Page 533-534 |
Previous | 267 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
555 LIBER DE SYNODIS, SEI] DE FIDE ORIENTALIUM. hU
quam scriptuni sit : quaero compassum esse unde 4 81. Epistola Sirmìum delala de homousU ft hQmmi'
prsesumpserint ? Aut numquid volunt duos esse qui passi sunt ? id enim compassìo testatur. Ubi Ulud esi Jesus Christus Filius Dei? mi numquid alius est Jesus Ghrisius, alius fUius Dei? Si non idem atqiie unus intra extraque Dei fìlius est ; credile {a) in ho¬ mousio ignorationem, sì hsec ìgnorarì licei. Si au¬ tem in his ìpsìs ipsa illa ignoratìo impia est, quse taraen non polesl, nec falso, excusarì; vereor ne et {b) hoinoeusn ignoraUonera professìo inenlìatur. Non queror adinodura de venia quam 508 dedistis : relìgipsum est Deo sua reservare, et ignorationis error hinnanus est. Sed ignoscanl raihi jara duo epi¬ scopi Valens et Ursacius, quod eos (e) prò aitate at¬ que exercìtaUone sua ignorasse non credo. Et dìffi-
sii e^ppositione. Homousion ob natìvitatem male respui¬ tur, — Epistolam > quam a vobis de homoiisii et de horaoeusiì exposiUone apud Sìrmium Valens et Ursacius et Germinius poposcerunt legi, ìnteK Ugo in quibusdam non niinus 509 cìrcumspec- tam esse, quara liberara. Et ipsa homousii et homoeu- sU deraonslraUo nihil reliquit diffìcidtaUs. Et quidera de liomoeusìo, quod est sìmìUs essentise, commune judicium est. De homousio vero, quod est unius es¬ sentise, tractantes, primuni idcirco respuendum pro- nuntìaslìs, quia per verbi hujus enunUatìonem sub¬ stanlia prior intellìgeretur, quam duo inter se parliti essent. Intellìgo vìtium in inlelUgentìa. Et profanus hìc sensus est, et comraunì judicio ab Ecclesia re-
cìllìinuni est ne raentìri existimentur, qui se ìn alio B spuendus. Secundo quoque id addìdisUs, quod patres
(d) negoUo non possimi nisì mendacio purgare. Sed Dorainus hoc raagis trìbuat, ut nos raale opinemur, quara illi (e) non ìgnoraverint. Malo enira ego male exislimans judìcari, quam fìdem vestram bsereiicse conscienUse communione violari.
80. Oro antera vos, sanctissimi viri, ul cum bona venia solUcìludines meas ^sUmetis, (f) TesUs enira Dorainus est conscìentiaì mese, in nullo rae exposil Uoiies has, quas Sìrraiura delulìslis, fìdei vestrse velie convellere. Sed date veniara, sì qusedara intel¬ ìigere non possum^ et consolabor me: quia legi : Spi¬ ritus prophetaruni prophetis subjectus est {I Cor. xiv, 52). Ex quo forte non ìmpudenier eUam a me prse- suraitur, ut et ego ìntellìgam, quod alius ignoret.
nostri, cura Paulus {g) Samosateus haereticus pronun- liatus est, etiara lioraousion repudiaverìrit : quìa per hanc unius essentise nuncupaiionem solìtariiim atque unìcura sibì esse Patrera et Filiuni praedicabat. Et hoc sane nunc quoque profanissìmum Ecclesia reco? gnoscìt, Patrem et FjUum ìp bis pominum profes¬ sionìbus ad unìonis ac singularis solitudinen^ negata personarum proprietate revocare. Tertio etiam haìc causa impróbandi homousii commemoratìt a yobis est : quia in synodo, qupeaerici Nicsearo fuit, coacii patres nostri propter eos qui erealuram Filium dice^ bant, nomen horaousU iudidissent : qupd non recì? piendum idcirco sit, quìa nusquam scriptura reperi- retur. Quod a vobìs dictuni satis mìror, §>ì enìin hpr
Non quod quidquam vos secundum mensuram scienr q mousion propter novitatem repudiandum sit; vereor
liaj ìgrrorare ausus sim dìcere; sed super fìdei calho¬ licse unìiate, patìmìni non minus in nobìs esse sol- lìcìtpdìpum, quara ìn vobis.
