Page 1049-1050 |
Previous | 525 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
1049
CAP. RL ARGUM. DE YERIT. REL. CHRIST.
1050
cogi ad nefanda sacrificia piTocepìl ; ut qui non pa-A iidem tcrt^ores urgent,rursus signum adhibetur, ac ruissent, raìliiia solverentur j (CecìL, iib. de mordb. daìraones conquiescunt. j
persecut., cap. x ). Yides sane quam asseveranter uterque alfirmet ethnicoruni sacra facto a christianis domìnicae crucis signo turbala fuìsse, ac DiocleUa¬ num, ibi pnesentera, tura jussisse in hos caeterosque chrislianos saeviri.
Quaravis autem cerUssimum sit utriusque Lactan¬ Uì, et Lucii Cecilii, sìcut alibi ostendimus, de fuga¬ Us signo crucis dairaonibus testiraonium, nec ab ullo cordalo lii)ininc ìn dubìura merito possit vocari ; si quis lamen id sibì aliunde pr^obari postuiet, huic tes¬ tera priraura dabimus Athanasìura, quì palam testifi¬ catur daemones ac deos signo crucis Clirìsti facto tam¬ quara raortuos obinulescer-e, irritasque fieri eorum praìstìgìas : Tw ^s (7-ntj.dM toO <Jzavpov Tràca piv y^aysia g Tzaiiszat, Tracra Ss (papp^a'<SLay.azapyztzai { Alhanas., de Incarn. Verb. Dei). « Signo autem crucis omnis ar^s magica deficit, ìncanlamenta omnia evancscunt. i Quapropler Cyrillus nìerosolymitanus christianos, cune suae corarnìssos, sic adhorlabalur : <i Ne er^go Cbristi crucerrr erubescanius,sed sì quìsalìus abscon¬ dal, lu palara ad fr'onlcra obsìgnalo, ul d;emones re^ giura signora inluent«'s, trerauli pr-ocul aufugiant. j M>7 TOtvuv ÌTcaKjyjov^Mpzv zm (7za\>pM toO Xpiazov, alla Y.àv allog aTzoy^pVTtzri, crù (pavspMg stvI pszMTZM a-fpa" yi^oD, ha ol ^aipiovsg zb a'ap.ziov l^óvzsg zò ^adtXiv.ov, pav.pàv (f-ò^Mci zpi[xovzzg (CyrilL, Hierosol, Catech.,\w, § 10). « Non enira, inquit, allerius crucìfixi invoca- lio djcmones abigit.
Cum haec vero publica notaque omnibus elhuici negare nequìr-ent, qua, putas, raUone ea irrfirmare conabanlur? Respondebanl, aìt Lactanlius( Lactan/., lìb. IV, cap. 27), hoc deos non metu (male in edìiìs, nutu ) verum odio facere. Neque ìn animura, quaiso, ìnducas illud ab auctore nostro gratis ficiura; quod facilius refelleret. Jara enira citati Gregorius Nazìan¬ zenus et Theodoreius certìores nos faciunt sacroi^um aniistitem, laieri Julìani inhaerentera, ipsi virtulem crucis valde admìr^anlì respondisse. Abominati onì illis fuimus, non terrori, vel ut scrìbìt Theodoreius : « Norr tirauerunt daìraones, ut tu censes, sed facium tuum abominati recesserunt. j
Yer'uin Ladanlìus ìnsulsam banc cavillationem fun¬ ditus everlìt. Sì qua etenira fuisset deorum sive daj- monum polestas; congruum, ìrnrao necesse procul¬ dubio eral, nt quos signo crucis munilos oderant ac detestabanlur, hos non fugerent, sed praiseniibus poUus mulctarent poenis. Turpis namque baec fuga certissimum erat victoriae, a christianis in eosdem dainionas reportatoi ìndicìuni. Negare ilaque nemo poierat, tam veram, quam victrieera esse religionem christianorum, quì daiinonas solo crucis signo fuga- bantdoraabanlque.
Quis igìlur Gallaeura, non secus alque alìos ejus asseclas, saluUferì crucis signi iniraicos, non mirabi¬ iur, quì in hunc Lactantìì locum observat, eum plus, quam par erat, tribnisse crucis signo ; quando quì-
Ncc rainus perspicue Gregorius Nazìanzenus divi- G dera dixit illud dairaonibus fuisse terrori? Quid enira.
nani hujus salutiferi cr^ucis signi ei invocati nominis Cbristi poleslalem hisce versibus cecinit :
.... Eyw Xpi<7i;ou làyoq oìjvojJia oreitTÒv noXlà-Ki [Jiouvov ES'.itov oB to'y^exo •c'/i'XóOt Sai[xwv 'I p'j'^wv, à(T'/a\6(a^ te, poòiv crOévo? hòi^i^o^no^' H ffxaupoù ^v(aXc,io ¦/jx^óf.'dKaxi, \x-ri^i t^hovz'. , lli^v. ^11(70'^ sYOa'l'a, tutcoi; Sì lavqcrt Tpóiìatov.
