Page 311-312 |
Previous | 156 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
oli
SANGTI nn.ARlI EPISCOPI
512
nem unitatem Verbum caro faclum, cum gloriam A lionisoxcessorai: scUicet ut in ea natura per glorìfi-
Verbì caro assumpla lenuisset. Reddenda igilur apud se ipsum (fl) Patri erat uniias sua, ut naturai suse naliviias in se rursum glorificanda resìderet : quia dispensatìonis novìtas ofiensìonem unitatis inlulerat; et unitas ut perfecta antea luerat, nulla esse nunc pote¬ rat, nisì glorificata apud se fuìssei earnis a^sumplio. 59. Gloria Patris gloria Fìliì, idque sonat apnd te. Hmc homini assumpto non concessa , peracla dispensa- tione rogalur.— Et idcii^co tanto anlea prseparato ad fideì hujus inleìligentiam sensu, cum dixisset: Hac esl autem vitacctei na, ut cognoscant te solumverum Deum, et quem mìsisti Jesum Christum (Joa?i.xui,5) ; subjecit secundum dispensatìonis suai obedienUam, Ego te glo¬ rificavi super terram , opus consummavi, quod dedisU
calionem r^ursus esset, in qua sacr^amento erat di¬ vinai nativitatis unitus, (^) essetque Patri apud se¬ meiipsum glorifieatus: ut quod apud eum ante ha¬ bebat maneret, neque alienarci ab eo form;e DA na¬ turam, foruiai scivilis assunipiio ; sed apud semei¬ ipsum glorificarci formam servì, ut maneret {h) esse Dei forma : rfuia qui in Dei forma mansei'at, idem erat ìn servi forma. Et cum servì forma glorificanda essel in Dei forma, apud enm ij^sum glorificanda erat, ìn cujus forma formai servìlis erai habilus honorandus. 40. Fer6fl Dei qualia, Gloriam carni non Verbo qum- sìvit Christus, —Non nova vero Irec, neque rmnc primum evangelicìs doctrinis (i) consignata vox Do¬ mini esl : el hoc ipsum {j) glorifioandì Filii apud se-
mihi ut facerem {Ibìd, à). Post quai, nt meritum ohe- B metipsum Dei patris sacr^amenium pulcheriima illa
dienUie et sacramenlum tolius dispensaUonis ìniellìge- remus, adjecit, Et mine {b) glorifica me tu Paler apud temeiipsum gloria quam habebam , antequam smculum esset, apud te {ìbid. 5). Qui manere Chrisium in na¬ tura Dl'Ì denegai, et inseparabilem esse alque indiffe¬ reniem a solo Deo vero non credit; respondeat qu;iì hujus pcUlionis sìt raUo, Et nunc glorifica me tu Paler apud temeiipsum. Quid enim causai esl, ut eum Paler glorificet apud semetipsum? aut quse veibì hnjus si¬ gnificaUo est? quivesìgnìficaUonis effeclus est? Pater namque non eget gloria, nec se exinanierat de forma glorile suLC. (1) Quomodo autem apud semeUpsum glorìficaturus est Filìnm, elea gloria quam habuit apud eum anle mundi consUluiionem? Sed apud
spei su;xì gr^atulaUone testatus esl lum , cum Juda ad pr-odilionem exeunte , gaudio consummandaì suce dispensalionìs elatus baie dixìt: Nunc honorifìcalus est filìus hominis, el Deus honorifìcalus esl in eo. Si Deus honori ficatus esl in eo , el Deus honorìficavii eum in se, et Deus protinus honorificavit eum {Joan, xm, 51, 52). Quid limosi corporis graves animic, et soi'denle peccaUs conscientia l'oetidse coenosseque (A;) menles usque ad judicium divinse dose professìonis inflamur ? et arbilros nos naturai coelesUs (id est, di¬ vinse) depulantes, impiis ad Deum calumnioì nosti'ie dlsputaUonibus (/) r^ebellamus ? Quanla potuit enim Dvinìinns verborum sìinplÌGiiale evangelicam fidem locutus est: et in lantum ad intelligenUam nostram
eum habere qui sensus esl? Non cnìm ail glor'iam , C sermones aptavit, in quantum naturai nostne ferrei
quàm habebarn antequam sicculum esset, (e) cum essem apud le; sed gloriam, quam habebam apud le. Esse enim apud te, consislenlein sigoìficat : ha- here autem apud te, naturai sacranientum docet. Glorifica (2) vero (d) me apud te, non idem esl quod glorifica me. Non enim semeiipsum glorificari lan¬ lum 28S '^^> ut sibi aliquid sìt (e) proprium glorÌLC, rogat : sed apud semeiipsum Patr^em glorifiearì se ab eo precatur. Ul enim in unitale sua maneret ut man- seral, glorìficidurus eum apud se Pater erat; quìa glorile suse (5) uniias (f) per ohedienliain dispensa-
(1) Quomodo ergo,
(2) Abest vero.
