Page 167-168 |
Previous | 84 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
167
SANCTI HILARH EPISCOPI
168
genuit. Non conlinentur, ul lampas et lampas , aut A ex Deo natum prsedìcaret, nalivìtatem ejusad crea-
lyclmus et lychnus , extèriore naiura. Unigeniti ex Deo Dei naiivitas non series est, sed progenies , non Iraclus est, sed ex lumine (I) lumen, {a) Lumìnis naturse unitas est, non ex connexione porreclio.
15. Dei ex Deo nativitas impugnata, asseritiu\ — Jam vero ìn eo quanta hserelìca) aslulìse et quam cal¬ lida professìo fuit : « Nec qui fuit anle, postmodum natum vel supercreatum ìn filium. j Deus, qui ex Deo natus est, non utique natus ex nihilo est, neque de non exstantibus natus est; sed nativitatis suse vivenlem habuit naturam. Nec idem Deus, qui erat; sed Deus ex Deo, qui erat, natus esl : et nativitas habuit originis suse in ipsa sua natìvìtaie naturam. (2) Sì ex nostro loquimur, ìnsolenles sumus: sin
tionis refereus de non exstantibus volunlatem.
14. Qua arte Filium ex nihilo innuant. — Denique post multa ad ìd tamquam ex prseparato sìbi aditu prorupit dicens : Filius autem sìne tempore edìlus et ante saìcula creatus et fundatus, non fuit an lequam nascerelur. Temperavi! se, (d) quantum pulal, hx- reticus sermo et ad impìetatìs confiimalionem, et ad calumnise, sì quseslìo intenderetur, excusalionem, dicens : non erat antequam nasceretur : ut ìn eo quod non fuit (e) antequam nasciiur, naluram eì subsi¬ stentis originis denegaret, et coepissel esse de nihilo, cui ante naiivitatem suam existens non darelur auc¬ loritas : tum porro sì irreligiose hoc dìcium exìstì¬ maretur, adesset eì prompta defensìo, (f) quia nasci
vero ad loquendurìi edoclos nos per Deum docebì- B qui erai non potuit; neque qui antea esset, irascendi
mus, naliviias Dei secundum doctrinam Dei est con¬ fitenda. Hanc igilur ìn Patre et Fìlìo naturse unita- lem, et hoc vìvenlìs nalìvilalis inenarrabile sacra¬ menlum excludere haereticus furor lentans ait, « Non eum, qui fuit ante, poslmodum natum vel super¬ creatum ìn filium. j Quis enim tam vesanus erit, ut defecisse a se Patrem putet; ut idem, qui fuerat, postea nasceretur vel supercreareiur in filium ; et esset abolìlio Dei, ut succederei de aboliiione nativi¬ tas, cum nativitas manentem testetur auctorem? Yel quis lam demens est, ut substilisse filium nìsi ex nalivitaie faleaiur? Quis porro lam vecors, qui non exslitisse Deum ex eo quod Deus nascitur audeat prsedicare? Non enim qui manebat Deus, sed ex
causam {g) perquam esset habuisset; cum nativitas ad id profìcìal, ut subsistat esse qui nascitur. 0 stulte atque impìe, quis naiivitatem exspectet in eo, qui sine nalivìiate subsistat? Aut quomodo qui est nasci existimandus est, cum nativitas natura nascendì sìt? Sed subdole ad negandam ex Deo palre unìgenilì Dei naiivitatem contendens, per ìd quod non fmt ante quam nascerelur evadere voluìstì ; {h) quod Deus, ex quo Dei filìus natus est, erat; maneretque Dei natura , ex qua filius Deus nalivìiate subsìstit. Si igitur ex Deo natus est, maneniis naturse confitenda nativitas est; non ut Deus qui erat nascerelur, sed ut ex Deo {ì) qui erat Dei nativitas inlelligereiur. 15. Hmresis audax, sed imprudens. In quibus mgre ,
manente Deo Deus natus est, lenens in se naturam C in quìbus facilius curelur .— Sed ìrreligìosos sestus suos
gìgnentis in nalivitaie naturse. Nativitas autem Dei, quse ex Deo in Deum exstìtìt, non quse non 142 eranl tenet, sed {b) qua) Deìmanebantetmanent, ob¬ tinuil veritate nascendì. Non ergo qui (e) erat natus esl; sed ex his alque in bis, quse Dei eranl, Deus natus exstìtìt. Omnis igitur hic superior haereticse frau- dulenlia) sermo hanc viam impiìssimse doclrinse suse prseparavit : ut Unigenitum Deum negalura, lamquam ratione veritatis ante praemìssa, ex nihilo potìusquam
(1) Abest lumen.
