Page 837-838 |
Previous | 419 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
837 IN HILVRH EPIST. SEU LlgEL. DISSERTATIO PRIMAi m§
libus brutis ferisque ìnservire : terreni enira nos A Usque adeo sìquidera ìn hunc modura omnia nobis
eliam lalrones , atque eos effngiraus , nec proplerea latronìbus ìnservire dicirauri Sed praestatpraìclaris- siinis Chrysosiorai verbis rem totam exponere : «Ve¬ rura hic Gentiles (inquit ille) (HopiìL ix Gen. n* 3) iu nosiusurgunt, et dicunt : Corapertura est, hoc non esse verura : non enim domìnamur feris, queraad- raodura pollìcilus est, sed ipsae nobis poiius. Imo non verum est (juod hi objieìunt. Nam mox ul appa- ruerit homo, fera"} fugam faciunt. Quod si aiiquando vel fame urgerne, vel nobis illas lacessentibus ^ ab eis damuura aceipimus, hoc non fìt ideo , quod illis ìn nos sit imperium, sed ob culpani nostrani, Nam cum lalrones nos invadunt, si non negligamus ^ sed in illos arma suraaraus, id non ideo fìt, quod ìnipe»
cooperanlur in bonum, ut inter haec omnia etiam ea^ quae nìbil sunt, numerenlur, molestia, morbus et ipsa raors eiiam, et pedcaiìim.l
35. Perstìiiraus haclenus in iis, quae homini noxia creduntur. Quod ad ea aitinel, quaì inutilia; diffì- culiateni banc praìvenerunt, ac prorsus dissolvere se posse sperarunt Stoici, inonentes niagnain par¬ tera eorura, quae homini inutilia vulgus censet, re¬ vera esse utilissima, tametsi eorum utililas stalim non consiet. Aiunt enirn, ut verids eorura Lactantìo referente (de Ira Dei cap. 15) utar, « Multa esse in gigneniibus, ei iu numero anìnialiura, quorura adhuc laleat utililas, séd earà processu temporis inverati; sicul jara plìira prioribus saeculis incognita, necessi-
riura in nos obtineant, sed quod noslraì salmi prò- ]g tas, et usus invenierii, >
spicìaraus. > Eadera ipsissirais fere verbis alibi re- petìi (Senne ni in Genes. n. 5, pag. Q& tom. iv edi¬ lionis Monlfauconii).
31. Eamdem dilfìcultaiera evitai Augustinus^ dura fatetur aliqua ex parie aniisisse nos dignitatera , qua facli sunius ad iraagiuera Dei, quando aniisiraus ìn- nocentìara ; ila tamen nos aniisisse faieiur ea , quae aniisiraus, ut neget, prorsus aniisisse ^ contendai(|ue perseverare adbuc in homine potestatem ìn feras ipsas, et belluas, dura ipsas edoniaraus, nec lamen ab iis doniari nos sìnimus. Sed praestat ìpsa Augusiinì monita audire ( Lib. i de Genes. contra Maiiich. cap. 18, alias n. 29) : e Aiiquando eliam solent dìcere (Manichaìi) : quomodo accepit homo potestatem pis-
