Page 1053-1054 |
Previous | 527 of 602 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
1053
GAP. RI. ARGUM. DE YERIT. REL. CHRIST.
105i
ipsemet lìiérocleS edilis libris suìs, tametsi detesta- A lohii ct Àpulcìi miracola nullo fideìi audor\^ jaciilaii.
bile ingenii suì monimentum sint, nìbil alìud quam nominis ìrnmorlalitalera affectaverat. Slultura est igitur putare id , quod omnes optant, recusatum ab Apollonio, quera Hierocles dixit a quibusdam sicut Deum adoratura fuisse.
Dein vero falsa Ulisse Apolloiiiì mìr^acula hinc auc¬ tor noster aperte convincìt (Lactanl. lìb. v Insl., cap. in), quìa consiabat ìlluin oi3eram magicìs dedisse artibus, quibus aliquid supra consueium naturai or¬ dinem fecisse videbatur. Nefandis sìquidera his frau¬ dibus illud piane tribuendum , quod Hierocles post Philostralum posleris tradidit ( Philosir. db. vm, cap. l), euradera Apxdlonìura cura ante judieum tri¬ bunal starei, moxque debilas pcenas Doniìtiano dalu-
Nec immeriio quidem. Nam quie Apollonio tribunn- lur, ìlla ex t^hilostralo , uti observavimus, incerlai omnino, ne quid amplius dicamus, fidei scriptoi'e, litleris mandala sunt. Deìnde vero Augustinus dicit ìllos magos, vel laudabiliter philosophos nominari. Quam jure autem merito ìd ab eo didum sìt, inde collìgas, quod Hieronymus Apollonium a vulgo ma¬ gum, a Pythagoricis phìlosophum nuncupatura fuìsse tesUficatur : a Apollonius, inquit, sive ille magus, ut vulgus loquiiur, sive phìlosophus, ut Pythagorici di¬ cunt ì (Hìeronym. epìst. l. ad Paulin.).
Neque solum porro vulgus bunc magum vocavit, sed Lucianus narrai (Lucian. ìn Alexandr. seu Pseud.) quemdam maleficum et improbum pncsligialorem.
rus esset, tum i'cpente ex omnium oculis evanuisse, B Alexandri itidera magi pncceptorera, ex eorum fuisse
nec comparuisse amplius. At inde Eusebius jure ine¬ rito concludit (Euseb. adv. Hierocl.) illuni non ideo quidern magum fuìsse, quìa siibììtjudicium,'sed quia judices, ìmperalorera et circurafusos ìUì speculatores eirtigit ac fefellit. Nec absìmili sane modo Hierony¬ mus contra Marcioiiìslas^ qui Cbristum fide et simu¬ late natura falso asserebanl, disputai : « Apollonius Tyanaìus scribilur, cura ante Domìiiannm starei ìn consìstorìo, repente norr comparuisse. Noli poten- Uara Domìni magòrUfii praesligìis adacquare, ut videa¬ tur finssé, (jùod iion fuit ì> (Hìeronym. episl. ad Pani- mdch. adv. Errar. Jòan. Hierosol.).
Quaniobi'era Augustinus censet irrìdendos prorsds esse gentiles, quì hunC Apollonium et Apuleìum rad-
numero quì cum Apollonio Tyanseo versati fuerant, omneraque pernoverant illìns iragaediìmi : yal zm Tcaaav a.-òzov zpajM^iav sl^ozmv.
