Page 413-414 |
Previous | 207 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
^15
DE TRINITATE LIBER Xl.
4.U
Ì9 De Verbo idem didum nequit intelligi. Cum nulla A oh quam a Déo suo prà; parUcipìbus uhgilur; et
iltius sH causa. Cum unclus sit natura Deus, — Csete¬ rum cuih ìn principio apud Deum erai Deus Yerbum, non habet ullam aut causam aut enarratìonera {a) na¬ tura; ejus unctio, quse nihil aliud quara esse in princìpio nunUatur. Necjue habuit sane (1) ungendi se per spiritura et virtutem Dei necessìtaiem Deus : qui Dei et Spiritus esset el Virtus. Ungilur ergo Deus a Deo suo prse consortibus suis. Et sì ante dispensa¬ lionem carnis pluies ex lege sunt Christi ; Christus nunc, qui prse parUcipìbus ungilur, posterior ìn tem¬ pore estj dum undis pariicipibus anteferiur. Denique ille prophetìce sermo posteriorem unctìonem hanc, quse ìn lempore essei, ostendil dicens : Dìlexisti jus¬ titiam, et odisli inìquìtaiem ; propterea unxit ie, Deus, Deus tuus oleo exsultatìonìs prcé consortibus tuis {Psal, XLIV, 8). Consequens et posterior causa numquam referlur ut prior sii : quìa meruìsse aUquìd, posterius est, quam esse qui possìl mereri. Mereri enira cjiis est, qui sibi ipsi raerìU acquirendì auctor exsislat. Sì igilur naUvìtati unigeniU Dei unclìonem depulàbi- inus, quseuncUo ob'merilunl dilecta; jlisUUse et por¬ oso; ìniquìlalis ìhdùlla sìt ; proveclus poUhs per unclìonem unigenilus Deus, quaiiì genitus ìnteHìge- lur : jamque per increinenta et profeclus Deus con- summabitur, qui non natus Deus sit, sed ìu Deura sit unclus ex merito ; et jam per causam eril Deus Chri¬ stus, et non omnis causa per Deum Christum.iEt ubi illud Apostoli erit : Omnia per 388 ^psum,et ìn ipso^ et ipse est anle omnes, et omniaipsi Constant {Coloss. i, iQ et il) ? Deus enim Dominus Jesus Christus, non ob G aliqua, neque per aliqua Deus est; sed Deus nains est. Et qui ex generatione Deus est^ non post naUvi¬ talem in Deum per causam profecit : sed ìu eo, quod natus est, nibil aliud (6) est nascendo, quam Deus est. Cum vero ungilur ex causa; non ad id, quod incremento non egei, (e) spectat unclìonis profeclus, sed ad id, quod per increraenUirh tìàchiméntì profectu eguit unclìonis, ìd e^l, ut per unclìonem sancUficaius homo noster Christus exsisteret. Sì igitur nunc quo¬ que per prophelam servi dìspensatio demonstratur.
propterea^ quia justitìara dìlexerìt el iuiquitateni oderìt, ungatur : cur prophetse sennò non ad eam Chrisli naturam periinebìt, ìn qua ei sunt ex carnis assumptione parlicipes ? cura prsesertim ita se^pfo- phetìae Spiritus temperaverit, ul dura Deus aDeo suo ungìturj sìt ei et in dispensatìone unclì(mìs qùod Deus suus est, et ìn natura quod Deus est. Deus igilur ungilur : sed qusero an id, quod in prlrrcìpio Deus crai Verbura, unclurn sìt? Non utique; narn poste¬ rior Deo uncUo est. Et cum non ea Verbi naiìvìtas, quod ìli principio apud Deum Deus erat, (d) uncta sii; id ih Deo necesse èst ungaiuri quod posterius sìt in dispensatìone qua Deus esl. Et cum Deus a Deo suo ungilur ; id ungìtur, quidquid ab eo ìn mysterio carnis B servile susceptum est.
