Page 821-822 |
Previous | 411 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
IN IIILÀUII EÌPISTOLAM SÈU LIBELLUM ANNOTATIONES.
tinguit, dura utramque non nominai, nullam vult A differentiam inlelligi. i Neque porro ab hac sententia Tertullianus recessìt, cura ab Ecclesìa ipsa recessit, adhaesitqueMontano. Elenira librura de Veìandis Vir- ginìbus, postquara Montano adbaìsérat, conscripsisse iradiiur : el lamen etiara capite 4 ejusdeiii libri eadera, quae hic, docci. Vehenieuler autein eos red- arguit, qui Virgines capite raiuìine velato orare posse in Ecclesia aiebani, loto capile 22 libri de Oratione : quod quidera capui inlegrum legas, rogo. Caeiernnì mulieris vocabulo interdum denolari sub- jeciam viro, non virginem, ea veierum latinorura exempla osiendeni, quaì annotaiione 12 in ejiìstolam » Cypriani ad Poniponiuin in Baluzii ediiione Lxn idera Baluzius collegit [Pag. 223 edilionis Venetw). Eara pariter Lecior adeai rogo. Vox dia iniiianiur (intecto capile iniiianiur) vel ad oblalionera illam re- ferturj qua se Deo sislunt, virginiiaiem illi iu ecclesia devoveutes, vel, si vis, ad pubiicas preces. Beliquà per se pateul, consliiuta praeserliin definilìone illa ^ conlinenti;e*, quam antea posuerai. "
202. Delibata videtur ex variis Scrìpturae locis ea patientiai definiiio, quae hic affertur : sed potissiraurn ex versiculis primo et secuudo capitis iv episiolae ad Ephesios : eienim ad hunc modura locus ille se habet ; Obsecro ilaque vos ego vinctus in Dòmino, ut digne ambuletis vocalìone, qua vocali estis, cum omni humiliiate, et mansuetudine, cum patientia, supportanles invicem in charitate : quippe paiientiaì iu primis trì¬ buitur, ut sufferal (supportanles invicem). Duas porro bic Hilarius illi adsignat parles, quarum una est tolerantia injuriarum, et passionum ; altera sufferentia omnium exspectalionum. Ac de prima quìdera facile asseniìeris : saepe enim ìn Scripturis admonemur, ut charitalem exerceamus, paiienliam, et mansuetudinem (I Timoth. \i, 11) : quae quidera tolerantìam inju¬ riarum ac passionum exposcunt. Ai de secunda eliam nulìuin nobis iuesse poiest dubium : etenim, ut reliqua ornittam, eo spectant monita illa Jacobi (Cap. V, 7) : Patienles igitur estole, fratres, usque ad C advenium Domini : Ecce agricola exspectat pretiosum fructum terrw, patienier ferens, donec accipial tempo- raneum, et seroiinum. Patienles igitur eslole et vos , et con firmale corda veslra ^ quoniam advenlus Domini appropìnquavit. Hujus modi pntieniia' genus si quis pos- sederit, an non ferel {bajulat ) contraria vitw? an non eliara l?ona omnia possìd«bit? Profecto haec habebit, qui exspeciationes oranes siue praecipìiatìone sufferet.
203. Innuit, ut puto, illa Apostoli verba (Bom. v, 5) : Scientes, quod iribulatio patientiam operatur : patientia autem probationem : probalio vero spem.
204. Perspicua ea sunt, (juae tradii Hilarius, sì eas delinitiones recolueris, quas supra posuit. Verba illa superius comprehendi, idera hìc sunt, ac swpra monui,
205. Omnino h genduni est -, quando : elenira quando nihil speralur, id quod speralur, impalienler feriur. Sed in nostro codice legitur quia ob postremi amanuensis, ul puto, ìmperitiam.
206. Verbà htee : omni autem virtute patientia j) perfert, quod spe pereunte dignoscitur, perspicua quidem sunt, el cum prioribus piane conlinuanlur. Al obscuriora sunt, quaì sequuutur : Al si spem fruc¬ tus palientiw subsequatur, hwc maire gaudet fide, gubeynaculum habet Dei, continenlìa genus, propin¬ quilatem. Sic aulem éa inlerpretor : Sì spera sequatur patientia, quae spei fructus est (legendura est quippe spem, lamelsi codex habeai spes), hxe, vel, si vis ¦, et hac (spés) gaudet raatre fìde; spes vero praìsidiura Dei peculiare habet : naih sperantes in Doniino mise¬ ricordia circumdabii (Ps. xxxi, 70) : contineutia vero (quae harum viriulum geiius est, id est eas omnes
(a) Legilur quidera in codice vìrtutibus; sed vox certaminibus ad id, de quo agimus, signihcandum apiìor esse videtur.
