum consecuius est, lunc saaviUae innaiae furorique suo , quai invilus hademrs compr-esserat, fraena laxavit. ChrìsUanos igilur oranes , dads legibus , praìcepit lentis post tormenta ignibus exuri. Quam autem horrenda et immani crudelitaie ìd factum sit, narraniem CeciUum quìs sine animi commotìone audire poterit? Lenis flamma, inquìi, subdebalur |
