Page 965-966 |
Previous | 483 of 516 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
96o
LNDEX HERUM ET SENTENTlARUM.
m6
nulla aliena substanlia factus, 1,557. Corpus et anima quodam inspirali spiriius Dei foedere continentur, 337. Animae et corpora occuUa nobis Dei virtute (pioiidie procedunt, 266. Quisque esl genèralis animai et cori)oris. 90
Homo initium crealionis secundum originem Dei simili- ludinemque sortitus est, I, 650. Eit ad communem Patris el Filii imaginem, II, 108 el seq. Quod fil secundum ima- gimunDei, ad animi pertinet dignitalem, I, .337. Homo in substanlia animae ad imaginem Dei figuratus, 423. Secun¬ dum animam ad imaginem Dei factus, 493. Non Dei imago, sed imaginis el similitudinis Dei exemplum, 337. Incorpo¬ ralis est et quoddam divinum, 337 et seq. Qui naturam di¬ vinam imilelur, 493. Per gloriam consummalur imago Dei.
11,406
Homo solus ex animantibus partìceps ralionis, I, 638. Ut creaiis aut Uleretur, aut domìnareiur, esl elecius, 197. Hominis ad usum el sua et alia terrena referuntur; ipse vero ad nihil aliud, 335. Ad cognoscendum venerandum- que Deum omnibus uli debet. 335
Honio a Deo non inchoatus ad mali originem, II, 145. Nat;us est ad volandum in coelum, I, 716. Impii sunt, qui hominum orlum ae mortem naturae necessitati tribuunt, 20. Hominis seternitatem ad consolandam scelerum con¬ scientiam multi negant, 622. Hominem ad vitia prodivem et quassum, jam cadentem demergit desperalio judicii aeterni, 167. Homo nasci tur ad cognilionem Dei, 54Ì, 560. Ad id Deum cognovit, ul conformis Deo fieret, 614. Eaie- nus deputalur, ibid. In cognilionem Dei esl editus, ut pro¬ fectum sibi ex opificis sui cognitione sperarci. 181
Hominis aeternitas ex bonilate Dei osienditur, I, 361. Ratio ipsa suadel dignum non esse Deo, ut homini vitam largitussitconsUii participem subdefeclione vivendi, II, 7. Hoinini aeternitas promissa ex prima in ipsius conditione Dei voce, I, 406. Homines ad bona spiritalia et aeterna sese natos senseruni, II, 3 et seq. Deus hominem ratio- naie animai iu usum largiendae aeterniialis suae vita sen- suque perfecit, I, 38. Profectum ad id ei per meritum vitae innocentis consliluit, i6irf. Liberum eum condidil, ibid. Poenis amalo deterruil, praemiis invilavit ad bonum. 39
Homo per se consummationem non oblinei, I, 370. Hu¬ jus tamen adipiscendae meritum est ex initio voluntalis, 370. Horiìinis proprium ofiìcium esl Deum invocare, 638. El aliis fidem, justiliam, atque omnem benevolenliae afiectum praebere, 785. Hominem assumere Deo diffì¬ cilius non fuit, quam eum in tanta naiurae ac vitae suaé ra¬ tione formasse, 167. H^mo quando quid grande sit, 335. Nomen suum per villa amittit, ut dicatur serpens, equus, etc. 335
Homini Dei beneficia diabolus iavidit, I, 677. Qui ab ho¬ mine, quem dejecil, vincendus, 677. Hominis corpus et anima nata ut unum sint in coelis, qui cadant unum in terra, 717. Homines omneS ex terra in primo Adam pa¬ rente geniti, 196. In unius Ad» errore, omnes aberrarunì, 758. Homo in peccato primi honiiais e paradiso expulsus, 573. Per irànsgressìonem primi parenlis ex beala requie ejeclus. • 635
