Page 197-198 |
Previous | 99 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
19?
DE TRINITATE LIBER VH.
198
stus filìus {a) BenedicU {Marc, xiv, 61) ? Sacramen- A audi enim inter ssevas crucis custodìas 172^^"*-'^^
lum nescientes, naturam lamen non ignorant. Neque interrogant an Cbrìslus Dei fiUus sit, sed an bic sit Christus filìus Dei. Error in homine est, non ìn Dei filio. Nam non quod Cbrìslus Dei filius sit ambigi¬ lur ; atque ita dum ìnterrogatur an hic sìt, iamen quod Christus sit Dei filius non negalur. Et qua lan¬ dem, rogo, tu istud fide denegas, quod ne ipsi qui¬ dem negant qui nesciunt?Cum enim perfecla scien¬ tia sit, Christum Dei filium ante ssecula manentem, etìam ex virgine nosse natum ; ipsi quoque, qui de Maria natum nesciunt, Dei tamen filium esse non nesciunt. El vide in quod le, negando fìlium Dei, Ju- daicaì ìmpielatis consortium miscuìsU. Quam enim illi damnalionìs in eum causam aitulerìnt testantur, dìcenles : Et secundum legem debet morì, quoniam fi- B lium Dei se fecit {Joan., xn, 7). Anne non hoc etiam impise tuaì vocis opprobrium est, (1) {b) cur se filium dicat, quem tu esse asseras creaturam ? Ule, Dei confitendo se fìlìum, reus mortis ab bis judicalur : tu, eum Dei filium negando, qusero quid judices ? Pro¬ fessìo enim ejus ita Judseis, ut libi displicet. Interrogo an diversaì ab eis sententise maneas, a quìbus non di¬ versus sis voluntate? Eadem enim fìlium Dei eum esse impietate tu denegas. IUì tamen eo crimine mi¬ nore, quodnesciunt. Nesciunt enimde Maria Chrisium, sed Christum Dei fìlìum esse non ambigunt. Tu quìa Chrisium non poies nescire de Maria, Christum ta¬ men Dei fìlium esse non prsedicas. Iliis, in eo quod nesciunt, potest adhuc iu luto salus esse si credant : tibi jam omnia clausa sunt ad salutem, (e) qui negas G quod ignorare jam non potes. Non enim ignoras esse fìlìum Deì_; usque adeo ut adoptionìs nomen indul¬ geas, ut creaturam connuncupaiam fìlìum menUarìs, Naturam autem quantum in te est auferens, auferres quoque sì Ubì liceret et nomen. Sed quìa id non li¬ cet, natur'am (d) nomini non relinquis : ne quod fìlius dicitur, verus Dei fìlius sii.
ìJi^M. Chris funi vere filium Dd confilentur Apostoli. — Habueras ìn confessione eorum, quìbus, desseviente vento et turbato mari, in verbi jussu erat resUtuta U'anquìlliias, ut et tu verum Dei filium confìlererìs, et eorum voceuiereris: Vere filìus Ddest {Matth,, xiv, 55). Sed te saeviens spiritus iu naufragium vitae rapit, et menUs tuse motìbus tamquam fluctuoso mari ìn¬ cumbens procella dominatur. X)
52. Confitelur el qui crucifixerat Centurio. — Sì libi hòee navigantium ex eo incerta fides videbitur, quia exisUmabìtur esse Apostolorum ; mibì lamen etsi mìnus prsestat adnUratìonis, plus tamen affert audo¬ ritatis. Verumlamen eliam geniium in eo fidem sume;
(1) Cur se filium Dei dicat.
{a) In prius vulgatis, Dd benedicti. Abest vox Dei a mss. et a grseco. Judseoruin error bine notalur ìn lacto, non in jure fuisse.
{b) Ita mss. At excusi, ewm se filium Dei dicat, quem tu asserìs erealuram,
(e) Dìctì hirjus ratio peienda ex iraet. psal. cxxxv, num. 5, ubi Inter alia hsec habentur : Extra veniam
cohorUs edomitum ad fidem milìtem. Loqui tur namque conspecUs lantse vìrtuUs operalìonìhus centurio : Vere Dd filius erai iste {Maith., xxvn, 54). Hoc, post emìssum spirìium, discissum lenrpU velum, et mota teiTa, et scissa saxa, et sepulcra palentia, et mor¬ tui resurgentes testantur, et homo gentUis perfidise confitetur ; vìrluUs naluram agnoscit in gestis, naturse veritalem profilelur in nomine. Tanta raUo veritatis, et tanta vis fidei est, utvincat voluntaiem veri neces¬ sitas, et Chrisium Dominum glorise seternse vere Dei filium esse, nec qui crucifìxerat denegaret.
173-174 LlBER SEPTIMUS.
