Page 367-368 |
Previous | 184 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
367
SANGTI HILARH EPISCOPI
zm
metum Domino hssresìs adscribìt; res ipsas ut gè- A dìscìndeniis(d) gladìi vestigia, et in ìpsatrunclcorpo-
slai sunt conferamus. Neque enira fieri potest, ut liraor ejus significetur in verbis, cujus fiducia con¬ lìneatur in faciis.
27. An metus Passionis in Christo. —Tìmuisse libi, 0 hsereUce, Dominus glorise passionem videlur? Sed ei ob ignorantise hujus errorem et satanas Petrus et scandalum esl ( MaUh. xvi, 23 ). Et Ule quidem per charitatem Christi, quem eì non caro neque san¬ guis, sed Pater qui in ccelis est revelaverat, delesta- tus passionis sacraraentura, tali severitalis sententia confirmatus ad fidem est. Tu quid sectaberìs spei, Christum Deum negando, et raetura ei passionis ad¬ dendo? Anne timuit, qui armalìs ad corrìpiendum se obvius prodiìt {Joan. xvm, 6)? et ìn corpore ejus
ris calumrria, (3) exiit quod non est, et sequiiur quod non exslat, et rependìtur (e) quod caretur? Producens hsec ergo aurem manus, clavum dolet ? et sentii sibi vulnus, qui alteri dolorem vulneris non relìnquit? Corapungendai carnis metu tristis est, cujus atiactuì l^cet carnem donare post caìdem? Quod sì haic ìn Christi corpore virtus fuìl, qua , rogo, fide natura¬ liter (/) infii^mus fuisse defenditur, cui naluivile fuit omnem humanarum ìnfirmìtalum inhibere naturam? 29. An inde tristis. —- Sed forte stulta atque impia perversitate bine infirraìs in eo naturai prsesunietur assertio, quìa IrisUs sit anima ejus usque ad morieni {Matlh. XXVl, 38). Nondum te, haìrelìce, cur virlu¬ tem dicli non intelligas, ai'guo. Interim tamen a le
infirmitas fuit, ad cujus occursum consiernata per- B requiro, cur exeunte ad prodìUonem Juda non memì-
sequentìura agmina concìderunt, et majestatem in- gerentìs se ad vìncula non ferenles 342 supinatis corporibus recìderunt? Quam igilur infirmitatem do- nUnatam {a) hujus corpori credis, cujus tantam ha¬ buit natur^a virtutem ?
28. An doloris. —Sed forte dolorem vulnerum ti¬ muit. Quem , rogo, penetrantis ìn carnem davi ha¬ buit (I) horrorem {b), qui excisai auris carnem solo reslìtuit altactu {Lue. xxn, 51)? Expone nobis tu, dominicse ìnfirmilaUs assertor, hoc in ipso passionis tempore infirmalte opus carnis. Exscrenle enira Pe¬ tro alque adigente gladium, iruncus aure servus sa- cerdoUs adstabal. Quomodo (2) ex decìsse (e) auris vulnero, contingente Christo, reslituia caro auris
neris dictum fuisse : Nunc honorificatus esi filìus ho¬ minis {Joan, XIII, 31). Si enim passio honorificalura eum ei-at; quomodo irìstera eum metus passionis ef- fecerat?Nìsì forte tara ìrr^ationahìUs fueril, ut pati Umuerìt343» quaì se essentglorificatura patientera. 30. An caUcem transferri a se precatus sit. — Sed forte tìmuisse usque eo existimabitur, ut iransfeiTÌ a se calicem deprecalus sit, dicens : Abba pater, (g) pos- sìbìlìa libi omnia sunl, transfer hunc calìcem a me {Marc. XlV, 36). Ut de caeteris non calumnìer, nonne hebetudìnera ìmpielatis tuse vel hinc coar-guisses, quia leger-as : Reconde gladium tuum in thecam : calìcem, quem dedìi mìhì Pater, non bibam illum {Joan. xvm, ìì)? Quomodo enira per palìendi raetura iransferri a
est? Unde inler fiuentem sanguinem et post ipsa C se (/^ deprecareiur, quod per dispensatìonis studium
(1) Terrorem ìn ms. Veron. (5) ExU, Deinde, quo caretur.
