Page 833-834 |
Previous | 417 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
853 IN HILARH EPIST. SEU LIBEL. DISSERTATIO PRIMA. 834
quaì sub coelo sunl, nostri sane causa ea condìdit. A nielem vorarent , Deus conclusil ora leonum (DanìeL
21. Postreraa Plinii verba, Non nos causa Mundo sumus, eie, nihil habent quod nostrae senteutie of¬ ficiai. Etenim in eo capite irridet, rejicìtque vulgi sententiam, quod quidera exìsliinabat, sidera sin¬ gulis altributa nobis , darà divìtibus, minora paupe¬ ribus, obscura defeclis, et prò sorte cujusque lucen- tia, el altributa morialibus. Horura scilicet a vero reraoiìssiraani opinionera his verbis statini repellil : quia nec cum suo quwque homine orla moriunìur, nec aliquid exlingui decìdua siguificant : tura illa subjicil, qu<e sunt objecta : Non tanta cwli socieias nobiscum est, ut nostro fato mortalis sii ille quoque siderum ful¬ gor. Quai quidera nioniia quam . praìclara sunl ad cam refntandam, (juara perslringil ille, senienliam ;
VI, 27 et 22), necnocuerunt ei ( Danieli ), el nulla Iw- sio inventa esl in eo, quia credidit Deo suo. Et, ut ìn Daniele consislam, quid admirabilius, ideoque quid ad Dei provideniiara erga probos viros declarandara aplius eo, quod de eodera Daniele disciraus? alque id quidera ipsis Scrìpturae verbis referre libet (/)fl- niel. XIV , 29 , eie.) : Vidit ergo rex, quod irruerenl in eum vehementer (Babylonii), et necessitate compulsus tradidit eis Danielem. Qui miserunt eum in lacum leo¬ num, el eràt ibi diebus sex. Porro ìn lacu etani leones sepiem, et dabantur eis duo corpora quotidie , et duw oves, et tunc non data sunt, ul devorarent Danielem..., (v.59). Venil ergo rex die seplimo, ul lugeiet Danie¬ lem, el venit hd lacum, et introspexit, el ecce Daniel lam ìnepia suut, sì adversus id, de quo agimus , ad- g sedens in medio leonum. Et exclamavit voce magnarex
ducaniur.
22. Senecae porro opinio lanio in pretìo habenda non esl, ul Lacianiii, Augustini, atque adeo Scrip¬ tura» ipsius monitis pra-ponatur.
25. Pleraque eoruin, qua3 imniensis coelorum spa- lììs coniprehenduniur, ignorali a nobis, haud invitus faieor. Sed quot nobis prosunl, imo etiara ìnser- viunl, quoi^ura naturara, et numerura prorsus ne¬ scimus? An aeris, an iguis, aliorumque, quibus quotidie utimur , naturara novimus, aut rauliitudi- neni? Deo credimus, cujus lestihionio discimus, om¬ nia astra cwli ab eo creala fuisse in ministerium cunctis gentibus, quw sub cwlo sunt, Alios ob fìnes condita ea fuisse, minime nego; sed nequealfìrniare id possumus , cum ìd prorsus laleat. Nec conte- C innendura ob fìnem ea erunl condita , sì proplerea condita erunl, ut ex eorura specie exsurgainus ad divinam omuipoieutiam agnosceudani , ac coranien- dandain, praesertini quura tini praìsianlia eximiaque, alque imraensa , pene dixerira, corpora in ministe¬ rium nostrum esse voluerit.
24. Feras porro, atque imraites bestias, veneno- sasque et animanles, et herbas condìdit quidera Deus, non proplerea lanien baie hominis causa non con¬ didil. Sì hominem iunocenlìa adbuc politura ìnspi- cis, ha;c, el alia quaìvis, quantuinvis pessima fìn- gas, rainìrae nocere illi polerant (a). Si ab iuno¬ cenlìa pndapsuni ; ad terrenduin horaìnera, eumque admonendura ea pnsuii, ne ab iilius jussìonìbus de-
diceiis : Magnuses, Domine, Deus Danielis (v. 4'2)... Paveanl omnes habitantes in universa terra Deum Da¬ nielis , quia ipse Salvator , faciens signa, et mirabilia in terra : qui Iiberavìt Danielem de lacu leonum. An non eliam divinam onini|iolenliara tesiifìcatus esl leo ille, qui prophetaì, Dei jussìbus haud obsequenii, morsu necem ìnlulit, iilius lamen cadaver minime aitìgit (HI Reg. xiii, 24, 25)?
