Page 227-228 |
Previous | 114 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
W SANCTI IJILABH EPISCOPI 228
nivtnrse virlirtem et per saci'amentunr generalionìs et A fcicìt opera sua. Credile niìlU, quoniam ego in Palre, et
natìvitaUs non inesse. Naluram quoque (1) {a) di¬ versam deputet ad utrumque, qui rresciat Pairem et Filium quod unum sinl praìdicatos. Deleant haìrelici evangelicam Filli de se professìonem. Ego in Palre, et Pater ìn me : {b) ut possinl vel duos deos prse¬ dicare, vei solum. Norr sunt naturarum sìgnifìcalicmes ìn naturse unius pro|)rieiate : nec duos deos Dei ex Deo veritas perficit, nec singularem Deum Dei pati¬ lur nativitas, nec non unum sunt qui (2) (e) invicem sunt. Invicem autem sunt, cum unus ex uno est : quia ncque unus uni aUud per generaUonem quam quod suum est dedit, neque unus ab uno aliud per naUvìlatem obiìuet (d) quanr unius. AposloUca igitur fìdes, sive Pairem praedicabìl, praìdicabit Deum
Pater in me. Sin auiem, vel propier opera ipsa credile. Non nos in erratica alque in invia deducit ille ({ui via est, neque ìlludìl per falsa qui veritas est, ncque in nrorUs relìnquit errore qui vita est. Et quia hsec be¬ nigna ad salutem nosti'am dispensatìonis suse nomina ipso coirstituit, ut nos tanquam via in verìlatem de- duceret, ei veritas co nstilueret in vita ; cognoscendum est, quod illud obtinendie vitic sacr-amentum esse deiporrslr'et. Nemo venit ad Patrem nisì per me {Joan. xiv,6). Iter ad Patrem per Fìlium est. Et quse* rendum est utrunr hoc per doclrinse admonìtionem , an per nalurse fidem sit : quia videri possumus per doGirinanr FiUi polius ad Patrem , quam per confes- sionern palernaì irr eo divinitatis venire. IntnUigerrtìse
unum; sive Filium confilebitur, confilebitur Deum B igitur sensum in consequentibus requiramus. Non
unum : quia et eadem atque ìndìssimilis Dei naiura sii in utroque, (e) el quod dunr el Pater Deus et Fi¬ lius Deus esl, et unum sit naturse nom*m utriusque, unus utrumque sigrrifical, Nam ex Deo Deus, vel ìu Deo Deus, nec deos duos perficit, cum uiius ex uno (/) ìn naiura et nomine maneat rinius; nec irr solita- riiinr Deum deficit, cum unus et unys in signìficaiione non solus sii,
53. Iter ad Pairem per Filium : qui hocinidlìgalur.^^ Non ìncertam aut diUiiam Dofuinus tanti sacramenti doctruiam reliquit, nee nos ìn ambiguie intelligenUse deseruìt errore. Et audiamus eum omnem fìdei hujus cognitionem Apostolis revelaniern : ait enim {Joan, xrv, 6, et seqq.) : Ego sum vìa et veritas et vita : nemo
enim fides ex arbitrio nosiro, sed ex diclorum est ìneiujda virtuiibus.
34. FUìum qui sciai, scire et Patrem, — Narr) hoc se(|uitur : Sì scilìs me, et Patrem meum sdiis {Ibid., 1), Homo Jesus Chrisius cer-nìiur : et quomodo si ipse cognìtus sìt, erit cognilusPater; cum nalursp sua^, id est, hominis in co habitum Apo¬ stoli recognoscanl, el liber a corporali Deus carne, non in hac corporaUs carnis ìiUirmiiaie noscendus sii ? Sed in sacramento assumpti corporis divìnìlalis paternse naturam ìn se Domirrus confirmans, hunc ordinem tenuit : Si scilìs me, el patrem meum scilìs : et a modo scietis eum, et vidisUs eum. Tempus visionis separavit a lempore cognìtionis. Nam quem cognos?-
venìt ad Pairem, nìsi per me. Sì scitis me, et Pairem C cendum ait, eumdem jam dixit et visum (4) (i) ut
meum scitis : et a modo {g\ scietis eum, et vidistis eum, Ait UH Philippus : Domine, ostende nobis Pcilrem, et sufficit nobis. Dicit ei Jesus : Tanto tempore vobiscum sum, (5) et non noUis me? PhìUppe, qui vidit me, vidit et Pairem. Quomodo tu dicis, ostende nobis Pa¬ trem ? Non credis {h) mihi, quoniam ego ìn Palre, et Pater 203 ^^ ^^^ ^^^ -^ Verba, qum ego loquor vobis, non a me loquor; sed Paler, qui in me manet, ipse
Dìversamque,
In invicem sunt. In invicem autem.
