Page 801-802 |
Previous | 401 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
fOl
IN HILARH EPISTOLAM SEU LIBELLUM ANNOTATIONES.
802
hominis (quam scilicet homo in Adamo subierat, et A ad quam vincendam Christus Dominus crucem per¬ tulìt); vel, morte hominis: Christus enim moriuus est eo mortis genere , quo solent mori homines. Vo¬ cem ìmmortalis refer ad Chrìslura, qui, nipote Deus, per se ìmmortalis erat.
127. Loca Scripturas, quaì in calce epìstola, indico, consulat Lector. Consulat pariter eos Patres, |uos hoc super argumenlo Petavius allegai (De Incarnai, lib. n, cap. 6). Duos tanium adducere hic lìbe-, Hila¬ rium (a), et (yrillum Hìerosolymilanum (Caiech. xni et xiv), quorum testimonia ad pagina) calcem innuo. Recole quaì diximus, n. 115 el 118. Au error est ìn iis verbis : In perniciem hominis, et salulem, etc. ? An ea denoiant, quidquid leutassel bomo ad salutem adì- piscendam inutile fulurum fuisse? Aliorum judicium opto.
128. Recole quae mira. 119 Iradidimus, ut vira asse- quaris locnlionis iilius : triumphans homo cum Deo.
l^y. Verba ha;c, quia cum Deo quisquis se conjun- t* xerìt, morì videri potest, non poiest interire, paolo ob- scnrìora nonnullis visa sunt. Perspicua fiunt, si ea referas ad raorlem perpeiuam , quara uon subìbunt, qui Christo conjuncli persiani. Si vis ad CbHstura ip¬ sum referre; euradeni babent sensùin, atque illa Petri verba (Ad. ii, 24 ) : Quem (Christum) Deus suscìlavil, solutis dotoribus inferni, juxta quod impos- sìbilo eral teneri ilium ab eo : David enim dicit in eurn . . .'\ Quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabìs sancium tuum Videre corruptìonem: inlerilum quippe, cujus hic nienlionem facil Hilarius, idem esse arbitror , '^e corruplionein, (piam a Christo arceut David ei Petrus. Juvabil porro ad Hilarìi sensa penitius a^sequenda, ea consulere, qua) Clariss. Mo¬ nachus S. Mauri, editor Operum S. Hilarii, paragra- pho ni praifiUionìs docuit (iV. 98 et seq., pag. 32 tom. i). Sane voce bac inieritus exlermiuiura ab Hi¬ lario ìntelligi fatebilur, qui ha;c audiet (Inps. lxiii, n.d): I Qui vero praeilicabìl auiinae cum corpore oc¬ casum, audiet aniraara uon esse terreuam, sed ex C afflaiu Dei oriara elementis corporis admisceiì : mortem antera, non inlerilum esse, sed dìscessionem ejus a corpore. »
130 Post voces illas, exstincto inimico vitam, adjeci homini, ìd exposcente ordine ipso,ac vi disputalionis. Audi porro, quanta elegaulia, et verborum copia boc ipsum argumentum alibi periractet Hilarius {/« ps. Lxvni, n. 14). « Cum cohoeredes, et concorporales, et compariicipes Cbristo gentes fìerent ..... cura mors postquara in'Deo ossei grassata, desinerei; cura lex peccati, quie in carne nostra esl, tollereiur; cum revelalionem fìliorura Dei congemiscens omnis crea¬ tura bperaret ; cura in passione unigeniti Dei omnium ante consiiiuiionera mundi causarum et origiuuui consummareiur effectus; principem speculi jndicando, horainein ex peccati lege rediraeudo, ereaturis a corrupiionis vanitale, cui servìeranl, liberandìs, ne- quitìis spirila libus Domini raorte daninandis , Deo in oinnibus et per omnes aeternitatis munere, el ìmmor- j^ taliialìs nosme claritate laudando. Omnia antera hac virlutis resurreclionis implevii : quia per primìtias ex moriuis ab horainum genere morie depulsa, ìn au¬ clores mortis aHcrmeniorlispfeua decreta est.»Praì- clara etiam mulia in idem argumentum iradiderat n. 6, et n. 19 tractatus in psaimum Lxvm (6). Alfìnìa autem , ne dicam eadeui cura iis. quai nostra habet epistola, tradii capile tertio comnienlariorum in MatthaMira (iV. 2, pag. 667). Ecce illa: € Qua rerura ratione indicai (quadraginta dies, quibus Jesus jeju- navit, el postea esuriit, innuit Hilarius), post quadra-
(a) Lìb. 1 de Trinit. n, 15, pag. 11 tom. i. Et in ps. Lxvn, n. 25, pagf. 230^òm. n, Ac primum, quid in Crucis sacramento, eie. Et. in ps. lxviu, n. 14-, pag. 249.