impassibilis Deus, utigue incompassìbìlìs. Tam ergo compassus non est, quam nec passUs est, ex ea tanien conditìone qua Deus. Ex quo, ut et ex nostro Hilario manifestum est, bsereUcos dicentes filium Dei homi¬ nem de Maria suscepisse, per quem compassus est, duos in Ghrìslo asseruìsse, quorum unus esset suseipiens, alter susceplus , ulerque vero passibiìis, Nara si dixissent per quem passus est; sequerelur lantura Ghristura passura esse secundurn naturara horainis : at cura scribunt per quem compassus est, passione ho¬ minis naturara Verbi sirailiter affici signifìcant.
{a) Oranes rass. ìn homousion.
{b) NonnulU rass. cum excusis, homousii, Reclius Golb., Gorb., Pratel,, Faur., etc, homm.usU. Hic redit
ne et homoeusion periclitelur, quia nusquani (h) scriptum reperiatur.
82. Quo sensu judìcio communi dqmnelur, tt? Sed
ras a Valente et Ursacio ad Julium post Sardicense concUìura conscripias, quibus expresse confessi sun^ falsa esse orania quse adversus Athanasium (Jivulga- rant,
(e) Abest non a quibusdam mss. male.
{f) Erasmus monet se in recenUore quodam codi-r ce reperisse hic additum: Pro prudentia veslr^ expeì}: dite, quid sìt a sanctissimis viris poscere, ut cum bona venia audiant dicentem ; et an ejusdem sit adulali, et objurgare. Hoc ideo ita didum est, quìa ea, qum ad prmsens tacita ab his fuissent, eram prodìturus, non tamen in his qum possent tamquam excusabìliq de fendi ^ viderer calumnìari. Erasmi notam ac verba retinuit Mirseus, quaì in sequenUbus edit. prorsus suppressa
Hilarius ad ìd quod jàm delibarat dicerrs. Et ipsa ,. sunl. Qui autera Renrigianuni codicein ant;^ apnp,s illa nunc prmsens subscriplìo non caret falsitate: ho- '' 400 pinxit, eadem ad marginerp exscripsijt, pr,;cnìp? moeusìì autem, non homousii professioni subscrìbere "^ *' -¦"•¦'"'-- - '"'•'•'—'. i.«k,.«: p.,..*...»
coacti sunt. Sed quara vere de Ursacio et Valente subodor^alus sii, eos non ex animo homoeusion sus¬ cepisse, testis est Germinius Fragmenio xv, n. 5: MU'or autem, inquit nominaiinr de Valente, prmdìc- tnm Vaìentem aut oblitum esse, aut certe subdole dissi¬ mulare quodin prmterìtum gestum sìt, eie., quando Fì¬ lium similem Patri per omnia esse manu nosira sub- scrìpsìmus. Quippe isti duo, ut notai Socrates, Uh. ir, cap. 57 : Semper ad eorum paries transibant, qui plus posse viderentur,
{e) Ut potè qui anno 555 Tyrio concilìabulo inter- fuer^ant, et abbine per 25 annos innumeris prope coii- ventìbus, in quìbus soleranes erant de prxdicUs vo¬ cibus contrae versile, (d) Salis adyerlunt prudenies, hic indicari litle-
nens ea in quibusdam cppemplaribus haberi, Éi^stant ìn recentiore Carn. et Teli, ad oram lijiri ; at in ab tero Garn. ante annos 900 scriplo et Mieli, etiam in ipso textu. His quarto se purgai Hilarius, oslen- dìtque se non adulationis viUo, sed char itale dictante Orientales sanclìssìmos viros appellasse : quo scil? prodesset correclio, quam eis adhìbilurus erat,
{g) In vetusto codice Golb. et Germ. Nqateus, An Paulum sic vocat Hilarius a Noeto, cujus hseresipi qupdam modo inslauravìt ? Epipbanius enim tradìt ha?r. LXV, n. 1, Paulum opìnatura esse, filium Dej, subsistentiam habere per sese nullam, sed ìn Deo sub^ sistere : id quod Sabellio quoque placuit, Novato, et Noeto.
