Page 341-342 |
Previous | 171 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
541
DE TRINITÀ TE LIBER IX.
542
vero naUvitaUs plerumque demonslratio est adhibita A sunt secundum aurem intellexisse nescire FiUum ;
personse, cum dicitur : Non veni volunlatem meam fa- cere, sed volunlatem ejus qui me mìsU {Joan. vi, 58). Patris volunlatem, non suam lacìt : dum per volun¬ taiem ejus, qui se mìsit, significat et Patrem. Quod autem id ipsum velit, non ambigue osiendit dicens : Pater, quos mihi dedìsU, volo ut ubì ego sum, et ìUi siili mecum {Joan, xvn, 24). Gum ergo Pater velit nos cura Chrislo esse, in quo secundum Apostolum elegìt nos ante consUlirtionem mundi, el ipsum illud Filìus velit, scilicel esse nos secum {Èphes. i, 4) ; voluntas ad naturam eadem est, quse ad nativitatis significa¬ Uonem distinguitur (1) (a) in voluntate.
75. Eum non nescientem, sed ex dispensatìone ta^ centem intdiexerunl ApostoU. — Non itaque ignorai
cum ipsi eum lamquam scìenlèm rursus inierrogent. Sed Sacramentum nesciendì, dispensaUonera esse in¬ ieliìgentes 317 tacendì, nunc post resurrecUonem loquendi tempus jam arbìtrantes esse, interrogant. Atque iUis Filìus non jam se nescire ait; sed quod scire non sìt eorum, (e) quìa Pater ìn potestale sua posuerit. Si itaque Apostoli hoc, quod nescit Filius diem, dìspensaUonem esse inlelligiml, non infirnrìia- teni; nos Filiura ob id lantura diem dicimus nescire, ne Deus sìt? cura diera Pater Deus idcìrco in potes¬ tate sua posuerit, ne ad scientìam humanse cognìtio¬ nis evaderei : et Filìus ante interrogatus, nescire se dicens nunc rursum non se nescire respondeat, sed eorum esse nescire; Patrem vero lempora non in
FUius, quod non ìgnorat Paler; neque quìa solus g scientia sua, sed in potestate posuìsse? Nam cura
Pater scit, idcìrco nescit et Filius : cum ìn unìiate nalurse Pater et Filius maneant ; quod antera Fì¬ Uus nesciat, in quo omnes thesauri sajdentìse et scientise abscondiU sinl, lacendi dìspensatio sìt : sicut ipse Dominus lestaius est, cum quairentibus Apostolis de temporibus respondit ; Non est vestrum scire tempora (2) {b) vel momenta, qum Pater poéuit in sua potestale {Act. i, 7). Cognitio negatur : ne¬ que solum negalur, sed et solliciludo Cognìtionis inhibelur, cum scire hsec tempora non est eorum. Ipsi certe nunc post resurrecUonem de tempori¬ bus interrogant, quibus ante inierrogantìbus di¬ ctuni est, ne Filium quidem scire : iiec videri pos-
(1) In volente. C
(2) Non exsi2iivel momenta in nosiro codice.
(a) Ila opUme notse mss. duo Golb., Garii., Germ., Sorbon., Vieti faveniìbus aliis sex, in quibus tamen male exslat, non distinguitur in Doluntate, Al Gorb. ac pauci alii cura vulgaUs, in volente. Quamquam salvo et integro sensu removere liceret sive ìn voluntate, sive in volente.
(b) A nrss. constanter abest vel momenta, sicut et apud Augusiinum epist. cxcvn et cxcix ad Hesych., qui quidem episl. cxcvn, n. 2, observai grsece legi XpQvóvg Yì Y.aipovg i Nostri autem, inquit, utrumque hoc verbum tempora appellanl, cum habeant hmc inter se non negligendam difi'erentiam, xaipo-òg quippe appd¬ lant tempora qum in rebus ad aliquid opportunìs vel ìmporiunis sentiuntur, ut messis, pax, bellum ; x^óvoug* autem ipsa temporum spatìa. Hesychìus iamen epistola apud eumdem Augustinuin prsedictis intermedia legit tempora vd momenta : quam lecUonem Hilario non ignotara fuisse palam fìt ex subjectis. j
(e) Sic mss. Al editi, qum Pater.
