Page 987-988 |
Previous | 494 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
987 LE NOURRY.
ARTlCULUS VII. A ( lìlf' IX Hìsi
De funesta Maximinì morte, ac quamdiu regnaverit, quove anno mortuus sii.
Nihil sane Maximino profuit Tarsum confugisse. Nam ibi a Licinio lerra marique obsessus, rebus¬ que omnibus desperalìs, hausit venenum. Sed anlea vìr, ul jam dìximus, piane ebriosus, capile damna¬ torum exemplum, quod Zenodotus et Suidas ab Eras¬ mo citaU memorant, secuius , cibo s.e et vino ìngur¬ gitavit, quo prìmura vis veneni repercussa esl. Y'erum ubi illud ìn praccordia ejus penetravit, tantis dolori- bus fuìt excrucìalus , ul per dies quatuor insana ra¬ bie percitus, terram manibus effossam devoraverit. Parietibus vero caput impegìt lanlo impetu, ut oculi de loco suo exsilìerìnt. Araisso autem visu, Deum B mortera describit, quì nullam tamen veneni, quod
eccles. cap. 9 ; cf^ Uib. ir de VUa Const., cap. 58). Manifestura sìquidera ìlle facit eum- dem Maxirainura , postquara praelìo fusus in fugara sese dedìsset, legera, quam ille inlegrara retulit, pro ChrìsUanis sancìvìsse, ac magna quidem, sed mitìore , quam merebalur, poena mulctatunr. In se¬ cundo namque praelio , haud dubie prope Tarsum , domi se occultavìi , et plaga coelìlus percussus , tai;- Us totius corporis arsii doloribrrs, ut pronus liuniì volutareiur. Fame autem el occulto quodam igne divinitus immìsso adeo contabuii, ul nudalis macie ossibus prislinam piane amiserit forraara et speciera. Demura scelei%a sua confessus, mortemque advocans, exhalavit animam. Atque ita quidem Eusebius bunc extremum Maximini raorbura, funeslaraque illius
tandem videro coepil, candidatis minìstrìs, air Cecilius (cap. 4/9), de se judicantem. AUquì ìbì subaudiri vo¬ lunl verbum eircumdatum, alìì particulam cum, his¬ que verbis, candìdads mìnistris, angelos significari. Nonne vero Cecilius polìus collìneavit ad candidato- rum ordìnem, qui senatorius eral, elex quo candi¬ dati quapslores et praetores eligebantur. Unde sensus Cecilìì eril, lune visura a Maximino Deum , qui per suos ministros albis, sìcut candidalorum ordo, vesti- bus indutos, sentenUam ìn eum ferebat. De ilio autem candidalorum ordine ìrr variis codicis Theodosiani legibus menlio fìl, in quas videndae Gothofredi ob¬ servaUones, et PancìroU ìn digniialum nolìUam. Quidquid porro de hisce candìdads slatuatur, cerle
Cecilius ab ilio haustum asseverai, fecìt nienlionem. Expende autem , quaìso, ulrura dici possit hoc ab eo idcirco praderraìssum ; quia ìpsì ìucompertuni fueral, aut sì cognoverìt, persuasum forsiian babe¬ bal Maxirainura, potato veneno, taraquara occulto igne divinitus iraraisso, exiìnclum et necatum.
Caeterura cilalirs a nobis Aurebus Yictor asseve¬ rai miserum hunc iraperatorera periisse post bienniì Augustum imperium : ìn Epìtome vero : « Caesar qua¬ driennio, dehinc per Orientera Augustus iriennìo full, j In alterutro, uli vides, loco erratura esl. Al Cecilius noster perspicue edixit prìmura Maximinì cum Licinio praelìura coraraissura fuisse, cura ìlle kalendis raaii oclavura imperii suì annum impleret.
Maximinus frustra imploravìt veri DeìChrisUque Do- G Postea vero Tarsum , ulì didum est, fugil. Aliquot
mìni clemenliam. Eo quippe detestabili genere raor¬ lis nocenlem, ita loquiiur nec serael quìdera Cecilius noster, id est, nefarìura et execrandura spiritum ef- flnvU.
