Page 185-186 |
Previous | 93 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
185 DE TRINITATE LIRER VL (a) verìlatem per id quod a Deo exiit recognoscuni, cum A 56. Peirus filium Dd confessus verum credidit, Tunc dicunt : Nunc ergo scimus, quia nostì omnia, et non ha¬ bes necesse, ut alìquis te inlerroget : in hoc credimus quod a Deo exisU {Joan. xvi, 29). Per id enim cre¬ dunt, quod a Deo exiil, per quod ea qu;e Dei sunt po¬ test atque agit {b). Non enim naturanr Dei a Palre ve¬ nisse, sed a Deo exisse consummat. Denique hoc, quod nunc primum audiunt, (e) confirmatur ad fidem. Nam cum Dominus utrumque dixisset : Ego a Deo exivi, et a Palre veni in hunc mundum {Ibid. 28) ; nìhìl admirationis ìn eo habuerunt, quod frequenler audierant, et a Patre veni ìn hunc mundum. Responsio autem eorum, fidem et inleìligentiam hujus diclì con¬ testata est, Ego a Deo exivi. Nam ad ìd tantum res¬ ponsum est, cum dicunt. In hoc credimus quoniam a primum eum agnovit Deum. Ubi didìcerit. — Non est evangelica et aposlolica fìdes, filium Dei nomine po¬ tius quam naiura credidisse. Sì eninr adopUonìs baìC nuncupalio est, et non idcirco filìus esl, quìa exierit a Deo; quiero unde beaius Simon Bar-Jona est con¬ fessus. Tu es Christus filìus Dei vivi {Matth, xvi, 16) ? anne cum omnibus poleslas sìt per sacramentum re¬ generatìonis {g) in filìos Dei nasci? Si secundum hanc nuncupalìonem filius Dei Chrislus est; inteiTOgo quid illud sii, quodPetr^o norr car^o neque sanguis revelavil, sed Pater qui ìn coelis esl (/6/d. 17)? Generalìs professìo quid habel merìti?autquse revelatìonìs esl gloria in(//.)pu- blica conscientìa?Si ex adoptione fìlius est; unde hsec inPetr-abeata confessio est, hocFilio(i) deferenti quod Deo exisU ; neque addunt. Et a Palre venisti ìn bunc B est commune sanciorum? Ulna humanam autem ìntel- nmndum. 159 E^ <^uui alterum ìn professione, al¬ terum in silentìo est; professìonis cau'^am dìcii no¬ vìtas exegit, profitendi autem contestationem intelli¬ gentia veritatis elicuit. Sciebant quidem eum omnia ul Deum posse, sed nondum ralionem (d) nativitatis acceperant : et qui sciebant a Deo missunr, exisse lamen a Deo neseiebam. lnenari%abilcm illam et per¬ feclam Filli natìvìiatem per virtutem dìctì ìstius in¬ ieliìgentes, (e) nunc secum sìne proverbiìs profitentur locutum. 55. Exitio quam apte Filìi natìvìiatem enunliet. — Non enim per consuetudinem humani partus Deus ex Deo nascitur, neque per elementa originis nosti^aì ut homo ex homine propellilur. Integra illa et per- iìgeniiam se fìdes apostolica protendit. Audìer\ìt uti¬ que frequenler. Qui recipit vos, me recipit : et qui me recipit, recipit eum qui me misii {Matth. x, 40). Mìs- snm 1@0 ergo jam non ignorabat : et quem mis¬ sum non ignorabat, audierat profìientem. Omnia miki tradita sunt a Patre, et nemo novit Fìlìum nìsi Pater, neque Patrem quis novit nid Fìlius {Matth. xi, 2d). Quid istud est quod nunc Petro Pater revelat, quod bealaì confessionis glori.im sumii? Numquid patris nomen et fìlii nesciebat? Aiquin frequenler audierat. Sed loquilur quod nondum vox humana prolulerat, Tu es Christus filìus Dei vìvi. Nam tametsì