Page 335-336 |
Previous | 168 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
535 SAMCTi illLAUIi EPISCOPI 536 absconsi {Coloss, ii, 5). Est ergo absconsa scientia : A et solida liqnìdis (2) non cedant; quìa cum non pa- teant valida infirmibus, validis tamen infirma pene- irantur. Ob ìd er^go cogiialiones Dei palris ignorare Filius ab impiis dicitur, quia infirmus ipse cura sii, non adeal ineundo poiiorein, nec valenleni ìnvalidus Iranscurrat. 69. Christum Patre inferiorem dici non sìniini Scrì¬ pturm. Pater et Filìus speciUum mutuum, — Quai.. sì quis non modo oi^e temerario loqui audebìt de unige¬ nito Deo, verum eliam coi'de impìo cogitare; Apo- sloluraìtade Spiritu sancto ad Gorìnlhìos scrìbenlem ci^edidisse cognoscat :iVo6/s autem revelavil Deus per Spiritum suum. Spìrìtus enim omnia scrutatur, et aUa Dd. Quis enim scit hominum qum sunl hominis, quie ìn ipso (f), nìsi spiritus qui ìn ipso est ? Ila et quai quìa abscondenda esl, interdum et nescienlia confitenda est, ut esse possit absconsa. Nam si erit in protesiatìone, non eUam ìu secreto manebit. Ne¬ gai ergo se scire : ut scientia possit esse abscondìla. Quod sì idcìrco nescit, ul scientia maneat absconsa ; non per naturam nescit omnia sciens, quod idcìrco lantura, ut absconsum sìt, nescit. Cur antera dici scienUa absconsa sìt, non in obscuro est. Namque monens nos irremissa fide intentos scraper manere, securìtalera cogniUonis (a) definitai aderait : utpeii- duke exspectaUonìs incerto raens sollicita, festinans el advenius diera scraper exspeclans, semper exspec- lando spellarci ; curamque pervìgilein ìnCerturn ìp¬ sura, non ambigendi taraen temporis, delìnerel. Ita enim Dominus aìl : Ideo et vos estoteparatì, quìa nesci- B qum ìn Deosuntnemo novit, nisì Spiriius Dei (l Cor. ii, Us qua hora filius hominis venturus est {Matth. xxiv, 44). Et rursura : Beatus ille servus quem veniens Dominus ejus {b) invenerU sic facientem {Ibìd., 46). Ignor*atìo non ad errorem fuìl necessaria, sed ad per-severantiara. Nec negalura ìd ad detrimcntuin est, quod ìgnor'alura 311 tribuìt ìncrenrenlum, ne scientìie securitas negligenlìarrr fideì disshnulatse (e) excìlai'et, sed prai» par^ationem ìrremìssara exspeciaiio indefinita re¬ lìneret : (d) quse modo fuiis meluendura semper cave¬ rei (1) adveirtuiiì, ilio cligente somni tempus ad fur¬ tum : palrefaniìlias vero domus, damni scraper Umore, vigilante. 68. Christum, elsi hunmnn penetret ul polìor, pa¬ terna penetrare nolunt ul inferiorem. — Quamquam 10, li). Sed hsec inania corporalìum rerura exem¬ pla spernentes, Deum de Deo, el Spirituin de Spi¬ ritu, virtuiibus suis potius, quam {g) terrenis condi- Uonibus aìsUmemus. ^slìmcmus autem, non sensu nostro, sed professione divina : et credamus eì qui ait, Qui me vìdil, vidU el Patrem {Joan, xiv, 9). Nec ìgnoremus curn qui dixit, Vel operibus (5) meis cre¬ dile, quia Pater ìn me, el ego ìn Patre {Joan. x, 58). Nec ìgnoi'einus eum, qui locutus est, 312 ^9^ ^^ Paler unum sumus {Ibid. 50). Sì enim sensum nostrum rerum nomina secundum humanam intelligenliam commemorala confirmant : non habet ab eo naturai