Page 659-660 |
Previous | 330 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
659 SANCTI HlLABIl EPISCOPI 000
scopo(tì!),Carthagìnisepiscopo,Campania; episcopo, A parentum iraditio atqtie judicia in perpeluum fìruja
Neapolis Campaniai episcopo, Ariminiadeno Gara- panise episcopo, Salonarura Dalmalìaì episcopo, Anfionì, Donato , Desiderio, Fortunato, Eulhicio, Maximo, Sinferunlì, et omnibus per orbem terra- rum consacerdotibus noslris^ presbyieris et diaco- nibus, et omnibus qui sub croio sunt in Ecclesia sancta catholica, (b) episcopi qui a diversis Orien¬ talium (adde partium) provinciis, id esl, provincia Thebaida, (e) et provincia Pala;siina, Arabia, Phoe- nice, Syria (Syria Coele), Mesopotamia, Cilicìa, ((/) Isauria, Cappadocia, Galatìa, Ponto, Bithynia, Pamphilia, Paphlagonia, Caria , Phrygia, Pisidia, et ex insulis Cycladum, Lydia, Asia, Europa, Hellesponto, Thracia, Eraimonlu, (e) ad civitatem
solidaque permaneant, nec nobis semper gentibus, scciis (f. novis emergentibus seclis), iraditionibusque perversis, maxime in conslituendis episcopis, vel in exponendis, aiiquando uirbetur, quo minus leneat evangelica sanctaque pra^cepia, et quae sanclis et beatissinìis Apostolis jussa sunt et majoribus nosiiis, atcjue (f. et quie) a nobis ipsis in hodiernum usque servala sunt, et servantur.
2. Marcelli doclrina. — Exstiiit naraque tempori¬ bus noslris Marceìlus quidam Gallaciaì, haeretrcorum omnium exsecrahilior pestis, quique sacrilega mente ore profano, perditoque argumento velit Christi Do^ mìni regnum perpeluum, aìiernum et sine terapore, disterminare; initium régnandi accepisse Dominum
Serdicam congregali concilium /celebravimus, ìn B dicens ante quadringenios annos , fìnemqueeiveuiu-
Domìno {eterna salus.
1. Unitatis et tradilionum servandarum ficlus amor. — Est quidem nobis omnibus indefìciens oratio, di¬ lectissimi Fiatres, primo ut sancta Domini et catho¬ lica Ecclesia dissensìonibus omnibus et schismatibus carens, unitatem spiritus et vinculum charitatis ubique conservet 648 P^^ fidem rectam. Sed et vitam im- maculatam quoque tenére, amplecti, custodire, ser¬ vare omnibus invocaniìbus Dominum est quidem justum^ pra?cipue episcopis qui ecclesiis sanctissimis prajsumus. Secundum, ut Ecclesìie regula sanctaque
quod miserunt ad Africam, non sic accipiendum est, ut hoc di'creium ad Afrorum Ecclesiam, sed tanium ad partem Donati in Africa exsisteniem misSum fue¬ rit. Et AugiJSliuus quidem teslis est, nullam in eo Afric;e factam esse menlionem; ut Fortunius Dpim- ^ lista neìd quidem probure possei, utrum ad Africana- rum specialiier ecclesiarum episcopos illw litierw missw fuerint. Addii, neque diem neque consulem iii eis inveìiiri, uiuie tempus illarum diguoscatur.
(a) Majoris perspìcuilaiis ergo Faber unicuique epìscopo sedis suai nouìCu stibjecerat in hunc mo¬ dum : A^i^om iVicom^fi(/^^/)isco;jo, Fortunato Nea¬ polis Campani w episcopo, Maximo Salonarnm Dalma- tiw episcopo, Sinferunti, etc. Satius tamen duxiuius, eum verborum ordinem revocandtìm, qui in mss. exhibetur : pra^seriim cum ex Angustino, lib. ni centra Crescon. e. 34, necnon lib. iv, e. M, et épist. XLiV, constel, sola episcoporum, ad quos hai litleras erant missie, non civiiaium, quibus praeerant, nomina fuisse pramoiala ; àdeO iit Donaloìse Car- Ihaginìs, an alteri Donato dalie fuissent, probari nullo pacto posset. Hicc iilius verba sunt, lib. iv coni. Crescon. e. M: Nec addiiis civitatum nomini¬ bus legi solet : quia nec mos esl ecclesiasiicus, quando episcopi episcopis scribunt epistolam- Sic tamen et in eodem libro, et in terlio lòquitur, quasi jam lum Donati nomini Carthagiids vocabulum a Donaiistis adjectum èssel.