ìn corpore manens Dei se fìlium esset professùs; tamen apo¬ stolica fides nunc primum naluram in eo divìnilatis feda et incontaminata nativitas est, cujus a Deo exi- G agnovit. Neque enim Pelro tantum (j) ex confesso tio polius quam partus esi. Est eninr unus ex uno. Non esl portìo, non est defectio, non est deminniio, non derivaUo, non protensio, non passio; sed vi- venUs naturse ex vivente naliviias esl. Deus ex Deo exiens est, non creatura ìn Dei nomen elecla ; non ut esset cceì)it ex nihilo, sed exììt a manente : et exiisse signifìcatìonem habet naUvilatìs, non habet inchoa- tiorris. Non enim idem est substanliam (f) coepisse, et Deum exUsse de Deo. Et nalivìiads hujus cons- cìentia licei non subjecta verbis sit, cum inenarra¬ bilìs sii; habet tamen in doctrina Fìlii fìdei securi¬ latem, a Deo se manifeslantis exisse. {a) In Ms. Mart. et bas. Ssii., nalurm virlutem : mi¬ nus apte. Hoc quìp{)e concluditur, Apostolos virlute alque operibus Christi addnctos fuisse, ul latentem in eo naturse divinse verìlatem, quam ipse iis prsedi- cabat, credercni. {b) In uno codice Yat. et noimtdlìs alììs, potestate acla qum agii, piena fide lestificantur : mendosa lectio et interpolata , qnam Bad. et Er. ex parte seculi sunt. (e) Lips. et Par., confirmantur. Rectius Rad., Er. et rnss. confirmatur, ab apostolis videlicet ipsum ChrisU testinìoninm quod a Deo exierit. (d) Par. cum antiquo ms.'Colb. et Germ. rationem novitatis. (e) Quidam mss. quos minus sinceros experli sumus , cnm Rad. et Er., nunc primum cmperunl advertere, cum illum sine proverbiìs profitentur esse iocutumi honore laus reddita est, sed ex agnitione mysierii : quia non Christum solum , sed Ghriìluin Dei filium esse confessus est. Nam utiipie ad confessionem ho¬ noris suffecerat dixisse : Tu es Christus, Sed inane fuerat, Christum ab eo confessum fuisse, rrisì Dei fì¬ lium confìteretur. In eo enim quod ait, Tu es, virtu¬ tem et proprietatem naluralìs verilaiis explìcuit. Et Paler dicendo, Hic est filius meus {Matth. xvii, 5), Pelro revelavil ut diceret, Tu es filius Dei ; quìa in eo quod dicitur, Hic est, r'evelanUs ìndìcium est; iu eo vero quod respondetur, Tu es, confitentis agrrìlio est. Super hanc igitur confessionis peti'am Ecclesiaì D (f) Mss. Vat. bas. et Mari., empisse ex Deo : et mox, in doctrina filii Dei fideì, etc. {g) Abest in a mss. bas. Yat. Vide lib. i, n. 10 et 11. {h) Editi excepto Par. et nonnulli recentiorìs tevi mss. publica scientia. Verius alii libri, publica con- sdentia, ìd esl, cujus etìam vulgns corrscinmest. Sic, lib. ri ad Consiant., n. 10, rogat Hilarius nt sibì liceat de fìde disserere sub publica conscientia : el lib. conlra Consianiinrrr, n. 2, renuui»l baireiici ìn Ri- lerrensì concilio audire ab ipso ingesta, timentes pu¬ blìcm conscìeniim. {ì) In codice Vaticanse basilicaì, deferens, quod primum arridehal : s^d nihil est cur ah aliorum con¬ sensu dìscedamus. Longe minus placet postea cum eodem ms. quod est in commune. Porro v<jcem Filio in terlio casu, ac proximnm verbnm deferenti ìn sexto intellìginius, qiuìsi, ìn Petro cimi deferì FiUo. ( ;') Exemplar Mart^ ex confessione honor et laus.