{ti) Argumenlum a vocis novìtate peUtum Athana¬ sius, Or. n, pag. 5Ì6et556, elEpìphanius, haìr, lxxih,
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 533-534 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 555 LIBER DE SYNODIS, SEI] DE FIDE ORIENTALIUM. hU quam scriptuni sit : quaero compassum esse unde 4 81. Epistola Sirmìum delala de homousU ft hQmmi' prsesumpserint ? Aut numquid volunt duos esse qui passi sunt ? id enim compassìo testatur. Ubi Ulud esi Jesus Christus Filius Dei? mi numquid alius est Jesus Ghrisius, alius fUius Dei? Si non idem atqiie unus intra extraque Dei fìlius est ; credile {a) in ho¬ mousio ignorationem, sì hsec ìgnorarì licei. Si au¬ tem in his ìpsìs ipsa illa ignoratìo impia est, quse taraen non polesl, nec falso, excusarì; vereor ne et {b) hoinoeusn ignoraUonera professìo inenlìatur. Non queror adinodura de venia quam 508 dedistis : relìgipsum est Deo sua reservare, et ignorationis error hinnanus est. Sed ignoscanl raihi jara duo epi¬ scopi Valens et Ursacius, quod eos (e) prò aitate at¬ que exercìtaUone sua ignorasse non credo. Et dìffi- sii e^ppositione. Homousion ob natìvitatem male respui¬ tur, — Epistolam > quam a vobis de homoiisii et de horaoeusiì exposiUone apud Sìrmium Valens et Ursacius et Germinius poposcerunt legi, ìnteK Ugo in quibusdam non niinus 509 cìrcumspec- tam esse, quara liberara. Et ipsa homousii et homoeu- sU deraonslraUo nihil reliquit diffìcidtaUs. Et quidera de liomoeusìo, quod est sìmìUs essentise, commune judicium est. De homousio vero, quod est unius es¬ sentise, tractantes, primuni idcirco respuendum pro- nuntìaslìs, quia per verbi hujus enunUatìonem sub¬ stanlia prior intellìgeretur, quam duo inter se parliti essent. Intellìgo vìtium in inlelUgentìa. Et profanus hìc sensus est, et comraunì judicio ab Ecclesia re- cìllìinuni est ne raentìri existimentur, qui se ìn alio B spuendus. Secundo quoque id addìdisUs, quod patres (d) negoUo non possimi nisì mendacio purgare. Sed Dorainus hoc raagis trìbuat, ut nos raale opinemur, quara illi (e) non ìgnoraverint. Malo enira ego male exislimans judìcari, quam fìdem vestram bsereiicse conscienUse communione violari. 80. Oro antera vos, sanctissimi viri, ul cum bona venia solUcìludines meas ^sUmetis, (f) TesUs enira Dorainus est conscìentiaì mese, in nullo rae exposil Uoiies has, quas Sìrraiura delulìslis, fìdei vestrse velie convellere. Sed date veniara, sì qusedara intel¬ ìigere non possum^ et consolabor me: quia legi : Spi¬ ritus prophetaruni prophetis subjectus est {I Cor. xiv, 52). Ex quo forte non ìmpudenier eUam a me prse- suraitur, ut et ego ìntellìgam, quod alius ignoret. nostri, cura Paulus {g) Samosateus haereticus pronun- liatus est, etiara lioraousion repudiaverìrit : quìa per hanc unius essentise nuncupaiionem solìtariiim atque unìcura sibì esse Patrera et Filiuni praedicabat. Et hoc sane nunc quoque profanissìmum Ecclesia reco? gnoscìt, Patrem et FjUum ìp bis pominum profes¬ sionìbus ad unìonis ac singularis solitudinen^ negata personarum proprietate revocare. Tertio etiam haìc causa impróbandi homousii commemoratìt a yobis est : quia in synodo, qupeaerici Nicsearo fuit, coacii patres nostri propter eos qui erealuram Filium dice^ bant, nomen horaousU iudidissent : qupd non recì? piendum idcirco sit, quìa nusquam scriptura reperi- retur. Quod a vobìs dictuni satis mìror, §>ì enìin hpr Non quod quidquam vos secundum mensuram scienr q mousion propter novitatem repudiandum sit; vereor liaj