Page 523-524 |
Previous | 262 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
m SANGTI HILARII EPISCOPI
quas consisto, vere Deum (a) nesciunt. Atque ulinam A genitus Deus est; naraque origo sua innascìbilis sub-
penitus nescirent; cura proclivìore enira venia igno¬ rarenl, quam obtreclarent. Sed horum episcoporum dolor se ìnlra silenUura non continens, unilatera fi- dei hujus quaìrit, quam jam pridera per alios amisit. Nam illa {b) in primo collatse exjiosiUonìs fìdes hanc habuit necessilatem : quìa apud Sirmìum per irarae- morem gestorum suorum dictorumque Osìuin novae et lamen (e) suppuralse jam diu impietaUs doctrina proruperal. Sed de eo (d) nì\ loquor, qui idcirco est reservalus, ne judìcio humano ignoraretur qualis ante vixisset* Ubique autera scandala, ubique schìs- mata, ubique perfidise sunt. Dine illud est, ut ad professìonem subscribendse fìdei aliqui eorum, qui ante aliud scripseranl, cogeréntur. Nec queror de
slantìa est. Non unura subsìstentem , sed (f) substan¬ liam non differenlem. Non unum in dìssìrnilìbus na¬ turis Dei noraen, sed unius nominis atque naturse ìn- dissìrnUera essenUara. Non praìstantem quemquam cuiquam genere substantise, sed subjectura allerum alteri naUvitate naturse. Pairem ìn eo majorem esse quod pater est, FìUum ìn eo non mìnorem esse quod fìlius est. SignificaUonem interesse, non interesse naturam. Patrem non intra terapora confiteri, sed coìnleraporalem Patri Filium non negare. Patrem ìn FìUo prsedicare, quìa niìiìl in se habeat Filìus a Pa¬ lre dissimile : Filiura ìn Patre confiteri, quìa non est aliunde quod filius est. Mutuara sibi acsirnilera invi- cera naluram non nescire, quìa par sìt : quod unus
patìentissìmìs viris Orientalibus episcopis, quìbus suf-j; sìt non existimare, quìa unum sunl: unum eos sic
fecit post blasphemise voluntaiem coacise saltem fidei professìo : gratulandura enim videtur ìn tanta blas¬ phemantìum episcoporum hseretìca perUnacìa, ali¬ quem ex his suscipi poenitentem. Sed inter hsec, o bea¬ tos voS ìn Domino et gloriosos, qui perfectam atque aposlolicam fidera (e) conscientise 499 professione retinentes, conscripias fìdes huc nsque nescitis ! Non enim eguistìs Uiléra, qui spiritu abundabalis. Neque officium manus ad scribendum desiderastis, qui quod corde a vobìs credebatur, ore ad salutem profìteba- ° mìni. Nec necessarium habuisUs episcopi legere, quod regenerati heophyU tenebatis. Sed necessitas consuetudinem inlulit, exponi fides, et exposìUs sub- scribi. Òhi enira sensus conscientise periclìtatur, il-
per ìndìssimilis naturse indìfferenUam prsedicare, ne unus sit.
65. Hilario desunt verba, non sensus. — Exposuì , Gharìssimi , quantum humani sermonis consuetudo paUèbaiur, et Dorainus raihi {g) scraper ut ipse scit a me oratus ìndulsit, communis fidei conscientiam. Et sì quid minus, imrao quìa mìnus ac prope nìhìl dictum èst, mementote non sensura mihi, sed verba deesse. Arguam fòrte in eo naturam meara, non ta¬ men arguam voluntatera : el ignosco naturai, si loqui de Deo quod vult non potest, cujus sufficiat ad salu¬ tem, credidisse quaì Dei sunt.
66. Transit ad alleram libelli partem. Ante finem ne judicelur. — Nunc quìa {h) fides mea atque vestra ,
lìc littera postulatur. Nec sane scribi impedii, quod q quantum mUiì conscius sum, apud Deum 500 ^^^
salutare est confiteri.
