Page 517-518 |
Previous | 259 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
517 LIBER DE StNODIS, SEU DE FIDE ORIENTALIUM. 5l8
Manet itaque indemulabUìs eUam in passione natura; A 51. DefiniUo hmc a suspìdoné Uberaiiir. Filìus qua- quia aucbrì suo indìfferens {a) ex irapassibìlis essen-
tìx» nata substantia est.
XIII. e Si quis, Faciamus hominem {Gen. i, 16), non Palrera ad Filiura dixisse, sed ìpsum ad semet- ìpsunr dicat ì)eura locutura : anaiheraa sii. >
XIV. f Si quis FiUura non dicat Abrahai visura {Gen. xvm, 1), sed Deura innascìbilera vel parlehi ejus : analhema sìt. i
XV. « Siquis cum Jacob non FUìum, quasi homi- nera coUuctatura {Gen. xxxu, 26), sed Deuni innasci¬ bilem vel partem ejus dicat : anathema sii. »
XVI. « Si quis, Pluìt Dominus aDomino {Gerì. xiX, 4), non de Fìlìo el Palre ìnielUgat, sed ipsum a se plùìsse dicat : anatheraa sìt. Pluit enira Dorainus Fi¬ lìus a Domino Palre. i
50. Photini sententia. — Haìc quìa PhoUnus, ad¬ versus quem tura conventum erat, negabat, ìnserenda fideì fuerunt : ne quis auderet non ante Dei fifiura quara virginis filiura prsedicare, et superiora omnia, quie propria Dei filìo sunt, stulUssìraa haìreUcaì iii- saniai perversitate Deo innascibili coaptaret; et dura hsec ad Patrern referret, Filio substanUam denegaret. Quae quia absoluta sunt, necessitatem nobìs interpre¬ iandi non relìquerunt.
XVIL (T Si quis Domìhum et Dóhiìnum (6) Patrem él Filium (quia Z)ommMs a Domino), duos dicat deos : ànathenia sìt. Non enira exsequaraus vel corapararaus Filiura Patri, sed subjectura inteUigìraus. Neque 493 6"ii''i descendit ìn Sodomam shie Patris volun
tenus Patri non mquandus, manente naturm mquaUtate. — Et superior.a et consequentia suspicionem, si qua esse ìn bis diclis videbitur, penitus excliidunt, ne diversitas dissirarliùm deìtàtupi in Doraino et Domino praìdìceiur. Et ìn eo noh comparalur, quìa duos deos dici impium sii : non autem idcirco non coraparatur vel exaìquatur Fìlius Patri, né Deus ipse non esse credaiur. Gura enim anatheraa sit Christura Deura denegans, non poiest idcirco profanum videri, duos deos connomìnarl, ne et Ghrisius Deus prsedicetur; cùm per essentise naluralis proprietatem idcirco Deus unus est, quia ex innascibili Deo patre, qui unus est Deus, unigenitus filiuè Deus natus, non aUunde quam ex Deo habeal esse quod Deiis est : ei indilférentì (e) j[ ejds qui genitus èst ab eo qui genuit esseniìa, non potest hon Inditferehiìs unum nomen esse naturse. Et ve! Iti eo quidem raaT^^ihte hón comparaììir nec cose- quatur Filius Palrì, dura subditus per obedienUsc obsequelam est, dum pluit Dornìnus a Dominò, he a' se ipse secundum PhoUnura aut Sabeilìum pluerìt, ut Dominus a Domino ; dum ad dexteram Dèi tum conce¬ dit , Cura sibi ili consideret dìctura sìt ; dura mi tti tur, dura accipit, dura in oranibus volunlaU ejus qui se raisìt obsequitur. Sed pietatìs subjeciio non esl èssen- lise dìmìnuUo, nec reUgìonis officiura degenerem effi¬ cit naturara : cura per ìd, quod cum et innascìbilis paler Deus est, el unigenilus fiUus Dei Deus est. Deus iamen unus sit; et subjectio filii docealur et dignitaé.
tate; neque pluit ex sese, sed a ^bnm^o, aire tori-C W ^"«^ ^^ ^P^^'^^^ «^^^^^
tale scilicel Patris ; nec sedei in dextera à semet¬ ipso, sed audit dicentem Pairem, Sede ad dexieram meam (Ps. cix, 1). >
naluram affidi; passionem autem, quod personaì at^ trihuitur. At passio non attribuìtur Verbo, nisi quìa affìcìt carnem quam assumpsit; et ut proxìme docuit, omnem cameni (ne Ghr^isti quidera excipit) passio cu¬ jusque generis demuial sensu, dolore, to ler amia : non sentit igitur Ghrisium secundurn camera a dolore ìnimunera. Et certe hic perspicuura est, eum uni Verbo lioc prìviiegium vindicare.
