Page 543-544 |
Previous | 272 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
Uo
SANGTI HIL Alili EPISCOPI
non ila omnis {a) conscripta apud Ancyram fìdes se A qni rera eo deducimus, ul quia epìscopi non fuerunt,
habebat. Non famaì fabulam loquor : litterarum fì¬ dem teneo, nou alalcìs sumptam, sed ab episcopis datam.
91. Ad homousion suscìpiendum adhortatio. Nicm- nam fidem non nisi exulaturus audivU, — Oro vos, Fratr-es, adirnite suspìcìonera, excludìte occasio¬ nem (6). Ut probarì possit homoeusion, non impro- beraus horaousion. Gogìteraus lot sacerdoles sanctos et quiescentes : quid de nobis Doniinus judicabit, si nunc anatheraaUzantur a nobìs? Quid de nobìs erit,
{a) In vulgaUs, scripla... se habeal : et raox apud Bad. et W\v,, non a lecloribus sumpt(mi, pvo non a taicis sumptam, Hìc signifìcat Hilarium, non ita An¬ cyrai conscriptam esse fìdem, qualis Sìrraii edita est; seque hoc non rumore vulgi, sed ex ipsismet synodi litteris didicisse ; easque litleras non laico- rum , sed episcoporum nomine edìtas ac subscrìptas esse. Quod videlur dixisse, quia in concilio Medio¬ lan. an. 555, qiramdara fìdei forraulara eraiserant GonstanUi noraine, ut si cara exhorrerent catholici, haberent unde se excusarent, uti jara observatum est lì. 78. IUas autera litleras exhibet Epiphanìus hser Lxxni , rr. 2, qui taraen epistolam de homoudì etjionimusiì expositione superius n. 81, sura ma tira re¬ lalam nec ipse nobis irànsmisit, nec uUus alius.
(6) Supple, male de vobis sentiendi. ^ (e) Mir., Lips. et Par., nec ceperìmus. Melius alii libri, nec cmperimus, supple esse. Postea omnes mss. nno excepto, sumus successio, non successores. Ar¬ gumento eodem Arianos ur^get Athanasius, lib. de Synod. pag. 882. Quo, inquit, jure ipsi epìscopi esse poterunt, si ab episcopis, quos ipsi crimìnantur, con¬ sliluil sunt, Sententiaì hujus ralionem sic reddit So¬ crates lib. Il, cap. 40 : Quonam modo eorum (Nicse- norura Patrura) ordinatìonem tamquam probam ac le- gìlìmam susceperunt, quorum fidem vdut falsam ac reprobam rejecerunt? Nam si itli non habuerunt Spi¬ rìium sanctum, qui per ordinatìonem infundìlur, sa¬ cerdolìum non acceperunt, Quomodo enim acceperunt ab Us, qui non habebant quod darent? Hinc apud Thedoretuin lìb. iv hist. eccl. e, 25, Moyses a Lu¬ cio Ariano patriarcha Alexandrino epìscopalera or- diuaiioueni recipere vehementer r^ecusavit his verbis : Absit ui ego manu lua ordiner : le enim invocante non supervenU gratia Spiritus sancti. Huc accedit quod Inuoceulìus J, epist. ad Macedones cap. 5, habet : Asseritur eum, qui honorem amisit, honorem dare non posse; nec illam aliquid accepìsse, quia nihit in dante erat, quod ille posset accipere, Acquiescimus , et veruni est. Certe quìa quod non habuU, dare non poiuit; dam¬ nationem inique, quam habuit, per manus impositio¬ nem dedit : ei qui particeps fadus est damnato, quo¬ modo debeat honorem accipere, ìnvenire non possum, Ob h:ec aliaque Palrum verba , maxirae ex Ebbonis Remensis occasione, dìsputaturn est an valida esset episcopi consecratio ab iis facla, qui anathemale damnaU erant. Veruni ex verbis InnocenUì Uquet^, eura non tam negasse collatam ordinatìonem, quam oi'dinis honorem, et ìpsius exercendi potestatem : quia, inquit, nostrm lex esi Ecdesim, nec ex his aliquem in clericalus honorem vel exignum subrogare. Unde quod Anìsius siatuerat, ut a Bonoso ordinati l'ccipe- rentiìr, quamvis contra pr-isUnum raorera , tamen pro UtUitate Ecclesiaì rìte sancitum esse non negat. Fatetur etìara , Noyatiapis a Nicaìua synodo indultum esse, ut ad Ecclesiam redeuntes in Clero permane- ront : hoc caìleris ila negatuui esse propugnans, ut el potuissé concedi, et quod negatum fuerit, ex dì- sciplinse consuetudine, non autem quod irrita existi¬ ma retur hsereticorura ordinatio, factura esse satis indicet. Sed et Roraanai Ecclesiaì quale ea de re ju- dicìUin fuerit, locùplex tesUs est AugusUnus, epist.