822
complectitur, vel, si explicari ita jubes, primaria earum parens est, et veluti radix) propinquilatem Dei habet : efficimur euim per continenliam veluli propinqui Dei, vel quia divinw consortes naturw per eam efficimur (H Petr, i, 4); vel quia per eam appro- pinquamus Deo : cui si appropinqua mus ^ ipse appro- pinquabit nobis (Jacob, iv, 8); velj si vis, quìa politi coelesti beatitudine sirniles Deo erimus. Id antera pro¬ bat Hilarius, lura exepiplo raariyruin, qui fide, et spe corroborati cruciatus quoslibet, et tormenta patienier et fortiier pertulerunt ( Deo scilicet eos praesidio, ac gralia sua adjuvante), tura relìquorura Christianorum, qui usque ad raortera palientiw virlu¬ tibus, seu, si vis, certarainibus (a) Chrisiura imi¬ tali cohwredes Chrisli eftìciunlur. Si quis probabi¬ liora proposueril, mihi ulique rem graiissìmani faciet. Hlud porro notare hic bbet, ad plura Scrìptu¬ rarura loca respexisse quidera Hilarìura, sed quae certo designare vix possumus, praeseriìm cura velu- siioreni Vulgata nosira inìerpretationem sequatur. Ne quid dissimulera, verbà ba^c : inde justi^ dum omnia patienier operanlur, in codice nostro habeniur posi voces illas patienliw vìrtutibus (aut potius certa¬ minibus) imiiantur. Et post vocem propinquilatem^ legilur ibi : inde gioìiosi Dei lestes, eie. SensUS ta¬ raen, et distributìo senlenliae vìdelur exposcere, ul ita concludatur periodus, ac senienlia ìpsa : deinde (ìà est extrerao loco) cohwredes Chrisli, dum illum usque ad moriem palientiw cerlaminibus imiiantur. Si quis laraen codicis leetioneni rethiere velli, putetque ab illa de- sumpsìsse Hilarium occasionem, ut de juslitia disse* reret, per me quidem licet. Quod allinei ad vocem gloriosi, recole nura. 2.
207. In codice ila legitur : quam sì quis obtinens, et cui quis adhwrens vitw suw disposìtw, et sine contur- batione conservai. Quaì quidera verba. iraplicita niani- fesio suut, el nitido sensu careni. Emendavi porro -, ut probabilius duxi. Si quis aliter emendare cupìl, quod libuerit, faciat. Post voces, cum esset omnium dominus, a Joanne, additar ìn codice, qui major iii naiis mulierum : sed mauifesium glossema , quod respicit ad versìculum 45 capitis v Matthaìi, jure meritoque susluli.
208. Arbitror, Hilariura respicere ad locum illura» quera ìn episiolae ìp4us calce notavi, scilìeel ad ver¬ siculura 2 episiolae Judie Apostoli. Niraìrura haee scrihit Judas : His qui sunl in Deo Patre, dilectìs , et Christo Jesu conservatis, et vocatis, misericordia vobis, et. pax, et charitas adimpleatur. Neque enira ad Pau¬ lum referas necesse est locum hunc; nara voces hse alio ilem loco, coramode designant locura aliuih Scrip- lurae, neque cogiraur, ut locum alium Pauli indicari puiemus. Porro Christus misericordia, et pax, et diaria tas, seu dileciio nostra dici potest, tum quia horura auctor est et ongo, lura quia gralia sua baS in nobis effi¬ cit. Suspicor etiara, aliter olim in aliquibus codicibus fuisse leclura, el expresse diclura : in Christo Jesu^ quinobis misericordia est, pax, et charitas, seu dileciio. Si locura alium indicalum vis ab Hilario, ego quidem minime obsistam, dumraodo probabilém indices.
209. Ecclesiasiici Scriptores non raodo dìleciioneiii ipsam agapen vocant, verura etiam illius fructus (ut ita dicam), et opera ex cbaritaie proveuieulia agapes appellant. Hinc Augusiinus (b) : agapes noslrw ^ intjuit, pauperes pascunt, sive frugibus , sive carnibuSk Si quis raulia hac de re nosse cupit, eos Scriptores consulai, ijuos allegai Ducangius (e).
210. Vulgata hìc habel charitas. Sed Hilarius ve¬ tusiam aliara secuius inierpreiatìonera, le%\i dileciio^ quara proxirae posi disiinguit a charitate,
211. Porro ex superioribus duabus definitionibus
(b) Lib. XX conira Faustum cap. 20. Vide eliam cap. 4 ejusdem libri.
