Page 667-668 |
Previous | 334 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
667 SANCTI HILARH EPISCOPI 6i,B
quam aclìbus suis. (a) Hoc itaque nefas quoniam A gene et Ossio fuerunt, ut de suo odelu damnatosex-
numquam recepii ecclesiastica disciplina; quaìsumus, dilectissimi Fratres, ut sceleratam perniciem coriatus- que mortiferos perdilorum nobiscum èlìam ipsi dam- netis.
13- Quasi consentienles cum iis quos damnaverant. —- Etenim cum adhuc esset episcopus Athanasius , Asclepam depositum sua senttMìtia ipse (b) damnavil. Sed et Mat:cellus similiter numquam communicavìl. Paulus vero Athanasii exposiiìoni iuterfuìl, manuque propria sententiam scribens, cum ca)teris eum eliam ipse damnavit. Et quamdiu (juìsque eorum episcopus fuit, sua judicia confìrmavil. Sed cura diversis ex causis dìversìsque temporibus singuli eorum digne de Ecclesia suis prò meri tis pellerentur, majorem
cluderent, neque peccatoribuscommunicarenl: deinde una nobiscum attdirent ea, quje a patribus nostris contra ipsos in praetefitum fuerant judicata (natu liber Marcelli non exspeclabat accusationent, per se enim aperte haereticus noscehalur) : et ne falsis sug- gestionibus crederenl , (e) non eorum quisquam pra- vìssimam mentem propier locum episcopatus obscu- rant. At illi contra ha.'C resistebant : qua ratione, ncscitìms. Nec se voluerunt ab ipsorum communione secernere, confìrmantes Marcelli haìrelicì sectam : et facinora Athanasii ca^terorumque scelera fìdei eccle¬ siasiicaì paeique pra^ponebant.
16 His itaque cognìiìs, nos ocloginta (f) episcopi, qui propter pacem confìrmandam Ecclesia^ ex diver-
concordiam una consturatione fecerunt; donanies B sis longinqnisque provinciis cum ingenti exitu et
sibi quisque delìcta , qua^ cum episcopi essent, prò aucloritate divina damnarunt.
14. Sardicensis concilii initia. — Namque quoniatn Athanasius ìn Italiam el Gàlliam pergens sibi judi¬ cium comparavit ; post mortem aliquorum accusato- rum, testium, judicumqùe, et credidit posse se denuo tempore audiri, quod ejus flagitia velustas temporis obscuraret. Cui conseusum commodantes non recte, Julius urbis Roma3 episcopus, Maximus (Maximi- nus Trevir.) et Ossius, ca;lerique complures ipsorum, concilium apud Serdicam fieri ex imperatoris benì- giniaie ggC^^'^P^^''"^'^ • Occurrimus ad Serdicam lit¬ teris imperaioris conventi. Quo cum venissemus, didi¬ cimus iu media ecclesia Athanasium, Marcellum, om¬
nes sceleralos concilii sententia pulsos, el merito C oporleret.
labore ad Serdicam veneramus, videnles haec non sine iacrymis ferebamus. Leve cium non erat, quod a se eos dimitlere omnino negabant, quos patres nostri meriio suis prò criminibus ante damnarunt. His ita¬ que communicare nefas duximus, neque cura profa- nis voluimus sancta Domini sacramenta miscere, servantes et lenentes regulam ecclesiastica^ disci- plinae. Nam ut supradìctos Ossium a se Protogenenv que non dimitlerent, (g) conscientia torte mala, @57 quam sibi eorum unusquisqué debebal nudarì aliquo, quam ad palam fieri magnopere perliméscebant : nec sic in eos audebat eorum aliquis sententiam direre , ne et se ipse damnaret, quod illis centra interdictum communicassent, quibus communicare nullo genere
singulos prò suis facinoribus praìdamnatos, cum Os¬ sio el Proiogene sedere simul et dispulare, et quod est delerius, divina mysteria celebrare. Nec coufun- debauir Protogenes Serdices episcopus communicare Marcello haTetìco, cujus et sedani et reprobum sen- stim, iu concilio (e) quater senteutiis episcoporum stibscribens, propria voce ipse damnaverat. Unde manifestum esl, quia sese ipse sua sententia condem- navit, cum se illi communicando participem fecit.
15. Orientalium conatus ut Athanasium et alios a synodo ejiciant. — Veruni nos lenentes ecclesiasiicaì regulae disciplìnam, el volentes miseros in aliquan- tulura (d) vivere , raandaviraus illis, qui cum Proto-
(a) Faber, asterisco posito, quaidam hic deesse no- J) tavìt. Iut<'gra lauten nobis videtur sententia : ut Oc¬ cidenlales, qui, num. 10, non tam prò Athanasio, quam prò suis aclìbus laborare coepisse dicti sunt, eo¬ dem sensu nunc dicantur non tam iilius ac sociorum aciibus, quam suis misererì.
