Page 169-170 |
Previous | 85 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
169
BE TRINITATE LIRER VL
IfO
lendens intellìgitur; compositus erit Pater, et divi- A ralis nativitas doceretur. Postremo quod dìxit : Ex
sìbilìs, et convertibilìs, et corpus secundum rllns, et, quantum in ipsis est, consequentia corporis sus¬ linens sìne corpore Deus. 2» Gravis el mullse dit'ficul- taiis labor esset verìlatem religionìs adversum falsi¬ talìs impielatem lueri, si quanlum audel impietas, ìn tantum consuleret {a) prudenter. Sed bene, quod ìrrelìgìosìtatis volunias ex inopia prudentise est. Et idcirco cum facilis sii adversum siultitiam responsio, emendatìo tamen difficilis siultorum est : per quam primum et ratio intelligentia) non quaerìtur, el dein¬ ceps ab intelligente intimata non capìtur. Sed sì quos timor Dei el inlellìgentise ignoratìo, non impìetatìs voluntas per stullilise sensum deiinuerit in errore, (6) spero ut ad emendationem prodives sinl ; cum im-
Palreexivi, et veni {Job, xvi, 27), utrum ambiguila- tem reliquerit, qnin intellìgeretur non aliunde quam ex Patre esse quod Deus est? Ex Patre énim exiens, neque aliam nativitatis habuit naturam, neque nul¬ lam : sed eum sibi testatur auctorem, ex quo se pro¬ filelur exisse. De bis autem demonstrandis alque in- tellìgendis posterior mìhì sermo est.
17. Deo de se non credere nefas. — Interim tamen hoc videamus, qua bominis fiducia intelligenda de Deo ìnhibentur, quse quod a Deo de se dieta sìnt non neganlur. 0 gravissimunr humanse stullilise atque ìn- solentìa) dedecus, professìonis sua) de se Deum non modo arguere non credendo, sed emendando dam¬ nare ; et illud ineffabile in eo naturse suse virlutisque
pietatìs siultiiiam absolute veritatis sit demonstratìo B secretum, humanis contaminare et impugnare doc-
proditura.
16. FiUus ut ex ipso Deo neque ipse qui Pater, neque aliud, neque ex nihilo.—Dixislis, 0 stulti, (e) qui et ho¬ die idem dicilis, nescientes ìn Deum sapere , si enim quod ex ipso, ei quod ex utero, ei quod ex Pater exivi et veni. Qusero a le, hoc totum dictum a Deo, anne non dictum sii? Dictum ulìque est : et necesse est, cum a Deo dose dicium sit, non aliter ìnteUigendum esse quam dictum est. De diclis suo loco, demons¬ tratis sìngulorum quorumque virlutibus, Iractabìmus. Interim lamen uniuscujusque inlellìgenlìam consolo, quid existìmet ìn eo, cum dictum sit ex ipso ;utrumne cx altero ìnielligerrdum sìt, an ne ex nullo, an vero ipsé ille credendus sit? Ex altero non est : quia ea; ipso
trinis, et hsec audere loqui: Sì, inquit, ex Deo est Filius, demutabilis et corporeus Deus est, qui ex se prolulerit vel extenderit, quod sibi essét in fìlìum! Quid sollìcìlus es, ne demulabihs Deus sìt? Nos naiivitatem confitemur, nos unigenitum prsedì¬ camus ex Deo dodi : tu, ne nativitas manesit, ne uni¬ genilus Deus in Ecclesise fìde sii, naturam ìrrdemu- tabilis Dei qusenecextendi necpr-otendi possit (e) op- ponis. Afferrem libi, infelix eiTor, etiam ex rebus mundi quarumdam naturarum quse gignuntur exèm¬ plum , ne nativiialem prolensionem existimares, ne nascentium naturas detrimenta crederes esse gignen¬ lium , ut etiam multa sine Corporali admìxiioné ex viventibus ìn viventes animas gignerentur : nisì nefas