64. Hilarii fides de Patre ef Fi/io.—Gonfilemursane ìn sancti Spiritus dono scraper innocentes, et scrìbì- mus volentes, non deos duos, sed Deum unum : ne¬ que per ìd non et Deum Dei filiura ; est enira ex Deo Deus. Non innascìbìles duos, quia auclorìtate innas¬ cibUitatis Deus unus est : neque per id non el Unì-
S|rìa, et Photinus ìn Illyrìco aUisque provinciis Fìliì dìvìuitatem penilus rejecìssent; episcopi, qui illis ìrapense resUterunt, a nostris haberi coeperunt veluU catholici et divinitaUs GhrisU defensores : et tum, ut loquitur Gregorius Naz., Or. xxi, n. 4-5 : levìor impie¬ tas pìetaitis opinionem ferebat.
(a) HoclocooUra abutebalurVincenlìus RogaUsla: ad quera AugusUnus, epist. alias xlvui, nunc xciri,n. 21 : Hilarii libros mihi opponis, uti neges Ecclesiam crescentem in omnibus genUbus usque ìn finem smculi. Quibus ille respondet n. 51 el 5^2. Vide el quse ea de re annotavimus [noi. b coi. 157 nost. edit.).
{b) Editi, in prima collatm exposilionis synodo fides hanc habmi necessitatem , cum apud, eie. At rass. in primo (supple, loco) collatm (Garn. conlocatm) exposi¬ lionis fides, eie. Hic excusanlur qui Arrcyrse convene¬ runt, quod novam fìdei exposiUonem adersi sint.
(e) RecenUores mss. soporatm.
{d) In excusis, nihil queror. Gum persuasum habe¬ ret Hilarius, fidei perversìtatem ex raorura scaturire pravitale, adeo ni Fragmenio ii, n. 19, dicat ; Et hoc ita smpe est, ut cum incrementa viliorum detrimenta ìn wnore Dèi fecerunt, vesanum depravatm scientim stu¬ dium increscat : facile credìdit hanc Osìì infidelita- lem non fuisse subìtara, sed latentem jam diu animi pravilatem prodìdisse. Quamquam forte hanc suppu-
periclìtatur; elostendi vobis, sicut voluìsUs, quse anle exposilse fìdes essent ab Orientalibus episcopis, sed paucis (repetam enim , quia secunduni nuraerura Ecclesiarum Orientalium, episcoporum paucorum fi¬ des ìsla est ) ; ipse quoque, quid de divinis rebus se¬ cundura doctrinam apostolìcara senUrem , professùs sura : reliquum est, ut {ì) quse errorera nobìs exsira-
ratam impietaiera non de Osio, sed' de doctrina praìdical.
(e) In vulgatis et aliquot rass., conscientìa et pro¬ fessione, MeUus ìn potioribus Golb., Garn., Gerrn., etc, conscìeniim professione. Namque alludit Hilarius ad pium Ecclesise morem, quo Symbolì fidem Gom- petentìura cordi non cartie solebat coraraendare. Rursum ad eumdenr morem respicit lìb. ìn Gonst. num. 6. Utique autera iili loco illustrando valet illud AugusUni Serm. ccxii , n. 2 ; Nec ut eadem verba D Symbolì teneatis, ullo modo debetis scribere , sed au¬ diendo perdiscere; nec cum didiceritis , scribere, sed memoria semper tenere atque recolere. Quod non Ucci scribi, commemoraUo fit promissi onis Dei, ubì per prò¬ phetam prmnunlìans testamentum Novum dìxit. Hoc est testamentum, quod ordìnabo post (Ues illos, dando iegem meam ìn mente eorum, et in corde eorum scribem eam. Hujus rei significandm causa, audiendo Symbo¬ lum dìscitur, nec ìn labulis vel ìn aliqua materia , éed in corde scribilur.
(/) EdiU, sed unam substantiam, Abest unam a ma- nuscrìptis.
{g) R(unanus codex, alias Reginse GhrisUnse , smpe (quod eliam habet Silv* a secunda manu) non semper,
(II) In vetusto ras. Colb., de ^de mea.