{a) Apud Lips. et Par. dìsparem dìversamque : prse¬ ter hdem libr'orum aliorum. Eodem Scriplnrai loco diversam iraiuram excludi defendit Angusiinns, Ub, Sì de Trinit. e. 3 : Nescio, inqnit, utrum imeniaiur ìn Scripturis, unum sunt, quorum esl diversa natura. Unde Coli. cuni/Maximino sic enm alloquilur, n.l^ :
ì
nalurse jam pridem ìn se conspectse scienliain ex tempor-e nunc hujus revelalìonis acciperent.^
35 Philippus hoc non capii; cur. Qui salva fide Pa^ trem sìbi ostendi rogat. — Sed commovit apostolum PhiUppum novìtas dìctorum. Homo cernitur, Dei se fìlinnii confitetur , cognito se cognoscendum Pairem fatetur. Pairem (j) visum esse dìcìi, et per ìd cogno¬ scendum esse quìa visus sii. Humani islud animi in-
non nosU me, ex Grseco ; xat ovy. èynoòy.ikf p.t ;
(3) El
{l)Ei
naturm.
cìnni utrisque, loeo ulriusque ; e\nn hoc vocabiUum ante et post numero sìngulari, non plurali exhibeant. Restaurantur ex mss. Mane senientiam sic licei ex¬ primere : et quia dum ei Pater Deus ei Fìlius Deus est, et dum utriu.sque est unum nalurm nomen, eie, (/) Er. m Jifliwra e/nomine. Tunr Lips. et Par. Clini Quando mUn protuleris quod unum sint qum sunl dì- I) ms. Mari, in naturm nomUie unius maneat : confuse
versmsubsiantlm, lunc cogitabo quid debeam respondere.
{b) Renrovimus hitic. Ego et Pater unum smmis : quod bic perperam ìmnUhCrat Liosins, cusn sidrjecta nequaquam hunc loeum respiciant, sed tantum snpe- rior^em, Ego in Patre, eie.
(e) Bad., Er. et Lips. cum ms. Gorb. in invicem sunl. In invicem autem. Abesl ìn a Par. et plerisque rnss. Sic num. 31, Insunt sibi ìmìcem. Sunt autem invicem, qiria, ul proxime dicebatur, sunt in naturce unius proprieiate, hoc est, uterque unam et eamdem naturanr habet propriarP.
(d) Bad. el Er. quam unus. Rectius alìì libi'ì, quam unius ; subaudìto quod, pula , quam quod unius est. Sic infra unus ex uno in naiura et nomine mnius rna- ner^e praìdicatur.
(e) EdiU, omissa hic conjunctìone et, mox subjì-
Ibi qtiippe unius perinde esse videlur, ac ejus qui unus est,
{g) AnUquiores mss. hic et infra, n. 3-i, scìiis, con- sentienle gi^spco lextu, sed aliud lanren postulante Hilarn enarratione.
{h) Ut a graìco lextu abest mìei, ita eUam hic a du(5bus mss. Golb., ìn quihus lamen exstat inleiius.
{ì) Par. cum vetusto codice Colb. el Ger>n. et na¬ turm : quod eliam habuìi Corb. a prima nranu. Et quidem adverlimus jam non semel, partìcuhan et camdenr vim habere alque ut. Divinam auiem na¬ turam ìn Ghrìslo per miracula conspeciam esse intra declaratur.