{a) In vulgatis, ex lumìne lumìnis natura. Unitas. Addimus lumen ex ms. Golb. aliisque duobus, qui¬ bus alìi csetera consenliunt.
{b) Ita mss. Editi vero, qum in Deo manebant. Ut Hilario familiare est verbum Deus prò Patre, ita manere prò esse sìne exsìsiendi initio. Unde quod hic qum Dei manebant, mox dicitur qum Dei erant.
{e) In ms. Carnut. a secunda manu hic super- scripta est parlicula non, qua) delude in uno Golb. necnon ìn edit Er., Lips. el Par. perperam obtinuil : reluctantibus aliis libris. Dicebant Ariani, Nec qui fuit ante, postmodum natum, dircele quidem adver¬ sus Sabellium, asserentem eum, qui Pater erat, cum postmodiim natus esset, filìi aptpellatìonem esse sorlitum ; oblique autem adversus cathoiicam fìdem , Filium de non exstantibus insinuare molientes. Quì¬ bus ila respondet Hilarius, ut et ìpsorurn repellai artes, et calholicse lìdei nihil cum Sabellio commune esse demonstret. Superius enim conira Sabellium prsemittit, iYec idem Deus qui erat natus est, Quod ubì probavit, idipsum conclusìonis iu rrrodum repetit bis aliis verbis, Non ergo qui erat (hoc est, uon Pa-
calor hsereiìcus non continet; et perid quod ail, non erat antequam nasceretur, id laborans, ut 143 de non exstantibus nasceretur, ìd est, non a Deo patre in Deuiu fìlium vera et perfecta nalivìiate rralus esset, in ipsa lotius exposilionis conclusione ad ultimum et profanissìmum irreligiosi furoris sui prorupit ardo- rem, dicens : « Sì enim quod ex ipso, et quod ex utero, et quod eo; Palre exivi et veni, velut partem {j) ejus unius substantise, et quasi prolationem ex-
(2) Si enim ex nostro.
ter) natus est : sed ex his qum Dei erant Deus (Filius) natus exstitit.
d) Solus codex Yat. bas., quantum potuit,
e) Editi, antequam nasceretur, Sequìmur mss. ^ Deìnde subsistens origo nihil aliud signifìcat, quam
quod mox, exsìstens auctorilas. Pro his dicerent modo Theologi, princìpium exsìstens.
(f) Exemplar Garir. secundis curis cum ms. Yat. bas., quia nasci non potuit nìsi qui noir erat, neque, eie,
{g) In ms. Yal. bas., postquam esset.
{h) Vat. bas, ms., ne quod Deus, et mox, maneret absque parlicula que : bic ut supra et mox deprehen¬ ditur temeratus.
{i) In ms. Yat. bas. desideratur qui erat, Quod proxime dicitur, manentis nalurm confitenda nativitas, ita poiest intelligi, vel nalum esse ex manente seu exsistenle natura , vel naiiim habere manentem nalu¬ ram, vel etiam uirumque.