diffei\enlìam, ìn quo per intelligenliam (//) quis vide¬ lur ; nec dilTerl ìn genere, qui manentem ìu se ha- igitur non obscurum sìt, ignor^ationem Dei non ìgno- G hens, inesl ìn rnanenlc ; nec diversi sunt, qui urrum raUonem esse, sed sacramenlum : dum per dispen¬ salionem aut agendi, aut proleslandi, aut demon- sirandì sic nescit, ul sciat ; et sic non nescit, ut nes¬ ciat : taraen videndum est, ne forte et ita infirmus sii, ut ea, quse Pater scit, scire non possit : polente quidem eo cogiialiones humanorum coi^dium nosse : quia iralura poUor moUbus se natur'ie irrfcrioris ad- inìsceat, camque tamquam imbccìllam vehemenli virtule tianscunat : sed impolens sìt vehemenUorein (e) sui naturam ìnfirmior ipsa peneli^are ; quia ut le- via gravihus, et rara densis, et liquida- solidìs sunt pervia; ita conlra el gr-avìa Icvibus, el densa raris (1) Vox adventum deest in nosiro codice. Mox, omne tempus, non somni tempus, (2) Non cedunt. non excusavit mendacium, sed non esse monstravU, Eamdem ipse sequiiur lìb. i de Trìq., e. 12, n. 25, sìcut et Gregorius Papa lib. vm, epist. 42. Nec dis¬ sentii Cyrillus, lìb. Tlresaurì p. 22:2, ChrisU sermo¬ nem ita ab ipso lemper'alum enarr^nis, quìa dìscipu^ lorum captum ejus rei notilia superabat, Longe magis ad eamdenr sentenliam accedit Euslachìus Antioch. apud Facundum lib. xi, uhi hoc a Christo adinveii- luin ostendil uiiliialis honiinurn causa, {a) Yerbum definitm, ìn prius vulgatis omissum, restituilur ex scriptis. {b) Edili, invenerit vìgìlantem : dìssìdenUbus mss. et sacro lexlu. {e) Excusi, exceplo. Par., non excercerei, Alìi vero libri, excìlaret, hoc est, parerei ac foveret. (d) liane leciionem uni YaUc. et alteri Remig. ms. sunl. InteUige unilatera, dura non divìdua natura esl. Natune vero rursum indì\ìduaì sacramentura apprehende, dum tamquam speculum unus unius est. Speculum antera ita, ut non ìinagìnatam spe¬ ciem naturai exterìoris splendor cmittal ; sed dum vivens natura naturai vìventi indifferens est, quippe quaì ex tota tota sìt, quai el dnm unigenita est Pa¬ trem in se habeal, et maneat in Patre dum Deus esl. 70. De naturm unitale dìcla male ad unìtaiem volun¬ tatìs detorquenl hmretici. — Haìc itaque, ad signifi- canduni naUvilatìs saciaracntum a Doraìno prsedì- (5) Vox meis desideratur ìn codice Yeronensi ; nec p. occurrit in graico lextu, et oraìltilur Uh, vn, num. 24 ^ et 26, ubi ter hic locus repetitur. habemus acceptam, aliis eliam faventìbus, ìn quìbus tamen vox adventum omittilur, quie el salvo sensu omilti potest. At in vulgatis, qum modo furis metuendo semper caverei, ìlio eUgente omne tempus. {e) Editi, se; renireniibus rass. (/) In vulgaUs hic addilur sunt, quod abest a mss., e quibus unus Colb. et alter Sorbon. omittunt qum ìn ipso, ut et vulgata sacri textus exemplaria grseca el latiira. {g) Duo mss. terrenis cogitalionìbus : male. {li) In vulgatis, quisque. Rectius ìn plerisque mss» quis : hoc est, ìn quo quis viso atque iniellecto vide¬ lur atque intellìgitur^ non habet ab eo naturai dìffe¬ rentiam. Tura Lips. et Par. nec dìfferi a genere: emendantur ex Bad , Er. et mss.