(j) In vulgaUs, visum se viso dicit : inepte, cum respiciatur illud, et vidistis eum. Proxime ante in niis. Carn. cognìtum, non cognoscendum.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 227-228 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | W SANCTI IJILABH EPISCOPI 228 nivtnrse virlirtem et per saci'amentunr generalionìs et A fcicìt opera sua. Credile niìlU, quoniam ego in Palre, et natìvitaUs non inesse. Naluram quoque (1) {a) di¬ versam deputet ad utrumque, qui rresciat Pairem et Filium quod unum sinl praìdicatos. Deleant haìrelici evangelicam Filli de se professìonem. Ego in Palre, et Pater ìn me : {b) ut possinl vel duos deos prse¬ dicare, vei solum. Norr sunt naturarum sìgnifìcalicmes ìn naturse unius pro|)rieiate : nec duos deos Dei ex Deo veritas perficit, nec singularem Deum Dei pati¬ lur nativitas, nec non unum sunt qui (2) (e) invicem sunt. Invicem autem sunt, cum unus ex uno est : quia ncque unus uni aUud per generaUonem quam quod suum est dedit, neque unus ab uno aliud per naUvìlatem obiìuet (d) quanr unius. AposloUca igitur fìdes, sive Pairem praedicabìl, praìdicabit Deum Pater in me. Sin auiem, vel propier opera ipsa credile. Non nos in erratica alque in invia deducit ille ({ui via est, neque ìlludìl per falsa qui veritas est, ncque in nrorUs relìnquit errore qui vita est. Et quia hsec be¬ nigna ad salutem nosti'am dispensatìonis suse nomina ipso coirstituit, ut nos tanquam via in verìlatem de- duceret, ei veritas co nstilueret in vita ; cognoscendum est, quod illud obtinendie vitic sacr-amentum esse deiporrslr'et. Nemo venit ad Patrem nisì per me {Joan. xiv,6). Iter ad Patrem per Fìlium est. Et quse* rendum est utrunr hoc per doclrinse admonìtionem , an per nalurse fidem sit : quia videri possumus per doGirinanr FiUi polius ad Patrem , quam per confes- sionern palernaì irr eo divinitatis venire. IntnUigerrtìse unum; sive Filium confilebitur, confilebitur Deum B igitur sensum in consequentibus requiramus. Non unum : quia et eadem atque ìndìssimilis Dei naiura sii in utroque, (e) el quod dunr el Pater Deus et Fi¬ lius Deus esl, et unum sit naturse nom*m utriusque, unus utrumque sigrrifical, Nam ex Deo Deus, vel ìu Deo Deus, nec deos duos perficit, cum uiius ex uno (/) ìn naiura et nomine maneat rinius; nec irr solita- riiinr Deum deficit, cum unus et unys in signìficaiione non solus sii, 53. Iter ad Pairem per Filium : qui hocinidlìgalur.^^ Non ìncertam aut diUiiam Dofuinus tanti sacramenti doctruiam reliquit, nee nos ìn ambiguie intelligenUse deseruìt errore. Et audiamus eum omnem fìdei hujus cognitionem Apostolis revelaniern : ait enim {Joan, xrv, 6, et seqq.) : Ego sum vìa et veritas et vita : nemo enim fides ex arbitrio nosiro, sed ex diclorum est ìneiujda virtuiibus. 34. FUìum qui sciai, scire et Patrem, — Narr) hoc se(|uitur : Sì scilìs me, et Patrem meum sdiis {Ibid., 1), Homo Jesus Chrisius cer-nìiur : et quomodo si ipse cognìtus sìt, erit cognilusPater; cum nalursp sua^, id est, hominis in co habitum Apo¬ stoli recognoscanl, el liber a corporali Deus carne, non in hac corporaUs carnis ìiUirmiiaie noscendus sii ? Sed in sacramento assumpti corporis divìnìlalis paternse naturam ìn se Domirrus confirmans, hunc ordinem tenuit : Si scilìs me, el patrem meum scilìs : et a modo scietis eum, et vidisUs eum. Tempus visionis separavit a lempore cognìtionis. Nam quem cognos?