(fl) Edili, et impassibìlìs, antea parUcuìa quìa et post verbo es/ omissis. Reslauràntur ex mss.
{b) Er. et Mir. nunc cum Bad. legunt, Si quis Do¬ minum et Deum non Patrem et Filium intdligqt, quia Dominum et Deum duos dicat deos, anath. Lips. et Par. : Si quis Domìhum et Dominum non Patrem éi: Filium inteUigal, cum Dominum ei Dormimm duos. dicat deos, anath, Magis sibi conslant rass.
(e) Sic mss, Edili vero, et indifferenti ipsi qui gmh lus esi, ab eo qui genuit, non potuit esse : nam indiffe¬ renUs unum nomen est naturm. Quod subjicit ilìlarius,, ut explicet (Juatenus Fìlìum Patri noli co^quandunt ìntelltgàl, Ulìrstratur his traci. Psal. cxxxviU, n. 17: Est enim Pater major Filio : generatione, non genere., Filius enim est, et ex eo exivit : et Ucet paternce nun- cupaUoM pfàprietas differat, tamen waVura non dif^- feri. Natus efiim a Deo Deiis non dissìmUis est a gi^ gnente subslantìa. Non poiest ergo ad eum ex quo est exmquari. In quibus Filium Patri subjectura, quatenus- ab eo est, ehjpe, quaienus ipse non est a se, non corh- paranduin ita fatetur, ul ipsi eèsenUse, naturse acsuli- staniìaì unìialèm conslanler asserat. Quocirca'iiiiqjus^ ac mahefideì convìhcìthf arionyinus quidam Gaivinistà,
citur, quod cum bei patris sit, tarnen sihi ex natura sit noraen. Habens noraen, sed ejus cujus et filius est, fit Paii-i et obsequìo subjectus et nomine ; ita
qui lum ob hujus, tura ob lenii canonis commodam interpretaUonem illurn ex alho Catholicorurn dispuri- §ìi : hoc magis iniquus, quód pius Praesul stcàtim mone in ìpsìs ConcilU diclis suspicionem nonOuHam esse, sed ex superioribus et consequentibus eam excludi; :sed ei bis loquendi modis referti sunt libri antiquo- Tinn , qui propterea upud nonnullos de TrinUaùs mysterio haud siUis recte senUre immerito andìérunt. Unum ex justino dìal. cura Trìph. exèmplum profe-» TÌmus in eumdem Genesis locum sic loquente : Duos prophdicus sermo numero esse indicai, alterum in terris, ^qui descendìsse sé ali, ut ctarnorem Sodomotumi inspì- 'cerd , alterum in cmlis, qui etiam Dominus est Domini in terra apparentis, ut pater et Deus aique auctor ìpsì, nt sii ei potens et Dominus et Deus,
(d) In vulgatis, dum ei ipsi non nisì fiUué nuncu- J) pmidus subjicìlur. Quod cum Dei pairis sii, tamen sìbi ex 'natura sit, nomen habens alienum , sed ejus cujus el fìlius esl, ut sìt (Bad. et sìt) Patri et obsequio, eie. Sequìmur rnss. In his habetur catholìca toUus supe¬ rioris canonis explicaUO. Duni Pairem et Filium Do¬ minum et Dominum vocanl, ulrique irìbuunt unum natur'aì nomen. Àtqui ut dicìtur lib. v de Trin. n. 44: Sì in Fiho natura non sìt, naturm non competit nomen ; d autem naturm ìn eo nomen èst, non poiest €ib eo veritas abesse naturm. Dura antera ila Doraì¬ num et f^ominum vocant, ul nolint esse duos dèbs, sequitur Patrern el Filiura ununr esse Deura : ita ta¬ men uiiura, ut alìura Pàirenr, aliuin FiUura nuncu- pent; cjuì proinde fiHì nomine sic óti;endìtur ^ub|ee-- tus, ut eodera noraine testeliir pióprìarh sihi esse ipsam Patris subsianUam.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 517-518 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 517 LIBER DE StNODIS, SEU DE FIDE ORIENTALIUM. 