Page 75-76 |
Previous | 38 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
75 SANGTI HILARII EPISCOPI 76 Spiritus (fl) hauserit, habebit quidem naturam Deum A. firmìtale moderaniur, sed secundum omnipclenUs virtutis infinìtatem expendunt. inlelligendi, sed lumen scientise non habebit. Munus autem quod in Ghrìslo est, omne omnibus patet unum : et quod ubique non deest, in tantum dalur in quantum quis (1) volet sumere ; in tantum residet, ìn quantum quis volet promereri. Hoe usque in con¬ summationem sseculi nobiscum, hoc exspeciatìonìs nostrse solalium, hoc, ìn donorum operationìbusfutu- rss spei pìgnus est hoc menlium lumen, hic splendor animorum est. Hic ergo Spiritus sanctus expetendus est, promerendus est, {b) et deinceps prseceptorum fide alque observaiione retinendus. 49 LIRER tertìus, J^iernam Verbi generationem adsiruit, eosque retun^ clìi qui humana adversus illam ratione nituntur. Ac pnmo quidem hmc Filn verba, Ego in Patre, et Pater in me, ubi sensus humani captum superare demonstravìt, ex ipsa Scriplurarum de Patre et FUio doctrina luculenter explicat. Deinde ex mira aqum ìn vinum conversione, et ex quinque panum incremeniìs^ evincit multa Deum posse, ìn quìbus de fidai humanm mentis ades. Tum afferlnr humana ratio, qua nullam ex Deo nalivìtatem esse posse contendunt, multìsque exploditur : 1° quia orium habel ex humana sapientia, quam se perditurum Deus propheticis et aposlolicis oracuUs dedaraverìto T Quìa prmslat audìre Christum, ad hoc hominem factum ; ut rerum divinarum nobis testis esset {Hic expenduntur verba, quibus dispensatìonis sum opus 1. Fìlìum in Patre, et vicissìm, sensus hiimanus non capii. — Affert plerisque obscurìtatem sermo Domi¬ ni, cum dicit: Egoin Patre, et Pater ìn me {Joan. xiv, 11),etnonimmerìto; natura enimìnlelligenlÌGehuma¬ nse rationem dicli istius non capii. Yidelur namque non posse effìcì, ut quod in altero sit, seque ìd ipsum extra alterum sit; et cum necesse sit ea, de quìbus agitur, non solitaria sibì esse, numerum (e) ac .sla¬ tum lamen suum, in quo sint, conservaniìa, non posse se invicem conlìnere, ut qui aliquìd aliud intra se habeat, alque {d) ita maneat manensque semper exterior, eì vicissìm, quem intra so habeat, maneat seque semper iirterior. Hsec quidem sensus hominum ^ non consequelur, nec exèmplum aliquod rebus divi¬ nis comparatio humana prsestabit : sed quod ìnìntelìi^ gìbile est homini, Deo esse possibile est. Hoc non a me ila dìcium sii, ut ad rationem dicti (e) ea tan¬ tum suffìcìatauctorilas,quod a Deo dictum sit. Gognos" cendum itaque alque intelligendum esl quid g© sì* iilud : Egoin Patre, et Pater ìnme; si lamen compre¬ hendere hoc ita ut est valebimns : ut quod natura rerum patì non posse exisiimalur, id divìnse veritatis ratio consequalur. 2. Cognito Paire et Filìo juxla Scnpturas, facilius ìllud percipitur. Quid Pater. — Alque ut facilius intel¬ ligentiam difficìllìmse istius quseslionis consequi pos¬ simus, prius Patrem el Filium secundum divinarum Scriplurarum doctrinam cognosci a nobis oportel, ut et officium exposuit, ac veram ex Deo naiivitatem C de cognitis ac familiaribus absolutior sermo sit. Jiterrrìtas Patris, ut libro anteriore tractavi- mus, (2) (f) locos, lempora, speciem, et quidquid illud humano sensu concipi poierit, excedit. Ipse exlra omnia et in omnibus, capiens universa et ca- pìendus a nemine,* non accessu decessuve mutabrlis ; sed invisibilis est, incomprehensibilis, plenus, per¬ fectus, selerrms, {g) non aliunde quid sumens, sed ad id quod ita manet sibì ipse suffìciens. (2) Locum, suam multis argumenlis testalam fecil), Z"" Quia ne conspicabilìum quidem Christi gestorum, UUus v. g. ad discipulos januìs clausìs ìngressu, intelligentiam assequimur. 