(b) Ad verba illa : qui ascèndil super occasum-.
ginta dierurn conversatìonem, quibus post passionem in saeculo erat commoraiurus, esuritionera se huma¬ nam salutis habiturura. Quo in terapore expectatura Deo Patri munus, hominem, quem assumpserat, re- portavit. ì Sed, ne unice Hilarìura citare videar, non¬ nullos alios Patres ìndico e plurimis, quos lu lector consules, Cyrillum (Caiech. xiv), Nyssenum (e), Augustinura, seu alluni quempiam auctorera sermo¬ nis 176 de Tempore, et Leonera Magnura (d),
131. Fuere nonnulli, quibus placuisset, ut Hilarius expressius de Spiritus Sancii divinitate loculus fuis¬ set; idque facile assequiniur ex iis, quaì ìn pra^Tatione in libros de Triniiate collegit (Num. 12) doctissìmus Monachus S. Mauri, cui ediiiouem S. Hilarii debemus. Sed ejn.sdem Sancii Spiritus cura Patre el Filio leqna- litatem, ac consubstanlìaliiatem procul dubio asseruit Hilarius : quod quidem is fatebilur, qui ad ea , quaì ìn ea prsefalioue Iraduntur (Num. 15) , adveriet animum. Neque porro persuasionem hanc ailenuat, ea, qua in hac epistola utiiiir, f)hrasis, nempe, prò seyicarium dimisil Spirilum Sanctum. Nimirum (quod alibi eliam monui) eo tempore Hilarius scripsit, quo nondum exorius erat Macedonii error, accenseniis scilicet ereaturis Spirìtum Sanctum : ideoque paulo liberius scripsit, ìmìtaius(quod alibi interdun facit) Tertulliaiiuin h^ec scrìbenlem ( Lib. de Prwscript. Hwrelieor. e. 15) : « Regula antera est fìdei . . .. Jesum Cbristum .... sedisse ad dexteram Pairis, misisse vicariam vira Spìrilus Sancii, qui credenies agat. ì Si Tertulliano lura piane orlbodoxo ha^cseri- bere licuii, cur non lìcuit Hilario, pra^serlira cura in catliolicuni ac probabilém sensum facile ea dedu- canlur? Dìcilur scilicet hac ^ignifìcalione Glirìstin'è- cariws Spiritus sanctus, quod ìnliina sua inspiratione, et interno alflalu consolaius est Apostolos, adjuvit quoque et dìrexit, eì, sì vis ila loqui, permovii eos ad ea opera, ad quiie Chrislns monilis exemplisque ìuviia- vii. Dicitui' eliam Chrìsii vicarius, proplerea (juia douis in Apostolos infusis, miraculorum reddiderit effeciores, sicut effectores eorumdem miraculorum eos reddìderant Cbristi aucioriias et proecepta. Aliis de causis dicitur Spìrilus Sanclus supplere vices Christi, voluti quod d(morura nbeilate et conforraa- tioue pienissima dìviiue voluntati iis infusa conipenset corporaletn et seusibilem Chrisli Doraini abseniiam; alììs(|ue affìnibus, ob quas alius Paraclitus appedaius est a Christo ipso [Joan. xiv, 16 et 17). Persi iti mus haclenus iu locutìone illa : prò se vìcarium dimisil Spirilum Sancium. Ut aulem aliquid de iis vocibus dicam : Ut hominibus credeniibus et auxilio esset, et sancnficaiioni, illud graiìae genus, quod actuule Theo¬ logì vocant, voce ììh auxilio ; illud vero, quod habi- ivale, voce altera sanciificationi, denolari arbilror. Quod si earUm etiam gratin rum gehus, quas gratis datas iidem theologi appellant, hic pariter denolari affìrmes, ego quidem minime obsistam. Elenira et hoc ipsura gratiarum genus auxilio Ecclesìae est, et sanctìftcaiioni, qn^^Kenns sanctam denotai, quam sic adjuvat Deus, el alios invitai, ut eam ingredianlur, ei sancii fìanl.
