Page 129-130 |
Previous | 65 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
129 DE TRINITATE LIBER V. 150
Dei Deo deputarì ad alterum Deum non sinit {a) prò- A rationi conveniat, ut milifer affìrmelur, (luod utiliter
pbcia, quod Deus est.
103*104 LIBER QUINTUS.
Didtur etìam secundus : quìa secundus est adversus Arianarutn partium perfidiam, superiori libro pri¬ mum cmplam impugnarì. liane agnoscit Hilarius subdole adeo contextam, ut eì qui consenserìl, Filium Deum negare ; qui contradixerìt, Patrem et FìUum aut duos Deos, aut Sabdlìi more unum et eumdem prmdicare videatur. Quocirca cum lìbio superiore adversus fraudem paratam ìn primis hmreticorum verbis, Novimus unum Deum, ex legìs et propheta¬ rum testimonìis fideies munìerU ; nunc ìn^ubsequen- tibus Ulis, 8olum verum, latens venenum propulsai, Fìlium esse Deum veruni iisdem fere lestimoniis de- fendens, quìbus ìn quarto libro Deum et Deum, seu Deum non soUtarium ac singularem esse osiendit, Tum sub libri fmem probat Patrem el FiUum unum esse in distìnctis personis Deum, In his porro omni¬ bus , nondum ad evangelica excedens testimonia, prorsus se continet intra fines legis, ìn qua Dei nomen, virtutem, rem ac naturam, proindeque verUatem, miio aitììbuì demonstrat. Legìs auiem nomine inlel¬ ligii , quidquid sacris Utterìs ante Christum naium scriptis ConUnetur.
1. Hmreticìs Deum unum prmdicanlìbus aut assen¬ tili, emù ùdversari periculosum. — Respondentes im¬ piis et vesanis hsei'etjcorum insiilulionibus superio¬ ribus librìs, non ignoravimus ìn cani nos contradicendì
destruatur. Sed ad divinai sapienliie intelligenliam humanus sensus imprudens, el secuqdum coelestem prudentiam stultus, juxta ìnfìrmiiates suas sentii, et juxta irubecìllitaleiu naturai suse sapit; slullus sibi futurus, Ul Deo sapìat, scilicet ul sensus sui inopiam inlelligens, et Dei sapìeniìam conseclans, non secun¬ dum humanam sapientiam prudens sit, sed secundum quod ad Deum profìcit sapìat, in Dei sapientiam ex recognita mundi slullilia transilurus. Cujus siultaì sapìeniìa*. sensum hserelìca subtililas ad fallendi occa¬ sionem coaptans, unum Deum professa est, auc¬ torìtate Legìs Evangelior'umqne usa, qua dìcium esl: Audi, Israel, Dominus Deus tuus nnus est {Deui.w, 4 ; Marc, XII, 29) : non ignoi-ans quantum in eo esset U vel responsìonis periculuru, vel sllenlii; et ex uti'o- que opporiunitatem impìetatìs exspecians : ut si san¬ ctitatem (e) dìctì infìdeliler usurpali, (d) connivenlis lacìlurnilas confirmaret, per id quod Deus unus est, fìlius lamen Dei Deus non esset, Deo lantum sicut est uno manente; at vero sì contradiciìo prsesumplie impìa3 hujus professìonis exsisleret, veritalem fìdei evangelicse non conservaret Denm nnmn (e) non confessa responsio, cum fìdei nostrse professìo se¬ cundum Deum unum sit ; recidereique in alterìus hoc- reseos impielatem, Deum unum Patrem el Fìlìum pro¬ fessa if) confessio. Atijue ita sapientia mundi, quse slullilia apud Deum esl, specie blandse et pesiifei'je {g) simplicilaiis illuderei, cum hoc fìdei suse consti- tueret exordium, in quo sibì ìmpie aulasseniìremur,