4^ Denique quia ea est mentis humanm natura, ut cum creata et ìmperfecta sii, concìpere non valeat perfeclum et Creatorem suum. Postremo laudatur sapiens stultìtia fidelium, qui sibi diffidunt ut Deo credant, nec divina ex proprìm raUonis in- (1) In ms. volet, sed eadem, ut vìdeiur, manus addidit voluent. (fl) In duobus mss. Colb., Germ., Gorb*, Prat., eie, auxeril. (b) In ms. Silvai-majoris addilur hic, adoran¬ dus est. J) {e) Addimns bic ac slatum auclorìtate mss. Teli., Colb. ac Sorbon. Status nomine substanliam inlelli¬ gii Tertullianus conlra Praxeam n. 2. ubi de Trinitate ail: Tres autem non stalu, sed gradu : et paulo post, unius autem substantim, unius stcìlus, unius potestatis. At hic potius existendi rationem ac situm sonat. Mox verbum conlìnere, regìtur a superiore vìdeiur. {d) Tres mss. recetitiores, atqueextra maneai : mafeo Hoc eninr sibi vult : videtur non posse effìcì, ut qui alìnd ìntr-a se habet, quod semper sic uìaneat intra se, nec slatum miiiet, ita sii exterior eì rei, quam intra se habei ut ei vicissìm sii interior. (e) In duobus mss. ea tamen. In aliis libris, efl tan^ tum : quod subsequeniibus magis consentaneum est. Ifec ab Hilario préssius dieta, fusius edisserit Augus- tinusepist.cxx.ubi Conseniium, fìdei lotum, rationi nihil concedentem non probans, ait num. 4 : Monet apostolus Peirus paratos nos esse debere ad respon- sionem omni poscenU nos ralionem de fide et spe nostra. Et num. 5 : Absit namque, ut hoc in nobis Deus oderìt, ìn quo nos reliquis animanlìbus excelleniiores creavit, Quibus aliisque Corrsentìi errorem depellit, fideique intelligentiam, ad quam ratio vera perducìl, fides ani¬ mum prmparal, pra'pnnendam docet, n. 6 et 8, quam¬ vis tamen ratiorrabile prseceptcjm sit, ut ad magna qumdam, qum capì nondum possunt, fides prmcedat ra¬ lionem. Imo, iirquit, n. 5 : Sì hoc prseceptum ratio- nabile est, procul dubio quantulacumque ratio, qum'hoc persuadel, etiam ipsa anteceda fidem. Fìdem enim ea prsecedit ratio, Deo scil. qni nec falli nec fallere po¬ test, ci^ederrduru esse. Hanc regulam in omnibus se^ cutus esl Hilarius, prìnro Dei dìctis fìrmìssime cre¬ dens, ac tum fìdei suse rationem reddere non contem^ nens. Videsis lib. vin, num. i, eie. (f) Editi* locum: repu^nanlìbus mss. B\e ei in psal. cxxxvm, n. 18, Patris naiura dìcìtur ullra om¬ nes locos esse. {g) Ila mss. At editi, nou f^iUtinde quod est sumens.
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1845 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 75-76 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 75 SANGTI HILARII EPISCOPI 76 Spiritus (fl) hauserit, habebit quidem naturam Deum A. firmìtale moderaniur, sed secundum omnipclenUs virtutis infinìtatem expendunt. inlelligendi, sed lumen scientise non habebit. Munus autem quod in Ghrìslo est, omne omnibus patet unum : et quod ubique non deest, in tantum dalur in quantum quis (1) volet sumere ; in tantum residet, ìn quantum quis volet promereri. Hoe usque in con¬ summationem sseculi nobiscum, hoc exspeciatìonìs nostrse solalium, hoc, ìn donorum operationìbusfutu- rss spei pìgnus est hoc menlium lumen, hic splendor animorum est. Hic ergo Spiritus sanctus expetendus est, promerendus est, {b) et deinceps prseceptorum fide alque observaiione retinendus. 49 LIRER tertìus, J^iernam Verbi generationem adsiruit, eosque retun^ clìi qui humana adversus illam ratione nituntur. Ac pnmo quidem hmc Filn verba, Ego in Patre, et Pater in me, ubi sensus humani captum superare demonstravìt, ex ipsa Scriplurarum de Patre et FUio doctrina luculenter explicat. Deinde ex mira aqum ìn vinum conversione, et ex quinque panum incremeniìs^ evincit multa Deum posse, ìn quìbus de fidai humanm mentis ades. Tum afferlnr humana ratio, qua nullam ex Deo nalivìtatem esse posse contendunt, multìsque exploditur : 1° quia orium habel ex humana sapientia, quam se perditurum Deus propheticis et aposlolicis oracuUs dedaraverìto T Quìa prmslat audìre Christum, ad hoc hominem factum ; ut rerum divinarum nobis testis esset {Hic expenduntur verba, quibus dispensatìonis sum opus 1. Fìlìum in Patre, et vicissìm, sensus hiimanus non capii. — Affert plerisque obscurìtatem sermo Domi¬ ni, cum dicit: Egoin Patre, et Pater ìn me {Joan. xiv, 11),etnonimmerìto; natura enimìnlelligenlÌGehuma¬ nse rationem dicli istius non capii. Yidelur namque non posse effìcì, ut quod in altero sit, seque ìd ipsum extra alterum sit; et cum necesse sit ea, de quìbus agitur, non solitaria sibì esse, numerum (e) ac .sla¬ tum lamen suum, in quo sint, conservaniìa, non posse se invicem conlìnere, ut qui aliquìd aliud intra se habeat, alque {d) ita maneat manensque semper exterior, eì vicissìm, quem intra so habeat, maneat seque semper iirterior. Hsec quidem sensus hominum ^ non consequelur, nec exèmplum aliquod rebus divi¬ nis comparatio humana prsestabit : sed quod ìnìntelìi^ gìbile est homini, Deo esse possibile est. Hoc non a me ila dìcium sii, ut ad rationem dicti (e) ea tan¬ tum suffìcìatauctorilas,quod a Deo dictum sit. Gognos" cendum itaque alque intelligendum esl quid g© sì* iilud : Egoin Patre, et Pater ìnme; si lamen compre¬ hendere hoc ita ut est valebimns : ut quod natura rerum patì non posse exisiimalur, id divìnse veritatis ratio consequalur. 2. Cognito Paire et Filìo juxla Scnpturas, facilius ìllud percipitur. Quid Pater. — Alque ut facilius intel¬ ligentiam difficìllìmse istius quseslionis consequi pos¬ simus, prius Patrem el Filium secundum divinarum Scriplurarum doctrinam cognosci a nobis oportel, ut et officium exposuit, ac veram ex Deo naiivitatem C de cognitis ac familiaribus absolutior sermo sit. Jiterrrìtas Patris, ut libro anteriore tractavi- mus, (2) (f) locos, lempora, speciem, et quidquid illud humano sensu concipi poierit, excedit. Ipse exlra omnia et in omnibus, capiens universa et ca- pìendus a nemine,* non accessu decessuve mutabrlis ; sed invisibilis est, incomprehensibilis, plenus, per¬ fectus, selerrms, {g) non aliunde quid sumens, sed ad id quod ita manet sibì ipse suffìciens. (2) Locum, suam multis argumenlis testalam fecil), Z"" Quia ne conspicabilìum quidem Christi gestorum, UUus v. g. ad discipulos januìs clausìs ìngressu, intelligentiam assequimur. 4^ Denique quia ea est mentis humanm natura, ut cum creata et ìmperfecta sii, concìpere non valeat perfeclum et Creatorem suum. Postremo laudatur sapiens stultìtia fidelium, qui sibi diffidunt ut Deo credant, nec divina ex proprìm raUonis in- (1) In ms. volet, sed eadem, ut vìdeiur, manus addidit voluent. (fl) In duobus mss. Colb., Germ., Gorb*, Prat., eie, auxeril. (b) In ms. Silvai-majoris addilur hic, adoran¬ dus est. J) {e) Addimns bic ac slatum auclorìtate mss. Teli., Colb. ac Sorbon. Status nomine substanliam inlelli¬ gii Tertullianus conlra Praxeam n. 2. ubi de Trinitate ail: Tres autem non stalu, sed gradu : et paulo post, unius autem substantim, unius stcìlus, unius potestatis. At hic potius existendi rationem ac situm sonat. Mox verbum conlìnere, regìtur a superiore vìdeiur. {d) Tres mss. recetitiores, atqueextra maneai : mafeo Hoc eninr sibi vult : videtur non posse effìcì, ut qui alìnd ìntr-a se habet, quod semper sic uìaneat intra se, nec slatum miiiet, ita sii exterior eì rei, quam intra se habei ut ei vicissìm sii interior. (e) In duobus mss. ea tamen. In aliis libris, efl tan^ tum : quod subsequeniibus magis consentaneum est. Ifec ab Hilario préssius dieta, fusius edisserit Augus- tinusepist.cxx.ubi Conseniium, fìdei lotum, rationi nihil concedentem non probans, ait num. 4 : Monet apostolus Peirus paratos nos esse debere ad respon- sionem omni poscenU nos ralionem de fide et spe nostra. Et num. 5 : Absit namque, ut hoc in nobis Deus oderìt, ìn quo nos reliquis animanlìbus excelleniiores creavit, Quibus aliisque Corrsentìi errorem depellit, fideique intelligentiam, ad quam ratio vera perducìl, fides ani¬ mum prmparal, pra'pnnendam docet, n. 6 et 8, quam¬ vis tamen ratiorrabile prseceptcjm sit, ut ad magna qumdam, qum capì nondum possunt, fides prmcedat ra¬ lionem. Imo, iirquit, n. 5 : Sì hoc prseceptum ratio- nabile est, procul dubio quantulacumque ratio, qum'hoc persuadel, etiam ipsa anteceda fidem. Fìdem enim ea prsecedit ratio, Deo scil. qni nec falli nec fallere po¬ test, ci^ederrduru esse. Hanc regulam in omnibus se^ cutus esl Hilarius, prìnro Dei dìctis fìrmìssime cre¬ dens, ac tum fìdei suse rationem reddere non contem^ nens. Videsis lib. vin, num. i, eie. (f) Editi* locum: repu^nanlìbus mss. B\e ei in psal. cxxxvm, n. 18, Patris naiura dìcìtur ullra om¬ nes locos esse. {g) Ila mss. At editi, nou f^iUtinde quod est sumens. |