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1845 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 185-186 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript |
185
DE TRINITATE LIRER VL
(a) verìlatem per id quod a Deo exiit recognoscuni, cum A 56. Peirus filium Dd confessus verum credidit, Tunc
dicunt : Nunc ergo scimus, quia nostì omnia, et non ha¬ bes necesse, ut alìquis te inlerroget : in hoc credimus quod a Deo exisU {Joan. xvi, 29). Per id enim cre¬ dunt, quod a Deo exiil, per quod ea qu;e Dei sunt po¬ test atque agit {b). Non enim naturanr Dei a Palre ve¬ nisse, sed a Deo exisse consummat. Denique hoc, quod nunc primum audiunt, (e) confirmatur ad fidem. Nam cum Dominus utrumque dixisset : Ego a Deo exivi, et a Palre veni in hunc mundum {Ibid. 28) ; nìhìl admirationis ìn eo habuerunt, quod frequenler audierant, et a Patre veni ìn hunc mundum. Responsio autem eorum, fidem et inleìligentiam hujus diclì con¬ testata est, Ego a Deo exivi. Nam ad ìd tantum res¬ ponsum est, cum dicunt. In hoc credimus quoniam a
primum eum agnovit Deum. Ubi didìcerit. — Non est evangelica et aposlolica fìdes, filium Dei nomine po¬ tius quam naiura credidisse. Sì eninr adopUonìs baìC nuncupalio est, et non idcirco filìus esl, quìa exierit a Deo; quiero unde beaius Simon Bar-Jona est con¬ fessus. Tu es Christus filìus Dei vivi {Matth, xvi, 16) ? anne cum omnibus poleslas sìt per sacramentum re¬ generatìonis {g) in filìos Dei nasci? Si secundum hanc nuncupalìonem filius Dei Chrislus est; inteiTOgo quid illud sii, quodPetr^o norr car^o neque sanguis revelavil, sed Pater qui ìn coelis esl (/6/d. 17)? Generalìs professìo quid habel merìti?autquse revelatìonìs esl gloria in(//.)pu- blica conscientìa?Si ex adoptione fìlius est; unde hsec inPetr-abeata confessio est, hocFilio(i) deferenti quod
Deo exisU ; neque addunt. Et a Palre venisti ìn bunc B est commune sanciorum? Ulna humanam autem ìntel-
nmndum. 159 E^ <^uui alterum ìn professione, al¬ terum in silentìo est; professìonis cau'^am dìcii no¬ vìtas exegit, profitendi autem contestationem intelli¬ gentia veritatis elicuit. Sciebant quidem eum omnia ul Deum posse, sed nondum ralionem (d) nativitatis acceperant : et qui sciebant a Deo missunr, exisse lamen a Deo neseiebam. lnenari%abilcm illam et per¬ feclam Filli natìvìiatem per virtutem dìctì ìstius in¬ ieliìgentes, (e) nunc secum sìne proverbiìs profitentur locutum.