esl, idest (ila ut non), ne aliunde, prseter quam ex Deo C esset, Deo de se (f) non credidisse; et ultimi furoris
Deus sii. Ex nihilo non esl : quìa ex ipso est; demon¬ stratur enim naiura unde nativitas est. Ipse non est : quia ubi ex ipso est, naliviias filli referlur ex palre. Deurde cum significatur ex utero, interrogo an credi possit esse natus ex nihilo, cum nativitatis veritas per corporalium efficìentiarum nomina reveletur? Non enim membris eorporalibus consistens Deus, cum generationem 144 ^'^^' W commernoraret, ait : Ex utero ante luciferum genui te {Ps, cix, 5) ; sed ine¬ narrabilem illam unigeniti ex se filìi nativiialem ex divinitatis suse veritate confirmans, ad intelligentise fldem loculus est; ut de divinis suis rebus, secundum humanam naturam, humanse naturse sensum ad fìdei scientìam erudirei : ut cum ait ex utero, non ex nì-
vesania judìcaretur, adimere àuctoritatem ad ùdem, cuì venerationem profìteaiìs ad vilam. Sì enim non nìsi per eum vita est, quomodo non per eum fìdes vitse est? Fides autem vìise quomodo in eoest, qui sìbi de se testis ìnfidelis habeaiur ?
145 ^^' ^^^^^ nuncupàtiones qui ab hwretids ìnlel- /ee^6^. — Usurpas enim, impiissime hseretice, nalivì¬ tatem Filii ad creationis volunlatem ; ut non ex Deo natus sii, sed volente eo qui creavit, ex creatione substiierrt. Et lecum idcirco non Deus est, quìa ma¬ nente Deo uno, non teneat Fìlius originis suìjì in nati- vitate natur'am ; sed ìn substantiam alteram {g) con¬ ditio, ipse tamquam unigenilus eonditìonibus et fac- turìs cseteris prsesiantior sit : substiluius tamén, ut
hìlo crealìo substilisse, sed ex se Unigeniti sui natu- ^ creationis indulrse {h) sibrhabeat substìtutipnem, non
àg Trpo^oKv aTroTstvwv, quomodo Hilarium legisse liquet ex ìpsius expositione.
(a) Edili, prudentia : casiigantur ex scriptis.
{b) Ms. Carn. credo ui. Alìì, spero ui. Ai excusi, spero quod. Hoc in loco prodit Hilarius, quo animo erat atfeclus erga eos, qui ignoranlia et simpìrcllate Ario favebant, uli jam adversus Erasmi àr^gutia? ob¬ servatum est in pn«fat. 27. Haud aliter Athanasius Or. II cont. Ar., p. 521, agens de ììs qui sobolem propriam substantim Patris negant, quasi id fieri ne- queat, nisì partes ìntelUgantur : qui de incorporeo cor¬ porea co gitani, et ob imbecìllitaiem naturm suce adì¬ munt Filio proprietatem paternm substantim, dum so¬ bolem Patds stulU ex se metiunlur : Cmterum, inquit, istos ad istum modum affecios, persuasosque non posse esse fìlium Dei, mguum quidem est ut misericordia pro"
Patrol. X.
sequamur : consentaneum tamen, ut sciscitemur, et rationibus convincamus. ForsUan vei eo modo ad sen¬ sum aliquem perdaci poterunt.
(e) Er., Lips. et Par., quìn et hodie : nullo sulfra- gante ms.
(d) Par, cum antiquiore ms. Golb. et Germ,, com- memorasset.
(e) Yat. bas. ms., exponìs : itrìnus bene.
(f) Lips. hic adjecit testanU : qùod abest a Bad., Er. et plerisque mss.
{g) Edili, condilur: r^eniientibus omnibus mss. Sen¬ sus porro est, Tecum, hoc èst, ìn tua sententia, Fi- liùs non est Deus, sed conditio: ubi advertas particu¬ lam ewm lìic ut alibi prò secundum accipi.