Sì quìs vero requirat quid alìì scriptores de ejus¬ dera Maxiraìni morte lìllerìs prodiderint, ex Eum)- pio prìmura discet ìllum , res novas molientem , Li¬ cinio bellum in Orientis parlibus inlulisse, et vicinum exitum repentina morte prwvenisse Tarsi ìn CìUcia. Zoziraus vero scribit illuni a Licinio, siculi dixiraus, victura per Orientera venisse ìn iEgypiura (quod quì¬ dera credìtu diflìcìle) et tandem obiisse Tarsi, lv HapfTM zùsvza. Brevìus Aurelius Yìclor dìxìt eum apud Tar^sum periisse, et ìn Epìtorae adjecit morte sìmplici. At Hieronyraus (Hìeronym. in cap. xiv Za- D char., vers. 12), ubì de persecutorura raortìbus dispu¬ tai, ex ììs quosdara fuìsse leslalur, quorura oculi conlabuerinl. Quera antera his verbis alium clarius designabat, quam huncce crudelissimum Maximi¬ nura? Nam praìter auctorem nostrura Chrysosto¬ mus {lib. de S.RabyL, cont. geni.) hunc ipsura nomìnatim appellando, unum ex iisdera lyrannìs esse tradit quì miserabili morte inlerìerunt, el cu¬ jus pupìllai suo exsilierunt ex loco. Eadem quoque Epipbanius memorat (db. de Pond. et Mens., § 20), sed ìn texlu ejus , sicut et Zozimì, Maximianus prò Maximinus legitur.
Yerum haec fusiiis ab Eusebio descripta sunt
igilur inde elapsis mensibus , forte circa mensera Au¬ guslum ìbidem moriuus est, anno Cbristi, ut qui¬ dam putant, 512 , alii 514, alii tandem, sìcuU veri¬ similius viddur, anno 515. Nos vero jam animad- veriìmus Ulum a Diocletìano purpura Caìsaris indu¬ tura kalendis maii anno 505 , et anno 510 Augustura iraperatorera ìn campo Mariio nuncuj)atum , si ta¬ men Cecilio nosiro, uli supra diximus (Hoc cap., art. 2) , fides habenda sit. Nam receniiores exislì - mani illuni ab anno 507, alii vero 508, renunliatura fuisse ìmperalorera ; quara quidera supremam di¬ gnitatera per annos quìnque el araplius ad mortem usque oblinuii.
ARTIGULUS Vni.
De Maximinì uxore et liberìs, ac funesta eorum morte.
Observatum a nobis jam fuil Maximìnum e prieìio fugìenlem venisse Nìcomediara , unde uxorera ac liberos, ìbì antea relictos, secura adduxit, habuit¬ que fug;e suae coraites. Planum quoque fecimus quonam modo nefarius ille imperator hanc ipsain uxorera suara, ut Yaleriam posl Galern viri sui moriem ducerei, repudiare voluerit. Menlionem au¬ lem Eusebius facit ( db. i Hisl. eccles., cap. ii) pli> riunì Maximinì liberorura quos iraperii lilulorunr et imaginum pariicipes fecerat. Sed eo, quemad¬ modum enarravimus,morluo, Licinius, a quo vìe-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 987-988 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 987 LE NOURRY. ARTlCULUS VII. A ( lìlf' IX Hìsi De funesta Maximinì morte, ac quamdiu regnaverit, quove anno mortuus sii. Nihil sane Maximino profuit Tarsum confugisse. Nam ibi a Licinio lerra marique obsessus, rebus¬ que omnibus desperalìs, hausit venenum. Sed anlea vìr, ul jam dìximus, piane ebriosus, capile damna¬ torum exemplum, quod Zenodotus et Suidas ab Eras¬ mo citaU memorant, secuius , cibo s.e et vino ìngur¬ gitavit, quo prìmura vis veneni repercussa esl. Y'erum ubi illud ìn praccordia ejus penetravit, tantis dolori- bus fuìt excrucìalus , ul per dies quatuor insana ra¬ bie percitus, terram manibus effossam devoraverit. Parietibus vero caput impegìt lanlo impetu, ut oculi de loco suo exsilìerìnt. Araisso autem visu, Deum B mortera describit, quì nullam tamen veneni, quod eccles. cap. 9 ; cf^ Uib. ir de VUa Const., cap. 58). Manifestura sìquidera ìlle facit eum- dem Maxirainura , postquara praelìo fusus in fugara sese dedìsset, legera, quam ille inlegrara retulit, pro ChrìsUanis sancìvìsse, ac magna quidem, sed mitìore , quam merebalur, poena mulctatunr. In se¬ cundo namque praelio , haud dubie prope Tarsum , domi se occultavìi , et plaga coelìlus percussus , tai;- Us totius corporis arsii doloribrrs, ut pronus liuniì volutareiur. Fame autem el occulto quodam igne divinitus immìsso adeo contabuii, ul nudalis macie ossibus prislinam piane amiserit forraara et speciera. Demura scelei%a sua confessus, mortemque advocans, exhalavit animam. Atque ita quidem Eusebius bunc extremum Maximini raorbura, funeslaraque illius tandem videro coepil, candidatis