34. Quaraquara neeesse non èsl, ut ad soluiionem hanc, quae cà'teroqui valde probabilis est, èonfugìa- mus. Ea quippe, qii^ horainì inutilia dixerunt^ utilissima èsse novimus; atque, ut pratérearhus utilissima declarari, quaienus iis aiiquando utìluf Deus, ut ómnipoieniiam suam, ac rdbuslam manura osiendat ; (|uat de rè cfonsule quae liber Exodi copìo^ sìssime docet (Ex&d. vm, 11, èie.* 2*, èiei) : ulM, inquam, praeterearrms, m nem ìmhmìi^tm insèèia homhii tflitissima sunt, (juandoquidèm eorlira et mullittfdiuè, etgene**ei m vslrièiaié Ditinus anifex se se prodit? i^i quis ad ea qiiai elài'ìssimì Rediiis (Ùe' Vìventi né* tiventi), afe Valisneriè^s^ et deinceps multo copiosÌHS RéaumiVrius de ìMecti^ éinnM, àni-
ciura maris, et volatilium coeli, el oranium pecorum, G nium àifènderit, matìiteto coU^prcì^et, uiìlissiiraa ea
et ferarum , cum videaraus a multis feris homines eccidi, et a multis volaiilibus nobis noceri, qiiae vo¬ lumus vel vitare, vel capere^ et plerumque non pos¬ sumus? Quomodo ergo in haec accepimus polesta- tera ? Hic illis primo dicendum esi, quod multura er- reni, qui post peccaiura considerent horaìnera ^ cura in hujus vìiae raortalìtatem damnatus est, el amisit perfectionera illam, qua factus est ad iraaginem Dei. Sed si damnaiio ejus tantum valet, ut lam-multis pecoribus imperei, quamvis ènim a multis feris propier Iragilìtalem corporis possit oeéidi, a ntiHìs taraen doniari potest, cura ipse tara; multàs, et pròpe oranes domet, i 32. Sed quoniara Bernardi atuetnrfctate, non Theo-
esse hoitììni, itfm aìiis quìdera de eàusiSi lum pfae- serlkn qifla divìnara manura, poteiiiiàm, à« botìllà- tera in eorura creatìone, àc diverso vitaè inàlitulò^ facile agnoscet. An non eiiam inseclìs vesèuritur aniraantes cae, quibus pra^senin* obleetattìi* M ves¬ ti tur homo?
55. Monles porro inacèessos^ aè s^àxèos utifissi^ mos hopuiini ìs docebìt^ qui metalli^ aè nìartnoris fódinas in iis delitescèntes noverit; is quo^^ie qui rècèpiaeula ntvium,^ aiqfte aqunrum, ex qu^biis^ fe^u^ les dérivànlur aistivo pfaeseriiin tempore, iri iisdèra inaccessis, atque aspèrrfrais raoniìbus ìfiesse scire¬ ril. Consiiléj ne cimétos exeìlem, beve sttpèr argu^ memo clarissimuriof falisnéritrm (Origine deile Fm^
doreti taniumraodo , adversus nos dìsfutarunt;,^ au- Jì lane).
diant, obsecro, quomodo Bernardus ipse istani^, qua¬ liscumque ea est* diffìcultatem dissolvagli.; è ser¬ monis i de Diversis) : «Et baec quidera ita se babent : sed lamen non inenlìlur Aposlolus, eliam alio loco manifeslius asseverans, scire se, quoniam diligentìbus Deum omnia eoopefattiur in bonurh, ftis qui secundum proposiium vocali sunl sancii, Verumtamen solerter attende, q,uod non ad libitum famulari, sed exiopè- rari dieitad bonum. Nèque enim aé volumi la lem sér¬ viunt, sed ad utililaiem ; non ad volupiatem, sed ad salutènii ; non ad vóturii, sed ad commMum nostrum.