132. Id est, haclenus per ordinem nostram expo- suimus de Cbri>to senientiam.
133. Postquara satis in superioribus hujusce epi¬ slolaì partibus suam de Patre el Filio senienliam dedaraverai Hilarius, Irausii ad lerttam sanciìssima3 Trinitatis pei sonara, Spirilum Sancium scilicet, de quo stalim proferì, in eura pariter credendum esse: deinde de eodera Spiritu Sancio pronuntiat eura uni¬ versa , quse postmoduin fìerent, et inspirare, et san- ciifìcare sua; subsianliaì. . . Sed quainani (inquies)
(e) Oratione, quse de Ascensione inscripla est. ?,, (d) In sermonibus duobus de Ascensione, pneserlìm vero capite 4 sermonis i, Super omnium creaturarum^ eie.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 801-802 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | fOl IN HILARH EPISTOLAM SEU LIBELLUM ANNOTATIONES. 802 hominis (quam scilicet homo in Adamo subierat, et A ad quam vincendam Christus Dominus crucem per¬ tulìt); vel, morte hominis: Christus enim moriuus est eo mortis genere , quo solent mori homines. Vo¬ cem ìmmortalis refer ad Chrìslura, qui, nipote Deus, per se ìmmortalis erat. 127. Loca Scripturas, quaì in calce epìstola, indico, consulat Lector. Consulat pariter eos Patres, |uos hoc super argumenlo Petavius allegai (De Incarnai, lib. n, cap. 6). Duos tanium adducere hic lìbe-, Hila¬ rium (a), et (yrillum Hìerosolymilanum (Caiech. xni et xiv), quorum testimonia ad pagina) calcem innuo. Recole quaì diximus, n. 115 el 118. Au error est ìn iis verbis : In perniciem hominis, et salulem, etc. ? An ea denoiant, quidquid leutassel bomo ad salutem adì- piscendam inutile fulurum fuisse? Aliorum judicium opto. 128. Recole quae mira. 119 Iradidimus, ut vira asse- quaris locnlionis iilius : triumphans homo cum Deo. l^y. Verba ha;c, quia cum Deo quisquis se conjun- t* xerìt, morì videri potest, non poiest interire, paolo ob- scnrìora nonnullis visa sunt. Perspicua fiunt, si ea referas ad raorlem perpeiuam , quara uon subìbunt, qui Christo conjuncli persiani. Si vis ad CbHstura ip¬ sum referre; euradeni babent sensùin, atque illa Petri verba (Ad. ii, 24 ) : Quem (Christum) Deus suscìlavil, solutis dotoribus inferni, juxta quod impos- sìbilo eral teneri ilium ab eo : David enim dicit in eurn . . .'\ Quoniam non derelinques animam meam in inferno, nec dabìs sancium tuum Videre corruptìonem: inlerilum quippe, cujus hic nienlionem facil Hilarius, idem esse arbitror , '^e corruplionein, (piam a Christo arceut David ei Petrus. Juvabil porro ad Hilarìi sensa penitius a^sequenda, ea consulere, qua) Clariss. Mo¬ nachus S. Mauri, editor Operum S. Hilarii, paragra- pho ni praifiUionìs docuit (iV. 98 et seq., pag. 32 tom. i). Sane voce bac inieritus exlermiuiura ab Hi¬ lario ìntelligi fatebilur, qui ha;c audiet (Inps. lxiii, n.d): I Qui vero praeilicabìl auiinae cum corpore oc¬ casum, audiet aniraara uon esse terreuam, sed ex C afflaiu Dei oriara elementis corporis admisceiì : mortem antera, non inlerilum esse, sed dìscessionem ejus a corpore. » 130 Post voces illas, exstincto inimico vitam, adjeci homini, ìd exposcente ordine ipso,ac vi disputalionis. Audi porro, quanta elegaulia, et verborum copia boc ipsum argumentum alibi periractet Hilarius {/« ps. Lxvni, n. 14). « Cum cohoeredes, et concorporales, et compariicipes Cbristo gentes fìerent ..... cura mors postquara in'Deo ossei grassata, desinerei; cura lex peccati, quie in carne nostra esl, tollereiur; cum revelalionem fìliorura Dei congemiscens omnis crea¬ tura bperaret ; cura in passione unigeniti Dei omnium ante consiiiuiionera mundi causarum et origiuuui consummareiur effectus; principem speculi jndicando, horainein ex peccati lege rediraeudo, ereaturis a corrupiionis vanitale, cui servìeranl, liberandìs, ne- quitìis spirila libus Domini raorte daninandis , Deo in oinnibus et per omnes aeternitatis munere, el ìmmor- j^ taliialìs nosme claritate laudando. Omnia antera hac virlutis resurreclionis implevii : quia per primìtias ex moriuis ab horainum genere morie depulsa, ìn au¬ clores mortis aHcrmeniorlispfeua decreta est.»Praì- clara etiam mulia in idem argumentum iradiderat n. 6, et n. 19 tractatus in psaimum Lxvm (6). Alfìnìa autem , ne dicam eadeui cura iis. quai nostra habet epistola, tradii