{d) Male cohseret illud non ergo: cum aliud prorsus concludatur, quara in superioribus fuerit confeclum. Imo pugnare videlur hajc conclusio cum diclis num. 58 , ubi Hilarius diém illuni a Chrislo ìgnorarì posse negai, non solum quia temporum aucior est ut Yerbuin , sed quia secundum mysterium assump¬ lse carnis ad eum pertìnei, et ipsius dies est, in qua venturus est judicare vivós el mor'inos. Quocirca minutiori charactere distinguenda eensuimus quae sequuntur, maxìrne cura non exstent in mss. oplimse nolse Colbertinus Iribus, Carnuieirsì, Germ. el Sor¬ bon. Ea lamen suo e loco non movìmus prorsus ; quia et ip perantiquo codice basilicaì YaUcanse, Mar- Uuiano , Corbeiensi, aliisque habentur , el ab alììs Hliarìi verbis per se sunt salis discreta. Si simile quid Ub. X, n. 8, haberent, suspìcaremur librarium,
dies et momentum intra temporum nomen sit; non potest videri 318 diera et raoraentum resUtuendì ìn regnum Israel ipse ille, qui resUìuturus eum est, igno¬ rare. Sed nos ad ìnteUigentiam naUvitaUs suse per exceptionem paternse potestaUs erudiens, neque se nescire respondit : et facultatem ipsis scientiae non concessam esse demonslrans, id ipsum in sacramento paternse potestatis consistere est professùs.
(5) (d) Non ergo, quia nescire se diem et momen • tura FUius dìcit, nescire credendus est, sicuU neque cura secundum hominem aut flet, aut dormii, aut trisUs est, Deus obnóxlus esse aut lacrymìs, (e) aut timori, aul somno est confitendus : sed salva Ònige-
; (5) Quse subsequuntur usque ad fìnem , perspicue exhibentur a vetustissimo Ecclesise Yeronensis codice,
quem in prsedicto codice sancii Petri exscrìbendo magna usum esse licentia constai, hsec verba ad Grsecorum iinitalìonem expressa addidisse. Sane non longe ab eis dissident hsec CyriUi lib. Thesauri pag. 221 : Quemadmodum ho^ in se recepii Christus, ut homo factus una cum hominibus esuriret, sìtiret, rdì- quaque pateretur, qum de ipso dieta sunt ; eaderfi piane ratione non esl quod quem offendat, sì ut homo una cum hominibus ignorasse dicatur. Eadem doclrina licet ab Athanasio asserla videatur Or. iv contra Ar., p. 494 et 495, neque Gregorio Naz,, Or. xxxvi, n. 62, aliisque magnis viris displicuisse ; a Léporìo tamen ìn libello, cuì cum alììs subscrìpsìt Augusiinus, lom. li Concil., non modo reiractaia , sed et ana¬ themale damnata est : quia dici non licet, eliam se¬ cundum hominem , ignorasse Dominum prophetarum. Imo Cjrrillus, Athanasius, alUque PatreSj sì eorurn ^ sentenUa propius inspiciatur, non tam ass^rurit Chri¬ stum ut hominem rever^a neseiisse diem judicii, quam ipsi ul hornìnì licìiisse sìngulari quodam Consilio dì- cere se nescir'e ; neque ab humana natura, cnjus in¬ firmitates suscepìt, alienam esse ignorantiam : (juam pr;e se quodammodo tulerit, ut nobis congrueret. Atque ita cum Hilario nosiro, num. 66, poUusfacere videniur , quam cum iis, qui Juslìnìano imperlante Christum ut hominem ignorasse defendebant, et ab auciore suo Themìstìani, ab error-e Agnoìim cognomi¬ nati sunl ; conlra quos S. Éulogìi Gommenìarium approbat Gi'egorìus Papa I, lib. vm , epist. 42. Ex¬ slat quoque opus Agobardi conlra Felìcera, qui diera judicii, Lazari sepulcrum, sermones pergenlìum in Emmaus, eie., Chrislolaiuìsse exisUmabat. Yide no¬ tala ad lib. X, n. 8.