(i) Bad., Er. et Mir. : ut professìo qum errorem no-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 523-524 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | m SANGTI HILARII EPISCOPI quas consisto, vere Deum (a) nesciunt. Atque ulinam A genitus Deus est; naraque origo sua innascìbilis sub- penitus nescirent; cura proclivìore enira venia igno¬ rarenl, quam obtreclarent. Sed horum episcoporum dolor se ìnlra silenUura non continens, unilatera fi- dei hujus quaìrit, quam jam pridera per alios amisit. Nam illa {b) in primo collatse exjiosiUonìs fìdes hanc habuit necessilatem : quìa apud Sirmìum per irarae- morem gestorum suorum dictorumque Osìuin novae et lamen (e) suppuralse jam diu impietaUs doctrina proruperal. Sed de eo (d) nì\ loquor, qui idcirco est reservalus, ne judìcio humano ignoraretur qualis ante vixisset* Ubique autera scandala, ubique schìs- mata, ubique perfidise sunt. Dine illud est, ut ad professìonem subscribendse fìdei aliqui eorum, qui ante aliud scripseranl, cogeréntur. Nec queror de slantìa est. Non unura subsìstentem , sed (f) substan¬ liam non differenlem. Non unum in dìssìrnilìbus na¬ turis Dei noraen, sed unius nominis atque naturse ìn- dissìrnUera essenUara. Non praìstantem quemquam cuiquam genere substantise, sed subjectura allerum alteri naUvitate naturse. Pairem ìn eo majorem esse quod pater est, FìUum ìn eo non mìnorem esse quod fìlius est. SignificaUonem interesse, non interesse naturam. Patrem non intra terapora confiteri, sed coìnleraporalem Patri Filium non negare. Patrem ìn FìUo prsedicare, quìa niìiìl in se habeat Filìus a Pa¬ lre dissimile : Filiura ìn Patre confiteri, quìa non est aliunde quod filius est. Mutuara sibi acsirnilera invi- cera naluram non nescire, quìa par sìt : quod unus patìentissìmìs viris Orientalibus episcopis, quìbus suf-j; sìt non existimare, quìa unum sunl: unum eos sic fecit post blasphemise voluntaiem coacise saltem fidei professìo : gratulandura enim videtur ìn tanta blas¬ phemantìum episcoporum hseretìca perUnacìa, ali¬ quem ex his suscipi poenitentem. Sed inter hsec, o bea¬ tos voS ìn Domino et gloriosos, qui perfectam atque aposlolicam fidera (e) conscientise 499 professione retinentes, conscripias fìdes huc nsque nescitis ! Non enim eguistìs Uiléra, qui spiritu abundabalis. Neque officium manus ad scribendum desiderastis, qui quod corde a vobìs credebatur, ore ad salutem profìteba- ° mìni. Nec necessarium habuisUs episcopi legere, quod regenerati heophyU tenebatis. Sed necessitas consuetudinem inlulit, exponi fides, et exposìUs sub- scribi. Òhi enira sensus conscientise periclìtatur, il- per ìndìssimilis naturse indìfferenUam prsedicare, ne unus sit. 65. Hilario desunt verba, non sensus. — Exposuì , Gharìssimi , quantum humani sermonis consuetudo paUèbaiur, et Dorainus raihi {g) scraper ut ipse scit a me oratus ìndulsit, communis fidei conscientiam. Et sì quid minus, imrao quìa mìnus ac prope nìhìl dictum èst, mementote non sensura mihi, sed verba deesse. Arguam fòrte in eo naturam meara, non ta¬ men arguam voluntatera : el ignosco naturai, si loqui de Deo quod vult non potest, cujus sufficiat ad salu¬ tem, credidisse quaì Dei sunt. 66. Transit ad alleram libelli partem. Ante finem ne judicelur. — Nunc quìa {h) fides mea atque vestra , lìc littera postulatur. Nec sane scribi impedii, quod q quantum mUiì conscius sum, apud Deum 500 ^^^ salutare est confiteri. 