25. Quod porro lura contìgit, id deinceps etiam haud rare evenisse novimus, id lesiifìcaniibus Ec- clesìasiicìs raouuinenlis; ex quihus discimus , impe- ditas fuìsse aiiquando feras, ne exposilos eorum morsi bus raarlyres tangerent (b), neve eorum cada¬ ver a vorarent (e).
26. Sed hsec, sì vis, omiltaraus, consislaniusque ìn exeraplìs iis , quae quoiidie conspiciraus. An non veuenosis ipsis animantibus uiimur, earumque car- nes, et venenum ìpsura in raedicìnani verìinius? Quis nescit nos ursoruni , el reliquarum ferarum pellibus uli ad frigus abigendura, easque in nostrum ipsum emolumenlura converlere? Hjcc sane si serio allen- daraus, haud inviti falebiinur, quod ab initio posilum est, corpora scilicet quajvis, tamelsi praestantissima, tamelsi interdum noxia, horaìnis causa fuisse condita.
27. Ea porro ralionis vis, intelligentia, ac consi¬ lium, quibus praeditus homo a Deo esl, sì illura ju¬ vant, ul noxias ipsas aniraantes ìn utiliialeni con- vertat suara, multo magìs juvant, ut earura irapetus, ac ferociani evìlet, eludaique; aul sì fui te eludere
ficiai, qui armavil creaturam ad ultionem inimicorum D non poiest, el evitare, remedia illi, ac niedicamina
suorum (Sap. v, 18). Ea consule Scrìpturarura loca, qune ìn pagìu.e calce noto (Levìt. xxvi, 22; Dente- ron. XXXII, 24 , et lib. IV Reg. ii, 24). Quid? quod ipsa leonum feritas divinam nninìpolenlìani mirum iu modum non raro commendavil. Quid inusìtaiius, ideoque quid ad divinam omnìpoteniiara celebrandain aplius eo portento, quod tum coniigii, quura ne Da-
(a) Vide obsecro quae hoc super arguraeuto docet Augustiuus 1.1 de Gen. adversus Manich.c.18, n. 29.
(b) Ignaiius Manyr in Epistola ad Boni. n. -4; Eu¬ seb. hist. lib. vili, cap. 7; Acla S. S. Tarachì, Pro¬ bi , etc., n. 10, apud Ruinart, pag. 592 edilionis Yeronensis.
praìstet adversus earura venena, ac raor>us : sic ut rarìssìrai sint, quos ferarum, ac serpenlìura mor- sibus ìnterfeclos conspìciamus, alque inier hos ipsos multos reperies, qui feras ìpsàs, ac serpentes in per¬ niciem suara temere irriiaruht. Quis porro, ut Scri¬ ptura) verbis utar (Eccles. xn, 13), miserebilur omni' bus, qui appropinquant bestiis ? -
(e) Euseb. fife Martyribus Palestinw, cap. xi (apud Ruinart u. 42 : Quorum sacrosaìicta cadavera, eie.) Acla S Vincentii, cap. x(apud Ruinart., edit Veron., pag. 528). Alque ìd ìpsura, quod in Aclis, legitur eliara ìn Prudenlìi Hyrano de S. Vincentii Marlyrio inscrìpto, siiophe 99 , lUO, eie.
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
| Title | Page 833-834 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
853 IN HILARH EPIST. SEU LIBEL. DISSERTATIO PRIMA. 834
quaì sub coelo sunl, nostri sane causa ea condìdit. A nielem vorarent , Deus conclusil ora leonum (DanìeL
21. Postreraa Plinii verba, Non nos causa Mundo sumus, eie, nihil habent quod nostrae senteutie of¬ ficiai. Etenim in eo capite irridet, rejicìtque vulgi sententiam, quod quidera exìsliinabat, sidera sin¬ gulis altributa nobis , darà divìtibus, minora paupe¬ ribus, obscura defeclis, et prò sorte cujusque lucen- tia, el altributa morialibus. Horura scilicet a vero reraoiìssiraani opinionera his verbis statini repellil : quia nec cum suo quwque homine orla moriunìur, nec aliquid exlingui decìdua siguificant : tura illa subjicil, qu |
|
|
|
|
|
|
| B |
|
| C |
|
| G |
|
| H |
|
| M |
|
| T |
|
| U |
|
| Y |
|
|
|