ìgrrorare ausus sim dìcere; sed super fìdei calho¬ licse unìiate, patìmìni non minus in nobìs esse sol- lìcìtpdìpum, quara ìn vobis. impassibilis Deus, utigue incompassìbìlìs. Tam ergo compassus non est, quam nec passUs est, ex ea tanien conditìone qua Deus. Ex quo, ut et ex nostro Hilario manifestum est, bsereUcos dicentes filium Dei homi¬ nem de Maria suscepisse, per quem compassus est, duos in Ghrìslo asseruìsse, quorum unus esset suseipiens, alter susceplus , ulerque vero passibiìis, Nara si dixissent per quem passus est; sequerelur lantura Ghristura passura esse secundurn naturara horainis : at cura scribunt per quem compassus est, passione ho¬ minis naturara Verbi sirailiter affici signifìcant. {a) Oranes rass. ìn homousion. {b) NonnulU rass. cum excusis, homousii, Reclius Golb., Gorb., Pratel,, Faur., etc, homm.usU. Hic redit ne et homoeusion periclitelur, quia nusquani (h) scriptum reperiatur. 82. Quo sensu judìcio communi dqmnelur, tt? Sed ras a Valente et Ursacio ad Julium post Sardicense concUìura conscripias, quibus expresse confessi sun^ falsa esse orania quse adversus Athanasium (Jivulga- rant, (e) Abest non a quibusdam mss. male. {f) Erasmus monet se in recenUore quodam codi-r ce reperisse hic additum: Pro prudentia veslr^ expeì}: dite, quid sìt a sanctissimis viris poscere, ut cum bona venia audiant dicentem ; et an ejusdem sit adulali, et objurgare. Hoc ideo ita didum est, quìa ea, qum ad prmsens tacita ab his fuissent, eram prodìturus, non tamen in his qum possent tamquam excusabìliq de fendi ^ viderer calumnìari. Erasmi notam ac verba retinuit Mirseus, quaì in sequenUbus edit. prorsus suppressa Hilarius ad ìd quod jàm delibarat dicerrs. Et ipsa ,. sunl. Qui autera Renrigianuni codicein ant;^ apnp,s illa nunc prmsens subscriplìo non caret falsitate: ho- '' 400 pinxit, eadem ad marginerp exscripsijt, pr,;cnìp? moeusìì autem, non homousii professioni subscrìbere "^ *' -¦"•¦'"'-- - '"'•'•'—'. i.«k,.«: p.,..*...» coacti sunt. Sed quara vere de Ursacio et Valente subodor^alus sii, eos non ex animo homoeusion sus¬ cepisse, testis est Germinius Fragmenio xv, n. 5: MU'or autem, inquit nominaiinr de Valente, prmdìc- tnm Vaìentem aut oblitum esse, aut certe subdole dissi¬ mulare quodin prmterìtum gestum sìt, eie., quando Fì¬ lium similem Patri per omnia esse manu nosira sub- scrìpsìmus. Quippe isti duo, ut notai Socrates, Uh. ir, cap. 57 : Semper ad eorum paries transibant, qui plus posse viderentur, {e) Ut potè qui anno 555 Tyrio concilìabulo inter- fuer^ant, et abbine per 25 annos innumeris prope coii- ventìbus, in quìbus soleranes erant de prxdicUs vo¬ cibus contrae versile, (d) Salis adyerlunt prudenies, hic indicari litle- nens ea in quibusdam cppemplaribus haberi, Éi^stant ìn recentiore Carn. et Teli, ad oram lijiri ; at in ab tero Garn. ante annos 900 scriplo et Mieli, etiam in ipso textu. His quarto se purgai Hilarius, oslen- dìtque se non adulationis viUo, sed char itale dictante Orientales sanclìssìmos viros appellasse : quo scil? prodesset correclio, quam eis adhìbilurus erat, {g) In vetusto codice Golb. et Germ. Nqateus, An Paulum sic vocat Hilarius a Noeto, cujus hseresipi qupdam modo inslauravìt ? Epipbanius enim tradìt ha?r. LXV, n. 1, Paulum opìnatura esse, filium Dej, subsistentiam habere per sese nullam, sed ìn Deo sub^ sistere : id quod Sabellio quoque placuit, Novato, et Noeto. {ti) Argumenlum a vocis novìtate peUtum Athana¬ sius, Or. n, pag. 5Ì6et556, elEpìphanius, haìr, lxxih, |
