Page 279-280 |
Previous | 140 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
§79 SANGTI HILARH EPISCOPI
Christo naturarum veritas diffuse adstruilur. A solus illum Filìo non tacet,
280 nescit autem Filìus,
His positis, ad primum hmreticorum objectum , Quid medicis bonum ? Nemo bonus, nisi unus Deus, re¬ ponìt Christum hi^ verbis non boni aut magisiri no¬ men respuere, sed ejus reprehendere fidem, qui ìpsum Deum non credens, sic tamen nuncuparet; imo sese Deum ac magistrum testari, cum se sequenti cmlestem thesaurum pollìcetur. Tum pluribus demonstrat Chris- tum, ubicumque Deum unumprmdìcat, se alium qui¬ dem a Patre , non tamen alterìus naturm significare,
Objectum alterum , ut scrant te solum verum Deum , et quem mìsìstì Jesum Chrìslunr, ex superioribus ac continuatis huicce loco verbis diluii. Ubi enim Chrislus {Joan. xiv) docuit Patrem in se esse, in se loquente loqui, in se operante operari, in se viso videri {Joan.
quìa nulli revelat.
257/^' I^'t,bro superiore quid confeclum. Quid con- fuiatum. — Tractanies superiore libro de indìfferenU natura Dei palris et Dei filli, et ìd quod dictum est , Ego et Pater unum sumus {Joan. x, 58), demonstrantes non ad solilarium Deum proficere, sed (1) ad unita- lem {a) ìndiscretai secundum generationem divinita¬ Us ; dum neque aUunde quam cx Deo Deus natus est, et ex Deo Deus non polesl non id esse quod Deus esl : perxursisque, elsi non omnibus, tamen ad Ìn¬ ieUìgenUam sufficientibus diclorum divìnorum atque apostolicorum tesUmonìis, quìbus inseparabUis na¬ tura ac poleslas Palris ac Filn docebatur, usque ad
xvì), laudat fidem Apostolorum se exitionìs nomine ve- B iì"'^^ aposlolicse fidei locum venimus, quo ait : Vì-
re ex Deo natum credentium, ac tandem {Joan. xvn), honorem ita a Patre postulai, ut vicissìm honoraturus sìt honorantem; ita potestatem accipit, ut et possit omni carni vìtam mternam largìri, nec habeal quid¬ quam minus a Patre : his omnibus indìcans se ex Pa¬ tre natum, et cum eo natura unum. Deinde ex ipsismet objeclis verbis confidi Christum a Patre non separan- dum esse natura, qui non separandus est fide, neque sine contumelìavocari Deum veruni patrem, si credatur filium peperisse degenerem. Denique ex continuatis objecto loco verbis unam Patris et Filii gloriam esse copiose subUUterque edisserit. Postea ex occasione , qum locum dedit Christi diclo , Non polesl Filìus ab se facere quidquam , evincit
dete ne quis vos seducat per philosophiam et ìnanem decepiionem secundum traditìonem hominum, secundum elementa mundi, et non secundum Chri$tum : quìa in ipso inhabìlat omnis plenitudo divinUalìs corporaliier {Coloss. Il, 8, 9). In quo, per corporalìter habiian¬ iem ìn eo divìnìlalis plenitudinem, verum et per¬ fectum et paternse naturse Deum demonstrari docui¬ mus : ita ut habiians plenitudo nec diversum in¬ lelligereiur significare, neque unicum : cum et ìncorporalis Dei corporalis habìlatìo proprietatem naluralìs unitatis ìn Deo qiii ex Deo subsUtisset do¬ ceret; et habiians in Ghrìslo Deus, subsistenUs (b) ChrisU naUvìlatem, dum ejus est habilalor, ostende¬ ret. Per quod impietati eorum satis superque arbi-
Fìliì cum Patre mqualìtatem , nedum infirmitatem , G tror fuisse responsum, qui ìd, quod aDomino dìcium
ostendi. Cum enim violati sabbali reatum objìdenti - bus Judmis hoc respondetis, prpxime antea prmmìt' tat. Pater meus usque modo operatur, et ego operor; sibi Patrique unam et communem esse ope¬ ratìonem declarat : sicut se confirmat ei mqualem, cum iisdem indìgne ferentibus quod mqualem se Deo faceret, statim subjicit, Qusecumqué enira ille fa¬ cit , eadem et Filius similiter facit. Una etìam utriusque voluntas subìnde demonstratur. Ad ìd quod quarlo objiciunt, Paler major me est, hoc concedit vere dici, quìa auctor FìUì est, qui neque Patri mquandus est secundum formam servi. Sì autem Pater major est Filio, quìa eì dat quod est; Filìus non est minor Patre, quìaid omne accipit quod Paler est.