(a) Lib. vfil de Histor. anìmaP. cap. 1 : S/ct adeò de inanimalis paulatinti sensimque ad animata natura
56. NèhriuM sunt, fateor, berbàèf, qtfibtì^ lió^ii veseittir horaoi Nullaè sunt tàm'éhr, ^ib^i^ aivis liliqu^ nOiì vésè^^f^r. Cernia sarie cicuta Vèstftur, vewètcì^ nobis lierba.^ Quis auteiWMsei*^, à*ves b^Ofe^iinun^ usui inserv^^è? Caeterura ris^,^ quìibus^ nm vescìtur^ borace et raraè vescuritttr aves, idera homo ©titiir. Quod s^ al^ìjosob fìnes imìitiles puias^ proplerea tamèri uliles erunlj q^iod seriem illam noMs^ mariifesiius^ s<# oculos ponarii, quam aliiquaiftdo^ memorant Aristote*^ les (a), et Tullius, et iuculcavit deinceps. Valisnerius (Peculiari opuseulo ea de re ed[i7©); etifeiiejy quis-
transìt ut continuaiione ipsa laleat eorum confinìum^ et medium ulriusque sit extremum.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 837-838 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 837 IN HILVRH EPIST. SEU LlgEL. DISSERTATIO PRIMAi m§ libus brutis ferisque ìnservire : terreni enira nos A Usque adeo sìquidera ìn hunc modura omnia nobis eliam lalrones , atque eos effngiraus , nec proplerea latronìbus ìnservire dicirauri Sed praestatpraìclaris- siinis Chrysosiorai verbis rem totam exponere : «Ve¬ rura hic Gentiles (inquit ille) (HopiìL ix Gen. n* 3) iu nosiusurgunt, et dicunt : Corapertura est, hoc non esse verura : non enim domìnamur feris, queraad- raodura pollìcilus est, sed ipsae nobis poiius. Imo non verum est (juod hi objieìunt. Nam mox ul appa- ruerit homo, fera"} fugam faciunt. Quod si aiiquando vel fame urgerne, vel nobis illas lacessentibus ^ ab eis damuura aceipimus, hoc non fìt ideo , quod illis ìn nos sit imperium, sed ob culpani nostrani, Nam cum lalrones nos invadunt, si non negligamus ^ sed in illos arma suraaraus, id non ideo fìt, quod ìnipe» cooperanlur in bonum, ut inter haec omnia etiam ea^ quae nìbil sunt, numerenlur, molestia, morbus et ipsa raors eiiam, et pedcaiìim.l 35. Perstìiiraus haclenus in iis, quae homini noxia creduntur. Quod ad ea aitinel, quaì inutilia; diffì- culiateni banc praìvenerunt, ac prorsus dissolvere se posse sperarunt Stoici, inonentes niagnain par¬ tera eorura, quae homini inutilia vulgus censet, re¬ vera esse utilissima, tametsi eorum utililas stalim non consiet. Aiunt enirn, ut verids eorura Lactantìo referente (de Ira Dei cap. 15) utar, « Multa esse in gigneniibus, ei iu numero anìnialiura, quorura adhuc laleat utililas, séd earà processu temporis inverati; sicul jara plìira prioribus saeculis incognita, necessi- riura in nos obtineant, sed quod noslraì salmi prò- ]g tas, et usus invenierii, > spicìaraus. > Eadera ipsissirais fere verbis alibi re- petìi (Senne ni in Genes. n. 5, pag. Q& tom. iv edi¬ lionis Monlfauconii). 31. Eamdem dilfìcultaiera evitai Augustinus^ dura fatetur aliqua ex parie aniisisse nos dignitatera , qua facli sunius ad iraagiuera Dei, quando aniisiraus ìn- nocentìara ; ila tamen nos aniisisse faieiur ea , quae aniisiraus, ut neget, prorsus aniisisse ^ contendai(|ue perseverare adbuc in homine potestatem ìn feras ipsas, et belluas, dura ipsas edoniaraus, nec lamen ab iis doniari nos sìnimus. Sed praestat ìpsa Augusiinì monita audire ( Lib. i de Genes. contra Maiiich. cap. 18, alias n. 29) : e Aiiquando eliam solent dìcere (Manichaìi) : quomodo accepit homo potestatem pis- 34. Quaraquara neeesse non èsl, ut ad soluiionem hanc, quae cà'teroqui valde probabilis est, èonfugìa- mus. Ea quippe, qii^ horainì inutilia dixerunt^ utilissima èsse novimus; atque, ut pratérearhus utilissima declarari, quaienus iis aiiquando utìluf Deus, ut ómnipoieniiam suam, ac rdbuslam manura osiendat ; (|uat de rè cfonsule quae liber Exodi copìo^ sìssime docet (Ex&d. vm, 11, èie.