Page 621-622 |
Previous | 311 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
PRiEFATIO,
Bt%
propriis coloribus pinxit, ut quibus alias ignotus non A quJ» ipse primum ad opus absolulius conficiendum
èst, nullalenus valeat latore. Cum autem priuìo ilio fragmento iudicetur subsecuturum opus, quod variis coDStet lum epistolis tura synodis, et Ariminensis concilii historiam ex Arelatensis aliorumque superio¬ rum conciliorum gestis aliius repeiat; hujus frag¬ mentì auctore agnito, maxima aucioriias aecedit et Gseteris.
V. Partis Utiiuèque comensio.-^^nìh certe videtur ratio, cur non prima hujusce collectionìs pars seiiue ac secunda Hilario adscribenda sit. Ulraque enim variis epistolis ac synodis constai. Ulraque, ul obser¬ vavit Nic. Faber, aliquol locis verba auctorls ipsis actis habet immixla, quse sanctissimi confessoris phrasim exhibeant. Ulriusque monimentis pariter
sibi comparassel. Tunc vero in menl^m ei venire po¬ tuit illud Apostoli Gal. i, 8 : Licet nos aut Angelus de coelo evangelizel vobis prceier quam quod evangelizamus vobis, anathema sit : Ut in Liberium Chrisli causse de- sertorem id sibi licilum exislimaret quod Aposlolus in sé et in Angelum Dei non permisit tantum, sed et prsecepit. Neque quidquam proclivius est veberaenter amantibus , quam ut aliqua in eum , quem ab amico lurpiter deficere audiunt, indignalionis nota compen¬ sare conentur , quod illi de amalorum numero dece- dit. Sed si dissuta operis numquam absoluii adversa- ria ad nos pervenisse concesseris ; erit pariter con- cedendum, monimenfailla, quse ideulidem indicantur secutura, nec lamen sequuntur, iis locis ab Hilario
demonstratur Ursacii ac Valentis nequilìa sinml et B tantum destinata esse, ubi ea prai naanibus haberet.
inconslanlia. In ulraque demum continetur nihil, quod non redoleal antlquilalem, quod historise tera^ porum non consentiat , aut quod non aliqua ratiojie spectet ad Ariminensis concilii historiam. Inìo si a prima disjungatur altera , non est unde haìc ad prie- dictse synodi historiam pertinere judicetnr; curasela pars prima iliius gesta exhibeai : quse in hoc quoque cura altera eonvenit, quod perinde aique illa, et quse Ariminensem synodum prsecesseriot, el quse subse- Utla sint, coraplectalur.
VI. Ex corruptione orla est illa in duas parles divi- Bio. -^ Sed neque quisquam hifìcias ierit, totani illam collectiouem in mss. Pilhoeano ac Remigianoduas in |)aries inaile distingui ^ pejus vero postponi pi iorem
Quibus autem placebii, hsec absoluti operis fragmenta esse , nihilominus ex iis quaì desunt constabit, ea aliter quam modo habentur ab Hilario esse ordinala. Utram vero prajtuleris opinionem , horum fragmen- torum confusio nihil eorum officiet verilali.
Vili. Unde orla libri hujus confusio. —- Rufini tes¬ timonio et antiqua censenda est libri hujus cojtTuptio, et liLereiicis adscribenda : si tamen ad hoc opus refe¬ rendum est, quod ille Traci, de aduileralione libro- rum Origenis ait (apud Hieron. toni, ix) ; Hilarium ad emendationem eorum, qui Ariminensi perfidiai subscri^ pseranl, librum instruciionis plenissimce conscripsisse, qui subinde ab ha^reiicis ita foedatus sit, ut ne cura quidem Hilarius ipse agnosceret. Sed cum his verbis
posteriori ; cum primam partis initium manifeste con- G multa Rufinus immisceat aperte falsa et quie fabulam
linuatio sii poslerloris. Synodi enim Parisiensis epi¬ stola, a qua in mss. primse partis initium ducitur, re- seriplum est litleris Orientalium quse in iisdem mss. partem postremam claudunl. Ex quo fit, ut titulus Bon in unam lantum partem , sed in omnem colle- ^Ctronem cadal. Quocirca Nicolaus Faber parlium iila- Tnm ordìnem ìnverlere, et priniie postremam praìpo- nere non dubitavit.