ìn exordìo exponìtur libri hujus prmsiantìa, scribendi causm, Arìanorum vafrìties, qui huc iisque delusa sii ac repulsa, adversandì eìs dìscrimen, ne videlicet Arium confutans Sabellio, ac rursus Sabellium ìm- pugnam Photino favere videatur ; et in rem Eccle¬ sìm quomodo se invicem Arius, Sabellius, ac Photi¬ nus vìncant aut vincantur. Quibus breviter explica- lis, eum, qui vere ex natura filìus Dd est, vere quo¬ que per naluram, salva unius et non singularis Dei fide, Deum esse comprobatur, ut potè cuì Dei nomen, naiivitas ex Deo, divina cum natura, tum poleslas, ac denique quìa se ipse Deum profiteaiur. Quamquam fatetur Hilarius, cum argumento ex nativitate pelUo ita connexa esse cmiera, ut seorsim tractari nequeant, Ac primo quidem ponit, naturam rei nomine semper significari, nisi raUone adjectorum adventilìum et non proprium esse indìcelur : de Filio auiem ita a Joanne dici, et Deus erat Yerbum , et a Thoma, Dominus meus et Deus meus, ut hm appdlaliones etiam ex adjuncUs, veram ìn eo Dei naturam exprì- mant. Cui vero, non secus ac Patri, nalurm divìnm proprium nomen, unius est cum ipso naturm : ac pfoìnde ipse cum Patre non duo DU^ sed unus est. Leviter hic attìngìl Verbi, Sapienlim ac Viriulis co¬ gnomina, eaque Filio aptata esse dedarat, ut ìn Pa^ tre absque ulla ìpsius divisione aut demutatione sub¬ sìstere oslendatur. Subjicit deìnde non minus per se esse notum, nato eqni inesse naluram ex qua subsìsUi : nec dubitarì posse, quin ex Deo natus sit Christus, quem ob hoc maxime interficere volebant Judmi, quìa proprium sibi pa¬ irem dicebal Deum, aìqua^lem se facìens Deo. Na¬ tivitas autem, sìcut et mqualitas, nec solum patìtui\ nec diversum. Ex eo ipso sermone, quem tunc Christus ad Judmos ha^ buit, illius ex Deo naiivitatem simul et paternm naturm unilatem demonstrari pluribus evincit : naturm qui"
est, qui peccatum cognovit, nec cognìtum confitetur : et hoc, quìa confessio erroris professìo est desìnendi; nec veniam meretur, qui a peccato desinerò renuiU Yide annotala ad num. 8, traci, ps. cxl.
(d) Sic mss. ul superius num.25 : Si non credo no* minibus,si naturam vocabulis non'intdUgo. EdiU veroy naturam nominis.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 197-198 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 19? DE TRINITATE LIBER VH. 198 stus filìus {a) BenedicU {Marc, xiv, 61) ? Sacramen- A audi enim inter ssevas crucis custodìas 172^^"*-'^^ lum nescientes, naturam lamen non ignorant. Neque interrogant an Cbrìslus Dei fiUus sit, sed an bic sit Christus filìus Dei. Error in homine est, non ìn Dei filio. Nam non quod Cbrìslus Dei filius sit ambigi¬ lur ; atque ita dum ìnterrogatur an hic sìt, iamen quod Christus sit Dei filius non negalur. Et qua lan¬ dem, rogo, tu istud fide denegas, quod ne ipsi qui¬ dem negant qui nesciunt?Cum enim perfecla scien¬ tia sit, Christum Dei filium ante ssecula manentem, etìam ex virgine nosse natum ; ipsi quoque, qui de Maria natum nesciunt, Dei tamen filium esse non nesciunt. El vide in quod le, negando fìlium Dei, Ju- daicaì ìmpielatis consortium miscuìsU. Quam enim illi damnalionìs in eum causam aitulerìnt testantur, dìcenles : Et secundum legem debet morì, quoniam fi- B lium Dei se fecit {Joan., xn, 7). Anne non hoc etiam impise tuaì vocis opprobrium est, (1) {b) cur se filium dicat, quem tu esse asseras creaturam ? Ule, Dei confitendo se fìlìum, reus mortis ab bis judicalur : tu, eum Dei filium negando, qusero quid judices ? Pro¬ fessìo enim ejus ita Judseis, ut libi displicet. Interrogo an diversaì ab eis sententise maneas, a quìbus non di¬ versus sis voluntate? Eadem enim fìlium Dei eum esse impietate tu denegas. IUì tamen eo crimine mi¬ nore, quodnesciunt. Nesciunt enimde Maria Chrisium, sed Christum Dei fìlìum esse non ambigunt. Tu quìa Chrisium non poies nescire de Maria, Christum ta¬ men Dei fìlium esse non prsedicas. Iliis, in eo quod nesciunt, potest adhuc iu luto salus esse si credant : tibi jam omnia clausa sunt ad salutem, (e) qui negas G quod ignorare jam non potes. Non enim ignoras esse fìlìum Deì_; usque