(2) Ea;cf.stì?.Paulo posi,descendentìs,non dìscindenUs.
{a) Editi, hujus corporis. Non negat incidìsse, sed dommaiam esse. Re ipsa nostrse infirmitales in Chris- tura ita incìderunt, ut earum semper dominus fuerit.
{b) Excusi, terrorem: casliganlur ex velusUorìhus mss.
(e) In pluribus rrrss.., exdsm.aurìs vulnus,
{d) Plerique mss. cura vulgatis, descendentis. Tel¬ lerìanus codex, dìscendentìs. Magis placet cum Re¬ migìano , dìsdndeniìs. Deìnde, ìn ipsa irunci cor¬ poris calumnia, hoc est, eo ipso momento (pio ablala aure Iruncum factum est corpus. Calumnìm vocabulo apud auctor-es medise aul infinise laiinitatis aliquando significatur acUo, qua quis per juris formulas rem quampiam auferre contendit; alìriuando autem poena vel multa, qua damnaiur qui acUonera injuste instì¬ tuìt. Prima raUone Ìnlelligìlur ìn Psal. cxxxvn, n 13; nunc vero
raliler infirmum, cum infirmus sìt tnntum ut homo, neque Hilario ex natur^a sit homo, sed Deus, uti etiam n. 22 annotavimus ; 3* non Christi corpori, sed Verbo in corpore manenti hicadscrìhi naluralem edendorum mìracrdorum virtutem , unde confirmatur quod n. 25 probatum est; 4" Christum naturaliter et ex forma Dei infirmum nou ita hic ab HUarìo negari, qui ex dispen¬ saUone et ex forma servi eumdem infirmura et credat et prsedicet. Nec rao\ere debet quod ait supra, PrO' ducens hmc ergo aurem manus clavum dolet ? Figurate enim manus sumitur pro Verbo cujus est manus, quasi dìcerelur, An ex manu laisa dolet, qui eadem manu excisam aurem resUluere potuit?
{(j) Unus codex Sorbon. et alter Golb. si omnia, eie. Carnutensis, sì possibile est, transfer a me calicem islum. De iisdem verbis advjìrsus Arianos disputans
nrn nmn'i cTmnliriK^mQMrnaliir • nlcì -rx '*"""• ^'C nftuciu yciui^ iiuvt;r»iJ& rtiiiiiius UK>puiiiua
quis malit eam vocari justam poenara et per calumniam impeliti.
(e) Editi, quo caretur : renìtentibus antiquioribus mss.
(f) Fatetur Hilarius ìnfi'a n. 65, Ghristum, cum ex dispensatìone homo esset, maneret tamen ex na¬ tura Deus , eumdem, ex infirmitate crucifixum, qui ex VIRTUTE Dei vìverci : ut cum infirmitas esset ex for¬ ma servì, et natura maneret ex Dei forma ; non am¬ bì guutn esset in quo sacramento et passus esset, et vi¬ verci : ut cum in eodem esset et infirmitas ad passio¬ nem , el ad vitam Dei virtus ; non alius ac divìsus a se esset, qui et pateretur, et vìverci. Quo ex loco effi¬ citur: V vìrtuiern quae ìn Christi corpore fuit, ìntel¬ ligendam esse divinitatem, quod jam supra nnm. 23 Qbservatuni est ; 2* Ghristum recte negari hic natu-
nitalìs orationem esse dicunt: nos autem esse dicimus dispensaUonis. Tum probat Christura noluìsse a se calicem trairsferri, quem tanto studio exoptarii, ut Petrum eum a se deprecantem satanam appellarli; ne({ue ìncertam ìpsì fuisse Palris ea de re vo untalera, quse prophetis eUam longe ante prsecognita fuerat.