* 2*, èiei) : ulM, inquam, praeterearrms, m nem ìmhmìi^tm insèèia homhii tflitissima sunt, (juandoquidèm eorlira et mullittfdiuè, etgene**ei m vslrièiaié Ditinus anifex se se prodit? i^i quis ad ea qiiai elài'ìssimì Rediiis (Ùe' Vìventi né* tiventi), afe Valisneriè^s^ et deinceps multo copiosÌHS RéaumiVrius de ìMecti^ éinnM, àni- ciura maris, et volatilium coeli, el oranium pecorum, G nium àifènderit, matìiteto coU^prcì^et, uiìlissiiraa ea et ferarum , cum videaraus a multis feris homines eccidi, et a multis volaiilibus nobis noceri, qiiae vo¬ lumus vel vitare, vel capere^ et plerumque non pos¬ sumus? Quomodo ergo in haec accepimus polesta- tera ? Hic illis primo dicendum esi, quod multura er- reni, qui post peccaiura considerent horaìnera ^ cura in hujus vìiae raortalìtatem damnatus est, el amisit perfectionera illam, qua factus est ad iraaginem Dei. Sed si damnaiio ejus tantum valet, ut lam-multis pecoribus imperei, quamvis ènim a multis feris propier Iragilìtalem corporis possit oeéidi, a ntiHìs taraen doniari potest, cura ipse tara; multàs, et pròpe oranes domet, i 32. Sed quoniara Bernardi atuetnrfctate, non Theo- esse hoitììni, itfm aìiis quìdera de eàusiSi lum pfae- serlkn qifla divìnara manura, poteiiiiàm, à« botìllà- tera in eorura creatìone, àc diverso vitaè inàlitulò^ facile agnoscet. An non eiiam inseclìs vesèuritur aniraantes cae, quibus pra^senin* obleetattìi* M ves¬ ti tur homo? 55. Monles porro inacèessos^ aè s^àxèos utifissi^ mos hopuiini ìs docebìt^ qui metalli^ aè nìartnoris fódinas in iis delitescèntes noverit; is quo^^ie qui rècèpiaeula ntvium,^ aiqfte aqunrum, ex qu^biis^ fe^u^ les dérivànlur aistivo pfaeseriiin tempore, iri iisdèra inaccessis, atque aspèrrfrais raoniìbus ìfiesse scire¬ ril. Consiiléj ne cimétos exeìlem, beve sttpèr argu^ memo clarissimuriof falisnéritrm (Origine deile Fm^ doreti taniumraodo , adversus nos dìsfutarunt;,^ au- Jì lane). diant, obsecro, quomodo Bernardus ipse istani^, qua¬ liscumque ea est* diffìcultatem dissolvagli.; è ser¬ monis i de Diversis) : «Et baec quidera ita se babent : sed lamen non inenlìlur Aposlolus, eliam alio loco manifeslius asseverans, scire se, quoniam diligentìbus Deum omnia eoopefattiur in bonurh, ftis qui secundum proposiium vocali sunl sancii, Verumtamen solerter attende, q,uod non ad libitum famulari, sed exiopè- rari dieitad bonum. Nèque enim aé volumi la lem sér¬ viunt, sed ad utililaiem ; non ad volupiatem, sed ad salutènii ; non ad vóturii, sed ad commMum nostrum. (a) Lib. vfil de Histor. anìmaP. cap. 1 : S/ct adeò de inanimalis paulatinti sensimque ad animata natura 56. NèhriuM sunt, fateor, berbàèf, qtfibtì^ lió^ii veseittir horaoi Nullaè sunt tàm'éhr, ^ib^i^ aivis liliqu^ nOiì vésè^^f^r. Cernia sarie cicuta Vèstftur, vewètcì^ nobis lierba.^ Quis auteiWMsei*^, à*ves b^Ofe^iinun^ usui inserv^^è? Caeterura ris^,^ quìibus^ nm vescìtur^ borace et raraè vescuritttr aves, idera homo ©titiir. Quod s^ al^ìjosob fìnes imìitiles puias^ proplerea tamèri uliles erunlj q^iod seriem illam noMs^ mariifesiius^ s<# oculos ponarii, quam aliiquaiftdo^ memorant Aristote*^ les (a), et Tullius, et iuculcavit deinceps. Valisnerius (Peculiari opuseulo ea de re ed[i7©); etifeiiejy quis- transìt ut continuaiione ipsa laleat eorum confinìum^ et medium ulriusque sit extremum. |
