Page 17-18 |
Previous | 9 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
17
PRJEFATIO.
18
Macedouìanos, assertam esse Spiritus sancii rf/i^im/a-A illumque de hoc haeretico ne quidem cogitasse. Et
tem, — Longe igilur probabilius est, Hilarium in iis, qujc de Spirìiu sancio disserit, unos Arianos re¬ spexisse; quos non piane devicìsse viderelur, nisi etiam Spiritus sancii divinitatem asseruìsset. Sed quìa Filii divinitaie , ex eo quod a Patre subsiantìam suam accipit, demonslrala, ronseciarium erat Spiri¬ tum sanctum, qui suam ab ulroque sumit, neutri esse inferiorem; paucioribus hoc pra;staudum fuit, cum illud pluribus confectuuì jam (uissei. Itaque quemad¬ modum Gregorius Nazianz. Or. 27, n. 1, Alexan- drum Aléxandrinum, cui nullum conlra Macedouìa¬ nos certamen fuerat, magni Trinitatis propugnatoris et prmconìs e\o%{o donat, et antea Or. xxi, num. 36, Athanasìi ab Arìa!)is, non a Macedonianis expulsi
vero cum Sìrmìensi concilio anni 351, damnalos le- gamns can. 8, qui prolatìvum verbum Filium Dei dì¬ cant; el can. IPet 12, qui Yerbum in carnem trans¬ latum, aut demutalionem, corruptionem, et passio¬ nem, cutn crucifixus est Dei Filius, in sua dìviniiate s'ustinuisse prsGdiccnl; cum etìam in generali prscf'a- lione § 3, ex Theodoreto, Angustino , Gregorio Na- zianzeim et Aihanasio demonstraverimus Arianos animam Christo negasse, quo in ipsummét Yerbum caderent tristitia, dolor, aliiccjue, quse ipsi ut homini adscribunlur, infirmitates : cum hiìec, inquam, ita se habeant, perspicuum est Apollìnaristas commentis illis, quse ab Hilario lib. x cont'ulanlur, esse recen¬ tiores : ac sicut Eutyches , Leone teste epist. nunc
fugam prò Trinitate et cum Trinitate susceptam vo- B xcvii, ad Monachos Palaìslina^, e. 2, et alibi, ApoUì-
cat : ita credibile est Patris et Filii et Spiritus sancti sequaliiatem ab Hilario adversus Arianos, non adver¬ sus Macedonianos fuisse propugnaiam.
XIX. Liber decimus est contra errores Apollinarii, — Expendendum hic venit, an non libro x, contra Apollìnaristas dispuleiur : non enim repugnat magis libro duodecimo aliisve locis contra Macedouìanos disceptari, quam conlra Apollìnaristas decimo; cum iilorum princeps anno 360, horum autem non ante annum 361 prava sentire deprehensus sit. Negandum sane non est, tolum librum decimum scriptum esse ad¬ versus errores, quorum auctor Apollinarìus vulgo exisiimalur. Namque a num. 15 usque ad 25, magno studio defenditur, Christum verum ac lotum homi-
narii suscilavit errores ; ita Apollinarium ab Arianis pravarum opinionum semina collegisse et dissemi¬ nasse ; nec proinde earum tam auciorem habendum esse, quam fan torem. Si cui adhuc dubii aliquìd su*- persit, an liber decimus adversus Arianos scriplus sii, necne; ipsummét librum consuiat, eosque ipsos, quibus in superioribus libellis responsum sit, in eo refutari audiet, cum hoc tamen temperamento, ut non jam quod omnes unanimi consensu, sed quod plerique eorum volunt, exculiaiur.
XXI. Opus hoc ìn exsilìo Hilarii conscriptum,—Sed quid moramur? Hoc Hilarii opus in exsilìo illius lu- cubratum,antiqui mss. fidem faciunt, ipse lib. x,n. 4, concepiis verbis testatur : adeoque confeclum fue-
nèm ex anima et corpore perfeclum assumpsisse; G di necesse est ante annum 360, quo pairiseacpro-
simulque eorum refellìtur opinio, qui eumdem Do¬ minum nostrum non modo carnem, sed et animam ab Adam propagatam suscepisse arbilranlur. luìper- fectum autem hominem , ut ìgnorat nemo, a Christo susceptum praedicabat Apollinarìus : qui etiam , ut Nemesius cap. 2, testis est, existimabat animos ab hpminìbus gignì, ut a corporibus corpora; progredì enim ut propagatìonem primi hominis ìn omnes qui ex ìlio generantur. Unde Monachi ab Apollinario ad Aléxandrinum concilium missi, ut a snspicionibus quibus adspersus erat se purgarci, profilenles Ver¬ bum ex Maria hominem esse genitum (Apud Atbana¬ sìum epist. ad Anlìoch.), non sìne causa adjicere vi¬ deniur, quantum ad carnem attinet, ne videlicet sus-
prise ecclesise redditus est, et perinde ante exortas Macedonii ant Apollinarii hsereses. Certe in patria ac propria ecclesia, quamvis absrjue exsilii indulgentia, jam manenti non congruunt hsec libri x verba : Lo- queniur exsules per hos libros : ei sermo Dei, qui vìncìri non potest, Uber excurret. Ut enim hsec, quemadmo¬ dum vult non nemo, eum nondum exsulem, sed ad exsilium animo dumtaxat paratum ac promplum dixisse vel scripsisse intelligamus, alia quse illis proxime cobserent non permiiiunt. Qno autem exsilii anno animum ad hoc opus appulerit, non constai. Yeri tauìen simillimum est eum non distulisse, quin illud susciperet.