- venìt ad Pairem, nìsi per me. Sì scitis me, et Pairem C cendum ait, eumdem jam dixit et visum (4) (i) ut meum scitis : et a modo {g\ scietis eum, et vidistis eum, Ait UH Philippus : Domine, ostende nobis Pcilrem, et sufficit nobis. Dicit ei Jesus : Tanto tempore vobiscum sum, (5) et non noUis me? PhìUppe, qui vidit me, vidit et Pairem. Quomodo tu dicis, ostende nobis Pa¬ trem ? Non credis {h) mihi, quoniam ego ìn Palre, et Pater 203 ^^ ^^^ ^^^ -^ Verba, qum ego loquor vobis, non a me loquor; sed Paler, qui in me manet, ipse Dìversamque, In invicem sunt. In invicem autem. {a) Apud Lips. et Par. dìsparem dìversamque : prse¬ ter hdem libr'orum aliorum. Eodem Scriplnrai loco diversam iraiuram excludi defendit Angusiinns, Ub, Sì de Trinit. e. 3 : Nescio, inqnit, utrum imeniaiur ìn Scripturis, unum sunt, quorum esl diversa natura. Unde Coli. cuni/Maximino sic enm alloquilur, n.l^ : ì nalurse jam pridem ìn se conspectse scienliain ex tempor-e nunc hujus revelalìonis acciperent.^ 35 Philippus hoc non capii; cur. Qui salva fide Pa^ trem sìbi ostendi rogat. — Sed commovit apostolum PhiUppum novìtas dìctorum. Homo cernitur, Dei se fìlinnii confitetur , cognito se cognoscendum Pairem fatetur. Pairem (j) visum esse dìcìi, et per ìd cogno¬ scendum esse quìa visus sii. Humani islud animi in- non nosU me, ex Grseco ; xat ovy. èynoòy.ikf p.t ; (3) El {l)Ei naturm. cìnni utrisque, loeo ulriusque ; e\nn hoc vocabiUum ante et post numero sìngulari, non plurali exhibeant. Restaurantur ex mss. Mane senientiam sic licei ex¬ primere : et quia dum ei Pater Deus ei Fìlius Deus est, et dum utriu.sque est unum nalurm nomen, eie, (/) Er. m Jifliwra e/nomine. Tunr Lips. et Par. Clini Quando mUn protuleris quod unum sint qum sunl dì- I) ms. Mari, in naturm nomUie unius maneat : confuse versmsubsiantlm, lunc cogitabo quid debeam respondere. {b) Renrovimus hitic. Ego et Pater unum smmis : quod bic perperam ìmnUhCrat Liosins, cusn sidrjecta nequaquam hunc loeum respiciant, sed tantum snpe- rior^em, Ego in Patre, eie. (e) Bad., Er. et Lips. cum ms. Gorb. in invicem sunl. In invicem autem. Abesl ìn a Par. et plerisque rnss. Sic num. 31, Insunt sibi ìmìcem. Sunt autem invicem, qiria, ul proxime dicebatur, sunt in naturce unius proprieiate, hoc est, uterque unam et eamdem naturanr habet propriarP. (d) Bad. el Er. quam unus. Rectius alìì libi'ì, quam unius ; subaudìto quod, pula , quam quod unius est. Sic infra unus ex uno in naiura et nomine mnius rna- ner^e praìdicatur. (e) EdiU, omissa hic conjunctìone et, mox subjì- Ibi qtiippe unius perinde esse videlur, ac ejus qui unus est, {g) AnUquiores mss. hic et infra, n. 3-i, scìiis, con- sentienle gi^spco lextu, sed aliud lanren postulante Hilarn enarratione. {h) Ut a graìco lextu abest mìei, ita eUam hic a du(5bus mss. Golb., ìn quihus lamen exstat inleiius. {ì) Par. cum vetusto codice Colb. el Ger>n. et na¬ turm : quod eliam habuìi Corb. a prima nranu. Et quidem adverlimus jam non semel, partìcuhan et camdenr vim habere alque ut. Divinam auiem na¬ turam ìn Ghrìslo per miracula conspeciam esse intra declaratur. (j) In vulgaUs, visum se viso dicit : inepte, cum respiciatur illud, et vidistis eum. Proxime ante in niis. Carn. cognìtum, non cognoscendum. |