(6) Haìc vox manifeste pertinet ad eos qui mit- lunl, non ad quos mittitur hac epistola. Nam nouti- natis omnibus consacerdotibus, id est episcopis, ac deinde presby teris et diaconibus, recte sequitur om¬ nium per orbem catholicorum appellatio, quod jam j^onat lectio nostra, qua reslituimus episcopi, ubi prius obtinebat episcopis, hac Voce cum pra^ce- denlì ommÒMS inopia repelitione copulala.
(e) Lib. de Synodis hic adjicitur Mgypto. Quamvis aulem iEgypiii fìdei Nicien e et Atlianasio adhasre- reut, huic lamen concilia buio interfueruut Meletiani nonnulli,
rain simul cum mundi occasu. Eliam hoc asserere coepii temeritate conatur, quod in corporis conce- ptione tunc faclus sit imago in\lsibilis Dei, luncque et panis, et janua, et vita elfectus. Eadem haìc non solum verbis nec (f. ac) loquacitatisassertione con¬ fìrmat ; sed totum, quidquid fuerat sacrilega mente concepium, blasphemoque ore prelatura, (f) concu- piscentia nilenli, libro blasphemiis et execralionìbus pieno indens, etiam alia multa (/' multo) pejora, ca- lumniam (g) in ipsum faciens divinis Scripturis cura sua649i"^^''P''^l^'i^"^ ^^ scelerata mente, [h) quae
(d) In mss., Pisauria. Al lib. de Syn. nec Isauria, nec Pisauria,
(e) Exslat pneterea lib. de Synod. Mysia cum Pannoniis duabus. Sed neque hìc idem ordo, qui il-
p lic, in recensendis provinciis.
(/) In archetypo exemplari, concupisceniiam in¬ lenti. An cum licentia impudenti, vel, cum audacia in¬ genti?
(g) Apud Labbeum, in ipsis. Mallemus in ipso, .scil. libro.
(h) Forte, qua quw cantra illas, vel, qum contraiia illis, tacilo verbo sunl. Hic declaratur, quid sii ca- luiuniam Scriplurìs facere, eas niunrum ad alienos atque ipsis contrarìos sensus detorquere. Hsec lò¬ quitur pseudosynodus juxta Eusebium Caesar. qui cum lib. i contra Marcellum, cap. 2, affìrnWavit, eum Scripturas non satis calluisse, lib. ii, e. 1, alla- lis contra. iilius opinionem Scriplurìs sic ìn illum iuvehilur : Quanta autem cum audacia Marceìlus liisce testimoniis contraria scripserit et repugnantia, ab ipsius scriptis edocearis licet, in quibus Filli cum deilatem, tum etiam humanitalem pernegavil. ipsius auiem seu- lentiam paulo ante his verbis exponit : Nescio quo ^ pacto affirmet, Verbum minime subsistens assumpsisse ^ carnem, et in illa operatum esse; et tum primum Chri- slum exsliiisse Jesum, regem, imaginem Dei, dilectum filium, glorificatimi, primogenitum omnis creaturw, cum non essel pi ius, nec antea omnino subsisteret. In primis paradoxum illud esl, incoepisse hoc Verkumnon ab annis hinc retro ii}0 compie tis, et simul in eamdem non existentiam revolvendum post judicii tcmpus,Verba quidem Deo demum adunilo, ila ut prwier Deum nihil quidquam exislat : carne quam assumpsil desolala et deslituia a Verbo : ita ut neque fiiiusDei subsisiat, nec filius hominis quem assumpsil. Ambigua quidem sunt Marcelli verba : sed ab omni tamen irupietatc pos- suni purgarì. Fatetur etdm Eusebius, lib. i, e. 1, p. 4, iilum proférre solitum esse : Verbum lanlummodo exsliiisse intus dum consisterei quiescente suo Patre, operatum vero idem Verbum ^um creatiiras effigiare\.