(6) Condemnaiionis hujus nullum est aut apud Alhanasium, aul apud alios sacrai historite scriptores vesiigium. Nec veri videtur simile, ut Aihanasius As¬ clepam damuaverit, quem reprehendit nus(|uam, passim laudibus extoHit. Ejusdem farinae censetida sunt, quio de Marcello et Paulo subjiciuulur. Et Pau¬ lum quidem, priusquara ab episcopatu dejiceretur, secum communicasse satis indicai Athanasius ad So¬ lit. p. 815. Hinc nostra augetur suspicio, ne forte Ariani, Sirmio rescribentes de damnatione Photini, Athanasium a Marcelli communione se abslinere mendaciter inseruerint ^ idque paulo cretJuUor llila-
17. Verum nos iterum illos atque iterum rogaba- mus, ne firma solidaque concnierent, ne subverte- reni legem, nec jura divina lurbareut, ne euncia confunderent, atquejraditionem Ecclesia^ ne quidem modica pace (f. parte) frustrarenl : sed nec novam sectam inducerent, aul Orientalibus episcopis conci- liis(|ué sanctissimis de Occidente venientes aliqua in parte pra^pòuerent. At illi contra despicienles hxe, nobis minabanlur, et se Alhanasium et caiteros sce- letatos vindicaluros pollicebanlur. Quasi vero aliud facere aut dìcere possent, qui sceleralos omnes ac perdilos ìn suum consoriium recepérunt. Praìterea ingente hoc tumore propomjui, audacia potius ac te-
rius ex sola illorum fìde asseruerit, fragm. ii, n. 21, ut ibid. monnimus.
(e) Quid sìbi yelit illud quater, non facile dixet^is; cum Hilarius, fragmento superiori, num. 22, aftìrmel, nullam umquam adversus Marcellum, prceter eam quw Sardicensibus est dissoluta senieutiis, deinceps synodum fuisse con trac tam.
(d) Forte, removere, vel remolos vivere.
(e) Mendosa lectio sic polesl corrigì : Nam eorum quisque pravissimam mentem . . . occultabat ; vel, cupi eorum quisque . . . occultqreL
(f) Socrates lib. n, e. 20, §x Sabini fìde recetìset tanium septuaginta sejsi^, nec habenlur infra nisi 73 subscriptiones.
(g) In ras., cum scienlia. Plenior sic esset haec sen- leniia: Conscientia forte mala prohibebantur, qua eo¬ rum unusquisqué limebal nudari ab aliquo, qu^ palane fieri^ eìCo
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 667-668 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 667 SANCTI HILARH EPISCOPI 6i,B quam aclìbus suis. (a) Hoc itaque nefas quoniam A gene et Ossio fuerunt, ut de suo odelu damnatosex- numquam recepii ecclesiastica disciplina; quaìsumus, dilectissimi Fratres, ut sceleratam perniciem coriatus- que mortiferos perdilorum nobiscum èlìam ipsi dam- netis. 13- Quasi consentienles cum iis quos damnaverant. —- Etenim cum adhuc esset episcopus Athanasius , Asclepam depositum sua senttMìtia ipse (b) damnavil. Sed et Mat:cellus similiter numquam communicavìl. Paulus vero Athanasii exposiiìoni iuterfuìl, manuque propria sententiam scribens, cum ca)teris eum eliam ipse damnavit. Et quamdiu (juìsque eorum episcopus fuit, sua judicia confìrmavil. Sed cura diversis ex causis dìversìsque temporibus singuli eorum digne de Ecclesia suis prò meri tis pellerentur, majorem cluderent, neque peccatoribuscommunicarenl: deinde una nobiscum attdirent ea, quje a patribus nostris contra ipsos in praetefitum fuerant judicata (natu liber Marcelli non exspeclabat accusationent, per se enim aperte haereticus noscehalur) : et ne falsis sug- gestionibus crederenl , (e) non eorum quisquam pra- vìssimam mentem propier locum episcopatus obscu- rant. At illi contra ha.'C resistebant : qua ratione, ncscitìms. Nec se voluerunt ab ipsorum communione secernere, confìrmantes Marcelli haìrelicì sectam : et facinora Athanasii ca^terorumque scelera fìdei eccle¬ siasiicaì paeique pra^ponebant. 16 His itaque cognìiìs, nos ocloginta (f) episcopi, qui propter pacem confìrmandam Ecclesia^ ex diver- concordiam una consturatione fecerunt; donanies B sis longinqnisque provinciis cum ingenti exitu et sibi quisque delìcta , qua^ cum episcopi essent, prò aucloritate divina damnarunt. 