20. Quatenus nobis sit cum Christo communio. *— Nemo igitur magnse pietatìs sacramentum, qliod ma- nifestsitum ih carne est, sensu impìo violet, nec se quisquam Unigenito per substantiam dìvinilaUs exse- quet. Sit nobis ille et frater el particeps securiduih quod Verbum caro factura habiiavit ìn nobis, secun¬ dura quod Medìalhr Dei alque horainura horao Jesus Christus est. Sit nobìs secundum servos et communis pater el communis Deus : et pra; parUcipìbus unclus sitin ea naiura, cum privilegio Ucet unclusi qua particìpes unguniur. Sit ìn Mediatoris sacramento, 389 "^ homo verus, ita et Deus verus, Deus ipse ex Deo, coraraunera nobiscum habens patrem et Deum in ea communione qua frater est.
21. SubjécUo, regni iraditio, el finis objìduntur. ^^ Sed forte subjectio illà, regnìque tradilio j deinde finis j ant nalurse abolitio aut potestatis defecUo aut divinitaUs infirmitas sii intelligenda. Plerique enìni ita (e) volunt, ut aut dum subjectis omnibus Deo sulqicìtur, per conditioneni subjecUonìs Deus non sìt; aut dum regnum iradit, dtin sii ìn régno; aut dura finis est, fìnem ejus defectio conseqùaUrr.
22. Respondendì modus, — Congruum ilaque est, omnera (f) super bis apostolici sermonis séhéum (2) pertractare : ut sìngulorura quoruraque diclorura
(1) ÌJit^iiénrfi. Sic et alìiiì. t(%èo prò w%o.
(2) Còaèx Vèrbi), reiradtìrè; sic infra ìiàbès, sdcrameriiiimìUdorìimpfmsmiiumréiracterhtis.
(fl) Ih rhs. b^§. Val oraìtiìtur vox nàtù^-m, Prorsiis D ran. ; sì ÉUsèhlb credere fas èst conlra eunidehi Ub. ii,
e. 4), ejus veirba sic réferenU : Qùod d regni inìUìmi accepìt homo drilé àniìos nondùrn 400, coinplèlos, nìhìl esl absurdi si Apostolus affirmet, Ulum qui accepìt re¬ gnum arìMs ah Itine tam pàudssiMé eìapsis, riU'sum redditurum eUe HgnUnì Den. Èl jjdsi pahca : Oìfinia euìm cum pósi jiidiciunì sUbjicìèhda dhl Chrislo, qiiem- adtndclùm asèeiitur db Apòdolo, tum ìHe subjidetur eì, qui ipsi omnia supposuit, Quocirca cum didicerimus humanam carnem, quàm prò nbbìs assUmpsit Veibum, ante aìihos lÓO toloh non assumpiaiU, eumdem ìpsum retenturmi cognosci'mus non ultra judicii iempus in fu¬ turo, ìéeììì ihid. addii Màrcelius : Quemàdmoduni ini¬ tium habuìi ókrd, ila finem habituram dìdrìns PmUUs pronimtìavit. Deinceps firn, cum tradìdédl reghum sUUni Deo et Patri, llairò lairien sehieniiarn éX ipsa Eusebii confessione ìbid, noir sine h;BsitaUohe asse¬ rebat Màrcèllds.
(f) Val. bas, codex Olito Martin, swp^loris, iioi^ super hìs^
cum aliis librìs reiinenda esti lime opponìinìr dispen¬ satìonis vocabulo^ et ad Yerbunr Deum referlur^ Su- periusn. 11, adnrìsit Ilìlarius causam Verbi gigneniem et coa;ternam : hic lanium respiUt pr\Teexsìsientera ac raeriloriam. Ubì véro subjicit aut enarraUonem , respicit ìn ìllud Eèaise, Generationem ejus quis etiar- rabU ?
{b) Vérburti est, ìli vulgaUé bihissurh, restìtiUUir ex mss. Deìnde (jua)n Deus eàt, id èst, qdaìn quòd Deus pater èst : nisi id orane ita hialis inlelligere: sed in ipsa naUvitate sua accìpil ut Deus sit^ et nihil aliud.
(e) Iir ahUquìs Ubrià, exspectati more antiquo, sed sensu non aUo.