(fl) Seu a Palre, tacita voce Fìlìo : qui naiìvìtas mi" D turm sum postea vocaiur.
{b) Carnut. codex, Clarifica me.... gloria quam ha- bla. Tum ms. Yal, bas. antequam mundus esset apud te.
{e) llsec verha, c«ni essem apud te, omìiiìi codex Yat. bas., sed omini non debent.
{d) Ulud me atljecimus ex ms. Vat. bas. el altero VaUcanie biblìothec.c.
(e) Id est, non rogat ut aliquìd gloriai sìbi pro¬ prium obveniat ac peculiare, quodcum gloria Patris non prorsus commune sit.
(/') Sic poUores mss. hi editi, unìtaiem,
{g) Codex Val. bas. cunr Marlin., essetque Pater: quod non placet.
{Il) In vulgatis deest esse, quod suppletur ex mss. Sic supr-a n. 14: non ut Christus, qui in forma Dei irai, Clìrìkàè eèse non maneat. Male auteiii apud Ma.
infirniitas; non tamen ut aliquid minus dignum na¬ turi^ suse majeslale loquereiur. El primam quidem dìcU sui significationem non ambiguam exisiimo, cum ait : Nunc honori ficatus est filìus hominis. Gloria enim omnis non Verbo, sed carni acquìrebatur: ìd est, non nalìvitaiì g@@ Dei, sed nati hominis dìs- pensaiioni. Hoc vero quod sequitur, quid significet interrogo, Et Dens honorifìcalus est ìn eo. Honorifi- catnm enìni ìn eo Deum audio : et quid isiud sìt se¬ cundum inleìligentiam ttianr, luieretìce, ignoro. Deus ineo bonorificalus est, in filio utique hominis : et
(5) Unilatem.
ci Er., ul maneret Dei forma , quìa qui in forma servi manserat, idem erat ìn forma Dd.
(i) Par. cum vetere nis. Colb., con firmala.
(;) Mss. Yat. b\s. et Marlin., glorifiearì: tum so¬ lus Val. bas., FUìum apud semeUpsum de Patris sa¬ cramento: mendose. Mìe wox sacramentum perinde ìn¬ lelligenda est, acsi l'cpeiita esset in hunc modum : Filìi apnd semeUpsum glorificandi sacr^amenlum , quod Dei Patris sacramenlum esi, id est, propria il¬ lius ratio: qno sensu num. 51 dictum esl, Auctorem nalivitalis esse, sacramentum paternum est.
{li) Adjecimus mentes ex mss.
(/) Bad. et Er. cum uno ms. YaUc. fallìmus, quod et habuit Gorb. a prima manu. Par. cum mss. Colb. acGerm. repugnamus. Praìferimu:-; curn Lips. el aliis mss. rebdlamns. Sic lib. ii ad Constant, n. 6: sub rejìciendis noviiatibus novis ipd ad Deum vocibus re- bdlamits..