nos quoque (e) nec coeperiinus? Ordinati enira ab his sumus, et eorura sumus successores. Renuntìeraus episcopatui, (d) quia olfìcium ejus ab anathemale sumpserimus. Date veniara, Fratres, dolori meo: impium est (e) quod audelìs. Non patior hanc vo¬ cem , ul in anathemale sii homousion secundum re- ligiosarn intelligentiam confìtens. Nomen nìhìl habet ciMminìs, quod sensum non perturbai religionìs. 51S (f) Homoeusion nescio, nec inlelligo, nisì tan¬ tum {(j) ab similis esseniiie confessione. Tester Deura
alias L, nunc clxxxv, n. 47 : Hoc, inquit, ab initio servavit Africana cathoUca, ex episcoporum sententia qui in Ecclesia Romana inter CmciUanum et partem Donati judìcaverunt, damnatoque uno quodam Do- I nato.., cmteros corredos, elìamsi extra Ecclesiam or- ' dìnatì essent, ìn suis honoribus suscipiendos esse ceU" siumnt. Ila eUam inlelligi poiest ap debet noster Hi¬ larius , ut rrimirum qui episcopatus offìcium ab ana¬ themale sumpserint, disciplinai rigore a nulla synodo eis relaxaio, episcopi non sint, seu non censeaniur esse; ea videlicet ralione, qua episcopos, quaravis legitìme ordinatos, eos non esse declarat, qui in ana¬ themale sunt consiìtutì. Yalet quippe AugusUni ratio, lib. li conlra epistolam Parmeniani e. 15 : In ipsa prmcisione vitium , non in sacramenUs : qum ubicumque sunt ipsa , vera sunt. Quocirca Hieronymus, Dìal. contra Lucìferìanos morern defendens Ecclesiai, quse ab Arianis venienies episcopos recipiebat, ad objec¬ tum quod Spiritum sanctum praìStare non valeant sic r^espondct : Si Arianus Spìrilum non poiest dare , ne baplizare quidem potest; quia Ecclesìm bapUsma sine Spiritu sancto nullum esl, Ultro taraen concedit Augustìnus, epist. clxxxv, n. 47, foris ab unìiate corporis Christi Spiritura sanctura haberi non posse. G Neque hic expendìmus quo sensu Hieronymus eum ab Ariano dari non posse infìcielur : hoc enim poiest eUam vere dici, sed alterius est quiesUonis.
(d) Quìa scil., ut loquitur InnocenUus I, epist. ad Macedones e. 5 , Roraanai lex èst Ecdesim venientibus ab hmreUcis, per manus impositionem , laicam tantum trìbuere communionem, etc.
{e) Bad. et Er. cum aliquot recenUoribus mss. quod audìtìs : male. Delude soli editi, non patiar, Hìc tan¬ dem declarat Ilìlarius, quod haclenus dissìmulavit, ultimum viilelìcet Ancyranse synodì decrelura : quod cum reliqua epìslola apud Epiplianitim haìr. lxxhi habetur, et num. 11, referlur his vcTbìs :EtT/:? è'^ovcricf. y.al oijcrici liyMV tÒv XìaTepa Trarspa toO TtoO , òpLOùxìcTLOv Ss Yì TccuTOOTjcTtov 'kéyotrbv Ttòv TwnaTpt,àv«- 6sp.oi so-Tw. Si quis Patrem potestate simul et siibstantia Filii patrem asserens, consubstanUalem vel ejusdem cum Patre substantim FUìum esse dicat, anathema sìt.
(f) Garnutensis codex, unus Golb. et alter Sor- Ty ben., homousion nescio, eie, quam lectionem ultro prseferremus, si sinerent prima subsequentis nolse apologeUcse verba.