At veheraentius adbuc etìmicos hinc ur^get Laclarr¬ tius, quod ab illis pauca laniura, faienle diam Hìe¬ rocle, alque exigua Apolldnii porlenta vendìlarenl : Chrislus vero ìnnumera, et lam mulla, inquìt ìlle, ediderit miracula, ul nnus liber adcompledenda om¬ nia sads non sit ( Laclant. db. iv. cap. 15 ). Quo ìlle loquendi modo Joannem band dubie imitatus est, quì ìn fine Evangelii suì scripsit j se non arbitrari singula Christi operta, sì scriberenlur, muiidum ipsura capere posse eos qui scribendi sunl lìbros (Joan. Evang. cap. xxi> 25). At his procul dnbio verbis sìgiiUìcat ìn-
gicis artibus deditos, Christo comparare audebant, G numerabilia Urisse Cbristi operaci miracula, qu;e
tamelsi tolerabilius videatur, quod ìllos ciiiir éodem Cbiisio potius, qiiatn cura sceleraUssìmis diìs suìs contulerint. Msircellìno siquidem, ipsum, tu paolo ante dicebamus. Interroganti sìc r-esporidet : i (juis vel risu dignum non pulci, quod Apollonium et Apu¬ leìum, caeterosque màgicartim ariìuiii perìtìssìnios, conferre Christo, vel éiìara praìferre conantur? quaraquara tolerabilius ferendura sìt quando ìstos ei poUiis compararunt, quam deos suos. Multo enìm melior, quod falendura esl, Apolloifìus fuit, quara tot stuprorurrì auctor et perpetratòr, quera Jovem nomi¬ nant D (Augustin. epist. 158 ad Marceli. § 18). Alia véro ìn epistola seu libro, ubi eibnìcos refellil, qui Jonarii triduo in ventre ceU fuisse, tanquam penitus
digna erant immortali memorile siiigulaUm consìgna¬ ri. Porro antera Christiani, uti Laclantius pr'ose(iuitur (Ladani, lib. \. cap. 5), agnoverunt palamque profi- tebantur Christum esse veruni beum, sed non ideo tantum, quia tot tàniaque miracula ab ipso edita, ve¬ rum eUam quia ea ipsa a sacris valibus, nti dìdimi est, divino spiritu afflaUs praenunlìata fuisse certo cerlius compererant. Atqui nec Apollonius, nec Apu¬ leìus vera umquara ediderurrl miracula, neque ulliis umquam ea ab aliquo divino propheia, prìus qriaiin fierent, annunliata fuisse ullibi lesUlìcatus esl. Plura autem de Apollonio qui legere voluerit, is Huelium consulat (liuel. de Demonstr. Evangel. prop. ix, e. 147), et receniioris scripioris lucubraUonem, gai-
incredìbile irridebanl, ibi Apollonium band dubitali- B lica lingua nuper conscriplàni.
ler magum appellai, et asserii memorala ejus mira¬ cula nullius cena auctoritate firmari : <r Et tamen si boc, ìnquU, quod de Jona scriptum est, Apuleius Ma- daurensis, vel Apollonius Tyanaeus fecisse dicerentur, quorum multa mira, nullo fideli audor^e, jacUlant, quamvis et daemones nonnulla faciant Angelis sanctis similia, non veritate, sed specie, non sapientia, sed piane fallacia; tamen side isiìs, ut,dixi, quos magos vel philosophos laudabililer nominant, tale ali{|uid narraretur, non jam in buccìs creparci risus, sed ly- plius D (Idem epìst. cu. quwst. fi). Aniraum, quaeso, parumper advertas ad id, quod ibi eximius iste doc¬ lor palam aperteque as^everat^ haec ulriusque, Apol-
Contra lamen ìmpudenlìssimus cbrìstianorum hos¬ lis Hierocles inslabat, quaì ìn sacra Scriptura nar¬ rantur, baìc falsa esse, sìbi ìpsìs contraria da Petro et Paulo, caeterisque ChrisU discipulis rudibus ei in¬ doctis, ac plerisque pìscaloria arte quaìslura facien¬ tìbus , alqué omnia ad lucrum revocanlìbus, fida fuìsse ac fallacìter disseminata. Sed insulsìssìmam calumniara lara cito quam facile Lactanlius nosier depeUit (Lact. lib. v, cap. 2 el 5). Nam si rudes et indòcU fuerunl, ergo ab eìs abfuit fingendì aslutìa et voluntas. Quid vero, quod non ìndocU homines, sed eruditi ac doclrina excultì, quales eranl Plato, Aris¬ toleles aliique philosophi, conlraria sibi inyiceni et.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VII. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 1053-1054 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
1053
GAP. RI. ARGUM. DE YERIT. REL. CHRIST.
105i
ipsemet lìiérocleS edilis libris suìs, tametsi detesta- A lohii ct Àpulcìi miracola nullo fideìi audor\^ jaciilaii.
bile ingenii suì monimentum sint, nìbil alìud quam nominis ìrnmorlalitalera affectaverat. Slultura est igitur putare id , quod omnes optant, recusatum ab Apollonio, quera Hierocles dixit a quibusdam sicut Deum adoratura fuisse.
Dein vero falsa Ulisse Apolloiiiì mìr^acula hinc auc¬ tor noster aperte convincìt (Lactanl. lìb. v Insl., cap. in), quìa consiabat ìlluin oi3eram magicìs dedisse artibus, quibus aliquid supra consueium naturai or¬ dinem fecisse videbatur. Nefandis sìquidera his frau¬ dibus illud piane tribuendum , quod Hierocles post Philostralum posleris tradidit ( Philosir. db. vm, cap. l), euradera Apxdlonìura cura ante judieum tri¬ bunal starei, moxque debilas pcenas Doniìtiano dalu-
Nec immeriio quidem. Nam quie Apollonio tribunn- lur, ìlla ex t^hilostralo , uti observavimus, incerlai omnino, ne quid amplius dicamus, fidei scriptoi'e, litleris mandala sunt. Deìnde vero Augustinus dicit ìllos magos, vel laudabiliter philosophos nominari. Quam jure autem merito ìd ab eo didum sìt, inde collìgas, quod Hieronymus Apollonium a vulgo ma¬ gum, a Pythagoricis phìlosophum nuncupatura fuìsse tesUficatur : a Apollonius, inquit, sive ille magus, ut vulgus loquiiur, sive phìlosophus, ut Pythagorici di¬ cunt ì (Hìeronym. epìst. l. ad Paulin.).