(d) Sic. niss. Al edili, meta sii in Deunii necesse est, eie,
(e) Ek subjéCUs Apòstoli Verbiè, et régni et carnis CtitUii finem futurum prscdicafeal Marcèlluà Ànci-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 413-414 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | ^15 DE TRINITATE LIBER Xl. 4.U Ì9 De Verbo idem didum nequit intelligi. Cum nulla A oh quam a Déo suo prà; parUcipìbus uhgilur; et iltius sH causa. Cum unclus sit natura Deus, — Csete¬ rum cuih ìn principio apud Deum erai Deus Yerbum, non habet ullam aut causam aut enarratìonera {a) na¬ tura; ejus unctio, quse nihil aliud quara esse in princìpio nunUatur. Necjue habuit sane (1) ungendi se per spiritura et virtutem Dei necessìtaiem Deus : qui Dei et Spiritus esset el Virtus. Ungilur ergo Deus a Deo suo prse consortibus suis. Et sì ante dispensa¬ lionem carnis pluies ex lege sunt Christi ; Christus nunc, qui prse parUcipìbus ungilur, posterior ìn tem¬ pore estj dum undis pariicipibus anteferiur. Denique ille prophetìce sermo posteriorem unctìonem hanc, quse ìn lempore essei, ostendil dicens : Dìlexisti jus¬ titiam, et odisli inìquìtaiem ; propterea unxit ie, Deus, Deus tuus oleo exsultatìonìs prcé consortibus tuis {Psal, XLIV, 8). Consequens et posterior causa numquam referlur ut prior sii : quìa meruìsse aUquìd, posterius est, quam esse qui possìl mereri. Mereri enira cjiis est, qui sibi ipsi raerìU acquirendì auctor exsislat. Sì igilur naUvìtati unigeniU Dei unclìonem depulàbi- inus, quseuncUo ob'merilunl dilecta; jlisUUse et por¬ oso; ìniquìlalis ìhdùlla sìt ; proveclus poUhs per unclìonem unigenilus Deus, quaiiì genitus ìnteHìge- lur : jamque per increinenta et profeclus Deus con- summabitur, qui non natus Deus sit, sed ìu Deura sit unclus ex merito ; et jam per causam eril Deus Chri¬ stus, et non omnis causa per Deum Christum.iEt ubi illud Apostoli erit : Omnia per 388 ^psum,et ìn ipso^ et ipse est anle omnes, et omniaipsi Constant {Coloss. i, iQ et il) ? Deus enim Dominus Jesus Christus, non ob G aliqua, neque per aliqua Deus est; sed Deus nains est. Et qui ex generatione Deus est^ non post naUvi¬ talem in Deum per causam profecit : sed ìu eo, quod natus est, nibil aliud (6) est nascendo, quam Deus est. Cum vero ungilur ex causa; non ad id, quod incremento non egei, (e) spectat unclìonis profeclus, sed ad id, quod per increraenUirh tìàchiméntì profectu eguit unclìonis, ìd e^l, ut per unclìonem sancUficaius homo noster Christus exsisteret. Sì igitur nunc quo¬ que per prophelam servi dìspensatio demonstratur. propterea^ quia justitìara dìlexerìt el iuiquitateni oderìt, ungatur : cur prophetse sennò non ad eam Chrisli naturam periinebìt, ìn qua ei sunt ex carnis assumptione parlicipes ? cura prsesertim ita se^pfo- phetìae Spiritus temperaverit, ul dura Deus aDeo suo ungìturj sìt ei et in dispensatìone unclì(mìs qùod Deus suus est, et ìn natura quod Deus est. Deus igilur ungilur : sed qusero an id, quod in prlrrcìpio Deus crai Verbura, unclurn sìt? Non utique; narn poste¬ rior Deo uncUo est. Et cum non ea Verbi naiìvìtas, quod ìli principio apud Deum Deus erat, (d) uncta sii; id ih Deo necesse èst ungaiuri quod posterius sìt in dispensatìone qua Deus esl. Et cum Deus a Deo suo ungilur ; id ungìtur, quidquid ab eo ìn mysterio carnis