{g) Ita cum tribus prsedicUs mss. alii duo. Al Er. et Lips. et Par., similis essentìm confessionem, Bad. curii pluribus mss., absìmilis essentìm confessionem. Loco afrsimi/is, non displicerei ob sìmilìs, vel cura ms. German. ab antiqua manu secunda, ad sìmiiis. Post hsec verba sequitur ìn mss. ssepe jam laudalìs posti-ema haìc Apologiaì pars : Numquid videor, quod nescìvi, probare potuissé? Non utique, Sed quia fides catholìca non debeat nìsi per unitatem similitudìnem credere ; ut similitudìnem tantum ad exdudendam unio¬ nem commenioret, non ad discidium unitatis : idcirco me dixi, cum nomina homousii atque hommusìi nescìs- sem { raendòse in mss. uno recentiore Garn. ex¬ cepto, nescissent,ei raox recepìssent), tamen per unita^ tem similìtudinem recepisse. Hoc ipsum statim sequens sditentia absoidi : Tesìor Ddum cmU, elei
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 543-544 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | Uo SANGTI HIL Alili EPISCOPI non ila omnis {a) conscripta apud Ancyram fìdes se A qni rera eo deducimus, ul quia epìscopi non fuerunt, habebat. Non famaì fabulam loquor : litterarum fì¬ dem teneo, nou alalcìs sumptam, sed ab episcopis datam. 91. Ad homousion suscìpiendum adhortatio. Nicm- nam fidem non nisi exulaturus audivU, — Oro vos, Fratr-es, adirnite suspìcìonera, excludìte occasio¬ nem (6). Ut probarì possit homoeusion, non impro- beraus horaousion. Gogìteraus lot sacerdoles sanctos et quiescentes : quid de nobis Doniinus judicabit, si nunc anatheraaUzantur a nobìs? Quid de nobìs erit, {a) In vulgaUs, scripla... se habeal : et raox apud Bad. et W\v,, non a lecloribus sumpt(mi, pvo non a taicis sumptam, Hìc signifìcat Hilarium, non ita An¬ cyrai conscriptam esse fìdem, qualis Sìrraii edita est; seque hoc non rumore vulgi, sed ex ipsismet synodi litteris didicisse ; easque litleras non laico- rum , sed episcoporum nomine edìtas ac subscrìptas esse. Quod videlur dixisse, quia in concilio Medio¬ lan. an. 555, qiramdara fìdei forraulara eraiserant GonstanUi noraine, ut si cara exhorrerent catholici, haberent unde se excusarent, uti jara observatum est lì. 78. IUas autera litleras exhibet Epiphanìus hser Lxxni , rr. 2, qui taraen epistolam de homoudì etjionimusiì expositione superius n. 81, sura ma tira re¬ lalam nec ipse nobis irànsmisit, nec uUus alius. (6) Supple, male de vobis sentiendi. ^ (e) Mir., Lips. et Par., nec ceperìmus. Melius alii libri, nec cmperimus, supple esse. Postea omnes mss. nno excepto, sumus successio, non successores. Ar¬ gumento eodem Arianos ur^get Athanasius, lib. de Synod. pag. 882. Quo, inquit, jure ipsi epìscopi esse poterunt, si ab episcopis, quos ipsi crimìnantur, con¬ sliluil sunt, Sententiaì hujus ralionem sic reddit So¬ crates lib. Il, cap. 40 : Quonam modo eorum (Nicse- norura Patrura) ordinatìonem tamquam probam ac le- gìlìmam susceperunt, quorum fidem vdut falsam ac reprobam rejecerunt? Nam si itli non habuerunt Spi¬ rìium sanctum, qui per ordinatìonem infundìlur, sa¬ cerdolìum non acceperunt, Quomodo enim acceperunt ab Us, qui non habebant quod darent? Hinc apud Thedoretuin lìb. iv hist. eccl. e, 25, Moyses a Lu¬ cio Ariano patriarcha Alexandrino epìscopalera or- diuaiioueni recipere vehementer r^ecusavit his verbis : Absit ui ego manu lua ordiner : le enim invocante non supervenU gratia Spiritus sancti. Huc accedit quod Inuoceulìus J, epist. ad Macedones cap. 5, habet : Asseritur eum, qui honorem amisit, honorem dare non posse; nec illam aliquid accepìsse, quia nihit in dante erat, quod ille posset accipere, Acquiescimus , et veruni est. Certe quìa quod non habuU, dare non poiuit; dam¬ nationem inique, quam habuit, per manus impositio¬ nem dedit : ei qui particeps fadus est damnato, quo¬ modo debeat honorem accipere, ìnvenire non possum, Ob h:ec aliaque Palrum verba , maxirae ex Ebbonis Remensis occasione, dìsputaturn est an valida esset episcopi consecratio ab iis facla, qui anathemale damnaU erant. Veruni ex verbis InnocenUì Uquet^, eura non tam negasse collatam ordinatìonem, quam oi'dinis honorem, et ìpsius exercendi potestatem : quia, inquit, nostrm lex esi Ecdesim, nec ex his aliquem in clericalus honorem vel exignum subrogare. Unde quod Anìsius siatuerat, ut a Bonoso ordinati