(h) Abest si/n'a ms. bas. Yat. Verbum substìtuere Arianis usitatum colligimus ex Faustino, cap. i, ubi
6
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 169-170 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 169 BE TRINITATE LIRER VL IfO lendens intellìgitur; compositus erit Pater, et divi- A ralis nativitas doceretur. Postremo quod dìxit : Ex sìbilìs, et convertibilìs, et corpus secundum rllns, et, quantum in ipsis est, consequentia corporis sus¬ linens sìne corpore Deus. 2» Gravis el mullse dit'ficul- taiis labor esset verìlatem religionìs adversum falsi¬ talìs impielatem lueri, si quanlum audel impietas, ìn tantum consuleret {a) prudenter. Sed bene, quod ìrrelìgìosìtatis volunias ex inopia prudentise est. Et idcirco cum facilis sii adversum siultitiam responsio, emendatìo tamen difficilis siultorum est : per quam primum et ratio intelligentia) non quaerìtur, el dein¬ ceps ab intelligente intimata non capìtur. Sed sì quos timor Dei el inlellìgentise ignoratìo, non impìetatìs voluntas per stullilise sensum deiinuerit in errore, (6) spero ut ad emendationem prodives sinl ; cum im- Palreexivi, et veni {Job, xvi, 27), utrum ambiguila- tem reliquerit, qnin intellìgeretur non aliunde quam ex Patre esse quod Deus est? Ex Patre énim exiens, neque aliam nativitatis habuit naturam, neque nul¬ lam : sed eum sibi testatur auctorem, ex quo se pro¬ filelur exisse. De bis autem demonstrandis alque in- tellìgendis posterior mìhì sermo est. 17. Deo de se non credere nefas. — Interim tamen hoc videamus, qua bominis fiducia intelligenda de Deo ìnhibentur, quse quod a Deo de se dieta sìnt non neganlur. 0 gravissimunr humanse stullilise atque ìn- solentìa) dedecus, professìonis sua) de se Deum non modo arguere non credendo, sed emendando dam¬ nare ; et illud ineffabile in eo naturse suse virlutisque pietatìs siultiiiam absolute veritatis sit demonstratìo B secretum, humanis contaminare et impugnare doc- proditura. 16. FiUus ut ex ipso Deo neque ipse qui Pater, neque aliud, neque ex nihilo.—Dixislis, 0 stulti, (e) qui et ho¬ die idem dicilis, nescientes ìn Deum sapere , si enim quod ex ipso, ei quod ex utero, ei quod ex Pater exivi et veni. Qusero a le, hoc totum dictum a Deo, anne non dictum sii? Dictum ulìque est : et necesse est, cum a Deo dose dicium sit, non aliter ìnteUigendum esse quam dictum est. De diclis suo loco, demons¬ tratis sìngulorum quorumque virlutibus, Iractabìmus. Interim lamen uniuscujusque inlellìgenlìam consolo, quid existìmet ìn eo, cum dictum sit ex ipso ;utrumne cx altero ìnielligerrdum sìt, an ne ex nullo, an vero ipsé ille credendus sit? Ex altero non est : quia ea; ipso trinis, et hsec audere loqui: Sì, inquit, ex Deo est Filius, demutabilis et corporeus Deus est, qui ex se prolulerit vel extenderit, quod sibi essét in fìlìum! Quid sollìcìlus es, ne demulabihs Deus sìt? Nos naiivitatem confitemur, nos unigenitum prsedì¬ camus ex Deo dodi : tu, ne nativitas manesit, ne uni¬ genilus Deus in Ecclesise fìde sii, naturam ìrrdemu- tabilis Dei qusenecextendi necpr-otendi possit (e) op- ponis. Afferrem libi, infelix eiTor, etiam ex rebus mundi quarumdam naturarum quse gignuntur exèm¬ plum , ne nativiialem prolensionem existimares, ne nascentium naturas detrimenta crederes esse gignen¬ lium , ut etiam multa sine