Hominis vita mìsera ab Adam coepit, non cum Adam, I, 630. Haec non sua est, sed qua3 primum ia homiue est iu- stilnta, 630. Qualis primi hominis natura fuerit, 608. In hanc redire oplat prophela, 608. Quod non meriti esse sui arrogai, 608. Neque concedilur in hac vita, 608. Homo in crimine Adae exsul factus ilUus Sion, in qua sine metu, sine crimine, siue dolore vita est, 549, 551. Quamdiu hic degit, non vere vivit, 389. Quamdiu hic vivit, mundus esse non poiest, 290. Hunc corpòrum infirmitas ac viliorum in¬ centiva imperfectum esse compellunl, 291. Hominem in vi¬ tiis nalum esse et vivere, 470 Hominis ortus ex Deo sanc¬ tus, ex conlagione corporis poUutus, 423. Ad vitia naiurae instinclu homo |)ropellilui% 21. Homines imperili, refuga;, sordidi, Siue spe morlui, sine lege tenebrosi, I[,v57. Homo subditus variis motibus aequalis esse non potest, 1, 98. Ho¬ mini errare debilum esl, 595. Morialibus oculis nubes ob¬ seurìtalis obsistit, 291. Homines t^ost peccaium Adae in ìgnoralione'Dei et ìn omnium vitiorum oblectatlone deti¬ nentur. 719
Humanam inleUigenliam quam multa excedant, 1,491 etseq. Deum comi^rehenclere non valet, 11,314. Secreta Dei non penelrat, I, 490. Aliquid intra simul et extra al¬ terum esse posse non consequitur, II, 49. Qui infinitus sit sensus noster, et iu infinitis cogitandis deficiat, 422. Homo non capitquaedam corporaha Chrìsii gesta, 52. Non debet esse omnipoteiHtae ac sacramenlorum Dei arbiler, 439. Quod homini inintelfigibile, possibile est Deo, 49. Homi¬ nis iguorantia, I, 361; II, 33. Originis suae causam et ra¬ lionem neonon fìnem nescit, I, 338, 361. Humanae infirmi- talis religiosa confessio, hoc solum ex Deo nosse quod Deus est, 491 « Dijudicantis nienlis suae motum aut vitam aut ralionem senliens non iutelligit, II, 440. Multa alia e
rebus suis ignorai, II, 440 ^Equanimiter imperiius in suis. insolenter in Dei rebus est ignarus, 33. Multa serius pel¬ ei j ut ratione quam aure, 390. Humani sermonis vitia, I, 110. Humanus anhnus ex se habel naturam Deum intefii- gendi, sed non scientiae lumen. _ 11,48
Homo suis viribus pervenire nequit ad cognilionem Dei, II, 116. Indignus esl, cui Deus se cognoscibilem pra^stei, 1,615. Incognoscibilem cognoscere natura nosira non po¬ tuit, nisi per nostram naturam, 614. Homo egei benignitate Dei, 527. Verbi Dei luce ad omnes operum processus in¬ diget, 561. Hominis hitìrmitas in percipiendis Dei rebus : qui per fidem roboretur, II, 66 et seq. Hominem Deus sa¬ cris litteris ad cogiilionem sui erudivi!, 145. Homiuum saluti quam saìpe prospexeril Dominus. I, 95
Humani generis in tres divisio. I, 704
Homo in creatione Deo placens , peccato dispUcens, in Chrislo bene placuit, I, 650. Alienum a bonilate Dei non fuit, ut ei viiam in se redderet et aeternitalem, 229. Quo¬ modo hoc praestilerit, 230. Homini id Incarnaiione acqui- rebalur, ut Deus essel, II, 286. Homo per lucarnationis mysierium natus in Deuin est, 325. Qui a Christo provec- tus in Deum, 261. Hominem Dei habitaculo dignum red¬ dere, maximum Chrisli opus, 1, 504. Quam hoc Christo cordi fuerit, 505. Homo templuin Dei aeternum qui conse- cratus, 788. Homo a filio Dei assumptus, domus est Dei, 186. Humanae corrup4ionis Christus hausit omne vitium, 809. Hominem ut ap{)rchendil Deus, ila Dena homini ap- prehendendus, 58. Honìinem quem assumpserat' Christus, exspectatum Deo patri munus reportavit, 677. Homines quomodo in Chrislo passi el exaltali sint. 186