(j) In vulgatis, unius ejus substantim : mule, cum ejus 2id Pairem, et wmus ad vocabulum subslantice referatur. Deinde jam praìmonuimus in exemplaribus grsecis legi, xat ws- tt/soSoXvì Otto rtvwv, non autem mt
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 167-168 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 167 SANCTI HILARH EPISCOPI 168 genuit. Non conlinentur, ul lampas et lampas , aut A ex Deo natum prsedìcaret, nalivìtatem ejusad crea- lyclmus et lychnus , extèriore naiura. Unigeniti ex Deo Dei naiivitas non series est, sed progenies , non Iraclus est, sed ex lumine (I) lumen, {a) Lumìnis naturse unitas est, non ex connexione porreclio. 15. Dei ex Deo nativitas impugnata, asseritiu\ — Jam vero ìn eo quanta hserelìca) aslulìse et quam cal¬ lida professìo fuit : « Nec qui fuit anle, postmodum natum vel supercreatum ìn filium. j Deus, qui ex Deo natus est, non utique natus ex nihilo est, neque de non exstantibus natus est; sed nativitatis suse vivenlem habuit naturam. Nec idem Deus, qui erat; sed Deus ex Deo, qui erat, natus esl : et nativitas habuit originis suse in ipsa sua natìvìtaie naturam. (2) Sì ex nostro loquimur, ìnsolenles sumus: sin tionis refereus de non exstantibus volunlatem. 14. Qua arte Filium ex nihilo innuant. — Denique post multa ad ìd tamquam ex prseparato sìbi aditu prorupit dicens : Filius autem sìne tempore edìlus et ante saìcula creatus et fundatus, non fuit an lequam nascerelur. Temperavi! se, (d) quantum pulal, hx- reticus sermo et ad impìetatìs confiimalionem, et ad calumnise, sì quseslìo intenderetur, excusalionem, dicens : non erat antequam nasceretur : ut ìn eo quod non fuit (e) antequam nasciiur, naluram eì subsi¬ stentis originis denegaret, et coepissel esse de nihilo, cui ante naiivitatem suam existens non darelur auc¬ loritas : tum porro sì irreligiose hoc dìcium exìstì¬ maretur, adesset eì prompta defensìo, (f) quia nasci vero ad loquendurìi edoclos nos per Deum docebì- B qui erai non potuit; neque qui antea esset, irascendi mus, naliviias Dei secundum doctrinam Dei est con¬ fitenda. Hanc igilur ìn Patre et Fìlìo naturse unita- lem, et hoc vìvenlìs nalìvilalis inenarrabile sacra¬ menlum excludere haereticus furor lentans ait, « Non eum, qui fuit ante, poslmodum natum vel super¬ creatum ìn filium. j Quis enim tam vesanus erit, ut defecisse a se Patrem putet; ut idem, qui fuerat, postea nasceretur vel supercreareiur in filium ; et esset abolìlio Dei, ut succederei de aboliiione nativi¬ tas, cum nativitas manentem testetur auctorem? Yel quis lam demens est, ut substilisse filium nìsi ex nalivitaie faleaiur? Quis porro lam vecors, qui non exslitisse Deum ex eo quod Deus nascitur audeat prsedicare? Non enim qui manebat Deus, sed ex causam {g) perquam esset habuisset; cum nativitas ad id profìcìal, ut subsistat esse qui nascitur. 0 stulte atque impìe, quis naiivitatem exspectet in eo, qui sine nalivìiate subsistat? Aut quomodo qui est nasci existimandus est, cum nativitas natura nascendì sìt? Sed subdole ad negandam ex Deo palre unìgenilì Dei naiivitatem contendens, per ìd quod non fmt ante quam nascerelur evadere voluìstì ; {h) quod Deus, ex quo Dei filìus natus est, erat; maneretque Dei natura , ex qua filius Deus nalivìiate subsìstit. Si igitur ex Deo natus est, maneniis naturse confitenda nativitas est; non ut Deus qui erat nascerelur, sed ut ex Deo {ì) qui erat Dei nativitas inlelligereiur. 