necessilatem deductos fuisse, ut non minus periculi ^ aut adverèaremur : et per hoc utriusque rei perìcu- audicniibus responsio nostra, quam silentium com- moverei. Gum enim unum Deum {b) profane asserlìo infìdelìs ìngereret, et rursum unum Denm religiose negare fìdes sana non possel; tractarideeo non sine ancìpitis periculi conscientìa poiuit, quod non minus ìmpie confìrmaretur, quam negarelur. Et quidem humànì sensus opinione ìneptum et ralionis alienum esse hoc forte existjmabìtur, ut quod irreligìosum est negarle, idipsum ìrrelìgiosum sii confiierì : cum pie¬ tas confìlentli, impielatem condemnet negandì; nec
Pater solus sìne matre Verbum, ila ipsa sola sìne patre generavit Christum. At a Tertulliano adversus Prax. u. 15, et de resurrectione carnis n, 2, non ad personas, sed ad naturam ipsam referlur; ut ei sy- j) nonyma sinl wnfo, et unìlas. Quod autem Hilarius unicmeiu, hoc Ambivrsius singularitatem dixìt, lib. v de Fìde e. 1 : Evidens est igitur, quìa quod unius est substantim , separari non potest, etiamsi non sit sìngu- laritatìs, sed unilatis. Singularitatem hanc dico, qum grmce ftovór^j? dìcìtur. Singularilas ad personas attinet, unitas ad naturam.
{a) Ita Rad. cum mss. nìsi quodin Carnut. propheta quod inest. Al apud Er., Lips. et Par. propheia dicens quod Deus unus est : immutato sensu Hilarii, prophe¬ taì nomine Jeremìam seu Raruch, norr Moysen intel- ligentis : hoc est, quia propheta Raruch (ìlio Dei Deo hoc, quod Deus est, ad alterum Deum deputarì non sinit.
{b) Edili, profanm assertio ìnfidelitaUs. Concinnius mss. potiores, profane assertio ìnfidelis. Esl enim an- lìthesìs, qua opponuntur profane et religiose ; assertio ìnfidelisi et fides sana.
lum. Dei fìlìum Deum non esse oblìneret, quia Deus unus est; aul extorquerel bsereseos necessitaieru, si et Pairem Deum el Fiiium Deum confiientes, unum Denm priedicare secundum Sabellii opinionem im¬ piam existima remur : et ita hoc prscdicationìs suse modo unus Deus aut alium excludei'ci, aut per alium non esset {suppte, unus), aut lantum in nominibus unus esset : quia 105^^ W unìlas alium nescìret, et alius non pcirmitteret unionem, et duo unus esse (i) non posset.
{e} Yat. biìS. ms. securìtatem dìcU. Proxime post infiddìler, supple, ab hmreticìs.
{d) Apud Par. convenìeniìs. At in mss. conìvenUs, vei conibentis, mutato, ut siepe fìt, u in b, Hinc et in Carnut. et Yal. bas. depravale factum est colhbenUs.
(e) Parlicula negans a Lipsie male expuncia resii- luìiur auctoriiaie Rad., Er. et mss.
(f) Rad. et Er. ex recentiore ms. Golb. non pro¬ fessa : male et dissiderrtìbus aliis librìs. Tolum Hila¬ rii argumenlum ita paucis perstringi potest : Sìcut qui hicreticis unum Deum prsedicantibus non conira- dìcunt, in periculum incìdunt ne Filium Deum iregare putenlur; ila iis, qui conlradicunt, duplex imminet periculum, ne videlicet aut uujim Deum videantur negare, aut sallem Patrem et Filium Deum unum Sahellii more J3raìdicare. El hoc revera nomine ca¬ tholici ab bsereiicis passim sunt infamati. Quocirca prò recidereique, longe mallemus reciderelve.