Hominis sanitas hic lanium inchoata, post resurreciionem ei'it perfecla , I, 635. Homo carnalis quis, 72. Quis anima¬ lis, ?M/. Quis spiritalis, ibid. Honnnis novi indumenta, 494. Homo ul homo Deum debet timere, ut subdilus orare, ul benetìclis affectus diligere, 628. Nostrametipsi polestate ab onmi via mala sumus inhibendi, ul deinceps.custodia.- mus verbum Dei, 558. Homini versanti in nocte ignoranlÌLe, insidiarum, infirmitalum,. concupiscentiarum, viliorum, orandum el operandum. 524
Humanae infirmilatis Deus ralionem habet, I, 605. Ho¬ mini, si fides in eo maneat, in omnibus pericuUs adesl coe¬ leslium viriulum defensio, 557. Homo agii sub specula an¬ gelorum, 557.iSe totuniDeo debet,781 ;etomnia sua, 447* Hu.manae viueac mortis finis est resurreclìo, II, 402. Homo posi legem morlis ex Dei sanclificatìone mansurus est a3lernus. I, 423
Homoeusion nusquam scriptum, II, 509. Catholicis ad fi¬ dem est otiosum, ab Arianis improbe analhemalìzatur, 581. Homonisii nuditas non caret offendiculo, 515. Quaì hujus vocis pia sii intelligentia, 505. Est el impia, ibid., noi. Homoeusii menlionem Hdarius invitus fecit, 522. Qua conditione recipiendum sit, 521 et seq. Quel episcopi hanc vocem Seleuciae praedicarint, 572. Ex iis aliqui nonnulla pie verbis {jr^eferebani, 573. Qui homoeusion defendunt, Anomoeorum duces condemnanl, 574, Sed ab his poslea vincuntur, 574. Epistola de homousii el homoeusii exposi¬ tione Sirmium dolala. 508
Homousii et homoeusii significationem se nescisse, fateri coguntur auctores Sirmiensis formulae, II, 506. Homousii et Homoeusii inleliigenliam Evangelia et apostoli Hilario in- timarunt, 518. Homousion ab Orienlalibus invenium, ab Occidentalibus sancte fideliterque susceptum est, 698. Ab anterioribus episcopis est praedicatiim, 73 AUliquilatis est fides, et pietalis securitas^ 581. Haec vox ad maximam lidei securitalem usurpata est, Y5. In qua religionis maxima.et sola cautela est, 576. Homjòusion seu tò unius substantiae qui decliUvire Ariani tentarunt ante Nicaenum Concilium.
79, 81
Homousion in se habet et fidei conscienliam, et fraudem paratam, II, 590. Quando recle praedicelur, 500. Homou¬ sion tri{)llci pravo sensui palei, 73, 500; et pie dici potest, et t^ie taceri, .502. Quo loco pie dicatur, ac negetur impie, 501, 502. Non debet nude prsedicari, 591. Ob sensus pra¬ vos illud se Ariani respuere confingunt, 75. Hos se^nsus damnat Ecclesia, 74. Homousion sensu non suspecio pro¬ bavit Nicaena synodus, 510 et seq. Ejus proprietatem Pa¬ tres jiost Nicaenam syncdurn religiose interpretali sunt, 518. Homousion non improbandum, licet viiiose inlelligi soleat. 511
Homousion Ancyrae anathemale damnalum, II, 517, not. Quo obtentu ab Orienlalibus respuatur, 509. Cur a Palri¬ bus, qui Paulum .Samosat. damnarunt, sit repudiatum, 509. Homousion Samosalenus male confessus esl, 512. Octoginta episcopi olim respuerunt, 513. Hi improbando statuernnt, quod Nicaeni Patres probàndo. 513
Homousion Seleuciae sofi iEgyptii cpnstantissime obti¬ nebant, II, 572. Homousion quid intelligat Hilarius, 510, 514. Scrupuli adversus illam vocem levantur, 5Ì4. Hujus