capile tertio comnienlariorum in MatthaMira (iV. 2, pag. 667). Ecce illa: € Qua rerura ratione indicai (quadraginta dies, quibus Jesus jeju- navit, el postea esuriit, innuit Hilarius), post quadra- (a) Lìb. 1 de Trinit. n, 15, pag. 11 tom. i. Et in ps. Lxvn, n. 25, pagf. 230^òm. n, Ac primum, quid in Crucis sacramento, eie. Et. in ps. lxviu, n. 14-, pag. 249. (b) Ad verba illa : qui ascèndil super occasum-. ginta dierurn conversatìonem, quibus post passionem in saeculo erat commoraiurus, esuritionera se huma¬ nam salutis habiturura. Quo in terapore expectatura Deo Patri munus, hominem, quem assumpserat, re- portavit. ì Sed, ne unice Hilarìura citare videar, non¬ nullos alios Patres ìndico e plurimis, quos lu lector consules, Cyrillum (Caiech. xiv), Nyssenum (e), Augustinura, seu alluni quempiam auctorera sermo¬ nis 176 de Tempore, et Leonera Magnura (d), 131. Fuere nonnulli, quibus placuisset, ut Hilarius expressius de Spiritus Sancii divinitate loculus fuis¬ set; idque facile assequiniur ex iis, quaì ìn pra^Tatione in libros de Triniiate collegit (Num. 12) doctissìmus Monachus S. Mauri, cui ediiiouem S. Hilarii debemus. Sed ejn.sdem Sancii Spiritus cura Patre el Filio leqna- litatem, ac consubstanlìaliiatem procul dubio asseruit Hilarius : quod quidem is fatebilur, qui ad ea , quaì ìn ea prsefalioue Iraduntur (Num. 15) , adveriet animum. Neque porro persuasionem hanc ailenuat, ea, qua in hac epistola utiiiir, f)hrasis, nempe, prò seyicarium dimisil Spirilum Sanctum. Nimirum (quod alibi eliam monui) eo tempore Hilarius scripsit, quo nondum exorius erat Macedonii error, accenseniis scilicet ereaturis Spirìtum Sanctum : ideoque paulo liberius scripsit, ìmìtaius(quod alibi interdun facit) Tertulliaiiuin h^ec scrìbenlem ( Lib. de Prwscript. Hwrelieor. e. 15) : « Regula antera est fìdei . . .. Jesum Cbristum .... sedisse ad dexteram Pairis, misisse vicariam vira Spìrilus Sancii, qui credenies agat. ì Si Tertulliano lura piane orlbodoxo ha^cseri- bere licuii, cur non lìcuit Hilario, pra^serlira cura in catliolicuni ac probabilém sensum facile ea dedu- canlur? Dìcilur scilicet hac ^ignifìcalione Glirìstin'è- cariws Spiritus sanctus, quod ìnliina sua inspiratione, et interno alflalu consolaius est Apostolos, adjuvit quoque et dìrexit, eì, sì vis ila loqui, permovii eos ad ea opera, ad quiie Chrislns monilis exemplisque ìuviia- vii. Dicitui' eliam Chrìsii vicarius, proplerea (juia douis in Apostolos infusis, miraculorum reddiderit effeciores, sicut effectores eorumdem miraculorum eos reddìderant Cbristi aucioriias et proecepta. Aliis de causis dicitur Spìrilus Sanclus supplere vices Christi, voluti quod d(morura nbeilate et conforraa- tioue pienissima dìviiue voluntati iis infusa conipenset corporaletn et seusibilem Chrisli Doraini abseniiam; alììs(|ue affìnibus, ob quas alius Paraclitus appedaius est a Christo ipso [Joan. xiv, 16 et 17). Persi iti mus haclenus iu locutìone illa : prò se vìcarium dimisil Spirilum Sancium. Ut aulem aliquid de iis vocibus dicam : Ut hominibus credeniibus et auxilio esset, et sancnficaiioni, illud graiìae genus, quod actuule Theo¬ logì vocant, voce ììh auxilio ; illud vero, quod habi- ivale, voce altera sanciificationi, denolari arbilror. Quod si earUm etiam gratin rum gehus, quas gratis datas iidem theologi appellant, hic pariter denolari affìrmes, ego quidem minime obsistam. Elenira et hoc ipsura gratiarum genus auxilio Ecclesìae est, et sanctìftcaiioni, qn^^Kenns sanctam denotai, quam sic adjuvat Deus, el alios invitai, ut eam ingredianlur, ei sancii fìanl. 132. Id est, haclenus per ordinem nostram expo- suimus de Cbri>to senientiam. 133. Postquara satis in superioribus hujusce epi¬ slolaì partibus suam de Patre el Filio senienliam dedaraverai Hilarius, Irausii ad lerttam sanciìssima3 Trinitatis pei sonara, Spirilum Sancium scilicet, de quo stalim proferì, in eura pariter credendum esse: deinde de eodera Spiritu Sancio pronuntiat eura uni¬ versa , quse postmoduin fìerent, et inspirare, et san- ciifìcare sua; subsianliaì. . . Sed quainani (inquies) (e) Oratione, quse de Ascensione inscripla est. ?,, (d) In sermonibus duobus de Ascensione, pneserlìm vero capite 4 sermonis i, Super omnium creaturarum^ eie. |
