Page 1009-1010 |
Previous | 505 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
1009
DISSERT. IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. XV.
1010
quoque modo alìu^ ai^gumeniabitur : Magi Phàraonis A ConslanUnus Imperator, inquiunl, ìbidem Maxìmus
artibus magicìs eadera, aique Moyses, rairacula edi¬ dere; ergo falsa sunl Moysis rairacula, ac raagicis facta ariìbus. At nullus pr-ofecto , nìsi piane desipìat, ila raciocinabitur. Quìs enira nescit verara esse ali¬ quam historiara. eUarasì falsa allora eì prorsus sìmi¬ lis scriplo tradita sii? Uuiusne horainis mendaciura pr'odìlani ab alio veritalera infirmare potest? At ve¬ ram fuìsse Constantini Magni visionera superius evì- denlìssìnie demonstraviraus. Tantae igilur Tollii inep- tiai a nobìs polìus spernendae eranl, quara serio confutandae, nìsi timendum for-et ne fucum alicuì in¬ credulo facerent, aul is arbitraretur eas a nobis ideo fuìsse praiterraissas, quìa refellì non polerant.
ARTlCULUS VI.
De triumphaii Constanlini in urbem Romani ingressu , eique decreto a Romano senatu primi nominis dtulo , quamdiu ille poslea Romw manseril, el ubi sororem suam Constantiam ìn malrimonium Licinio collocave¬ rìt , ac de resdlula ab utroque christianw Ecclesiw pace, ac IramiuìlUlale.
Posi victoriara de Maxentìo, non sìne magno mì¬ raculo reporlaiam, Conslantìnus cura suraraa senatus popuUque Romani laìlitia Romai susceptus est. Sed bunc ÌUius gloriosum in Urbera ìngressura, vel potius triuraphura , sìc descripsit incerlus panegyrici eidera ConslanUno diclì aucior: « Tecta ipsa, ul audio, coraraoveri, et allitudo cuiraìnura videbaiur atlolli, quacuraque Nuraen luura lardo moliraìne currus in¬
vocatur, sicul poslea ìn nuraraìs, et publìcìs inscrip¬ tionibus. Ad haec vero , plures alii iraperatores hunc lìtulura sìbi adrogabant. Yerurataraen quìa ìs etiara tilulus eraljovìs, hinc suspicantur aliqui ìn Cecilii textu scrìbendura numinis , non antera nondnìs. At (|uando- narn senatus Roraanus publico alìquo decreto irape¬ ratores suos hoc primi aul seeundi numinis tilulo ho¬ noravit? Nonne haec conjeciura probaiione saliera aliqua indigebat?
Aliìs itaque ìlla CecUii verba non aliura habere sen¬ sura vìdeniur, nisi a Roraano senalu datura Constali- lino primi nomm/s, hoe est, Iraperatoris Ululura, quo quìdera ìlle Maxiraino, longe ante ìpsura Caisarì facto, deinceps anteponerelur. Atque ìn hujus senlenliae B confirmalìonera illud proferrì potesl, quod narrat Eusebius Maxirainura eo arrogantiai devenisse; ut primum iuler imperator'cs locura in titulis sibì vindì¬ caret. Senaius vei'o hunc Constantini virtuti censuit esse tribuendum. Praeterea Cecilius noster declarat hunc ìpsura esse norninis litulum, quem sibì ^laximi- nus vìndìcabai, solus haud dubie, et pnder alios im¬ peratores. Alqui ille [irofecto hunc tilulum adsumpsìt primi imper-atoris, quandoquìdera ante ìllos oranes, ul jara dixiraus , creaius fueral Caìsar. Neque dixeris quando ìllud senaius Roraarrì decrelum Maximino nuntiaium est, cum lanlo lunc exarsisse dolore, ut iiiìmìcitias aperte professùs , convicia jocis mixta , ait Cecilìrrs, adversus imperatorem maximum dicerei, id est, eura aniarulenla irrisione maximum appellarci, ut vehereiur : tanta le populi densitas, tanta senaius G l^^c convicio insultaret Romano seaaluì, quieì primi