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 659-660 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 659 SANCTI HlLABIl EPISCOPI 000 scopo(tì!),Carthagìnisepiscopo,Campania; episcopo, A parentum iraditio atqtie judicia in perpeluum fìruja Neapolis Campaniai episcopo, Ariminiadeno Gara- panise episcopo, Salonarura Dalmalìaì episcopo, Anfionì, Donato , Desiderio, Fortunato, Eulhicio, Maximo, Sinferunlì, et omnibus per orbem terra- rum consacerdotibus noslris^ presbyieris et diaco- nibus, et omnibus qui sub croio sunt in Ecclesia sancta catholica, (b) episcopi qui a diversis Orien¬ talium (adde partium) provinciis, id esl, provincia Thebaida, (e) et provincia Pala;siina, Arabia, Phoe- nice, Syria (Syria Coele), Mesopotamia, Cilicìa, ((/) Isauria, Cappadocia, Galatìa, Ponto, Bithynia, Pamphilia, Paphlagonia, Caria , Phrygia, Pisidia, et ex insulis Cycladum, Lydia, Asia, Europa, Hellesponto, Thracia, Eraimonlu, (e) ad civitatem solidaque permaneant, nec nobis semper gentibus, scciis (f. novis emergentibus seclis), iraditionibusque perversis, maxime in conslituendis episcopis, vel in exponendis, aiiquando uirbetur, quo minus leneat evangelica sanctaque pra^cepia, et quae sanclis et beatissinìis Apostolis jussa sunt et majoribus nosiiis, atcjue (f. et quie) a nobis ipsis in hodiernum usque servala sunt, et servantur. 2. Marcelli doclrina. — Exstiiit naraque tempori¬ bus noslris Marceìlus quidam Gallaciaì, haeretrcorum omnium exsecrahilior pestis, quique sacrilega mente ore profano, perditoque argumento velit Christi Do^ mìni regnum perpeluum, aìiernum et sine terapore, disterminare; initium régnandi accepisse Dominum Serdicam congregali concilium /celebravimus, ìn B dicens ante quadringenios annos , fìnemqueeiveuiu- Domìno {eterna salus. 1. Unitatis et tradilionum servandarum ficlus amor. — Est quidem nobis omnibus indefìciens oratio, di¬ lectissimi Fiatres, primo ut sancta Domini et catho¬ lica Ecclesia dissensìonibus omnibus et schismatibus carens, unitatem spiritus et vinculum charitatis ubique conservet 648 P^^ fidem rectam. Sed et vitam im- maculatam quoque tenére, amplecti, custodire, ser¬ vare omnibus invocaniìbus Dominum est quidem justum^ pra?cipue episcopis qui ecclesiis sanctissimis prajsumus. Secundum, ut Ecclesìie regula sanctaque quod miserunt ad Africam, non sic accipiendum est, ut hoc di'creium ad Afrorum Ecclesiam, sed tanium ad partem Donati in Africa exsisteniem misSum fue¬ rit. Et AugiJSliuus quidem teslis est, nullam in eo Afric;e factam esse menlionem; ut Fortunius Dpim- ^ lista neìd quidem probure possei, utrum ad Africana- rum specialiier ecclesiarum episcopos illw litierw missw fuerint. Addii, neque diem neque consulem iii eis inveìiiri, uiuie tempus illarum diguoscatur. (a) Majoris perspìcuilaiis ergo Faber unicuique epìscopo sedis suai nouìCu stibjecerat in hunc mo¬ dum : A^i^om iVicom^fi(/^^/)isco;jo, Fortunato Nea¬ polis Campani w episcopo, Maximo Salonarnm Dalma- tiw episcopo, Sinferunti, etc. Satius tamen duxiuius, eum verborum ordinem revocandtìm, qui in mss. exhibetur : pra^seriim cum ex Angustino, lib. ni centra Crescon. e. 34, necnon lib. iv, e. M, et épist. XLiV, constel, sola episcoporum, ad quos hai litleras erant missie, non civiiaium, quibus praeerant, nomina fuisse pramoiala ; àdeO iit Donaloìse Car- Ihaginìs, an alteri Donato dalie fuissent, probari nullo pacto posset. Hicc iilius verba sunt, lib. iv coni. Crescon. e. M: Nec addiiis civitatum nomini¬ bus legi solet : quia nec mos esl