l'ccipe- rentiìr, quamvis contra pr-isUnum raorera , tamen pro UtUitate Ecclesiaì rìte sancitum esse non negat. Fatetur etìara , Noyatiapis a Nicaìua synodo indultum esse, ut ad Ecclesiam redeuntes in Clero permane- ront : hoc caìleris ila negatuui esse propugnans, ut el potuissé concedi, et quod negatum fuerit, ex dì- sciplinse consuetudine, non autem quod irrita existi¬ ma retur hsereticorura ordinatio, factura esse satis indicet. Sed et Roraanai Ecclesiaì quale ea de re ju- dicìUin fuerit, locùplex tesUs est AugusUnus, epist. nos quoque (e) nec coeperiinus? Ordinati enira ab his sumus, et eorura sumus successores. Renuntìeraus episcopatui, (d) quia olfìcium ejus ab anathemale sumpserimus. Date veniara, Fratres, dolori meo: impium est (e) quod audelìs. Non patior hanc vo¬ cem , ul in anathemale sii homousion secundum re- ligiosarn intelligentiam confìtens. Nomen nìhìl habet ciMminìs, quod sensum non perturbai religionìs. 51S (f) Homoeusion nescio, nec inlelligo, nisì tan¬ tum {(j) ab similis esseniiie confessione. Tester Deura alias L, nunc clxxxv, n. 47 : Hoc, inquit, ab initio servavit Africana cathoUca, ex episcoporum sententia qui in Ecclesia Romana inter CmciUanum et partem Donati judìcaverunt, damnatoque uno quodam Do- I nato.., cmteros corredos, elìamsi extra Ecclesiam or- ' dìnatì essent, ìn suis honoribus suscipiendos esse ceU" siumnt. Ila eUam inlelligi poiest ap debet noster Hi¬ larius , ut rrimirum qui episcopatus offìcium ab ana¬ themale sumpserint, disciplinai rigore a nulla synodo eis relaxaio, episcopi non sint, seu non censeaniur esse; ea videlicet ralione, qua episcopos, quaravis legitìme ordinatos, eos non esse declarat, qui in ana¬ themale sunt consiìtutì. Yalet quippe AugusUni ratio, lib. li conlra epistolam Parmeniani e. 15 : In ipsa prmcisione vitium , non in sacramenUs : qum ubicumque sunt ipsa , vera sunt. Quocirca Hieronymus, Dìal. contra Lucìferìanos morern defendens Ecclesiai, quse ab Arianis venienies episcopos recipiebat, ad objec¬ tum quod Spiritum sanctum praìStare non valeant sic r^espondct : Si Arianus Spìrilum non poiest dare , ne baplizare quidem potest; quia Ecclesìm bapUsma sine Spiritu sancto nullum esl, Ultro taraen concedit Augustìnus, epist. clxxxv, n. 47, foris ab unìiate corporis Christi Spiritura sanctura haberi non posse. G Neque hic expendìmus quo sensu Hieronymus eum ab Ariano dari non posse infìcielur : hoc enim poiest eUam vere dici, sed alterius est quiesUonis. (d) Quìa scil., ut loquitur InnocenUus I, epist. ad Macedones e. 5 , Roraanai lex èst Ecdesim venientibus ab hmreUcis, per manus impositionem , laicam tantum trìbuere communionem, etc. {e) Bad. et Er. cum aliquot recenUoribus mss. quod audìtìs : male. Delude soli editi, non patiar, Hìc tan¬ dem declarat Ilìlarius, quod haclenus dissìmulavit, ultimum viilelìcet Ancyranse synodì decrelura : quod cum reliqua epìslola apud Epiplianitim haìr. lxxhi habetur, et num. 11, referlur his vcTbìs :EtT/:? è'^ovcricf. y.al oijcrici liyMV tÒv XìaTepa Trarspa toO TtoO , òpLOùxìcTLOv Ss Yì TccuTOOTjcTtov 'kéyotrbv Ttòv TwnaTpt,àv«- 6sp.oi so-Tw. Si quis Patrem potestate simul et siibstantia Filii patrem asserens, consubstanUalem vel ejusdem cum Patre substantim FUìum esse dicat, anathema sìt. (f) Garnutensis codex, unus Golb. et alter Sor- Ty ben., homousion nescio, eie, quam lectionem ultro prseferremus, si sinerent prima subsequentis nolse apologeUcse verba. {g) Ita cum tribus prsedicUs mss. alii duo. Al Er. et Lips. et Par., similis essentìm confessionem, Bad. curii pluribus mss., absìmilis essentìm confessionem. Loco afrsimi/is, non displicerei ob sìmilìs, vel cura ms. German. ab antiqua manu secunda, ad sìmiiis. Post hsec verba sequitur ìn mss. ssepe jam laudalìs posti-ema haìc Apologiaì pars : Numquid videor, quod nescìvi, probare potuissé? Non utique, Sed quia fides catholìca non debeat nìsi per unitatem similitudìnem credere ; ut similitudìnem tantum ad exdudendam unio¬ nem commenioret, non ad discidium unitatis : idcirco me dixi, cum nomina homousii atque hommusìi nescìs- sem { raendòse in mss. uno recentiore Garn. ex¬ cepto, nescissent,ei raox recepìssent), tamen per unita^ tem similìtudinem recepisse. Hoc ipsum statim sequens sditentia absoidi : Tesìor Ddum cmU, elei |