stìpaiio provehebal simul et aUìnebat. Felìces, quì le propius adspicerenl, longius positi norainabant; quos prielerìeras, locì quera occupaveranl, |ioenìte- bat. Yicissìni oranes inde discedere, bine sequì; cer¬ lare ìnnurner'ahilis rauliìludo , el irapulsu vario fiuc- tuare, et lantura sibi hominura anìnii post illara sexennii dadera superèsse memorabanl. Ausi dìam qrrìdarn , ut resisleres, poscer-e, et queri lara cito ac¬ cessisse palaliura, et cum ingressus esses, non so¬ limi oculìs sequi, sed pene eliam sacrum lìmen ir- rumpere. Inde oranibus cirxurafusis, ut unde exce¬ deres, opperiri, prospìcere, opiar-e, sperare, ul vì- der'cntur eum, a quo obsidione liberati fuerant, obsi¬ dere. » Nazarius vero : « Nullus, inquit, posl Urbem
nominis , sive iraperalorìs lìtulura ob vìrtutenr decrC' verat. Nam Cecilius ìlluin rrorr ejusdera senatus, sed suis verbis maximum nuncupasse procul dubio vìde¬ lur; quia eximìis suìs virlutibus non soluin Maxiraino, sed aliìs etiarn omnibus antecellebat.
Post baìc vero praeslantìssimus ìlle vìr res ìn urbe Roma composuit, quemadmodum narrai Cecilius no- ter, cui Zoziraus, Eusebius, aliique suffragantur. Scire antera si cupias quaradiu ad eas còmponendas Remai manseril, audi, quaìso, Nazarium : Quidquid maU, inqrrit, sexennio lolo dominalio feralìs, Maxen¬ tii, inflixeral, bìmestrìs fere cura sanavit. Duos ìgìtur circiter menses Constantinus Romae cornraoratus est, videlìcet usque ad 28 diera Decerabris anni 312, sic-
condìlara, dies Roraano illuxìt iraperìo, cujus tara D uiì peritiores chronographi adnotarunt. Neque huìc
effusa , tamque insignis graiulalio aut fuerìi, aul esse debueril; nulli tara beli triumphi, quos annaliura ve¬ lustas consecratos ìn litteris habet. d Plura ibi ille de eodera triuraphali ingressu, sìcul et Eusebius, quai quìdera transcribere longius foret, atque in eo¬ rura lìbrìs facillirae legi possunt.
Neque porro senatus Roraanus satis esse duxit tan- Us honoribus afi'ecìsse Constanlìnura, sed ipsi etiam vìriulis gralia primi nominis, ut loquiiur Cecilius, li¬ tulum decrevit. Sed quid hìs verbis significetur, non una est omnium opinio. NonnulU quippe putanl de¬ signarì nomen et litulum Maximi, quod tunc Con¬ slantino virtutis gratia decretum est. Yerum enimvero
opinioni adversantur duaì leges, ab eodem Constan¬ tino Romae promulgalae 15 kalendas Februarii. Nam in hìs legibus addìtura est P. P., ìd est, ìn urbe Roma proposilae, seu publìcalaì. At ibi proponi potuerunt, poslquam Constantinus jam inde dìscessisset. Et vero Cecilius nosier (cap. 45) hiec tolidemque verba con¬ Unenter subjunxit : Hyeme proxima Mediolanum eon¬ tendit.