est : Qui me vidU, vìdìt et Pairem {Joan. xiv, 9) ; et Paler in me, et ego ìn Patre {Joan. x, 58) ; et. Ego et Pater unum sumus {Ibìd., 50) ; et, Omnia qum Palris sunt, mea sunt {Joan. xvi, i5), (e) ad unitateni et concordiam voluntaUs referrent : ut quia dicli fides maneret, dicU tamen inleìligentiam fallacìs doclrìnaì religìo emenUta corruraperet; et cura negari non possel in his (d) voluntalum assensus, in quibus na« turai unitas praìdicatur, ad abolendam lamen eam quse secundum naUvitatem est unitatem, societas lanlum concordile credei'Ctur. Sed bealo Apostolo, post multa natui^alis 258 verilaiis non ambigua praì- conia, corporaUter habìtanUs dìvinilalis pleniiudì¬ nem ìn Christo docente, abscissa est omnis impìai
Postremo ìgnoraniìam , qucim hmreiici Christo affin- D lemeritatìs assertio, cum naluralem unitatem ìncor-
gunt, pluribus argumentis repellìt. Non enim judicii dìemìgnorare potuit omnium conditor, dici hujus no¬ minatim auctor ac Dominus, quem nihil Paler celai, in quo omnes thesauri scientim sunt. Quia tanien abs- consì sunt, recte nescire se dicil, quod non est elo¬ quendum. Solus Uaque Pater diem judicii scit, quìa (1) Ad divinitatem indìscretm naturm.
{a) In vulgatis et nonnullis niss. indìscretm naturm. In solo codice bas. Val,, discretm, cujus necnon Car¬ nut., Iriura Golb., unius Sorbon.,MarUn. ac Germ. auetorìtate susluUmus deìnde vocabulum naturm.
{b) Idest, snbsislenlia disUncti. Ncque vero hic per se oslenditur naiivitas : sed cum alius sìt qui ha¬ bilalur, àlìus qui habitat; Patris habitantis, et Filli
poralis divinitatis babìlaUo corporalis efficeret : tri ìd quod non solus est Filius, sed quod in eo manet Paler; neque solum manet, sed et operatur et lo¬ quitur ; neque solum operatur ei loquitur, sed et vìdeiur (e), non sìnt nuncupativa, sed ve-, ra , dum habet ìn se per sacramentum nativita-
in quo habitai, subsistenUa non una significatur : et consequenler oslenditur nativitas, qua sola Filius alius a Palre subsisUl.
(e) Lips. el Par., ad unanìmìtatem.
{(l) In ms. MarUn., volunialis,
(e) Par. post Lipsium pncfixo Ine punclo subjicit deinde, Non sunt, quasi hsec a superioribus absoluta
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 279-280 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | §79 SANGTI HILARH EPISCOPI Christo naturarum veritas diffuse adstruilur. A solus illum Filìo non tacet, 280 nescit autem Filìus, His positis, ad primum hmreticorum objectum , Quid medicis bonum ? Nemo bonus, nisi unus Deus, re¬ ponìt Christum hi^ verbis non boni aut magisiri no¬ men respuere, sed ejus reprehendere fidem, qui ìpsum Deum non credens, sic tamen nuncuparet; imo sese Deum ac magistrum testari, cum se sequenti cmlestem thesaurum pollìcetur. Tum pluribus demonstrat Chris- tum, ubicumque Deum unumprmdìcat, se alium qui¬ dem a Patre , non tamen alterìus naturm significare, Objectum alterum , ut scrant te solum verum Deum , et quem mìsìstì Jesum Chrìslunr, ex superioribus ac continuatis huicce loco verbis diluii. Ubi enim Chrislus {Joan. xiv) docuit Patrem in se esse, in se loquente loqui, in se operante operari, in se viso videri {Joan. quìa nulli revelat. 257/^' I^'t,bro superiore quid confeclum. Quid con- fuiatum. — Tractanies superiore libro de indìfferenU natura Dei palris et Dei filli, et ìd quod dictum est , Ego et Pater unum sumus {Joan. x, 58), demonstrantes non ad solilarium Deum proficere, sed (1) ad unita- lem {a) ìndiscretai secundum generationem divinita¬ Us ; dum neque aUunde quam cx Deo Deus natus est, et ex Deo Deus non polesl non id esse quod Deus esl : perxursisque, elsi non omnibus, tamen ad Ìn¬ ieUìgenUam sufficientibus diclorum divìnorum atque apostolicorum tesUmonìis, quìbus inseparabUis na¬ tura ac poleslas Palris ac Filn docebatur, usque ad xvì), laudat fidem Apostolorum se exitionìs nomine ve- B iì"'^^ aposlolicse fidei locum venimus, quo ait : Vì- re ex Deo natum credentium, ac tandem {Joan. xvn), honorem ita a Patre postulai, ut vicissìm honoraturus sìt honorantem; ita potestatem accipit, ut et possit omni carni vìtam mternam largìri, nec habeal quid¬ quam minus a Patre : his omnibus indìcans se ex Pa¬ tre natum, et cum eo natura unum. Deinde ex ipsismet objeclis verbis confidi Christum a Patre non separan- dum esse natura, qui non separandus est fide, neque sine contumelìavocari Deum veruni patrem, si credatur filium peperisse degenerem. Denique ex continuatis objecto loco verbis unam Patris et Filii gloriam esse copiose subUUterque edisserit. Postea ex occasione , qum locum dedit Christi diclo , Non polesl Filìus ab se facere quidquam , evincit dete ne quis vos seducat per philosophiam et ìnanem decepiionem secundum traditìonem hominum, secundum elementa mundi, et non secundum Chri$tum : quìa in ipso inhabìlat omnis plenitudo divinUalìs corporaliier {Coloss. Il, 8, 9). In quo, per corporalìter habiian¬ iem ìn eo divìnìlalis plenitudinem, verum et per¬ fectum et paternse naturse Deum demonstrari docui¬ mus : ita ut habiians plenitudo nec diversum in¬ lelligereiur significare, neque unicum : cum et ìncorporalis Dei corporalis habìlatìo proprietatem naluralìs unitatis ìn Deo qiii ex Deo subsUtisset do¬ ceret; et habiians in Ghrìslo Deus, subsistenUs (b) ChrisU naUvìlatem, dum ejus est habilalor, ostende¬ ret. Per quod impietati eorum satis superque arbi- Fìliì cum Patre mqualìtatem , nedum infirmitatem , G tror fuisse responsum, qui ìd, quod aDomino dìcium ostendi. Cum enim violati sabbali reatum objìdenti - bus Judmis hoc respondetis, prpxime antea prmmìt' tat. Pater meus usque modo operatur, et ego operor; sibi Patrique unam et communem esse ope¬ ratìonem declarat : sicut se confirmat ei mqualem, cum iisdem indìgne ferentibus quod mqualem se Deo faceret, statim subjicit, Qusecumqué enira ille fa¬ cit , eadem et Filius similiter facit. Una etìam utriusque voluntas subìnde demonstratur. Ad ìd quod quarlo objiciunt, Paler major me est, hoc concedit vere dici, quìa auctor FìUì est, qui neque Patri mquandus est secundum formam servi. Sì autem Pater major est Filio, quìa eì dat quod est; Filìus non est minor Patre, quìaid omne accipit quod Paler est. est : Qui me vidU, vìdìt et Pairem {Joan. xiv, 9) ; et Paler in me, et ego ìn Patre {Joan. x, 58) ; et. Ego et Pater unum sumus {Ibìd., 50) ; et, Omnia qum Palris sunt, mea sunt {Joan. xvi, i5), (e) ad unitateni et concordiam voluntaUs referrent : ut quia dicli fides maneret, dicU tamen inleìligentiam fallacìs doclrìnaì religìo emenUta corruraperet; et cura negari non possel in his (d) voluntalum assensus, in quibus na« turai unitas praìdicatur, ad abolendam lamen eam quse secundum naUvitatem est unitatem, societas lanlum concordile credei'Ctur. Sed bealo Apostolo, post multa natui^alis 258 verilaiis non ambigua praì- conia, corporaUter habìtanUs dìvinilalis pleniiudì¬ nem ìn Christo docente, abscissa est omnis impìai Postremo ìgnoraniìam , qucim hmreiici Christo affin- D lemeritatìs assertio, cum naluralem unitatem ìncor- gunt, pluribus argumentis repellìt. Non enim judicii dìemìgnorare potuit omnium conditor, dici hujus no¬ minatim auctor ac Dominus, quem nihil Paler celai, in quo omnes thesauri scientim sunt. Quia tanien abs- consì sunt, recte nescire se dicil, quod non est elo¬ quendum. Solus Uaque Pater diem judicii scit, quìa (1) Ad divinitatem indìscretm naturm. {a) In vulgatis et nonnullis niss. indìscretm naturm. In solo codice bas. Val,, discretm, cujus necnon Car¬ nut., Iriura Golb., unius Sorbon.,MarUn. ac Germ. auetorìtate susluUmus deìnde vocabulum naturm. {b) Idest, snbsislenlia disUncti. Ncque vero hic per se oslenditur naiivitas : sed cum alius sìt qui ha¬ bilalur, àlìus qui habitat; Patris habitantis, et Filli poralis divinitatis babìlaUo corporalis efficeret : tri ìd quod non solus est Filius, sed quod in eo manet Paler; neque solum manet, sed et operatur et lo¬ quitur ; neque solum operatur ei loquitur, sed et vìdeiur (e), non sìnt nuncupativa, sed ve-, ra , dum habet ìn se per sacramentum nativita- in quo habitai, subsistenUa non una significatur : et consequenler oslenditur nativitas, qua sola Filius alius a Palre subsisUl. (e) Lips. el Par., ad unanìmìtatem. {(l) In ms. MarUn., volunialis, (e) Par. post Lipsium pncfixo Ine punclo subjicit deinde, Non sunt, quasi hsec a superioribus absoluta |