14. Sardicensis concilii initia. — Namque quoniatn Athanasius ìn Italiam el Gàlliam pergens sibi judi¬ cium comparavit ; post mortem aliquorum accusato- rum, testium, judicumqùe, et credidit posse se denuo tempore audiri, quod ejus flagitia velustas temporis obscuraret. Cui conseusum commodantes non recte, Julius urbis Roma3 episcopus, Maximus (Maximi- nus Trevir.) et Ossius, ca;lerique complures ipsorum, concilium apud Serdicam fieri ex imperatoris benì- giniaie ggC^^'^P^^''"^'^ • Occurrimus ad Serdicam lit¬ teris imperaioris conventi. Quo cum venissemus, didi¬ cimus iu media ecclesia Athanasium, Marcellum, om¬ nes sceleralos concilii sententia pulsos, el merito C oporleret. labore ad Serdicam veneramus, videnles haec non sine iacrymis ferebamus. Leve cium non erat, quod a se eos dimitlere omnino negabant, quos patres nostri meriio suis prò criminibus ante damnarunt. His ita¬ que communicare nefas duximus, neque cura profa- nis voluimus sancta Domini sacramenta miscere, servantes et lenentes regulam ecclesiastica^ disci- plinae. Nam ut supradìctos Ossium a se Protogenenv que non dimitlerent, (g) conscientia torte mala, @57 quam sibi eorum unusquisqué debebal nudarì aliquo, quam ad palam fieri magnopere perliméscebant : nec sic in eos audebat eorum aliquis sententiam direre , ne et se ipse damnaret, quod illis centra interdictum communicassent, quibus communicare nullo genere singulos prò suis facinoribus praìdamnatos, cum Os¬ sio el Proiogene sedere simul et dispulare, et quod est delerius, divina mysteria celebrare. Nec coufun- debauir Protogenes Serdices episcopus communicare Marcello haTetìco, cujus et sedani et reprobum sen- stim, iu concilio (e) quater senteutiis episcoporum stibscribens, propria voce ipse damnaverat. Unde manifestum esl, quia sese ipse sua sententia condem- navit, cum se illi communicando participem fecit. 15. Orientalium conatus ut Athanasium et alios a synodo ejiciant. — Veruni nos lenentes ecclesiasiicaì regulae disciplìnam, el volentes miseros in aliquan- tulura (d) vivere , raandaviraus illis, qui cum Proto- (a) Faber, asterisco posito, quaidam hic deesse no- J) tavìt. Iut<'gra lauten nobis videtur sententia : ut Oc¬ cidenlales, qui, num. 10, non tam prò Athanasio, quam prò suis aclìbus laborare coepisse dicti sunt, eo¬ dem sensu nunc dicantur non tam iilius ac sociorum aciibus, quam suis misererì. (6) Condemnaiionis hujus nullum est aut apud Alhanasium, aul apud alios sacrai historite scriptores vesiigium. Nec veri videtur simile, ut Aihanasius As¬ clepam damuaverit, quem reprehendit nus(|uam, passim laudibus extoHit. Ejusdem farinae censetida sunt, quio de Marcello et Paulo subjiciuulur. Et Pau¬ lum quidem, priusquara ab episcopatu dejiceretur, secum communicasse satis indicai Athanasius ad So¬ lit. p. 815. Hinc nostra augetur suspicio, ne forte Ariani, Sirmio rescribentes de damnatione Photini, Athanasium a Marcelli communione se abslinere mendaciter inseruerint ^ idque paulo cretJuUor llila- 17. Verum nos iterum illos atque iterum rogaba- mus, ne firma solidaque concnierent, ne subverte- reni legem, nec jura divina lurbareut, ne euncia confunderent, atquejraditionem Ecclesia^ ne quidem modica pace (f. parte) frustrarenl : sed nec novam sectam inducerent, aul Orientalibus episcopis conci- liis(|ué sanctissimis de Occidente venientes aliqua in parte pra^pòuerent. At illi contra despicienles hxe, nobis minabanlur, et se Alhanasium et caiteros sce- letatos vindicaluros pollicebanlur. Quasi vero aliud facere aut dìcere possent, qui sceleralos omnes ac perdilos ìn suum consoriium recepérunt. Praìterea ingente hoc tumore propomjui, audacia potius ac te- rius ex sola illorum fìde asseruerit, fragm. ii, n. 21, ut ibid. monnimus. (e) Quid sìbi yelit illud quater, non facile dixet^is; cum Hilarius, fragmento superiori, num. 22, aftìrmel, nullam umquam adversus Marcellum, prceter eam quw Sardicensibus est dissoluta senieutiis, deinceps synodum fuisse con trac tam. (d) Forte, removere, vel remolos vivere. (e) Mendosa lectio sic polesl corrigì : Nam eorum quisque pravissimam mentem . . . occultabat ; vel, cupi eorum quisque . . . occultqreL (f) Socrates lib. n, e. 20, §x Sabini fìde recetìset tanium septuaginta sejsi^, nec habenlur infra nisi 73 subscriptiones. (g) In ras., cum scienlia. Plenior sic esset haec sen- leniia: Conscientia forte mala prohibebantur, qua eo¬ rum unusquisqué limebal nudari ab aliquo, qu^ palane fieri^ eìCo |