5l8 Manet itaque indemulabUìs eUam in passione natura; A 51. DefiniUo hmc a suspìdoné Uberaiiir. Filìus qua- quia aucbrì suo indìfferens {a) ex irapassibìlis essen- tìx» nata substantia est. XIII. e Si quis, Faciamus hominem {Gen. i, 16), non Palrera ad Filiura dixisse, sed ìpsum ad semet- ìpsunr dicat ì)eura locutura : anaiheraa sii. > XIV. f Si quis FiUura non dicat Abrahai visura {Gen. xvm, 1), sed Deura innascìbilera vel parlehi ejus : analhema sìt. i XV. « Siquis cum Jacob non FUìum, quasi homi- nera coUuctatura {Gen. xxxu, 26), sed Deuni innasci¬ bilem vel partem ejus dicat : anathema sii. » XVI. « Si quis, Pluìt Dominus aDomino {Gerì. xiX, 4), non de Fìlìo el Palre ìnielUgat, sed ipsum a se plùìsse dicat : anatheraa sìt. Pluit enira Dorainus Fi¬ lìus a Domino Palre. i 50. Photini sententia. — Haìc quìa PhoUnus, ad¬ versus quem tura conventum erat, negabat, ìnserenda fideì fuerunt : ne quis auderet non ante Dei fifiura quara virginis filiura prsedicare, et superiora omnia, quie propria Dei filìo sunt, stulUssìraa haìreUcaì iii- saniai perversitate Deo innascibili coaptaret; et dura hsec ad Patrern referret, Filio substanUam denegaret. Quae quia absoluta sunt, necessitatem nobìs interpre¬ iandi non relìquerunt. XVIL (T Si quis Domìhum et Dóhiìnum (6) Patrem él Filium (quia Z)ommMs a Domino), duos dicat deos : ànathenia sìt. Non enira exsequaraus vel corapararaus Filiura Patri, sed subjectura inteUigìraus. Neque 493 6"ii''i descendit ìn Sodomam shie Patris volun tenus Patri non mquandus, manente naturm mquaUtate. — Et superior.a et consequentia suspicionem, si qua esse ìn bis diclis videbitur, penitus excliidunt, ne diversitas dissirarliùm deìtàtupi in Doraino et Domino praìdìceiur. Et ìn eo noh comparalur, quìa duos deos dici impium sii : non autem idcirco non coraparatur vel exaìquatur Fìlius Patri, né Deus ipse non esse credaiur. Gura enim anatheraa sit Christura Deura denegans, non poiest idcirco profanum videri, duos deos connomìnarl, ne et Ghrisius Deus prsedicetur; cùm per essentise naluralis proprietatem idcirco Deus unus est, quia ex innascibili Deo patre, qui unus est Deus, unigenitus filiuè Deus natus, non aUunde quam ex Deo habeal esse quod Deiis est : ei indilférentì (e) j[ ejds qui genitus èst ab eo qui genuit esseniìa, non potest hon Inditferehiìs unum nomen esse naturse. Et ve! Iti eo quidem raaT^^ihte hón comparaììir nec cose- quatur Filius Palrì, dura subditus per obedienUsc obsequelam est, dum pluit Dornìnus a Dominò, he a' se ipse secundum PhoUnura aut Sabeilìum pluerìt, ut Dominus a Domino ; dum ad dexteram Dèi tum conce¬ dit , Cura sibi ili consideret dìctura sìt ; dura mi tti tur, dura accipit, dura in oranibus volunlaU ejus qui se raisìt obsequitur. Sed pietatìs subjeciio non esl èssen- lise dìmìnuUo, nec reUgìonis officiura degenerem effi¬ cit naturara : cura per ìd, quod cum et innascìbilis paler Deus est, el unigenilus fiUus Dei Deus est. Deus iamen unus sit; et subjectio filii docealur et dignitaé. tate; neque pluit ex sese, sed a ^bnm^o, aire tori-C W ^"«^ ^^ ^P^^'^^^ «^^^^^ tale scilicel Patris ; nec sedei in dextera à semet¬ ipso, sed audit dicentem Pairem, Sede ad dexieram meam (Ps. cix, 1). > naluram affidi; passionem autem, quod personaì at^ trihuitur. At passio non attribuìtur Verbo, nisi quìa affìcìt carnem quam assumpsit; et ut proxìme docuit, omnem