64. Hilarii fides de Patre ef Fi/io.—Gonfilemursane ìn sancti Spiritus dono scraper innocentes, et scrìbì- mus volentes, non deos duos, sed Deum unum : ne¬ que per ìd non et Deum Dei filiura ; est enira ex Deo Deus. Non innascìbìles duos, quia auclorìtate innas¬ cibUitatis Deus unus est : neque per id non el Unì- S|rìa, et Photinus ìn Illyrìco aUisque provinciis Fìliì dìvìuitatem penilus rejecìssent; episcopi, qui illis ìrapense resUterunt, a nostris haberi coeperunt veluU catholici et divinitaUs GhrisU defensores : et tum, ut loquitur Gregorius Naz., Or. xxi, n. 4-5 : levìor impie¬ tas pìetaitis opinionem ferebat. (a) HoclocooUra abutebalurVincenlìus RogaUsla: ad quera AugusUnus, epist. alias xlvui, nunc xciri,n. 21 : Hilarii libros mihi opponis, uti neges Ecclesiam crescentem in omnibus genUbus usque ìn finem smculi. Quibus ille respondet n. 51 el 5^2. Vide el quse ea de re annotavimus [noi. b coi. 157 nost. edit.). {b) Editi, in prima collatm exposilionis synodo fides hanc habmi necessitatem , cum apud, eie. At rass. in primo (supple, loco) collatm (Garn. conlocatm) exposi¬ lionis fides, eie. Hic excusanlur qui Arrcyrse convene¬ runt, quod novam fìdei exposiUonem adersi sint. (e) RecenUores mss. soporatm. {d) In excusis, nihil queror. Gum persuasum habe¬ ret Hilarius, fidei perversìtatem ex raorura scaturire pravitale, adeo ni Fragmenio ii, n. 19, dicat ; Et hoc ita smpe est, ut cum incrementa viliorum detrimenta ìn wnore Dèi fecerunt, vesanum depravatm scientim stu¬ dium increscat : facile credìdit hanc Osìì infidelita- lem non fuisse subìtara, sed latentem jam diu animi pravilatem prodìdisse. Quamquam forte hanc suppu- periclìtatur; elostendi vobis, sicut voluìsUs, quse anle exposilse fìdes essent ab Orientalibus episcopis, sed paucis (repetam enim , quia secunduni nuraerura Ecclesiarum Orientalium, episcoporum paucorum fi¬ des ìsla est ) ; ipse quoque, quid de divinis rebus se¬ cundura doctrinam apostolìcara senUrem , professùs sura : reliquum est, ut {ì) quse errorera nobìs exsira- ratam impietaiera non de Osio, sed' de doctrina praìdical. (e) In vulgatis et aliquot rass., conscientìa et pro¬ fessione, MeUus ìn potioribus Golb., Garn., Gerrn., etc, conscìeniim professione. Namque alludit Hilarius ad pium Ecclesise morem, quo Symbolì fidem Gom- petentìura cordi non cartie solebat coraraendare. Rursum ad eumdenr morem respicit lìb. ìn Gonst. num. 6. Utique autera iili loco illustrando valet illud AugusUni Serm. ccxii , n. 2 ; Nec ut eadem verba D Symbolì teneatis, ullo modo debetis scribere , sed au¬ diendo perdiscere; nec cum didiceritis , scribere, sed memoria semper tenere atque recolere. Quod non Ucci scribi, commemoraUo fit promissi onis Dei, ubì per prò¬ phetam prmnunlìans testamentum Novum dìxit. Hoc est testamentum, quod ordìnabo post (Ues illos, dando iegem meam ìn mente eorum, et in corde eorum scribem eam. Hujus rei significandm causa, audiendo Symbo¬ lum dìscitur, nec ìn labulis vel ìn aliqua materia , éed in corde scribilur. (/) EdiU, sed unam substantiam, Abest unam a ma- nuscrìptis. {g) R(unanus codex, alias Reginse GhrisUnse , smpe (quod eliam habet Silv* a secunda manu) non semper, (II) In vetusto ras. Colb., de ^de mea. (i) Bad., Er. et Mir. : ut professìo qum errorem no- |