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 311-312 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | oli SANGTI nn.ARlI EPISCOPI 512 nem unitatem Verbum caro faclum, cum gloriam A lionisoxcessorai: scUicet ut in ea natura per glorìfi- Verbì caro assumpla lenuisset. Reddenda igilur apud se ipsum (fl) Patri erat uniias sua, ut naturai suse naliviias in se rursum glorificanda resìderet : quia dispensatìonis novìtas ofiensìonem unitatis inlulerat; et unitas ut perfecta antea luerat, nulla esse nunc pote¬ rat, nisì glorificata apud se fuìssei earnis a^sumplio. 59. Gloria Patris gloria Fìliì, idque sonat apnd te. Hmc homini assumpto non concessa , peracla dispensa- tione rogalur.— Et idcii^co tanto anlea prseparato ad fideì hujus inleìligentiam sensu, cum dixisset: Hac esl autem vitacctei na, ut cognoscant te solumverum Deum, et quem mìsisti Jesum Christum (Joa?i.xui,5) ; subjecit secundum dispensatìonis suai obedienUam, Ego te glo¬ rificavi super terram , opus consummavi, quod dedisU calionem r^ursus esset, in qua sacr^amento erat di¬ vinai nativitatis unitus, (^) essetque Patri apud se¬ meiipsum glorifieatus: ut quod apud eum ante ha¬ bebat maneret, neque alienarci ab eo form;e DA na¬ turam, foruiai scivilis assunipiio ; sed apud semei¬ ipsum glorificarci formam servì, ut maneret {h) esse Dei forma : rfuia qui in Dei forma mansei'at, idem erat ìn servi forma. Et cum servì forma glorificanda essel in Dei forma, apud enm ij^sum glorificanda erat, ìn cujus forma formai servìlis erai habilus honorandus. 40. Fer6fl Dei qualia, Gloriam carni non Verbo qum- sìvit Christus, —Non nova vero Irec, neque rmnc primum evangelicìs doctrinis (i) consignata vox Do¬ mini esl : el hoc ipsum {j) glorifioandì Filii apud se- mihi ut facerem {Ibìd, à). Post quai, nt meritum ohe- B metipsum Dei patris sacr^amenium pulcheriima illa dienUie et sacramenlum tolius dispensaUonis ìniellìge- remus, adjecit, Et mine {b) glorifica me tu Paler apud temeiipsum gloria quam habebam , antequam smculum esset, apud te {ìbid. 5). Qui manere Chrisium in na¬ tura Dl'Ì denegai, et inseparabilem esse alque indiffe¬ reniem a solo Deo vero non credit; respondeat qu;iì hujus pcUlionis sìt raUo, Et nunc glorifica me tu Paler apud temeiipsum. Quid enim causai esl, ut eum Paler glorificet apud semetipsum? aut quse veibì hnjus si¬ gnificaUo est? quivesìgnìficaUonis effeclus est? Pater namque non eget gloria, nec se exinanierat de forma glorile suLC. (1) Quomodo autem apud semeUpsum glorìficaturus est Filìnm, elea gloria quam habuit apud eum anle mundi consUluiionem? Sed apud spei su;xì gr^atulaUone testatus esl lum , cum Juda ad pr-odilionem exeunte , gaudio consummandaì suce dispensalionìs elatus baie dixìt: Nunc honorifìcalus est filìus hominis, el Deus honorifìcalus esl in eo. Si Deus honori ficatus esl in eo , el Deus honorìficavii eum in se, et Deus protinus honorificavit eum {Joan, xm, 51, 52). Quid limosi corporis graves animic, et soi'denle peccaUs conscientia l'oetidse coenosseque (A;) menles usque ad judicium divinse dose professìonis inflamur ? et arbilros nos naturai