Ibi autem promissam Licinio Conslantiam sororem suam connubio sociavìl. Zozimus vero scribit Con¬ slanUnum Licinio, Mediolanum accersito, sororem suam Constantiara collocasse, quam anlea se dalut rum proraiserat. Tefetem alium si desìderas, en adesi
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 1009-1010 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 1009 DISSERT. IN LIB. DE MORTIBUS PERSECUT. CAP. XV. 1010 quoque modo alìu^ ai^gumeniabitur : Magi Phàraonis A ConslanUnus Imperator, inquiunl, ìbidem Maxìmus artibus magicìs eadera, aique Moyses, rairacula edi¬ dere; ergo falsa sunl Moysis rairacula, ac raagicis facta ariìbus. At nullus pr-ofecto , nìsi piane desipìat, ila raciocinabitur. Quìs enira nescit verara esse ali¬ quam historiara. eUarasì falsa allora eì prorsus sìmi¬ lis scriplo tradita sii? Uuiusne horainis mendaciura pr'odìlani ab alio veritalera infirmare potest? At ve¬ ram fuìsse Constantini Magni visionera superius evì- denlìssìnie demonstraviraus. Tantae igilur Tollii inep- tiai a nobìs polìus spernendae eranl, quara serio confutandae, nìsi timendum for-et ne fucum alicuì in¬ credulo facerent, aul is arbitraretur eas a nobis ideo fuìsse praiterraissas, quìa refellì non polerant. ARTlCULUS VI. De triumphaii Constanlini in urbem Romani ingressu , eique decreto a Romano senatu primi nominis dtulo , quamdiu ille poslea Romw manseril, el ubi sororem suam Constantiam ìn malrimonium Licinio collocave¬ rìt , ac de resdlula ab utroque christianw Ecclesiw pace, ac IramiuìlUlale. Posi victoriara de Maxentìo, non sìne magno mì¬ raculo reporlaiam, Conslantìnus cura suraraa senatus popuUque Romani laìlitia Romai susceptus est. Sed bunc ÌUius gloriosum in Urbera ìngressura, vel potius triuraphura , sìc descripsit incerlus panegyrici eidera ConslanUno diclì aucior: « Tecta ipsa, ul audio, coraraoveri, et allitudo cuiraìnura videbaiur atlolli, quacuraque Nuraen luura lardo moliraìne currus in¬ vocatur, sicul poslea ìn nuraraìs, et publìcìs inscrip¬ tionibus. Ad haec vero , plures alii iraperatores hunc lìtulura sìbi adrogabant. Yerurataraen quìa ìs etiara tilulus eraljovìs, hinc suspicantur aliqui ìn Cecilii textu scrìbendura numinis , non antera nondnìs. At (|uando- narn senatus Roraanus publico alìquo decreto irape¬ ratores suos hoc primi aul seeundi numinis tilulo ho¬ noravit? Nonne haec conjeciura probaiione saliera aliqua indigebat? Aliìs itaque ìlla CecUii verba non aliura habere sen¬ sura vìdeniur, nisi a Roraano senalu datura Constali- lino primi nomm/s, hoe est, Iraperatoris Ululura, quo quìdera ìlle Maxiraino, longe ante ìpsura Caisarì facto, deinceps anteponerelur. Atque ìn hujus senlenliae B confirmalìonera illud proferrì potesl, quod narrat Eusebius Maxirainura eo arrogantiai devenisse; ut primum iuler imperator'cs locura in titulis sibì vindì¬ caret. Senaius vei'o hunc Constantini virtuti censuit esse tribuendum. Praeterea Cecilius noster declarat hunc ìpsura esse norninis litulum, quem sibì ^laximi- nus vìndìcabai, solus haud dubie, et pnder alios im¬ peratores. Alqui ille [irofecto hunc tilulum adsumpsìt primi imper-atoris, quandoquìdera ante ìllos oranes, ul jara dixiraus , creaius fueral Caìsar. Neque dixeris quando ìllud senaius Roraarrì