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1845 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 335-336 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 535 SAMCTi illLAUIi EPISCOPI 536 absconsi {Coloss, ii, 5). Est ergo absconsa scientia : A et solida liqnìdis (2) non cedant; quìa cum non pa- teant valida infirmibus, validis tamen infirma pene- irantur. Ob ìd er^go cogiialiones Dei palris ignorare Filius ab impiis dicitur, quia infirmus ipse cura sii, non adeal ineundo poiiorein, nec valenleni ìnvalidus Iranscurrat. 69. Christum Patre inferiorem dici non sìniini Scrì¬ pturm. Pater et Filìus speciUum mutuum, — Quai.. sì quis non modo oi^e temerario loqui audebìt de unige¬ nito Deo, verum eliam coi'de impìo cogitare; Apo- sloluraìtade Spiritu sancto ad Gorìnlhìos scrìbenlem ci^edidisse cognoscat :iVo6/s autem revelavil Deus per Spiritum suum. Spìrìtus enim omnia scrutatur, et aUa Dd. Quis enim scit hominum qum sunl hominis, quie ìn ipso (f), nìsi spiritus qui ìn ipso est ? Ila et quai quìa abscondenda esl, interdum et nescienlia confitenda est, ut esse possit absconsa. Nam si erit in protesiatìone, non eUam ìu secreto manebit. Ne¬ gai ergo se scire : ut scientia possit esse abscondìla. Quod sì idcìrco nescit, ul scientia maneat absconsa ; non per naturam nescit omnia sciens, quod idcìrco lantura, ut absconsum sìt, nescit. Cur antera dici scienUa absconsa sìt, non in obscuro est. Namque monens nos irremissa fide intentos scraper manere, securìtalera cogniUonis (a) definitai aderait : utpeii- duke exspectaUonìs incerto raens sollicita, festinans el advenius diera scraper exspeclans, semper exspec- lando spellarci ; curamque pervìgilein ìnCerturn ìp¬ sura, non ambigendi taraen temporis, delìnerel. Ita enim Dominus aìl : Ideo et vos estoteparatì, quìa nesci- B qum ìn Deosuntnemo novit, nisì Spiriius Dei (l Cor. ii, Us qua hora filius hominis venturus est {Matth. xxiv, 44). Et rursura : Beatus ille servus quem veniens Dominus ejus {b) invenerU sic facientem {Ibìd., 46). Ignor*atìo non ad errorem fuìl necessaria, sed ad per-severantiara. Nec negalura ìd ad detrimcntuin est, quod ìgnor'alura 311 tribuìt ìncrenrenlum, ne scientìie securitas negligenlìarrr fideì disshnulatse (e) excìlai'et, sed prai» par^ationem ìrremìssara exspeciaiio indefinita re¬ lìneret : (d) quse modo fuiis meluendura semper cave¬ rei (1) adveirtuiiì, ilio cligente somni tempus ad fur¬ tum : palrefaniìlias vero domus, damni scraper Umore, vigilante. 68. Christum, elsi hunmnn penetret ul polìor, pa¬ terna penetrare nolunt ul inferiorem. — Quamquam 10, li). Sed hsec inania corporalìum rerura exem¬ pla spernentes, Deum de Deo, el Spirituin de Spi¬ ritu, virtuiibus suis potius, quam {g) terrenis condi- Uonibus aìsUmemus. ^slìmcmus autem, non sensu nostro, sed professione divina : et credamus eì qui ait, Qui me vìdil, vidU el Patrem {Joan, xiv, 9). Nec ìgnoremus curn qui dixit, Vel operibus (5) meis cre¬ dile, quia Pater ìn me, el ego ìn Patre {Joan. x, 58). Nec ìgnoi'einus eum, qui locutus est, 312 ^9^ ^^ Paler unum sumus {Ibid. 50). Sì enim sensum nostrum rerum nomina secundum humanam intelligenliam