adeo ut adoptionìs nomen indul¬ geas, ut creaturam connuncupaiam fìlìum menUarìs, Naturam autem quantum in te est auferens, auferres quoque sì Ubì liceret et nomen. Sed quìa id non li¬ cet, natur'am (d) nomini non relinquis : ne quod fìlius dicitur, verus Dei fìlius sii. ìJi^M. Chris funi vere filium Dd confilentur Apostoli. — Habueras ìn confessione eorum, quìbus, desseviente vento et turbato mari, in verbi jussu erat resUtuta U'anquìlliias, ut et tu verum Dei filium confìlererìs, et eorum voceuiereris: Vere filìus Ddest {Matth,, xiv, 55). Sed te saeviens spiritus iu naufragium vitae rapit, et menUs tuse motìbus tamquam fluctuoso mari ìn¬ cumbens procella dominatur. X) 52. Confitelur el qui crucifixerat Centurio. — Sì libi hòee navigantium ex eo incerta fides videbitur, quia exisUmabìtur esse Apostolorum ; mibì lamen etsi mìnus prsestat adnUratìonis, plus tamen affert audo¬ ritatis. Verumlamen eliam geniium in eo fidem sume; (1) Cur se filium Dei dicat. {a) In prius vulgatis, Dd benedicti. Abest vox Dei a mss. et a grseco. Judseoruin error bine notalur ìn lacto, non in jure fuisse. {b) Ita mss. At excusi, ewm se filium Dei dicat, quem tu asserìs erealuram, (e) Dìctì hirjus ratio peienda ex iraet. psal. cxxxv, num. 5, ubi Inter alia hsec habentur : Extra veniam cohorUs edomitum ad fidem milìtem. Loqui tur namque conspecUs lantse vìrtuUs operalìonìhus centurio : Vere Dd filius erai iste {Maith., xxvn, 54). Hoc, post emìssum spirìium, discissum lenrpU velum, et mota teiTa, et scissa saxa, et sepulcra palentia, et mor¬ tui resurgentes testantur, et homo gentUis perfidise confitetur ; vìrluUs naluram agnoscit in gestis, naturse veritalem profilelur in nomine. Tanta raUo veritatis, et tanta vis fidei est, utvincat voluntaiem veri neces¬ sitas, et Chrisium Dominum glorise seternse vere Dei filium esse, nec qui crucifìxerat denegaret. 173-174 LlBER SEPTIMUS. ìn exordìo exponìtur libri hujus prmsiantìa, scribendi causm, Arìanorum vafrìties, qui huc iisque delusa sii ac repulsa, adversandì eìs dìscrimen, ne videlicet Arium confutans Sabellio, ac rursus Sabellium ìm- pugnam Photino favere videatur ; et in rem Eccle¬ sìm quomodo se invicem Arius, Sabellius, ac Photi¬ nus vìncant aut vincantur. Quibus breviter explica- lis, eum, qui vere ex natura filìus Dd est, vere quo¬ que per naluram, salva unius et non singularis Dei fide, Deum esse comprobatur, ut potè cuì Dei nomen, naiivitas ex Deo, divina cum natura, tum poleslas, ac denique quìa se ipse Deum profiteaiur. Quamquam fatetur Hilarius, cum argumento ex nativitate pelUo ita connexa esse cmiera, ut seorsim tractari nequeant, Ac primo quidem ponit, naturam rei nomine semper significari, nisi raUone adjectorum adventilìum et non proprium esse indìcelur : de Filio auiem ita a Joanne dici, et Deus erat Yerbum , et a Thoma, Dominus meus et Deus meus, ut hm appdlaliones etiam ex adjuncUs, veram ìn eo Dei naturam exprì- mant. Cui vero, non secus ac Patri, nalurm divìnm proprium nomen, unius est cum ipso naturm : ac pfoìnde ipse cum Patre non duo DU^ sed unus est. Leviter hic attìngìl Verbi, Sapienlim ac Viriulis co¬ gnomina, eaque Filio aptata esse dedarat, ut ìn Pa^ tre absque ulla ìpsius divisione aut demutatione sub¬ sìstere oslendatur. Subjicit deìnde non minus per se esse notum, nato eqni inesse naluram ex qua subsìsUi : nec dubitarì posse, quin ex Deo natus sit Christus, quem ob hoc maxime interficere volebant Judmi, quìa proprium sibi pa¬ irem dicebal Deum, aìqua^lem se facìens Deo. Na¬ tivitas autem, sìcut et mqualitas, nec solum patìtui\ nec diversum. Ex eo ipso sermone, quem tunc Christus ad Judmos ha^ buit, illius ex Deo naiivitatem simul et paternm naturm unilatem demonstrari pluribus evincit : naturm qui" est, qui peccatum cognovit, nec cognìtum confitetur : et hoc, quìa confessio erroris professìo est desìnendi; nec veniam meretur, qui a peccato desinerò renuiU Yide annotala ad num. 8, traci, ps. cxl. (d) Sic mss. ul superius num.25 : Si non credo no* minibus,si naturam vocabulis non'intdUgo. EdiU veroy naturam nominis. |