Corporali admìxiioné ex viventibus ìn viventes animas gignerentur : nisì nefas esl, idest (ila ut non), ne aliunde, prseter quam ex Deo C esset, Deo de se (f) non credidisse; et ultimi furoris Deus sii. Ex nihilo non esl : quìa ex ipso est; demon¬ stratur enim naiura unde nativitas est. Ipse non est : quia ubi ex ipso est, naliviias filli referlur ex palre. Deurde cum significatur ex utero, interrogo an credi possit esse natus ex nihilo, cum nativitatis veritas per corporalium efficìentiarum nomina reveletur? Non enim membris eorporalibus consistens Deus, cum generationem 144 ^'^^' W commernoraret, ait : Ex utero ante luciferum genui te {Ps, cix, 5) ; sed ine¬ narrabilem illam unigeniti ex se filìi nativiialem ex divinitatis suse veritate confirmans, ad intelligentise fldem loculus est; ut de divinis suis rebus, secundum humanam naturam, humanse naturse sensum ad fìdei scientìam erudirei : ut cum ait ex utero, non ex nì- vesania judìcaretur, adimere àuctoritatem ad ùdem, cuì venerationem profìteaiìs ad vilam. Sì enim non nìsi per eum vita est, quomodo non per eum fìdes vitse est? Fides autem vìise quomodo in eoest, qui sìbi de se testis ìnfidelis habeaiur ? 145 ^^' ^^^^^ nuncupàtiones qui ab hwretids ìnlel- /ee^6^. — Usurpas enim, impiissime hseretice, nalivì¬ tatem Filii ad creationis volunlatem ; ut non ex Deo natus sii, sed volente eo qui creavit, ex creatione substiierrt. Et lecum idcirco non Deus est, quìa ma¬ nente Deo uno, non teneat Fìlius originis suìjì in nati- vitate natur'am ; sed ìn substantiam alteram {g) con¬ ditio, ipse tamquam unigenilus eonditìonibus et fac- turìs cseteris prsesiantior sit : substiluius tamén, ut hìlo crealìo substilisse, sed ex se Unigeniti sui natu- ^ creationis indulrse {h) sibrhabeat substìtutipnem, non àg Trpo^oKv aTroTstvwv, quomodo Hilarium legisse liquet ex ìpsius expositione. (a) Edili, prudentia : casiigantur ex scriptis. {b) Ms. Carn. credo ui. Alìì, spero ui. Ai excusi, spero quod. Hoc in loco prodit Hilarius, quo animo erat atfeclus erga eos, qui ignoranlia et simpìrcllate Ario favebant, uli jam adversus Erasmi àr^gutia? ob¬ servatum est in pn«fat. 27. Haud aliter Athanasius Or. II cont. Ar., p. 521, agens de ììs qui sobolem propriam substantim Patris negant, quasi id fieri ne- queat, nisì partes ìntelUgantur : qui de incorporeo cor¬ porea co gitani, et ob imbecìllitaiem naturm suce adì¬ munt Filio proprietatem paternm substantim, dum so¬ bolem Patds stulU ex se metiunlur : Cmterum, inquit, istos ad istum modum affecios, persuasosque non posse esse fìlium Dei, mguum quidem est ut misericordia pro" Patrol. X. sequamur : consentaneum tamen, ut sciscitemur, et rationibus convincamus. ForsUan vei eo modo ad sen¬ sum aliquem perdaci poterunt. (e) Er., Lips. et Par., quìn et hodie : nullo sulfra- gante ms. (d) Par, cum antiquiore ms. Golb. et Germ,, com- memorasset. (e) Yat. bas. ms., exponìs : itrìnus bene. (f) Lips. hic adjecit testanU : qùod abest a Bad., Er. et plerisque mss. {g) Edili, condilur: r^eniientibus omnibus mss. Sen¬ sus porro est, Tecum, hoc èst, ìn tua sententia, Fi- liùs non est Deus, sed conditio: ubi advertas particu¬ lam ewm lìic ut alibi prò secundum accipi. (h) Abest si/n'a ms. bas. Yat. Verbum substìtuere Arianis usitatum colligimus ex Faustino, cap. i, ubi 6 |