55. Exitio quam apte Filìi natìvìiatem enunliet. — Non enim per consuetudinem humani partus Deus ex Deo nascitur, neque per elementa originis nosti^aì ut homo ex homine propellilur. Integra illa et per-
iìgeniiam se fìdes apostolica protendit. Audìer\ìt uti¬ que frequenler. Qui recipit vos, me recipit : et qui me recipit, recipit eum qui me misii {Matth. x, 40). Mìs- snm 1@0 ergo jam non ignorabat : et quem mis¬ sum non ignorabat, audierat profìientem. Omnia miki tradita sunt a Patre, et nemo novit Fìlìum nìsi Pater, neque Patrem quis novit nid Fìlius {Matth. xi, 2d). Quid istud est quod nunc Petro Pater revelat, quod bealaì confessionis glori.im sumii? Numquid patris nomen et fìlii nesciebat? Aiquin frequenler audierat. Sed loquilur quod nondum vox humana prolulerat, Tu es Christus filìus Dei vìvi. Nam tametsì ìn corpore manens Dei se fìlium esset professùs; tamen apo¬ stolica fides nunc primum naluram in eo divìnilatis
feda et incontaminata nativitas est, cujus a Deo exi- G agnovit. Neque enim Pelro tantum (j) ex confesso
tio polius quam partus esi. Est eninr unus ex uno. Non esl portìo, non est defectio, non est deminniio, non derivaUo, non protensio, non passio; sed vi- venUs naturse ex vivente naliviias esl. Deus ex Deo exiens est, non creatura ìn Dei nomen elecla ; non ut esset cceì)it ex nihilo, sed exììt a manente : et exiisse signifìcatìonem habet naUvilatìs, non habet inchoa- tiorris. Non enim idem est substanliam (f) coepisse, et Deum exUsse de Deo. Et nalivìiads hujus cons- cìentia licei non subjecta verbis sit, cum inenarra¬ bilìs sii; habet tamen in doctrina Fìlii fìdei securi¬ latem, a Deo se manifeslantis exisse.
{a) In Ms. Mart. et bas. Ssii., nalurm virlutem : mi¬ nus apte. Hoc quìp{)e concluditur, Apostolos virlute alque operibus Christi addnctos fuisse, ul latentem in eo naturse divinse verìlatem, quam ipse iis prsedi- cabat, credercni.
{b) In uno codice Yat. et noimtdlìs alììs, potestate acla qum agii, piena fide lestificantur : mendosa lectio et interpolata , qnam Bad. et Er. ex parte seculi sunt.
(e) Lips. et Par., confirmantur. Rectius Rad., Er. et rnss. confirmatur, ab apostolis videlicet ipsum ChrisU testinìoninm quod a Deo exierit.
(d) Par. cum antiquo ms.'Colb. et Germ. rationem novitatis.
(e) Quidam mss. quos minus sinceros experli sumus , cnm Rad. et Er., nunc primum cmperunl advertere, cum illum sine proverbiìs profitentur esse iocutumi
honore laus reddita est, sed ex agnitione mysierii : quia non Christum solum , sed Ghriìluin Dei filium esse confessus est. Nam utiipie ad confessionem ho¬ noris suffecerat dixisse : Tu es Christus, Sed inane fuerat, Christum ab eo confessum fuisse, rrisì Dei fì¬ lium confìteretur. In eo enim quod ait, Tu es, virtu¬ tem et proprietatem naluralìs verilaiis explìcuit. Et Paler dicendo, Hic est filius meus {Matth. xvii, 5), Pelro revelavil ut diceret, Tu es filius Dei ; quìa in eo quod dicitur, Hic est, r'evelanUs ìndìcium est; iu eo vero quod respondetur, Tu es, confitentis agrrìlio est. Super hanc igitur confessionis peti'am Ecclesiaì
D (f) Mss. Vat. bas. et Mari., empisse ex Deo : et mox, in doctrina filii Dei fideì, etc.
{g) Abest in a mss. bas. Yat. Vide lib. i, n. 10 et 11.
{h) Editi excepto Par. et nonnulli recentiorìs tevi mss. publica scientia. Verius alii libri, publica con- sdentia, ìd esl, cujus etìam vulgns corrscinmest. Sic, lib. ri ad Consiant., n. 10, rogat Hilarius nt sibì liceat de fìde disserere sub publica conscientia : el lib. conlra Consianiinrrr, n. 2, renuui»l baireiici ìn Ri- lerrensì concilio audire ab ipso ingesta, timentes pu¬ blìcm conscìeniim.
{ì) In codice Vaticanse basilicaì, deferens, quod primum arridehal : s^d nihil est cur ah aliorum con¬ sensu dìscedamus. Longe minus placet postea cum eodem ms. quod est in commune. Porro v |