B servile susceptum est. 20. Quatenus nobis sit cum Christo communio. *— Nemo igitur magnse pietatìs sacramentum, qliod ma- nifestsitum ih carne est, sensu impìo violet, nec se quisquam Unigenito per substantiam dìvinilaUs exse- quet. Sit nobis ille et frater el particeps securiduih quod Verbum caro factura habiiavit ìn nobis, secun¬ dura quod Medìalhr Dei alque horainura horao Jesus Christus est. Sit nobìs secundum servos et communis pater el communis Deus : et pra; parUcipìbus unclus sitin ea naiura, cum privilegio Ucet unclusi qua particìpes unguniur. Sit ìn Mediatoris sacramento, 389 "^ homo verus, ita et Deus verus, Deus ipse ex Deo, coraraunera nobiscum habens patrem et Deum in ea communione qua frater est. 21. SubjécUo, regni iraditio, el finis objìduntur. ^^ Sed forte subjectio illà, regnìque tradilio j deinde finis j ant nalurse abolitio aut potestatis defecUo aut divinitaUs infirmitas sii intelligenda. Plerique enìni ita (e) volunt, ut aut dum subjectis omnibus Deo sulqicìtur, per conditioneni subjecUonìs Deus non sìt; aut dum regnum iradit, dtin sii ìn régno; aut dura finis est, fìnem ejus defectio conseqùaUrr. 22. Respondendì modus, — Congruum ilaque est, omnera (f) super bis apostolici sermonis séhéum (2) pertractare : ut sìngulorura quoruraque diclorura (1) ÌJit^iiénrfi. Sic et alìiiì. t(%èo prò w%o. (2) Còaèx Vèrbi), reiradtìrè; sic infra ìiàbès, sdcrameriiiimìUdorìimpfmsmiiumréiracterhtis. (fl) Ih rhs. b^§. Val oraìtiìtur vox nàtù^-m, Prorsiis D ran. ; sì ÉUsèhlb credere fas èst conlra eunidehi Ub. ii, e. 4), ejus veirba sic réferenU : Qùod d regni inìUìmi accepìt homo drilé àniìos nondùrn 400, coinplèlos, nìhìl esl absurdi si Apostolus affirmet, Ulum qui accepìt re¬ gnum arìMs ah Itine tam pàudssiMé eìapsis, riU'sum redditurum eUe HgnUnì Den. Èl jjdsi pahca : Oìfinia euìm cum pósi jiidiciunì sUbjicìèhda dhl Chrislo, qiiem- adtndclùm asèeiitur db Apòdolo, tum ìHe subjidetur eì, qui ipsi omnia supposuit, Quocirca cum didicerimus humanam carnem, quàm prò nbbìs assUmpsit Veibum, ante aìihos lÓO toloh non assumpiaiU, eumdem ìpsum retenturmi cognosci'mus non ultra judicii iempus in fu¬ turo, ìéeììì ihid. addii Màrcelius : Quemàdmoduni ini¬ tium habuìi ókrd, ila finem habituram dìdrìns PmUUs pronimtìavit. Deinceps firn, cum tradìdédl reghum sUUni Deo et Patri, llairò lairien sehieniiarn éX ipsa Eusebii confessione ìbid, noir sine h;BsitaUohe asse¬ rebat Màrcèllds. (f) Val. bas, codex Olito Martin, swp^loris, iioi^ super hìs^ cum aliis librìs reiinenda esti lime opponìinìr dispen¬ satìonis vocabulo^ et ad Yerbunr Deum referlur^ Su- periusn. 11, adnrìsit Ilìlarius causam Verbi gigneniem et coa;ternam : hic lanium respiUt pr\Teexsìsientera ac raeriloriam. Ubì véro subjicit aut enarraUonem , respicit ìn ìllud Eèaise, Generationem ejus quis etiar- rabU ? {b) Vérburti est, ìli vulgaUé bihissurh, restìtiUUir ex mss. Deìnde (jua)n Deus eàt, id èst, qdaìn quòd Deus pater èst : nisi id orane ita hialis inlelligere: sed in ipsa naUvitate sua accìpil ut Deus sit^ et nihil aliud. (e) Iir ahUquìs Ubrià, exspectati more antiquo, sed sensu non aUo. (d) Sic. niss. Al edili, meta sii in Deunii necesse est, eie, (e) Ek subjéCUs Apòstoli Verbiè, et régni et carnis CtitUii finem futurum prscdicafeal Marcèlluà Ànci- |