(e) In Glossario m.ediw et infimw lattnilalis^ ad vocem agape.^
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 821-822 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | IN IIILÀUII EÌPISTOLAM SÈU LIBELLUM ANNOTATIONES. tinguit, dura utramque non nominai, nullam vult A differentiam inlelligi. i Neque porro ab hac sententia Tertullianus recessìt, cura ab Ecclesìa ipsa recessit, adhaesitqueMontano. Elenira librura de Veìandis Vir- ginìbus, postquara Montano adbaìsérat, conscripsisse iradiiur : el lamen etiara capite 4 ejusdeiii libri eadera, quae hic, docci. Vehenieuler autein eos red- arguit, qui Virgines capite raiuìine velato orare posse in Ecclesia aiebani, loto capile 22 libri de Oratione : quod quidera capui inlegrum legas, rogo. Caeiernnì mulieris vocabulo interdum denolari sub- jeciam viro, non virginem, ea veierum latinorura exempla osiendeni, quaì annotaiione 12 in ejiìstolam » Cypriani ad Poniponiuin in Baluzii ediiione Lxn idera Baluzius collegit [Pag. 223 edilionis Venetw). Eara pariter Lecior adeai rogo. Vox dia iniiianiur (intecto capile iniiianiur) vel ad oblalionera illam re- ferturj qua se Deo sislunt, virginiiaiem illi iu ecclesia devoveutes, vel, si vis, ad pubiicas preces. Beliquà per se pateul, consliiuta praeserliin definilìone illa ^ conlinenti;e*, quam antea posuerai. " 202. Delibata videtur ex variis Scrìpturae locis ea patientiai definiiio, quae hic affertur : sed potissiraurn ex versiculis primo et secuudo capitis iv episiolae ad Ephesios : eienim ad hunc modura locus ille se habet ; Obsecro ilaque vos ego vinctus in Dòmino, ut digne ambuletis vocalìone, qua vocali estis, cum omni humiliiate, et mansuetudine, cum patientia, supportanles invicem in charitate : quippe paiientiaì iu primis trì¬ buitur, ut sufferal (supportanles invicem). Duas porro bic Hilarius illi adsignat parles, quarum una est tolerantia injuriarum, et passionum ; altera sufferentia omnium exspectalionum. Ac de prima quìdera facile asseniìeris : saepe enim ìn Scripturis admonemur, ut charitalem exerceamus, paiienliam, et mansuetudinem (I Timoth. \i, 11) : quae quidera tolerantìam inju¬ riarum ac passionum exposcunt. Ai de secunda eliam nulìuin nobis iuesse poiest dubium : etenim, ut reliqua ornittam, eo spectant monita illa Jacobi (Cap. V, 7) : Patienles igitur estole, fratres, usque ad C advenium Domini : Ecce agricola exspectat pretiosum fructum terrw, patienier ferens, donec accipial tempo- raneum, et seroiinum. Patienles igitur eslole et vos , et con firmale corda veslra ^ quoniam advenlus Domini appropìnquavit. Hujus modi pntieniia' genus si quis pos- sederit, an non ferel {bajulat ) contraria vitw? an non eliara l?ona omnia possìd«bit? Profecto haec habebit, qui exspeciationes oranes siue praecipìiatìone sufferet. 203. Innuit, ut puto, illa Apostoli verba (Bom. v, 5) : Scientes, quod iribulatio patientiam operatur : patientia autem probationem : probalio vero spem. 204. Perspicua ea sunt, (juae tradii Hilarius, sì eas delinitiones recolueris, quas supra posuit. Verba illa superius comprehendi, idera hìc sunt, ac swpra monui, 205. Omnino h genduni est -, quando : elenira quando nihil speralur, id quod speralur, impalienler feriur. Sed in nostro codice legitur quia ob postremi amanuensis, ul puto, ìmperitiam. 206. Verbà htee : omni autem virtute patientia j) perfert, quod spe pereunte dignoscitur, perspicua quidem sunt, el cum prioribus piane conlinuanlur. Al obscuriora sunt, quaì sequuutur : Al si spem fruc¬ tus palientiw subsequatur, hwc maire gaudet fide, gubeynaculum habet Dei, continenlìa genus, propin¬ quilatem. Sic aulem éa inlerpretor : Sì spera sequatur patientia, quae spei fructus est (legendura est quippe spem, lamelsi codex habeai spes), hxe, vel, si vis ¦, et hac (spés) gaudet raatre fìde; spes vero praìsidiura Dei peculiare habet : naih sperantes in Doniino mise¬ ricordia circumdabii (Ps. xxxi, 70) : contineutia vero (quae harum viriulum geiius est, id est eas omnes (a) Legilur quidera in codice vìrtutibus; sed vox certaminibus ad id, de quo agimus, signihcandum apiìor esse videtur. 