Vii. Scrupuli alii levaniur. —- Hac difficultale ex- pedi'ia, qusegravior videbatur, facile jaoì excuiiunlur ^07'^6O8sc''"P^^^*5 <l^^i ^^^^'^ initio negotium iacesse- bant. Namque virum in Phrygiam relegaium non in ;ge^uina et integra epistolarum latinarum exemplaria, ised in mendosiaincidissequis stupeat? Quis vero neget,
omnino sapìant; vix quidquam ex iis conficisfe .• nisi forte dixeris, libri hujus depravationeni iis fingendis occasionem prsebuisse. El vero Arianorum ncquitia diguum erat, ut libri hujus inlegriialem nobis invi- derenl. Casu etiam evenire poiuit iliius confusio.
IX. Qui nunc novo ordine reparala. — Verum jam non tanti refert scire unde orla sit, quanti interest ul quomodocumque reparetur. Vix enim ea serie, qua in mss. exstat, sine fastidio legi possit, et sine quo¬ dam a vero aberrandi discrimine. At quis orde te- nendus ? Jam desiderarunt nonnulli, varia mtmimenta in eo contenta secundum lemporum ordinem distri¬ buì. Iluie lamen se non semper adhsesisse significai Hilarius (Fragni, i, n. 6), cum se a gestis Arelalen-
ex ioconmi mutatione accidere poluisse, ut alia esset B sibus , quamvis aliìid postuiet rerum orde , iuitiuri
in hi^ fragmenlis, alia in libro de Synodis psendo- Sardicensis fìdei translatio? Gerle mirandum non est, eum in diverso opere, tempore ac Iocq non unì ver- Bioni steiisse , qui priedictum pseudo-Sardicense -symbolum ac Sirmiense centra Pholinum , ({uamvis utrumque grasce iisdem verbis enunliaium sit, in uno ^dem de bynodis libro non una ratione verleril. Jam vero ad anaihemata Liberio dieta, ab aliis responsum e^i ea forte ab aliena manu ad marginem adscripta , exinde in texlum irrepsisse ; ab aliis aulem ea tum ab Hilario prolata esse, cum ejusdem ponlificis ple- nam ignaviso epistolam primum accepit. Putant enim hic exhiberi Hilarii adversaria sine ordine descripia,
faciurum esse pri^emonet. Quamquam cum ibi ratio* nera reddit cur alium ordinem sequatur , in caileris ordinandis tempora se non neglexisse haud obscure indicai. Unde et statini subneclit; Hoc eliam non inutililer admonebo, ut ad omne hoc volumen diiìgens intentio adhibealur. Omnia enim sunl el separanda temporibus, el disiinguenda judiciis, etc. "Hanc igitur dispositionem censuimus optimam fere, quse orania sic lemperaret, ut et temporuni servareiur orde, nec rerum ab Hilario ordinaiarura raiio ìmniutaretur. Eam ob rem observavimus quoties in loto hoc opere desiderarelur aliquid , quod auctor se subnexuisse siguificaret ; aut certe sequerétur, quud ct|m prsece-
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 621-622 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
PRiEFATIO,
Bt%
propriis coloribus pinxit, ut quibus alias ignotus non A quJ» ipse primum ad opus absolulius conficiendum
èst, nullalenus valeat latore. Cum autem priuìo ilio fragmento iudicetur subsecuturum opus, quod variis coDStet lum epistolis tura synodis, et Ariminensis concilii historiam ex Arelatensis aliorumque superio¬ rum conciliorum gestis aliius repeiat; hujus frag¬ mentì auctore agnito, maxima aucioriias aecedit et Gseteris.