XXII. Tres primi Ubri pridem anle cmteros absoluti.
picio relìnquatur, eos Christum ex Maria secundum B — Ex initio quarti libri perspìcuum est, tres primos
animam geniium sentire. Ex eodem concilio Alexan¬ drino appnret, Apollinarium insimulatum esse, quod Verbum Domini ul in prophetis , ita et ìn Jesu fuisse crederei. Hicc porro opinio eliam nolatur et explo¬ di lur prsediclo n. 21 libri x , quo deinceps per to¬ lum confuiantur tum iidem illi errores, tum maxime impielas eorum, qui Christum ìn sua divinitaie pas¬ sum esse asserebant. Nihil autem apud Leonem et alios Paires solemnius, quam ut Apollinarìstìs haìC impielas allribuatur.
XX. Errorum eorumdem auctores Ariani ìn eo re fel- luntur -J ]ue lamen affirmare liceat, nullum Hila¬ rio in hi libris cum Apollinario cbnflictum fuisse
pridem ante subsequciìtes fuisse absolutos. Photini autem hseresim lune temporis Hilario nondum nolani fuisse hinc suspicamur, quod commentum a Photino suscìtatum libro i, ad argumenlum libri vii propo- nens, ac lib. ii, n. 23, relellens, de hoc utrobique agit unius Hebionis nomine, non Photini : cujus, ut¬ pote recentiorìs, et perinde nocentioris , nomen po¬ lius exprìmendum erat, quam Hebionis. Contra vero libro vii, jam doctior factus, argumenlum, quod libro ladversus Ilebionem sibi proposuerat, ita prudens in Photinum retorquet, ut ne proposili immemor vi¬ deatur, n. 3 et 7, consulto repetat Hebìonbm essa Pholihuml
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 17-18 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 17 PRJEFATIO. 18 Macedouìanos, assertam esse Spiritus sancii rf/i^im/a-A illumque de hoc haeretico ne quidem cogitasse. Et tem, — Longe igilur probabilius est, Hilarium in iis, qujc de Spirìiu sancio disserit, unos Arianos re¬ spexisse; quos non piane devicìsse viderelur, nisi etiam Spiritus sancii divinitatem asseruìsset. Sed quìa Filii divinitaie , ex eo quod a Patre subsiantìam suam accipit, demonslrala, ronseciarium erat Spiri¬ tum sanctum, qui suam ab ulroque sumit, neutri esse inferiorem; paucioribus hoc pra;staudum fuit, cum illud pluribus confectuuì jam (uissei. Itaque quemad¬ modum Gregorius Nazianz. Or. 27, n. 1, Alexan- drum Aléxandrinum, cui nullum conlra Macedouìa¬ nos certamen fuerat, magni Trinitatis propugnatoris et prmconìs e\o%{o donat, et antea Or. xxi, num. 36, Athanasìi ab Arìa!)is, non a Macedonianis expulsi vero cum Sìrmìensi concilio anni 351, damnalos le- gamns can. 8, qui prolatìvum verbum Filium Dei dì¬ cant; el can. IPet 12, qui Yerbum in carnem trans¬ latum, aut demutalionem, corruptionem, et passio¬ nem, cutn crucifixus est Dei Filius, in sua dìviniiate s'ustinuisse prsGdiccnl; cum etìam in generali prscf'a- lione § 3, ex Theodoreto, Angustino , Gregorio Na- zianzeim et Aihanasio demonstraverimus Arianos animam Christo negasse, quo in ipsummét Yerbum caderent tristitia, dolor, aliiccjue, quse ipsi ut homini adscribunlur, infirmitates : cum hiìec, inquam, ita se habeant, perspicuum est Apollìnaristas commentis illis, quse ab Hilario lib. x cont'ulanlur, esse recen¬ tiores : ac sicut Eutyches , Leone teste epist. nunc fugam prò Trinitate et cum Trinitate susceptam vo- B xcvii, ad Monachos Palaìslina^, e. 2, et alibi, ApoUì- cat : ita credibile est Patris et Filii et Spiritus sancti sequaliiatem ab Hilario adversus Arianos, non adver¬ sus Macedonianos fuisse propugnaiam. XIX. Liber decimus est contra errores Apollinarii, — Expendendum hic venit, an non libro x, contra Apollìnaristas dispuleiur : non enim repugnat magis libro duodecimo aliisve locis contra Macedouìanos disceptari, quam conlra Apollìnaristas decimo; cum iilorum princeps anno 360, horum autem non ante annum 361 prava sentire deprehensus sit. Negandum sane non est, tolum librum