822 complectitur, vel, si explicari ita jubes, primaria earum parens est, et veluti radix) propinquilatem Dei habet : efficimur euim per continenliam veluli propinqui Dei, vel quia divinw consortes naturw per eam efficimur (H Petr, i, 4); vel quia per eam appro- pinquamus Deo : cui si appropinqua mus ^ ipse appro- pinquabit nobis (Jacob, iv, 8); velj si vis, quìa politi coelesti beatitudine sirniles Deo erimus. Id antera pro¬ bat Hilarius, lura exepiplo raariyruin, qui fide, et spe corroborati cruciatus quoslibet, et tormenta patienier et fortiier pertulerunt ( Deo scilicet eos praesidio, ac gralia sua adjuvante), tura relìquorura Christianorum, qui usque ad raortera palientiw virlu¬ tibus, seu, si vis, certarainibus (a) Chrisiura imi¬ tali cohwredes Chrisli eftìciunlur. Si quis probabi¬ liora proposueril, mihi ulique rem graiissìmani faciet. Hlud porro notare hic bbet, ad plura Scrìptu¬ rarura loca respexisse quidera Hilarìura, sed quae certo designare vix possumus, praeseriìm cura velu- siioreni Vulgata nosira inìerpretationem sequatur. Ne quid dissimulera, verbà ba^c : inde justi^ dum omnia patienier operanlur, in codice nostro habeniur posi voces illas patienliw vìrtutibus (aut potius certa¬ minibus) imiiantur. Et post vocem propinquilatem^ legilur ibi : inde gioìiosi Dei lestes, eie. SensUS ta¬ raen, et distributìo senlenliae vìdelur exposcere, ul ita concludatur periodus, ac senienlia ìpsa : deinde (ìà est extrerao loco) cohwredes Chrisli, dum illum usque ad moriem palientiw cerlaminibus imiiantur. Si quis laraen codicis leetioneni rethiere velli, putetque ab illa de- sumpsìsse Hilarium occasionem, ut de juslitia disse* reret, per me quidem licet. Quod allinei ad vocem gloriosi, recole nura. 2. 207. In codice ila legitur : quam sì quis obtinens, et cui quis adhwrens vitw suw disposìtw, et sine contur- batione conservai. Quaì quidera verba. iraplicita niani- fesio suut, el nitido sensu careni. Emendavi porro -, ut probabilius duxi. Si quis aliter emendare cupìl, quod libuerit, faciat. Post voces, cum esset omnium dominus, a Joanne, additar ìn codice, qui major iii naiis mulierum : sed mauifesium glossema , quod respicit ad versìculum 45 capitis v Matthaìi, jure meritoque susluli. 208. Arbitror, Hilariura respicere ad locum illura» quera ìn episiolae ìp4us calce notavi, scilìeel ad ver¬ siculura 2 episiolae Judie Apostoli. Niraìrura haee scrihit Judas : His qui sunl in Deo Patre, dilectìs , et Christo Jesu conservatis, et vocatis, misericordia vobis, et. pax, et charitas adimpleatur. Neque enira ad Pau¬ lum referas necesse est locum hunc; nara voces hse alio ilem loco, coramode designant locura aliuih Scrip- lurae, neque cogiraur, ut locum alium Pauli indicari puiemus. Porro Christus misericordia, et pax, et diaria tas, seu dileciio nostra dici potest, tum quia horura auctor est et ongo, lura quia gralia sua baS in nobis effi¬ cit. Suspicor etiara, aliter olim in aliquibus codicibus fuisse leclura, el expresse diclura : in Christo Jesu^ quinobis misericordia est, pax, et charitas, seu dileciio. Si locura alium indicalum vis ab Hilario, ego quidem minime obsistam, dumraodo probabilém indices. 209. Ecclesiasiici Scriptores non raodo dìleciioneiii ipsam agapen vocant, verura etiam illius fructus (ut ita dicam), et opera ex cbaritaie proveuieulia agapes appellant. Hinc Augusiinus (b) : agapes noslrw ^ intjuit, pauperes pascunt, sive frugibus , sive carnibuSk Si quis raulia hac de re nosse cupit, eos Scriptores consulai, ijuos allegai Ducangius (e). 210. Vulgata hìc habel charitas. Sed Hilarius ve¬ tusiam aliara secuius inierpreiatìonera, le%\i dileciio^ quara proxirae posi disiinguit a charitate, 211. Porro ex superioribus duabus definitionibus (b) Lib. XX conira Faustum cap. 20. Vide eliam cap. 4 ejusdem libri. (e) In Glossario m.ediw et infimw lattnilalis^ ad vocem agape.^ |