(e) In codice Yal. bas. el Marlin., aut mortis non aui timori.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 341-342 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 541 DE TRINITÀ TE LIBER IX. 542 vero naUvitaUs plerumque demonslratio est adhibita A sunt secundum aurem intellexisse nescire FiUum ; personse, cum dicitur : Non veni volunlatem meam fa- cere, sed volunlatem ejus qui me mìsU {Joan. vi, 58). Patris volunlatem, non suam lacìt : dum per volun¬ taiem ejus, qui se mìsit, significat et Patrem. Quod autem id ipsum velit, non ambigue osiendit dicens : Pater, quos mihi dedìsU, volo ut ubì ego sum, et ìUi siili mecum {Joan, xvn, 24). Gum ergo Pater velit nos cura Chrislo esse, in quo secundum Apostolum elegìt nos ante consUlirtionem mundi, el ipsum illud Filìus velit, scilicel esse nos secum {Èphes. i, 4) ; voluntas ad naturam eadem est, quse ad nativitatis significa¬ Uonem distinguitur (1) (a) in voluntate. 75. Eum non nescientem, sed ex dispensatìone ta^ centem intdiexerunl ApostoU. — Non itaque ignorai cum ipsi eum lamquam scìenlèm rursus inierrogent. Sed Sacramentum nesciendì, dispensaUonera esse in¬ ieliìgentes 317 tacendì, nunc post resurrecUonem loquendi tempus jam arbìtrantes esse, interrogant. Atque iUis Filìus non jam se nescire ait; sed quod scire non sìt eorum, (e) quìa Pater ìn potestale sua posuerit. Si itaque Apostoli hoc, quod nescit Filius diem, dìspensaUonem esse inlelligiml, non infirnrìia- teni; nos Filiura ob id lantura diem dicimus nescire, ne Deus sìt? cura diera Pater Deus idcìrco in potes¬ tate sua posuerit, ne ad scientìam humanse cognìtio¬ nis evaderei : et Filìus ante interrogatus, nescire se dicens nunc rursum non se nescire respondeat, sed eorum esse nescire; Patrem vero lempora non in FUius, quod non ìgnorat Paler; neque quìa solus g scientia sua, sed in potestate posuìsse? Nam cura Pater scit, idcìrco nescit et Filius : cum ìn unìiate nalurse Pater et Filius maneant ; quod antera Fì¬ Uus nesciat, in quo omnes thesauri sajdentìse et scientise abscondiU sinl, lacendi dìspensatio sìt : sicut ipse Dominus lestaius est, cum quairentibus Apostolis de temporibus respondit ; Non est vestrum scire tempora (2) {b) vel momenta, qum Pater poéuit in sua potestale {Act. i, 7). Cognitio negatur : ne¬ que solum negalur, sed et solliciludo Cognìtionis inhibelur, cum scire hsec tempora non est eorum. Ipsi certe nunc post resurrecUonem de tempori¬ bus interrogant, quibus ante inierrogantìbus di¬ ctuni est, ne Filium quidem scire : iiec videri pos- (1) In volente. C (2) Non exsi2iivel momenta in nosiro codice. (a) Ila opUme notse mss. duo Golb., Garii., Germ., Sorbon., Vieti faveniìbus aliis sex, in quibus tamen male exslat, non distinguitur in Doluntate, Al Gorb. ac pauci alii cura vulgaUs, in volente. Quamquam salvo et integro sensu removere liceret sive ìn voluntate, sive in volente. (b) A nrss. constanter abest vel momenta, sicut et apud Augusiinum epist. cxcvn et cxcix ad Hesych., qui quidem episl. cxcvn, n. 2, observai grsece legi XpQvóvg Yì Y.aipovg i Nostri autem, inquit, utrumque hoc verbum tempora appellanl, cum habeant hmc inter se non negligendam difi'erentiam, xaipo-òg quippe appd¬ lant tempora qum in rebus ad aliquid opportunìs vel ìmporiunis sentiuntur, ut messis, pax, bellum ; x^óvoug* autem ipsa temporum spatìa. Hesychìus iamen epistola apud eumdem Augustinuin prsedictis intermedia legit tempora vd momenta : quam lecUonem