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus X. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1845 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 965-966 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 96o LNDEX HERUM ET SENTENTlARUM. m6 nulla aliena substanlia factus, 1,557. Corpus et anima quodam inspirali spiriius Dei foedere continentur, 337. Animae et corpora occuUa nobis Dei virtute (pioiidie procedunt, 266. Quisque esl genèralis animai et cori)oris. 90 Homo initium crealionis secundum originem Dei simili- ludinemque sortitus est, I, 650. Eit ad communem Patris el Filii imaginem, II, 108 el seq. Quod fil secundum ima- gimunDei, ad animi pertinet dignitalem, I, .337. Homo in substanlia animae ad imaginem Dei figuratus, 423. Secun¬ dum animam ad imaginem Dei factus, 493. Non Dei imago, sed imaginis el similitudinis Dei exemplum, 337. Incorpo¬ ralis est et quoddam divinum, 337 et seq. Qui naturam di¬ vinam imilelur, 493. Per gloriam consummalur imago Dei. 11,406 Homo solus ex animantibus partìceps ralionis, I, 638. Ut creaiis aut Uleretur, aut domìnareiur, esl elecius, 197. Hominis ad usum el sua et alia terrena referuntur; ipse vero ad nihil aliud, 335. Ad cognoscendum venerandum- que Deum omnibus uli debet. 335 Honio a Deo non inchoatus ad mali originem, II, 145. Nat;us est ad volandum in coelum, I, 716. Impii sunt, qui hominum orlum ae mortem naturae necessitati tribuunt, 20. Hominis seternitatem ad consolandam scelerum con¬ scientiam multi negant, 622. Hominem ad vitia prodivem et quassum, jam cadentem demergit desperalio judicii aeterni, 167. Homo nasci tur ad cognilionem Dei, 54Ì, 560. Ad id Deum cognovit, ul conformis Deo fieret, 614. Eaie- nus deputalur, ibid. In cognilionem Dei esl editus, ut pro¬ fectum sibi ex opificis sui cognitione sperarci. 181 Hominis aeternitas ex bonilate Dei osienditur, I, 361. Ratio ipsa suadel dignum non esse Deo, ut homini vitam largitussitconsUii participem subdefeclione vivendi, II, 7. Hoinini aeternitas promissa ex prima in ipsius conditione Dei voce, I, 406. Homines ad bona spiritalia et aeterna sese natos senseruni, II, 3 et seq. Deus hominem ratio- naie animai iu usum largiendae aeterniialis suae vita sen- suque perfecit, I, 38. Profectum ad id ei per meritum vitae innocentis consliluit, i6irf. Liberum eum condidil, ibid. Poenis amalo deterruil, praemiis invilavit ad bonum. 39 Homo per se consummationem non oblinei, I, 370. Hu¬ jus tamen adipiscendae meritum est ex initio voluntalis, 370. Horiìinis proprium ofiìcium esl Deum invocare, 638. El aliis fidem, justiliam, atque omnem benevolenliae afiectum praebere, 785. Hominem assumere Deo diffì¬ cilius non fuit, quam eum in tanta naiurae ac vitae suaé ra¬ tione formasse, 167. H^mo quando quid grande sit, 335. Nomen suum per villa amittit, ut dicatur serpens, equus, etc. 335 Homini Dei beneficia diabolus iavidit, I, 677. Qui ab ho¬ mine, quem dejecil, vincendus, 677. Hominis corpus et anima nata ut unum sint in coelis, qui cadant unum in terra, 717. Homines omneS ex terra in primo Adam pa¬ rente geniti, 196. In unius Ad» errore, omnes aberrarunì, 758. Homo in peccato primi honiiais e paradiso expulsus, 573. Per irànsgressìonem primi parenlis ex beala requie ejeclus. • 635 Hominis vita mìsera ab Adam coepit, non cum Adam, I, 630. Haec