coelesUs (id est, di¬ vinse) depulantes, impiis ad Deum calumnioì nosti'ie dlsputaUonibus (/) r^ebellamus ? Quanla potuit enim Dvinìinns verborum sìinplÌGiiale evangelicam fidem locutus est: et in lantum ad intelligenUam nostram eum habere qui sensus esl? Non cnìm ail glor'iam , C sermones aptavit, in quantum naturai nostne ferrei quàm habebarn antequam sicculum esset, (e) cum essem apud le; sed gloriam, quam habebam apud le. Esse enim apud te, consislenlein sigoìficat : ha- here autem apud te, naturai sacranientum docet. Glorifica (2) vero (d) me apud te, non idem esl quod glorifica me. Non enim semeiipsum glorificari lan¬ lum 28S '^^> ut sibi aliquid sìt (e) proprium glorÌLC, rogat : sed apud semeiipsum Patr^em glorifiearì se ab eo precatur. Ul enim in unitale sua maneret ut man- seral, glorìficidurus eum apud se Pater erat; quìa glorile suse (5) uniias (f) per ohedienliain dispensa- (1) Quomodo ergo, (2) Abest vero. (fl) Seu a Palre, tacita voce Fìlìo : qui naiìvìtas mi" D turm sum postea vocaiur. {b) Carnut. codex, Clarifica me.... gloria quam ha- bla. Tum ms. Yal, bas. antequam mundus esset apud te. {e) llsec verha, c«ni essem apud te, omìiiìi codex Yat. bas., sed omini non debent. {d) Ulud me atljecimus ex ms. Vat. bas. el altero VaUcanie biblìothec.c. (e) Id est, non rogat ut aliquìd gloriai sìbi pro¬ prium obveniat ac peculiare, quodcum gloria Patris non prorsus commune sit. (/') Sic poUores mss. hi editi, unìtaiem, {g) Codex Val. bas. cunr Marlin., essetque Pater: quod non placet. {Il) In vulgatis deest esse, quod suppletur ex mss. Sic supr-a n. 14: non ut Christus, qui in forma Dei irai, Clìrìkàè eèse non maneat. Male auteiii apud Ma. infirniitas; non tamen ut aliquid minus dignum na¬ turi^ suse majeslale loquereiur. El primam quidem dìcU sui significationem non ambiguam exisiimo, cum ait : Nunc honori ficatus est filìus hominis. Gloria enim omnis non Verbo, sed carni acquìrebatur: ìd est, non nalìvitaiì g@@ Dei, sed nati hominis dìs- pensaiioni. Hoc vero quod sequitur, quid significet interrogo, Et Dens honorifìcalus est ìn eo. Honorifi- catnm enìni ìn eo Deum audio : et quid isiud sìt se¬ cundum inleìligentiam ttianr, luieretìce, ignoro. Deus ineo bonorificalus est, in filio utique hominis : et (5) Unilatem. ci Er., ul maneret Dei forma , quìa qui in forma servi manserat, idem erat ìn forma Dd. (i) Par. cum vetere nis. Colb., con firmala. (;) Mss. Yat. b\s. et Marlin., glorifiearì: tum so¬ lus Val. bas., FUìum apud semeUpsum de Patris sa¬ cramento: mendose. Mìe wox sacramentum perinde ìn¬ lelligenda est, acsi l'cpeiita esset in hunc modum : Filìi apnd semeUpsum glorificandi sacr^amenlum , quod Dei Patris sacramenlum esi, id est, propria il¬ lius ratio: qno sensu num. 51 dictum esl, Auctorem nalivitalis esse, sacramentum paternum est. {li) Adjecimus mentes ex mss. (/) Bad. et Er. cum uno ms. YaUc. fallìmus, quod et habuit Gorb. a prima manu. Par. cum mss. Colb. acGerm. repugnamus. Praìferimu:-; curn Lips. el aliis mss. rebdlamns. Sic lib. ii ad Constant, n. 6: sub rejìciendis noviiatibus novis ipd ad Deum vocibus re- bdlamits.. |