Neque solum porro vulgus bunc magum vocavit, sed Lucianus narrai (Lucian. ìn Alexandr. seu Pseud.) quemdam maleficum et improbum pncsligialorem.
rus esset, tum i'cpente ex omnium oculis evanuisse, B Alexandri itidera magi pncceptorera, ex eorum fuisse
nec comparuisse amplius. At inde Eusebius jure ine¬ rito concludit (Euseb. adv. Hierocl.) illuni non ideo quidern magum fuìsse, quìa siibììtjudicium,'sed quia judices, ìmperalorera et circurafusos ìUì speculatores eirtigit ac fefellit. Nec absìmili sane modo Hierony¬ mus contra Marcioiiìslas^ qui Cbristum fide et simu¬ late natura falso asserebanl, disputai : « Apollonius Tyanaìus scribilur, cura ante Domìiiannm starei ìn consìstorìo, repente norr comparuisse. Noli poten- Uara Domìni magòrUfii praesligìis adacquare, ut videa¬ tur finssé, (jùod iion fuit ì> (Hìeronym. episl. ad Pani- mdch. adv. Errar. Jòan. Hierosol.).
Quaniobi'era Augustinus censet irrìdendos prorsds esse gentiles, quì hunC Apollonium et Apuleìum rad-
numero quì cum Apollonio Tyanseo versati fuerant, omneraque pernoverant illìns iragaediìmi : yal zm Tcaaav a.-òzov zpajM^iav sl^ozmv.
At veheraentius adbuc etìmicos hinc ur^get Laclarr¬ tius, quod ab illis pauca laniura, faienle diam Hìe¬ rocle, alque exigua Apolldnii porlenta vendìlarenl : Chrislus vero ìnnumera, et lam mulla, inquìt ìlle, ediderit miracula, ul nnus liber adcompledenda om¬ nia sads non sit ( Laclant. db. iv. cap. 15 ). Quo ìlle loquendi modo Joannem band dubie imitatus est, quì ìn fine Evangelii suì scripsit j se non arbitrari singula Christi operta, sì scriberenlur, muiidum ipsura capere posse eos qui scribendi sunl lìbros (Joan. Evang. cap. xxi> 25). At his procul dnbio verbis sìgiiUìcat ìn-
gicis artibus deditos, Christo comparare audebant, G numerabilia Urisse Cbristi operaci miracula, qu;e
tamelsi tolerabilius videatur, quod ìllos ciiiir éodem Cbiisio potius, qiiatn cura sceleraUssìmis diìs suìs contulerint. Msircellìno siquidem, ipsum, tu paolo ante dicebamus. Interroganti sìc r-esporidet : i (juis vel risu dignum non pulci, quod Apollonium et Apu¬ leìum, caeterosque màgicartim ariìuiii perìtìssìnios, conferre Christo, vel éiìara praìferre conantur? quaraquara tolerabilius ferendura sìt quando ìstos ei poUiis compararunt, quam deos suos. Multo enìm melior, quod falendura esl, Apolloifìus fuit, quara tot stuprorurrì auctor et perpetratòr, quera Jovem nomi¬ nant D (Augustin. epist. 158 ad Marceli. § 18). Alia véro ìn epistola seu libro, ubi eibnìcos refellil, qui Jonarii triduo in ventre ceU fuisse, tanquam penitus
digna erant immortali memorile siiigulaUm consìgna¬ ri. Porro antera Christiani, uti Laclantius pr'ose(iuitur (Ladani, lib. \. cap. 5), agnoverunt palamque profi- tebantur Christum esse veruni beum, sed non ideo tantum, quia tot tàniaque miracula ab ipso edita, ve¬ rum eUam quia ea ipsa a sacris valibus, nti dìdimi est, divino spiritu afflaUs praenunlìata fuisse certo cerlius compererant. Atqui nec Apollonius, nec Apu¬ leìus vera umquara ediderurrl miracula, neque ulliis umquam ea ab aliquo divino propheia, prìus qriaiin fierent, annunliata fuisse ullibi lesUlìcatus esl. Plura autem de Apollonio qui legere voluerit, is Huelium consulat (liuel. de Demonstr. Evangel. prop. ix, e. 147), et receniioris scripioris lucubraUonem, gai-
incredìbile irridebanl, ibi Apollonium band dubitali- B lica lingua nuper conscriplàni.
ler magum appellai, et asserii memorala ejus mira¬ cula nullius cena auctoritate firmari : |