V. Partis Utiiuèque comensio.-^^nìh certe videtur ratio, cur non prima hujusce collectionìs pars seiiue ac secunda Hilario adscribenda sit. Ulraque enim variis epistolis ac synodis constai. Ulraque, ul obser¬ vavit Nic. Faber, aliquol locis verba auctorls ipsis actis habet immixla, quse sanctissimi confessoris phrasim exhibeant. Ulriusque monimentis pariter
sibi comparassel. Tunc vero in menl^m ei venire po¬ tuit illud Apostoli Gal. i, 8 : Licet nos aut Angelus de coelo evangelizel vobis prceier quam quod evangelizamus vobis, anathema sit : Ut in Liberium Chrisli causse de- sertorem id sibi licilum exislimaret quod Aposlolus in sé et in Angelum Dei non permisit tantum, sed et prsecepit. Neque quidquam proclivius est veberaenter amantibus , quam ut aliqua in eum , quem ab amico lurpiter deficere audiunt, indignalionis nota compen¬ sare conentur , quod illi de amalorum numero dece- dit. Sed si dissuta operis numquam absoluii adversa- ria ad nos pervenisse concesseris ; erit pariter con- cedendum, monimenfailla, quse ideulidem indicantur secutura, nec lamen sequuntur, iis locis ab Hilario
demonstratur Ursacii ac Valentis nequilìa sinml et B tantum destinata esse, ubi ea prai naanibus haberet.
inconslanlia. In ulraque demum continetur nihil, quod non redoleal antlquilalem, quod historise tera^ porum non consentiat , aut quod non aliqua ratiojie spectet ad Ariminensis concilii historiam. Inìo si a prima disjungatur altera , non est unde haìc ad prie- dictse synodi historiam pertinere judicetnr; curasela pars prima iliius gesta exhibeai : quse in hoc quoque cura altera eonvenit, quod perinde aique illa, et quse Ariminensem synodum prsecesseriot, el quse subse- Utla sint, coraplectalur.
VI. Ex corruptione orla est illa in duas parles divi- Bio. -^ Sed neque quisquam hifìcias ierit, totani illam collectiouem in mss. Pilhoeano ac Remigianoduas in |)aries inaile distingui ^ pejus vero postponi pi iorem
Quibus autem placebii, hsec absoluti operis fragmenta esse , nihilominus ex iis quaì desunt constabit, ea aliter quam modo habentur ab Hilario esse ordinala. Utram vero prajtuleris opinionem , horum fragmen- torum confusio nihil eorum officiet verilali.
Vili. Unde orla libri hujus confusio. —- Rufini tes¬ timonio et antiqua censenda est libri hujus cojtTuptio, et liLereiicis adscribenda : si tamen ad hoc opus refe¬ rendum est, quod ille Traci, de aduileralione libro- rum Origenis ait (apud Hieron. toni, ix) ; Hilarium ad emendationem eorum, qui Ariminensi perfidiai subscri^ pseranl, librum instruciionis plenissimce conscripsisse, qui subinde ab ha^reiicis ita foedatus sit, ut ne cura quidem Hilarius ipse agnosceret. Sed cum his verbis
posteriori ; cum primam partis initium manifeste con- G multa Rufinus immisceat aperte falsa et quie fabulam
linuatio sii poslerloris. Synodi enim Parisiensis epi¬ stola, a qua in mss. primse partis initium ducitur, re- seriplum est litleris Orientalium quse in iisdem mss. partem postremam claudunl. Ex quo fit, ut titulus Bon in unam lantum partem , sed in omnem colle- ^Ctronem cadal. Quocirca Nicolaus Faber parlium iila- Tnm ordìnem ìnverlere, et priniie postremam praìpo- nere non dubitavit.
Vii. Scrupuli alii levaniur. —- Hac difficultale ex- pedi'ia, qusegravior videbatur, facile jaoì excuiiunlur ^07'^6O8sc''"P^^^*5 |