{g) Ms. bas. Yat. cum Carn. aliisque nonnullis, suùiilitatis, {h) In ms. Yat, bas. unìo, (i) Lipsius de suo reposuerat, non possent, Sensus
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 129-130 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 129 DE TRINITATE LIBER V. 150 Dei Deo deputarì ad alterum Deum non sinit {a) prò- A rationi conveniat, ut milifer affìrmelur, (luod utiliter pbcia, quod Deus est. 103*104 LIBER QUINTUS. Didtur etìam secundus : quìa secundus est adversus Arianarutn partium perfidiam, superiori libro pri¬ mum cmplam impugnarì. liane agnoscit Hilarius subdole adeo contextam, ut eì qui consenserìl, Filium Deum negare ; qui contradixerìt, Patrem et FìUum aut duos Deos, aut Sabdlìi more unum et eumdem prmdicare videatur. Quocirca cum lìbio superiore adversus fraudem paratam ìn primis hmreticorum verbis, Novimus unum Deum, ex legìs et propheta¬ rum testimonìis fideies munìerU ; nunc ìn^ubsequen- tibus Ulis, 8olum verum, latens venenum propulsai, Fìlium esse Deum veruni iisdem fere lestimoniis de- fendens, quìbus ìn quarto libro Deum et Deum, seu Deum non soUtarium ac singularem esse osiendit, Tum sub libri fmem probat Patrem el FiUum unum esse in distìnctis personis Deum, In his porro omni¬ bus , nondum ad evangelica excedens testimonia, prorsus se continet intra fines legis, ìn qua Dei nomen, virtutem, rem ac naturam, proindeque verUatem, miio aitììbuì demonstrat. Legìs auiem nomine inlel¬ ligii , quidquid sacris Utterìs ante Christum naium scriptis ConUnetur. 1. Hmreticìs Deum unum prmdicanlìbus aut assen¬ tili, emù ùdversari periculosum. — Respondentes im¬ piis et vesanis hsei'etjcorum insiilulionibus superio¬ ribus librìs, non ignoravimus ìn cani nos contradicendì destruatur. Sed ad divinai sapienliie intelligenliam humanus sensus imprudens, el secuqdum coelestem prudentiam stultus, juxta ìnfìrmiiates suas sentii, et juxta irubecìllitaleiu naturai suse sapit; slullus sibi futurus, Ul Deo sapìat, scilicet ul sensus sui inopiam inlelligens, et Dei sapìeniìam conseclans, non secun¬ dum humanam sapientiam prudens sit, sed secundum quod ad Deum profìcit sapìat, in Dei sapientiam ex recognita mundi slullilia transilurus. Cujus siultaì sapìeniìa*. sensum hserelìca subtililas ad fallendi occa¬ sionem coaptans, unum Deum professa est, auc¬ torìtate Legìs Evangelior'umqne usa, qua dìcium esl: Audi, Israel, Dominus Deus tuus nnus est {Deui.w, 4 ; Marc, XII, 29) : non ignoi-ans quantum in eo esset U vel responsìonis periculuru, vel sllenlii; et ex uti'o- que opporiunitatem impìetatìs exspecians : ut si san¬ ctitatem (e) dìctì infìdeliler usurpali, (d) connivenlis lacìlurnilas confirmaret, per id quod Deus unus est, fìlius lamen Dei Deus non esset, Deo lantum sicut est uno manente; at vero sì contradiciìo prsesumplie impìa3 hujus professìonis exsisleret, veritalem fìdei evangelicse non conservaret Denm nnmn (e) non confessa responsio, cum fìdei nostrse professìo se¬ cundum Deum unum sit ; recidereique in alterìus hoc- reseos impielatem, Deum unum Patrem el Fìlìum pro¬ fessa if) confessio. Atijue ita sapientia mundi, quse slullilia apud Deum esl, specie blandse et pesiifei'je {g) simplicilaiis illuderei, cum hoc fìdei suse consti- tueret exordium, in