(//) In ms. VaUc. bas. et alììs nonnullis, calicem deprecarelur: glossema. Mox ìn vulgatis, ìmpleri» Goncinnius ìn mss. implere. Ad hoc porro feslinavit sujomo charitalis studio, cum id ìn se consummare- tur, quod ad salutem nostram perpeti ipse voluisset, Ul habetur traci. Psal. liv, n. 13 et paulo ante: Cum salutem generi humano suscepta crucis morte donarci, non potest videri sacramenlum hoc magnm pietatìs ar-* guere ae recusare.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 367-368 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 367 SANGTI HILARH EPISCOPI zm metum Domino hssresìs adscribìt; res ipsas ut gè- A dìscìndeniis(d) gladìi vestigia, et in ìpsatrunclcorpo- slai sunt conferamus. Neque enira fieri potest, ut liraor ejus significetur in verbis, cujus fiducia con¬ lìneatur in faciis. 27. An metus Passionis in Christo. —Tìmuisse libi, 0 hsereUce, Dominus glorise passionem videlur? Sed ei ob ignorantise hujus errorem et satanas Petrus et scandalum esl ( MaUh. xvi, 23 ). Et Ule quidem per charitatem Christi, quem eì non caro neque san¬ guis, sed Pater qui in ccelis est revelaverat, delesta- tus passionis sacraraentura, tali severitalis sententia confirmatus ad fidem est. Tu quid sectaberìs spei, Christum Deum negando, et raetura ei passionis ad¬ dendo? Anne timuit, qui armalìs ad corrìpiendum se obvius prodiìt {Joan. xvm, 6)? et ìn corpore ejus ris calumrria, (3) exiit quod non est, et sequiiur quod non exslat, et rependìtur (e) quod caretur? Producens hsec ergo aurem manus, clavum dolet ? et sentii sibi vulnus, qui alteri dolorem vulneris non relìnquit? Corapungendai carnis metu tristis est, cujus atiactuì l^cet carnem donare post caìdem? Quod sì haic ìn Christi corpore virtus fuìl, qua , rogo, fide natura¬ liter (/) infii^mus fuisse defenditur, cui naluivile fuit omnem humanarum ìnfirmìtalum inhibere naturam? 29. An inde tristis. —- Sed forte stulta atque impia perversitate bine infirraìs in eo naturai prsesunietur assertio, quìa IrisUs sit anima ejus usque ad morieni {Matlh. XXVl, 38). Nondum te, haìrelìce, cur virlu¬ tem dicli non intelligas, ai'guo. Interim tamen a le infirmitas fuit, ad cujus occursum consiernata per- B requiro, cur exeunte ad prodìUonem Juda non memì- sequentìura agmina concìderunt, et majestatem in- gerentìs se ad vìncula non ferenles 342 supinatis corporibus recìderunt? Quam igilur infirmitatem do- nUnatam {a) hujus corpori credis, cujus tantam ha¬ buit natur^a virtutem ? 28. An doloris. —Sed forte dolorem vulnerum ti¬ muit. Quem , rogo, penetrantis ìn carnem davi ha¬ buit (I) horrorem {b), qui excisai auris carnem solo reslìtuit altactu {Lue. xxn, 51)? Expone nobis tu, dominicse ìnfirmilaUs assertor, hoc in ipso passionis tempore infirmalte opus carnis. Exscrenle enira Pe¬ tro alque adigente gladium, iruncus aure servus sa- cerdoUs adstabal. Quomodo (2) ex decìsse (e) auris vulnero, contingente Christo, reslituia caro auris neris dictum fuisse : Nunc honorificatus esi filìus ho¬ minis {Joan, XIII, 31). Si enim passio honorificalura eum ei-at; quomodo irìstera eum metus passionis ef- fecerat?Nìsì forte tara ìrr^ationahìUs fueril, ut pati Umuerìt343» quaì se essentglorificatura patientera. 