decimum scriptum esse ad¬ versus errores, quorum auctor Apollinarìus vulgo exisiimalur. Namque a num. 15 usque ad 25, magno studio defenditur, Christum verum ac lotum homi- narii suscilavit errores ; ita Apollinarium ab Arianis pravarum opinionum semina collegisse et dissemi¬ nasse ; nec proinde earum tam auciorem habendum esse, quam fan torem. Si cui adhuc dubii aliquìd su*- persit, an liber decimus adversus Arianos scriplus sii, necne; ipsummét librum consuiat, eosque ipsos, quibus in superioribus libellis responsum sit, in eo refutari audiet, cum hoc tamen temperamento, ut non jam quod omnes unanimi consensu, sed quod plerique eorum volunt, exculiaiur. XXI. Opus hoc ìn exsilìo Hilarii conscriptum,—Sed quid moramur? Hoc Hilarii opus in exsilìo illius lu- cubratum,antiqui mss. fidem faciunt, ipse lib. x,n. 4, concepiis verbis testatur : adeoque confeclum fue- nèm ex anima et corpore perfeclum assumpsisse; G di necesse est ante annum 360, quo pairiseacpro- simulque eorum refellìtur opinio, qui eumdem Do¬ minum nostrum non modo carnem, sed et animam ab Adam propagatam suscepisse arbilranlur. luìper- fectum autem hominem , ut ìgnorat nemo, a Christo susceptum praedicabat Apollinarìus : qui etiam , ut Nemesius cap. 2, testis est, existimabat animos ab hpminìbus gignì, ut a corporibus corpora; progredì enim ut propagatìonem primi hominis ìn omnes qui ex ìlio generantur. Unde Monachi ab Apollinario ad Aléxandrinum concilium missi, ut a snspicionibus quibus adspersus erat se purgarci, profilenles Ver¬ bum ex Maria hominem esse genitum (Apud Atbana¬ sìum epist. ad Anlìoch.), non sìne causa adjicere vi¬ deniur, quantum ad carnem attinet, ne videlicet sus- prise ecclesise redditus est, et perinde ante exortas Macedonii ant Apollinarii hsereses. Certe in patria ac propria ecclesia, quamvis absrjue exsilii indulgentia, jam manenti non congruunt hsec libri x verba : Lo- queniur exsules per hos libros : ei sermo Dei, qui vìncìri non potest, Uber excurret. Ut enim hsec, quemadmo¬ dum vult non nemo, eum nondum exsulem, sed ad exsilium animo dumtaxat paratum ac promplum dixisse vel scripsisse intelligamus, alia quse illis proxime cobserent non permiiiunt. Qno autem exsilii anno animum ad hoc opus appulerit, non constai. Yeri tauìen simillimum est eum non distulisse, quin illud susciperet. XXII. Tres primi Ubri pridem anle cmteros absoluti. picio relìnquatur, eos Christum ex Maria secundum B — Ex initio quarti libri perspìcuum est, tres primos animam geniium sentire. Ex eodem concilio Alexan¬ drino appnret, Apollinarium insimulatum esse, quod Verbum Domini ul in prophetis , ita et ìn Jesu fuisse crederei. Hicc porro opinio eliam nolatur et explo¬ di lur prsediclo n. 21 libri x , quo deinceps per to¬ lum confuiantur tum iidem illi errores, tum maxime impielas eorum, qui Christum ìn sua divinitaie pas¬ sum esse asserebant. Nihil autem apud Leonem et alios Paires solemnius, quam ut Apollinarìstìs haìC impielas allribuatur. XX. Errorum eorumdem auctores Ariani ìn eo re fel- luntur -J ]ue lamen affirmare liceat, nullum Hila¬ rio in hi libris cum Apollinario cbnflictum fuisse pridem ante subsequciìtes fuisse absolutos. Photini autem hseresim lune temporis Hilario nondum nolani fuisse hinc suspicamur, quod commentum a Photino suscìtatum libro i, ad argumenlum libri vii propo- nens, ac lib. ii, n. 23, relellens, de hoc utrobique agit unius Hebionis nomine, non Photini : cujus, ut¬ pote recentiorìs, et perinde nocentioris , nomen po¬ lius exprìmendum erat, quam Hebionis. Contra vero libro vii, jam doctior factus, argumenlum, quod libro ladversus Ilebionem sibi proposuerat, ita prudens in Photinum retorquet, ut ne proposili immemor vi¬ deatur, n. 3 et 7, consulto repetat Hebìonbm essa Pholihuml |