non sua est, sed qua3 primum ia homiue est iu- stilnta, 630. Qualis primi hominis natura fuerit, 608. In hanc redire oplat prophela, 608. Quod non meriti esse sui arrogai, 608. Neque concedilur in hac vita, 608. Homo in crimine Adae exsul factus ilUus Sion, in qua sine metu, sine crimine, siue dolore vita est, 549, 551. Quamdiu hic degit, non vere vivit, 389. Quamdiu hic vivit, mundus esse non poiest, 290. Hunc corpòrum infirmitas ac viliorum in¬ centiva imperfectum esse compellunl, 291. Hominem in vi¬ tiis nalum esse et vivere, 470 Hominis ortus ex Deo sanc¬ tus, ex conlagione corporis poUutus, 423. Ad vitia naiurae instinclu homo |)ropellilui% 21. Homines imperili, refuga;, sordidi, Siue spe morlui, sine lege tenebrosi, I[,v57. Homo subditus variis motibus aequalis esse non potest, 1, 98. Ho¬ mini errare debilum esl, 595. Morialibus oculis nubes ob¬ seurìtalis obsistit, 291. Homines t^ost peccaium Adae in ìgnoralione'Dei et ìn omnium vitiorum oblectatlone deti¬ nentur. 719 Humanam inleUigenliam quam multa excedant, 1,491 etseq. Deum comi^rehenclere non valet, 11,314. Secreta Dei non penelrat, I, 490. Aliquid intra simul et extra al¬ terum esse posse non consequitur, II, 49. Qui infinitus sit sensus noster, et iu infinitis cogitandis deficiat, 422. Homo non capitquaedam corporaha Chrìsii gesta, 52. Non debet esse omnipoteiHtae ac sacramenlorum Dei arbiler, 439. Quod homini inintelfigibile, possibile est Deo, 49. Homi¬ nis iguorantia, I, 361; II, 33. Originis suae causam et ra¬ lionem neonon fìnem nescit, I, 338, 361. Humanae infirmi- talis religiosa confessio, hoc solum ex Deo nosse quod Deus est, 491 « Dijudicantis nienlis suae motum aut vitam aut ralionem senliens non iutelligit, II, 440. Multa alia e rebus suis ignorai, II, 440 ^Equanimiter imperiius in suis. insolenter in Dei rebus est ignarus, 33. Multa serius pel¬ ei j ut ratione quam aure, 390. Humani sermonis vitia, I, 110. Humanus anhnus ex se habel naturam Deum intefii- gendi, sed non scientiae lumen. _ 11,48 Homo suis viribus pervenire nequit ad cognilionem Dei, II, 116. Indignus esl, cui Deus se cognoscibilem pra^stei, 1,615. Incognoscibilem cognoscere natura nosira non po¬ tuit, nisi per nostram naturam, 614. Homo egei benignitate Dei, 527. Verbi Dei luce ad omnes operum processus in¬ diget, 561. Hominis hitìrmitas in percipiendis Dei rebus : qui per fidem roboretur, II, 66 et seq. Hominem Deus sa¬ cris litteris ad cogiilionem sui erudivi!, 145. Homiuum saluti quam saìpe prospexeril Dominus. I, 95 Humani generis in tres divisio. I, 704 Homo in creatione Deo placens , peccato dispUcens, in Chrislo bene placuit, I, 650. Alienum a bonilate Dei non fuit, ut ei viiam in se redderet et aeternitalem, 229. Quo¬ modo hoc praestilerit, 230. Homini id Incarnaiione acqui- rebalur, ut Deus essel, II, 286. Homo per lucarnationis mysierium natus in Deuin est, 325. Qui a Christo provec- tus in Deum, 261. Hominem Dei habitaculo dignum red¬ dere, maximum Chrisli opus, 1, 504. Quam hoc Christo cordi fuerit, 505. Homo templuin Dei aeternum qui conse- cratus, 788. Homo a filio Dei assumptus, domus est Dei, 186. Humanae corrup4ionis Christus hausit omne vitium, 809. Hominem ut ap{)rchendil Deus, ila Dena homini ap- prehendendus, 58. Honìinem quem assumpserat' Christus, exspectatum Deo patri munus reportavit, 677. Homines quomodo in Chrislo passi el exaltali sint. 186 Hominis sanitas hic lanium inchoata, post resurreciionem ei'it perfecla , I, 635. Homo carnalis quis, 72. Quis anima¬ lis, ?M/. Quis spiritalis, ibid. Honnnis novi indumenta, 494. Homo ul homo Deum debet timere, ut subdilus orare, ul benetìclis affectus diligere, 628. Nostrametipsi polestate ab onmi via mala sumus inhibendi, ul deinceps.custodia.