cameni (ne Ghr^isti quidera excipit) passio cu¬ jusque generis demuial sensu, dolore, to ler amia : non sentit igitur Ghrisium secundurn camera a dolore ìnimunera. Et certe hic perspicuura est, eum uni Verbo lioc prìviiegium vindicare. (fl) Edili, et impassibìlìs, antea parUcuìa quìa et post verbo es/ omissis. Reslauràntur ex mss. {b) Er. et Mir. nunc cum Bad. legunt, Si quis Do¬ minum et Deum non Patrem et Filium intdligqt, quia Dominum et Deum duos dicat deos, anath. Lips. et Par. : Si quis Domìhum et Dominum non Patrem éi: Filium inteUigal, cum Dominum ei Dormimm duos. dicat deos, anath, Magis sibi conslant rass. (e) Sic mss, Edili vero, et indifferenti ipsi qui gmh lus esi, ab eo qui genuit, non potuit esse : nam indiffe¬ renUs unum nomen est naturm. Quod subjicit ilìlarius,, ut explicet (Juatenus Fìlìum Patri noli co^quandunt ìntelltgàl, Ulìrstratur his traci. Psal. cxxxviU, n. 17: Est enim Pater major Filio : generatione, non genere., Filius enim est, et ex eo exivit : et Ucet paternce nun- cupaUoM pfàprietas differat, tamen waVura non dif^- feri. Natus efiim a Deo Deiis non dissìmUis est a gi^ gnente subslantìa. Non poiest ergo ad eum ex quo est exmquari. In quibus Filium Patri subjectura, quatenus- ab eo est, ehjpe, quaienus ipse non est a se, non corh- paranduin ita fatetur, ul ipsi eèsenUse, naturse acsuli- staniìaì unìialèm conslanler asserat. Quocirca'iiiiqjus^ ac mahefideì convìhcìthf arionyinus quidam Gaivinistà, citur, quod cum bei patris sit, tarnen sihi ex natura sit noraen. Habens noraen, sed ejus cujus et filius est, fit Paii-i et obsequìo subjectus et nomine ; ita qui lum ob hujus, tura ob lenii canonis commodam interpretaUonem illurn ex alho Catholicorurn dispuri- §ìi : hoc magis iniquus, quód pius Praesul stcàtim mone in ìpsìs ConcilU diclis suspicionem nonOuHam esse, sed ex superioribus et consequentibus eam excludi; :sed ei bis loquendi modis referti sunt libri antiquo- Tinn , qui propterea upud nonnullos de TrinUaùs mysterio haud siUis recte senUre immerito andìérunt. Unum ex justino dìal. cura Trìph. exèmplum profe-» TÌmus in eumdem Genesis locum sic loquente : Duos prophdicus sermo numero esse indicai, alterum in terris, ^qui descendìsse sé ali, ut ctarnorem Sodomotumi inspì- 'cerd , alterum in cmlis, qui etiam Dominus est Domini in terra apparentis, ut pater et Deus aique auctor ìpsì, nt sii ei potens et Dominus et Deus, (d) In vulgatis, dum ei ipsi non nisì fiUué nuncu- J) pmidus subjicìlur. Quod cum Dei pairis sii, tamen sìbi ex 'natura sit, nomen habens alienum , sed ejus cujus el fìlius esl, ut sìt (Bad. et sìt) Patri et obsequio, eie. Sequìmur rnss. In his habetur catholìca toUus supe¬ rioris canonis explicaUO. Duni Pairem et Filium Do¬ minum et Dominum vocanl, ulrique irìbuunt unum natur'aì nomen. Àtqui ut dicìtur lib. v de Trin. n. 44: Sì in Fiho natura non sìt, naturm non competit nomen ; d autem naturm ìn eo nomen èst, non poiest €ib eo veritas abesse naturm. Dura antera ila Doraì¬ num et f^ominum vocant, ul nolint esse duos dèbs, sequitur Patrern el Filiura ununr esse Deura : ita ta¬ men uiiura, ut alìura Pàirenr, aliuin FiUura nuncu- pent; cjuì proinde fiHì nomine sic óti;endìtur ^ub|ee-- tus, ut eodera noraine testeliir pióprìarh sihi esse ipsam Patris subsianUam. |