decrelum Maximino nuntiaium est, cum lanlo lunc exarsisse dolore, ut iiiìmìcitias aperte professùs , convicia jocis mixta , ait Cecilìrrs, adversus imperatorem maximum dicerei, id est, eura aniarulenla irrisione maximum appellarci, ut vehereiur : tanta le populi densitas, tanta senaius G l^^c convicio insultaret Romano seaaluì, quieì primi stìpaiio provehebal simul et aUìnebat. Felìces, quì le propius adspicerenl, longius positi norainabant; quos prielerìeras, locì quera occupaveranl, |ioenìte- bat. Yicissìni oranes inde discedere, bine sequì; cer¬ lare ìnnurner'ahilis rauliìludo , el irapulsu vario fiuc- tuare, et lantura sibi hominura anìnii post illara sexennii dadera superèsse memorabanl. Ausi dìam qrrìdarn , ut resisleres, poscer-e, et queri lara cito ac¬ cessisse palaliura, et cum ingressus esses, non so¬ limi oculìs sequi, sed pene eliam sacrum lìmen ir- rumpere. Inde oranibus cirxurafusis, ut unde exce¬ deres, opperiri, prospìcere, opiar-e, sperare, ul vì- der'cntur eum, a quo obsidione liberati fuerant, obsi¬ dere. » Nazarius vero : « Nullus, inquit, posl Urbem nominis , sive iraperalorìs lìtulura ob vìrtutenr decrC' verat. Nam Cecilius ìlluin rrorr ejusdera senatus, sed suis verbis maximum nuncupasse procul dubio vìde¬ lur; quia eximìis suìs virlutibus non soluin Maxiraino, sed aliìs etiarn omnibus antecellebat. Post baìc vero praeslantìssimus ìlle vìr res ìn urbe Roma composuit, quemadmodum narrai Cecilius no- ter, cui Zoziraus, Eusebius, aliique suffragantur. Scire antera si cupias quaradiu ad eas còmponendas Remai manseril, audi, quaìso, Nazarium : Quidquid maU, inqrrit, sexennio lolo dominalio feralìs, Maxen¬ tii, inflixeral, bìmestrìs fere cura sanavit. Duos ìgìtur circiter menses Constantinus Romae cornraoratus est, videlìcet usque ad 28 diera Decerabris anni 312, sic- condìlara, dies Roraano illuxìt iraperìo, cujus tara D uiì peritiores chronographi adnotarunt. Neque huìc effusa , tamque insignis graiulalio aut fuerìi, aul esse debueril; nulli tara beli triumphi, quos annaliura ve¬ lustas consecratos ìn litteris habet. d Plura ibi ille de eodera triuraphali ingressu, sìcul et Eusebius, quai quìdera transcribere longius foret, atque in eo¬ rura lìbrìs facillirae legi possunt. Neque porro senatus Roraanus satis esse duxit tan- Us honoribus afi'ecìsse Constanlìnura, sed ipsi etiam vìriulis gralia primi nominis, ut loquiiur Cecilius, li¬ tulum decrevit. Sed quid hìs verbis significetur, non una est omnium opinio. NonnulU quippe putanl de¬ signarì nomen et litulum Maximi, quod tunc Con¬ slantino virtutis gratia decretum est. Yerum enimvero opinioni adversantur duaì leges, ab eodem Constan¬ tino Romae promulgalae 15 kalendas Februarii. Nam in hìs legibus addìtura est P. P., ìd est, ìn urbe Roma proposilae, seu publìcalaì. At ibi proponi potuerunt, poslquam Constantinus jam inde dìscessisset. Et vero Cecilius nosier (cap. 45) hiec tolidemque verba con¬ Unenter subjunxit : Hyeme proxima Mediolanum eon¬ tendit. Ibi autem promissam Licinio Conslantiam sororem suam connubio sociavìl. Zozimus vero scribit Con¬ slanUnum Licinio, Mediolanum accersito, sororem suam Constantiara collocasse, quam anlea se dalut rum proraiserat. Tefetem alium si desìderas, en adesi |