15. Hmresis audax, sed imprudens. In quibus mgre , manente Deo Deus natus est, lenens in se naturam C in quìbus facilius curelur .— Sed ìrreligìosos sestus suos gìgnentis in nalivitaie naturse. Nativitas autem Dei, quse ex Deo in Deum exstìtìt, non quse non 142 eranl tenet, sed {b) qua) Deìmanebantetmanent, ob¬ tinuil veritate nascendì. Non ergo qui (e) erat natus esl; sed ex his alque in bis, quse Dei eranl, Deus natus exstìtìt. Omnis igitur hic superior haereticse frau- dulenlia) sermo hanc viam impiìssimse doclrinse suse prseparavit : ut Unigenitum Deum negalura, lamquam ratione veritatis ante praemìssa, ex nihilo potìusquam (1) Abest lumen. {a) In vulgatis, ex lumìne lumìnis natura. Unitas. Addimus lumen ex ms. Golb. aliisque duobus, qui¬ bus alìi csetera consenliunt. {b) Ita mss. Editi vero, qum in Deo manebant. Ut Hilario familiare est verbum Deus prò Patre, ita manere prò esse sìne exsìsiendi initio. Unde quod hic qum Dei manebant, mox dicitur qum Dei erant. {e) In ms. Carnut. a secunda manu hic super- scripta est parlicula non, qua) delude in uno Golb. necnon ìn edit Er., Lips. el Par. perperam obtinuil : reluctantibus aliis libris. Dicebant Ariani, Nec qui fuit ante, postmodum natum, dircele quidem adver¬ sus Sabellium, asserentem eum, qui Pater erat, cum postmodiim natus esset, filìi aptpellatìonem esse sorlitum ; oblique autem adversus cathoiicam fìdem , Filium de non exstantibus insinuare molientes. Quì¬ bus ila respondet Hilarius, ut et ìpsorurn repellai artes, et calholicse lìdei nihil cum Sabellio commune esse demonstret. Superius enim conira Sabellium prsemittit, iYec idem Deus qui erat natus est, Quod ubì probavit, idipsum conclusìonis iu rrrodum repetit bis aliis verbis, Non ergo qui erat (hoc est, uon Pa- calor hsereiìcus non continet; et perid quod ail, non erat antequam nasceretur, id laborans, ut 143 de non exstantibus nasceretur, ìd est, non a Deo patre in Deuiu fìlium vera et perfecta nalivìiate rralus esset, in ipsa lotius exposilionis conclusione ad ultimum et profanissìmum irreligiosi furoris sui prorupit ardo- rem, dicens : « Sì enim quod ex ipso, et quod ex utero, et quod eo; Palre exivi et veni, velut partem {j) ejus unius substantise, et quasi prolationem ex- (2) Si enim ex nostro. ter) natus est : sed ex his qum Dei erant Deus (Filius) natus exstitit. d) Solus codex Yat. bas., quantum potuit, e) Editi, antequam nasceretur, Sequìmur mss. ^ Deìnde subsistens origo nihil aliud signifìcat, quam quod mox, exsìstens auctorilas. Pro his dicerent modo Theologi, princìpium exsìstens. (f) Exemplar Garir. secundis curis cum ms. Yat. bas., quia nasci non potuit nìsi qui noir erat, neque, eie, {g) In ms. Yal. bas., postquam esset. {h) Vat. bas, ms., ne quod Deus, et mox, maneret absque parlicula que : bic ut supra et mox deprehen¬ ditur temeratus. {i) In ms. Yat. bas. desideratur qui erat, Quod proxime dicitur, manentis nalurm confitenda nativitas, ita poiest intelligi, vel nalum esse ex manente seu exsistenle natura , vel naiiim habere manentem nalu¬ ram, vel etiam uirumque. (j) In vulgatis, unius ejus substantim : mule, cum ejus 2id Pairem, et wmus ad vocabulum subslantice referatur. Deinde jam praìmonuimus in exemplaribus grsecis legi, xat ws- tt/soSoXvì Otto rtvwv, non autem mt |