(Greg. Naz , Carm. 61.)
Ipse etiam sorsinclyta Christi Prolalo ìpsìus vd solo nomine, sat'pe Daei,nones ejeci stridenies, alque gementes, Clamautesque Dei robur dominantis olympo, Aera vcl medium signo crucis ipse noìravi Illustr emque tulit typus hic ex hoste triumphum.
Quid vero quod vìr ìlle, fide procul dubio dignissi¬ mus, ac posl eunr Theodoreius ( Theodoret., db. in Hisl. EccL, cap. in),celeberrimura nobis suppedìlant
araabo le, illi niniium tribuit? DLcraones, inquit Gal- Laens, non signo crucis terrcbaiilur, sed cruce ipsa, boc est, morte Chrìstì ìn cruce in terzera plì. Yerum eximius ìlio vir prìus evidentissime probare debebat, mentiios fuisse non dubiae lamen fìdeì scriptores, a nobìs hactenus cilatos. Sed id nec probavit Gallaeus, nec probare curavit. Atqui sì Juliìanus impius ìlle apo¬ stata, non amplius, sì tamen umquam fuil, sìncerus CbrisU sedator, daemones, nti diximus, signo solo crucis fronle imposito expulit; multo niagis ceriura esse debet, eos a veris ac piis Christi discipulis hoc ipso soloUigatos fuìsse.
Urgel Gallaius : Paulura in sua ad Hebraeos epìstola
scripsisse diabolum Chrisli morte deslrudum. Quid
Julìani Apostatai exemplura, quoccrle nibìl ad osten- ^ inde? Nuraquid ex hìs verbis conficitur solo crucis
dendara sìgnì crucis in daìraones vìrlutera efficacius potisi umquam desiderari. Irapìus enìm ìlle imper^a- lor, sìcul ìlli leslanlur, poslquara a chrisUana reli¬ gione defecisset, ìn sublerraneuni el horrendum ady- Uini, uno tanlura slipatus coraìte, descendit, ut ma¬ gicìs artibus daret operam. Sed sonis ìnsuetìs, tetris odoribus, speclrisque ìgneìs terrìtus : d Ad crucem, » inquit Gr^egorius, « vdusque reraediura confugil, hoc¬ que se adversus lerrores consignat, eumque quem persequebalur , « vìddicei Christum , j opìlulatorem adsciscit..... Yaluit sìgnaculura, cedunt daemonesj pclltKìtur Uniores. Quid delude? Respirai malnm, rut^sui audaciam eanclplt riirsu! nureiliiurj mmH
Christi signo fugatos non fuìsse daìraones? Quìn iramo, quìa Chrislus morte sua diabolum deslruxit, irrde profeclo conficitur ipsius crucis signum diabolo et daeraonìbus esse terrori.
Instai adhuc heierodoxus homo Laclanlìura non dixisse dainiones nudo crucis signo expdli, sed et no¬ mine magistri el signo passionis, quod, inquit, et nos concedimus. Bene est, quod ille tandem concedat, quod non polei'at amplius ìnficìarì. At si utroque et nomine ChrisU, et signo crucis ejus daemones expulsi sunt, certe ad eos expellendos debuit aliqua esse illius salutaris signi potenlia. Ut quid cnìm frustila acliribiiym fuli8at?àiqul Lf^otantlui ììMmìì mì^^mìk
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 1049-1050 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
1049
CAP. RL ARGUM. DE YERIT. REL. CHRIST.
1050
cogi ad nefanda sacrificia piTocepìl ; ut qui non pa-A iidem tcrt^ores urgent,rursus signum adhibetur, ac ruissent, raìliiia solverentur j (CecìL, iib. de mordb. daìraones conquiescunt. j
persecut., cap. x ). Yides sane quam asseveranter uterque alfirmet ethnicoruni sacra facto a christianis domìnicae crucis signo turbala fuìsse, ac DiocleUa¬ num, ibi pnesentera, tura jussisse in hos caeterosque chrislianos saeviri.
Quaravis autem cerUssimum sit utriusque Lactan¬ Uì, et Lucii Cecilii, sìcut alibi ostendimus, de fuga¬ Us signo crucis dairaonibus testiraonium, nec ab ullo cordalo lii)ininc ìn dubìura merito possit vocari ; si quis lamen id sibì aliunde pr^obari postuiet, huic tes¬ tera priraura dabimus Athanasìura, quì palam testifi¬ catur daemones ac deos signo crucis Clirìsti facto tam¬ quara raortuos obinulescer-e, irritasque fieri eorum praìstìgìas : Tw ^s (7-ntj.dM toO |