Hilario non ignotara fuisse palam fìt ex subjectis. j (e) Sic mss. Al editi, qum Pater. {d) Male cohseret illud non ergo: cum aliud prorsus concludatur, quara in superioribus fuerit confeclum. Imo pugnare videlur hajc conclusio cum diclis num. 58 , ubi Hilarius diém illuni a Chrislo ìgnorarì posse negai, non solum quia temporum aucior est ut Yerbuin , sed quia secundum mysterium assump¬ lse carnis ad eum pertìnei, et ipsius dies est, in qua venturus est judicare vivós el mor'inos. Quocirca minutiori charactere distinguenda eensuimus quae sequuntur, maxìrne cura non exstent in mss. oplimse nolse Colbertinus Iribus, Carnuieirsì, Germ. el Sor¬ bon. Ea lamen suo e loco non movìmus prorsus ; quia et ip perantiquo codice basilicaì YaUcanse, Mar- Uuiano , Corbeiensi, aliisque habentur , el ab alììs Hliarìi verbis per se sunt salis discreta. Si simile quid Ub. X, n. 8, haberent, suspìcaremur librarium, dies et momentum intra temporum nomen sit; non potest videri 318 diera et raoraentum resUtuendì ìn regnum Israel ipse ille, qui resUìuturus eum est, igno¬ rare. Sed nos ad ìnteUigentiam naUvitaUs suse per exceptionem paternse potestaUs erudiens, neque se nescire respondit : et facultatem ipsis scientiae non concessam esse demonslrans, id ipsum in sacramento paternse potestatis consistere est professùs. (5) (d) Non ergo, quia nescire se diem et momen • tura FUius dìcit, nescire credendus est, sicuU neque cura secundum hominem aut flet, aut dormii, aut trisUs est, Deus obnóxlus esse aut lacrymìs, (e) aut timori, aul somno est confitendus : sed salva Ònige- ; (5) Quse subsequuntur usque ad fìnem , perspicue exhibentur a vetustissimo Ecclesise Yeronensis codice, quem in prsedicto codice sancii Petri exscrìbendo magna usum esse licentia constai, hsec verba ad Grsecorum iinitalìonem expressa addidisse. Sane non longe ab eis dissident hsec CyriUi lib. Thesauri pag. 221 : Quemadmodum ho^ in se recepii Christus, ut homo factus una cum hominibus esuriret, sìtiret, rdì- quaque pateretur, qum de ipso dieta sunt ; eaderfi piane ratione non esl quod quem offendat, sì ut homo una cum hominibus ignorasse dicatur. Eadem doclrina licet ab Athanasio asserla videatur Or. iv contra Ar., p. 494 et 495, neque Gregorio Naz,, Or. xxxvi, n. 62, aliisque magnis viris displicuisse ; a Léporìo tamen ìn libello, cuì cum alììs subscrìpsìt Augusiinus, lom. li Concil., non modo reiractaia , sed et ana¬ themale damnata est : quia dici non licet, eliam se¬ cundum hominem , ignorasse Dominum prophetarum. Imo Cjrrillus, Athanasius, alUque PatreSj sì eorurn ^ sentenUa propius inspiciatur, non tam ass^rurit Chri¬ stum ut hominem rever^a neseiisse diem judicii, quam ipsi ul hornìnì licìiisse sìngulari quodam Consilio dì- cere se nescir'e ; neque ab humana natura, cnjus in¬ firmitates suscepìt, alienam esse ignorantiam : (juam pr;e se quodammodo tulerit, ut nobis congrueret. Atque ita cum Hilario nosiro, num. 66, poUusfacere videniur , quam cum iis, qui Juslìnìano imperlante Christum ut hominem ignorasse defendebant, et ab auciore suo Themìstìani, ab error-e Agnoìim cognomi¬ nati sunl ; conlra quos S. Éulogìi Gommenìarium approbat Gi'egorìus Papa I, lib. vm , epist. 42. Ex¬ slat quoque opus Agobardi conlra Felìcera, qui diera judicii, Lazari sepulcrum, sermones pergenlìum in Emmaus, eie., Chrislolaiuìsse exisUmabat. Yide no¬ tala ad lib. X, n. 8. (e) In codice Yal. bas. el Marlin., aut mortis non aui timori. |