ecclesiasiicus, quando episcopi episcopis scribunt epistolam- Sic tamen et in eodem libro, et in terlio lòquitur, quasi jam lum Donati nomini Carthagiids vocabulum a Donaiistis adjectum èssel. (6) Haìc vox manifeste pertinet ad eos qui mit- lunl, non ad quos mittitur hac epistola. Nam nouti- natis omnibus consacerdotibus, id est episcopis, ac deinde presby teris et diaconibus, recte sequitur om¬ nium per orbem catholicorum appellatio, quod jam j^onat lectio nostra, qua reslituimus episcopi, ubi prius obtinebat episcopis, hac Voce cum pra^ce- denlì ommÒMS inopia repelitione copulala. (e) Lib. de Synodis hic adjicitur Mgypto. Quamvis aulem iEgypiii fìdei Nicien e et Atlianasio adhasre- reut, huic lamen concilia buio interfueruut Meletiani nonnulli, rain simul cum mundi occasu. Eliam hoc asserere coepii temeritate conatur, quod in corporis conce- ptione tunc faclus sit imago in\lsibilis Dei, luncque et panis, et janua, et vita elfectus. Eadem haìc non solum verbis nec (f. ac) loquacitatisassertione con¬ fìrmat ; sed totum, quidquid fuerat sacrilega mente concepium, blasphemoque ore prelatura, (f) concu- piscentia nilenli, libro blasphemiis et execralionìbus pieno indens, etiam alia multa (/' multo) pejora, ca- lumniam (g) in ipsum faciens divinis Scripturis cura sua649i"^^''P''^l^'i^"^ ^^ scelerata mente, [h) quae (d) In mss., Pisauria. Al lib. de Syn. nec Isauria, nec Pisauria, (e) Exslat pneterea lib. de Synod. Mysia cum Pannoniis duabus. Sed neque hìc idem ordo, qui il- p lic, in recensendis provinciis. (/) In archetypo exemplari, concupisceniiam in¬ lenti. An cum licentia impudenti, vel, cum audacia in¬ genti? (g) Apud Labbeum, in ipsis. Mallemus in ipso, .scil. libro. (h) Forte, qua quw cantra illas, vel, qum contraiia illis, tacilo verbo sunl. Hic declaratur, quid sii ca- luiuniam Scriplurìs facere, eas niunrum ad alienos atque ipsis contrarìos sensus detorquere. Hsec lò¬ quitur pseudosynodus juxta Eusebium Caesar. qui cum lib. i contra Marcellum, cap. 2, affìrnWavit, eum Scripturas non satis calluisse, lib. ii, e. 1, alla- lis contra. iilius opinionem Scriplurìs sic ìn illum iuvehilur : Quanta autem cum audacia Marceìlus liisce testimoniis contraria scripserit et repugnantia, ab ipsius scriptis edocearis licet, in quibus Filli cum deilatem, tum etiam humanitalem pernegavil. ipsius auiem seu- lentiam paulo ante his verbis exponit : Nescio quo ^ pacto affirmet, Verbum minime subsistens assumpsisse ^ carnem, et in illa operatum esse; et tum primum Chri- slum exsliiisse Jesum, regem, imaginem Dei, dilectum filium, glorificatimi, primogenitum omnis creaturw, cum non essel pi ius, nec antea omnino subsisteret. In primis paradoxum illud esl, incoepisse hoc Verkumnon ab annis hinc retro ii}0 compie tis, et simul in eamdem non existentiam revolvendum post judicii tcmpus,Verba quidem Deo demum adunilo, ila ut prwier Deum nihil quidquam exislat : carne quam assumpsil desolala et deslituia a Verbo : ita ut neque fiiiusDei subsisiat, nec filius hominis quem assumpsil. Ambigua quidem sunt Marcelli verba : sed ab omni tamen irupietatc pos- suni purgarì. Fatetur etdm Eusebius, lib. i, e. 1, p. 4, iilum proférre solitum esse : Verbum lanlummodo exsliiisse intus dum consisterei quiescente suo Patre, operatum vero idem Verbum ^um creatiiras effigiare\. |