commemorala confirmant : non habet ab eo naturai diffei\enlìam, ìn quo per intelligenliam (//) quis vide¬ lur ; nec dilTerl ìn genere, qui manentem ìu se ha- igitur non obscurum sìt, ignor^ationem Dei non ìgno- G hens, inesl ìn rnanenlc ; nec diversi sunt, qui urrum raUonem esse, sed sacramenlum : dum per dispen¬ salionem aut agendi, aut proleslandi, aut demon- sirandì sic nescit, ul sciat ; et sic non nescit, ut nes¬ ciat : taraen videndum est, ne forte et ita infirmus sii, ut ea, quse Pater scit, scire non possit : polente quidem eo cogiialiones humanorum coi^dium nosse : quia iralura poUor moUbus se natur'ie irrfcrioris ad- inìsceat, camque tamquam imbccìllam vehemenli virtule tianscunat : sed impolens sìt vehemenUorein (e) sui naturam ìnfirmior ipsa peneli^are ; quia ut le- via gravihus, et rara densis, et liquida- solidìs sunt pervia; ita conlra el gr-avìa Icvibus, el densa raris (1) Vox adventum deest in nosiro codice. Mox, omne tempus, non somni tempus, (2) Non cedunt. non excusavit mendacium, sed non esse monstravU, Eamdem ipse sequiiur lìb. i de Trìq., e. 12, n. 25, sìcut et Gregorius Papa lib. vm, epist. 42. Nec dis¬ sentii Cyrillus, lìb. Tlresaurì p. 22:2, ChrisU sermo¬ nem ita ab ipso lemper'alum enarr^nis, quìa dìscipu^ lorum captum ejus rei notilia superabat, Longe magis ad eamdenr sentenliam accedit Euslachìus Antioch. apud Facundum lib. xi, uhi hoc a Christo adinveii- luin ostendil uiiliialis honiinurn causa, {a) Yerbum definitm, ìn prius vulgatis omissum, restituilur ex scriptis. {b) Edili, invenerit vìgìlantem : dìssìdenUbus mss. et sacro lexlu. {e) Excusi, exceplo. Par., non excercerei, Alìi vero libri, excìlaret, hoc est, parerei ac foveret. (d) liane leciionem uni YaUc. et alteri Remig. ms. sunl. InteUige unilatera, dura non divìdua natura esl. Natune vero rursum indì\ìduaì sacramentura apprehende, dum tamquam speculum unus unius est. Speculum antera ita, ut non ìinagìnatam spe¬ ciem naturai exterìoris splendor cmittal ; sed dum vivens natura naturai vìventi indifferens est, quippe quaì ex tota tota sìt, quai el dnm unigenita est Pa¬ trem in se habeal, et maneat in Patre dum Deus esl. 70. De naturm unitale dìcla male ad unìtaiem volun¬ tatìs detorquenl hmretici. — Haìc itaque, ad signifi- canduni naUvilatìs saciaracntum a Doraìno prsedì- (5) Vox meis desideratur ìn codice Yeronensi ; nec p. occurrit in graico lextu, et oraìltilur Uh, vn, num. 24 ^ et 26, ubi ter hic locus repetitur. habemus acceptam, aliis eliam faventìbus, ìn quìbus tamen vox adventum omittilur, quie el salvo sensu omilti potest. At in vulgatis, qum modo furis metuendo semper caverei, ìlio eUgente omne tempus. {e) Editi, se; renireniibus rass. (/) In vulgaUs hic addilur sunt, quod abest a mss., e quibus unus Colb. et alter Sorbon. omittunt qum ìn ipso, ut et vulgata sacri textus exemplaria grseca el latiira. {g) Duo mss. terrenis cogitalionìbus : male. {li) In vulgatis, quisque. Rectius ìn plerisque mss» quis : hoc est, ìn quo quis viso atque iniellecto vide¬ lur atque intellìgitur^ non habet ab eo naturai dìffe¬ rentiam. Tura Lips. et Par. nec dìfferi a genere: emendantur ex Bad , Er. et mss. |