- mus verbum Dei, 558. Homini versanti in nocte ignoranlÌLe, insidiarum, infirmitalum,. concupiscentiarum, viliorum, orandum el operandum. 524 Humanae infirmilatis Deus ralionem habet, I, 605. Ho¬ mini, si fides in eo maneat, in omnibus pericuUs adesl coe¬ leslium viriulum defensio, 557. Homo agii sub specula an¬ gelorum, 557.iSe totuniDeo debet,781 ;etomnia sua, 447* Hu.manae viueac mortis finis est resurreclìo, II, 402. Homo posi legem morlis ex Dei sanclificatìone mansurus est a3lernus. I, 423 Homoeusion nusquam scriptum, II, 509. Catholicis ad fi¬ dem est otiosum, ab Arianis improbe analhemalìzatur, 581. Homonisii nuditas non caret offendiculo, 515. Quaì hujus vocis pia sii intelligentia, 505. Est el impia, ibid., noi. Homoeusii menlionem Hdarius invitus fecit, 522. Qua conditione recipiendum sit, 521 et seq. Quel episcopi hanc vocem Seleuciae praedicarint, 572. Ex iis aliqui nonnulla pie verbis {jr^eferebani, 573. Qui homoeusion defendunt, Anomoeorum duces condemnanl, 574, Sed ab his poslea vincuntur, 574. Epistola de homousii el homoeusii exposi¬ tione Sirmium dolala. 508 Homousii et homoeusii significationem se nescisse, fateri coguntur auctores Sirmiensis formulae, II, 506. Homousii et Homoeusii inleliigenliam Evangelia et apostoli Hilario in- timarunt, 518. Homousion ab Orienlalibus invenium, ab Occidentalibus sancte fideliterque susceptum est, 698. Ab anterioribus episcopis est praedicatiim, 73 AUliquilatis est fides, et pietalis securitas^ 581. Haec vox ad maximam lidei securitalem usurpata est, Y5. In qua religionis maxima.et sola cautela est, 576. Homjòusion seu tò unius substantiae qui decliUvire Ariani tentarunt ante Nicaenum Concilium. 79, 81 Homousion in se habet et fidei conscienliam, et fraudem paratam, II, 590. Quando recle praedicelur, 500. Homou¬ sion tri{)llci pravo sensui palei, 73, 500; et pie dici potest, et t^ie taceri, .502. Quo loco pie dicatur, ac negetur impie, 501, 502. Non debet nude prsedicari, 591. Ob sensus pra¬ vos illud se Ariani respuere confingunt, 75. Hos se^nsus damnat Ecclesia, 74. Homousion sensu non suspecio pro¬ bavit Nicaena synodus, 510 et seq. Ejus proprietatem Pa¬ tres jiost Nicaenam syncdurn religiose interpretali sunt, 518. Homousion non improbandum, licet viiiose inlelligi soleat. 511 Homousion Ancyrae anathemale damnalum, II, 517, not. Quo obtentu ab Orienlalibus respuatur, 509. Cur a Palri¬ bus, qui Paulum .Samosat. damnarunt, sit repudiatum, 509. Homousion Samosalenus male confessus esl, 512. Octoginta episcopi olim respuerunt, 513. Hi improbando statuernnt, quod Nicaeni Patres probàndo. 513 Homousion Seleuciae sofi iEgyptii cpnstantissime obti¬ nebant, II, 572. Homousion quid intelligat Hilarius, 510, 514. Scrupuli adversus illam vocem levantur, 5Ì4. Hujus |