minìstrìs, air Cecilius (cap. 4/9), de se judicantem. AUquì ìbì subaudiri vo¬ lunl verbum eircumdatum, alìì particulam cum, his¬ que verbis, candìdads mìnistris, angelos significari. Nonne vero Cecilius polìus collìneavit ad candidato- rum ordìnem, qui senatorius eral, elex quo candi¬ dati quapslores et praetores eligebantur. Unde sensus Cecilìì eril, lune visura a Maximino Deum , qui per suos ministros albis, sìcut candidalorum ordo, vesti- bus indutos, sentenUam ìn eum ferebat. De ilio autem candidalorum ordine ìrr variis codicis Theodosiani legibus menlio fìl, in quas videndae Gothofredi ob¬ servaUones, et PancìroU ìn digniialum nolìUam. Quidquid porro de hisce candìdads slatuatur, cerle Cecilius ab ilio haustum asseverai, fecìt nienlionem. Expende autem , quaìso, ulrura dici possit hoc ab eo idcirco praderraìssum ; quia ìpsì ìucompertuni fueral, aut sì cognoverìt, persuasum forsiian babe¬ bal Maxirainura, potato veneno, taraquara occulto igne divinitus iraraisso, exiìnclum et necatum. Caeterura cilalirs a nobis Aurebus Yictor asseve¬ rai miserum hunc iraperatorera periisse post bienniì Augustum imperium : ìn Epìtome vero : « Caesar qua¬ driennio, dehinc per Orientera Augustus iriennìo full, j In alterutro, uli vides, loco erratura esl. Al Cecilius noster perspicue edixit prìmura Maximinì cum Licinio praelìura coraraissura fuisse, cura ìlle kalendis raaii oclavura imperii suì annum impleret. Maximinus frustra imploravìt veri DeìChrisUque Do- G Postea vero Tarsum , ulì didum est, fugil. Aliquot mìni clemenliam. Eo quippe detestabili genere raor¬ lis nocenlem, ita loquiiur nec serael quìdera Cecilius noster, id est, nefarìura et execrandura spiritum ef- flnvU. Sì quìs vero requirat quid alìì scriptores de ejus¬ dera Maxiraìni morte lìllerìs prodiderint, ex Eum)- pio prìmura discet ìllum , res novas molientem , Li¬ cinio bellum in Orientis parlibus inlulisse, et vicinum exitum repentina morte prwvenisse Tarsi ìn CìUcia. Zoziraus vero scribit illuni a Licinio, siculi dixiraus, victura per Orientera venisse ìn iEgypiura (quod quì¬ dera credìtu diflìcìle) et tandem obiisse Tarsi, lv HapfTM zùsvza. Brevìus Aurelius Yìclor dìxìt eum apud Tar^sum periisse, et ìn Epìtorae adjecit morte sìmplici. At Hieronyraus (Hìeronym. in cap. xiv Za- D char., vers. 12), ubì de persecutorura raortìbus dispu¬ tai, ex ììs quosdara fuìsse leslalur, quorura oculi conlabuerinl. Quera antera his verbis alium clarius designabat, quam huncce crudelissimum Maximi¬ nura? Nam praìter auctorem nostrura Chrysosto¬ mus {lib. de S.RabyL, cont. geni.) hunc ipsura nomìnatim appellando, unum ex iisdera lyrannìs esse tradit quì miserabili morte inlerìerunt, el cu¬ jus pupìllai suo exsilierunt ex loco. Eadem quoque Epipbanius memorat (db. de Pond. et Mens., § 20), sed ìn texlu ejus , sicut et Zozimì, Maximianus prò Maximinus legitur. Yerum haec fusiiis ab Eusebio descripta sunt igilur inde elapsis mensibus , forte circa mensera Au¬ guslum ìbidem moriuus est, anno Cbristi, ut qui¬ dam putant, 512 , alii 514, alii tandem, sìcuU veri¬ similius viddur, anno 515. Nos vero jam animad- veriìmus Ulum a Diocletìano purpura Caìsaris indu¬ tura kalendis maii anno 505 , et anno 510 Augustura iraperatorera ìn campo Mariio nuncuj)atum , si ta¬ men Cecilio nosiro, uli supra diximus (Hoc cap., art. 2) , fides habenda sit. Nam receniiores exislì - mani illuni ab anno 507, alii vero 508, renunliatura fuisse ìmperalorera ; quara quidera supremam di¬ gnitatera per annos quìnque el araplius ad mortem usque oblinuii. ARTIGULUS Vni. De Maximinì uxore et liberìs, ac funesta eorum morte. Observatum a nobis jam fuil Maximìnum e prieìio fugìenlem venisse Nìcomediara , unde uxorera ac liberos, ìbì antea relictos, secura adduxit, habuit¬ que fug;e suae coraites. Planum quoque fecimus quonam modo nefarius ille imperator hanc ipsain uxorera suara, ut Yaleriam posl Galern viri sui moriem ducerei, repudiare voluerit. Menlionem au¬ lem Eusebius facit ( db. i Hisl. eccles., cap. ii) pli> riunì Maximinì liberorura quos iraperii lilulorunr et imaginum pariicipes fecerat. Sed eo, quemad¬ modum enarravimus,morluo, Licinius, a quo vìe- |