quo sibì ìmpie aulasseniìremur, necessilatem deductos fuisse, ut non minus periculi ^ aut adverèaremur : et per hoc utriusque rei perìcu- audicniibus responsio nostra, quam silentium com- moverei. Gum enim unum Deum {b) profane asserlìo infìdelìs ìngereret, et rursum unum Denm religiose negare fìdes sana non possel; tractarideeo non sine ancìpitis periculi conscientìa poiuit, quod non minus ìmpie confìrmaretur, quam negarelur. Et quidem humànì sensus opinione ìneptum et ralionis alienum esse hoc forte existjmabìtur, ut quod irreligìosum est negarle, idipsum ìrrelìgiosum sii confiierì : cum pie¬ tas confìlentli, impielatem condemnet negandì; nec Pater solus sìne matre Verbum, ila ipsa sola sìne patre generavit Christum. At a Tertulliano adversus Prax. u. 15, et de resurrectione carnis n, 2, non ad personas, sed ad naturam ipsam referlur; ut ei sy- j) nonyma sinl wnfo, et unìlas. Quod autem Hilarius unicmeiu, hoc Ambivrsius singularitatem dixìt, lib. v de Fìde e. 1 : Evidens est igitur, quìa quod unius est substantim , separari non potest, etiamsi non sit sìngu- laritatìs, sed unilatis. Singularitatem hanc dico, qum grmce ftovór^j? dìcìtur. Singularilas ad personas attinet, unitas ad naturam. {a) Ita Rad. cum mss. nìsi quodin Carnut. propheta quod inest. Al apud Er., Lips. et Par. propheia dicens quod Deus unus est : immutato sensu Hilarii, prophe¬ taì nomine Jeremìam seu Raruch, norr Moysen intel- ligentis : hoc est, quia propheta Raruch (ìlio Dei Deo hoc, quod Deus est, ad alterum Deum deputarì non sinit. {b) Edili, profanm assertio ìnfidelitaUs. Concinnius mss. potiores, profane assertio ìnfidelis. Esl enim an- lìthesìs, qua opponuntur profane et religiose ; assertio ìnfidelisi et fides sana. lum. Dei fìlìum Deum non esse oblìneret, quia Deus unus est; aul extorquerel bsereseos necessitaieru, si et Pairem Deum el Fiiium Deum confiientes, unum Denm priedicare secundum Sabellii opinionem im¬ piam existima remur : et ita hoc prscdicationìs suse modo unus Deus aut alium excludei'ci, aut per alium non esset {suppte, unus), aut lantum in nominibus unus esset : quia 105^^ W unìlas alium nescìret, et alius non pcirmitteret unionem, et duo unus esse (i) non posset. {e} Yat. biìS. ms. securìtatem dìcU. Proxime post infiddìler, supple, ab hmreticìs. {d) Apud Par. convenìeniìs. At in mss. conìvenUs, vei conibentis, mutato, ut siepe fìt, u in b, Hinc et in Carnut. et Yal. bas. depravale factum est colhbenUs. (e) Parlicula negans a Lipsie male expuncia resii- luìiur auctoriiaie Rad., Er. et mss. (f) Rad. et Er. ex recentiore ms. Golb. non pro¬ fessa : male et dissiderrtìbus aliis librìs. Tolum Hila¬ rii argumenlum ita paucis perstringi potest : Sìcut qui hicreticis unum Deum prsedicantibus non conira- dìcunt, in periculum incìdunt ne Filium Deum iregare putenlur; ila iis, qui conlradicunt, duplex imminet periculum, ne videlicet aut uujim Deum videantur negare, aut sallem Patrem et Filium Deum unum Sahellii more J3raìdicare. El hoc revera nomine ca¬ tholici ab bsereiicis passim sunt infamati. Quocirca prò recidereique, longe mallemus reciderelve. {g) Ms. bas. Yat. cum Carn. aliisque nonnullis, suùiilitatis, {h) In ms. Yat, bas. unìo, (i) Lipsius de suo reposuerat, non possent, Sensus |