30. An caUcem transferri a se precatus sit. — Sed forte tìmuisse usque eo existimabitur, ut iransfeiTÌ a se calicem deprecalus sit, dicens : Abba pater, (g) pos- sìbìlìa libi omnia sunl, transfer hunc calìcem a me {Marc. XlV, 36). Ut de caeteris non calumnìer, nonne hebetudìnera ìmpielatis tuse vel hinc coar-guisses, quia leger-as : Reconde gladium tuum in thecam : calìcem, quem dedìi mìhì Pater, non bibam illum {Joan. xvm, ìì)? Quomodo enira per palìendi raetura iransferri a est? Unde inler fiuentem sanguinem et post ipsa C se (/^ deprecareiur, quod per dispensatìonis studium (1) Terrorem ìn ms. Veron. (5) ExU, Deinde, quo caretur. (2) Ea;cf.stì?.Paulo posi,descendentìs,non dìscindenUs. {a) Editi, hujus corporis. Non negat incidìsse, sed dommaiam esse. Re ipsa nostrse infirmitales in Chris- tura ita incìderunt, ut earum semper dominus fuerit. {b) Excusi, terrorem: casliganlur ex velusUorìhus mss. (e) In pluribus rrrss.., exdsm.aurìs vulnus, {d) Plerique mss. cura vulgatis, descendentis. Tel¬ lerìanus codex, dìscendentìs. Magis placet cum Re¬ migìano , dìsdndeniìs. Deìnde, ìn ipsa irunci cor¬ poris calumnia, hoc est, eo ipso momento (pio ablala aure Iruncum factum est corpus. Calumnìm vocabulo apud auctor-es medise aul infinise laiinitatis aliquando significatur acUo, qua quis per juris formulas rem quampiam auferre contendit; alìriuando autem poena vel multa, qua damnaiur qui acUonera injuste instì¬ tuìt. Prima raUone Ìnlelligìlur ìn Psal. cxxxvn, n 13; nunc vero raliler infirmum, cum infirmus sìt tnntum ut homo, neque Hilario ex natur^a sit homo, sed Deus, uti etiam n. 22 annotavimus ; 3* non Christi corpori, sed Verbo in corpore manenti hicadscrìhi naluralem edendorum mìracrdorum virtutem , unde confirmatur quod n. 25 probatum est; 4" Christum naturaliter et ex forma Dei infirmum nou ita hic ab HUarìo negari, qui ex dispen¬ saUone et ex forma servi eumdem infirmura et credat et prsedicet. Nec rao\ere debet quod ait supra, PrO' ducens hmc ergo aurem manus clavum dolet ? Figurate enim manus sumitur pro Verbo cujus est manus, quasi dìcerelur, An ex manu laisa dolet, qui eadem manu excisam aurem resUluere potuit? {(j) Unus codex Sorbon. et alter Golb. si omnia, eie. Carnutensis, sì possibile est, transfer a me calicem islum. De iisdem verbis advjìrsus Arianos disputans nrn nmn'i cTmnliriK^mQMrnaliir • nlcì -rx '*"""• ^'C nftuciu yciui^ iiuvt;r»iJ& rtiiiiiius UK>puiiiua quis malit eam vocari justam poenara et per calumniam impeliti. (e) Editi, quo caretur : renìtentibus antiquioribus mss. (f) Fatetur Hilarius ìnfi'a n. 65, Ghristum, cum ex dispensatìone homo esset, maneret tamen ex na¬ tura Deus , eumdem, ex infirmitate crucifixum, qui ex VIRTUTE Dei vìverci : ut cum infirmitas esset ex for¬ ma servì, et natura maneret ex Dei forma ; non am¬ bì guutn esset in quo sacramento et passus esset, et vi¬ verci : ut cum in eodem esset et infirmitas ad passio¬ nem , el ad vitam Dei virtus ; non alius ac divìsus a se esset, qui et pateretur, et vìverci. Quo ex loco effi¬ citur: V vìrtuiern quae ìn Christi corpore fuit, ìntel¬ ligendam esse divinitatem, quod jam supra nnm. 23 Qbservatuni est ; 2* Ghristum recte negari hic natu- nitalìs orationem esse dicunt: nos autem esse dicimus dispensaUonis. Tum probat Christura noluìsse a se calicem trairsferri, quem tanto studio exoptarii, ut Petrum eum a se deprecantem satanam appellarli; ne({ue ìncertam ìpsì fuisse Palris ea de re vo untalera, quse prophetis eUam longe ante prsecognita fuerat. (//) In ms. VaUc. bas. et alììs nonnullis, calicem deprecarelur: glossema. Mox ìn vulgatis, ìmpleri» Goncinnius ìn mss. implere. Ad hoc porro feslinavit sujomo charitalis studio, cum id ìn se consummare- tur, quod ad salutem nostram perpeti ipse voluisset, Ul habetur traci. Psal. liv, n. 13 et paulo ante: Cum salutem generi humano suscepta crucis morte donarci, non potest videri sacramenlum hoc magnm pietatìs ar-* guere ae recusare. |
