Page 39-40 |
Previous | 20 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
59 DE DECRETIS MELCHÌADI PAP^ ATTRIBUTIS. 40 atque Arelatense concilium intercessit, minime ve- A quemadmodum inter apostolos duo Jacobi duoque nisse in mentem, ut Melchiadem crimine tradiUonis sacrorum librorum arguerent. ^ 15. Id vero postmodum commentì, non Melchiadem solum , sed eliam MarceUinum, Marcellum atque Silvestrum ejusdem criminis poslularuuL Ex quo et hanc calumniam ab eìs ante Silvestri papae tempora excogilatam non fuisse haud temere suspicemur. Quamvis enim hoc nefas a Marcello , Melchiade, Silvestro, cum adhuc MarceUini presbyleri essent, perpeiratum fuisse dixerint : nemo tamen non videi hoc eos, ut aposloUcae sedi odium atque invidiam f.icerent, ejusque adversus se auctoritatem declina¬ rent, excogìtasse; adeoque et poslquam MarceUus, Melchiades ac Silvesler ejusdem sedis dignitale de- coraU jam fuìssenl. 16. Immo ex Augustini verbis ìn breviculo colla¬ tionis cum Donalistìs, cap. 18, ìnleUigiiur, DonaUstas iu collalione Carlhaginensi primum id criminis Melchìadi imposuisse. < Cum enim eos compulìsset Cognitor, ì in(pjit AugusUnus, « ul conira concilium judìcìumque Melchiadìs, quo Caeciiianus purgalus atque absolutus legebatur, si haberent aliquid, dice¬ rent ; lunc Donatistae ìpsum Melchiadem coeperunt iradilionìs arguere, el dicere majores suos proplerea illius judicium rcfugisse. > Istud affìrmanies menda¬ cii convincere diffìcile admodum non erat : siquidem majores illorum Melchiadìs judicio slare delrec¬ tantes, nihil umquam hujusmodi in precibus suìs praelexuisse deprehenduntur. Verum quia rem non Cognìtori solum, sed et ipsis Catholicis inaudilam C objiciebanl; ideo i facto judice intento, utrumne de iradiliouis crimine alìquod judicium vel publicum vcl ecclesiastìcum proferretur, ipsisque Catholicis id ut probarelur exspectanUbus et exigenUbus, lege¬ runt DonaUstie gesta quaedam prolìxìssima apud praefeclum , ubi nec praefecius ìpse cujusmodi esset apparebat, nec locus legebalur ubi haec agebantur : sed gesta ipsa mullos multa ecclesiastica tradenles longissima reeilatione sonuerunt, ubì nomen Mel¬ chiadìs omnino non sonuit. Quibus peracUs, » mira¬ lus est I Cognitor alìud promìssum , et aliud recila¬ lum. ì Exinde recitarunl alia gesla, in quìbus Mel¬ chiades legebatur diaconos Siralonem et Cassianum misisse, ut loca Chrislianis lempore persecuUonis Judae, et apud ipsos schismaUcos duo DonaU, Ca- sensis el Carthaginensis ; ila et ìnler Romanos dia¬ conos duo Slratones sìmul exstìlerìnl (Aug., Rrevic. dici lertìw : collal. cum Donai., cap. 18, n. 54). i Ulud quoque additum est a Caiholicis, quia etsi demonslraretur, quod omnino non demonslrabaiur, eumdem Slratonem diaconum Iradidisse, quem postea Melchiades ad recipienda loca ecclesiasUca cum aliìs diaconis misit, non continuo Melchiadem isto crimi¬ ne adspergi, quem poiuit persecuiio longe lacere absentem, ut hoc omnìno nescirel, eumque inno¬ centem puiarel, quem nemo reum accusando mon¬ slraret. » (Ibid., n.55.) Postremo cum ad calum- niosam Melchiadìs criminaUonem redire conareniur B DonasUtaCjCognitorisìnlerloculioneabeasunIdepulsL 17. Neque lamen proplerea quìeverunt. Nam et posl collationem Carthaginensem inde Melchiadem calumniandi ansam arripuerunt, quod Cassiani no- men et ìn diaconis ipsius , et in iUis geslis ubi facta iraditio recitata est, reperiebatur (Augustin. Rrevic. coli., n. 56). Sed haec DonaUstarum perlinacia et varii conatus ut unum ìnfamarent Melchiadem , cum caeteris parcerenl Romani concilii judicibus, argu¬ mento sunt, quam gravem quamque sibì ìncommo- dam sentirent iUius auclorilalem. Neque aliud quid¬ quam lot lamque iniquis molilìonibus profecere, nisì ul Melchiadìs moderaUonem, aequilaiem , integrità- lem atque innocenUam vitae palefacerent. Eos enim quod in ipso reprehenderent prorsus defecerit ne¬ cesse est, qui calumniam ei undequaque struere con- nitenles , iilius occasionem in diaconis ipsius, seu polìus in simiUludìnibus nominum diaconis ìpsìus communium, quaerere coacU sunt. Ipsi vero quanto essent furore correpU, prodiderunt, cum judicio, ìn quo accusatores ac lestes una cum accusalis prae¬ sentes anditi, et eì quidem a judicibus quos ipsi ex- pelìerant, quibusque praesul aìquissimus atque om¬ nium episcoporum princeps praesidebat, prolato stare nolentes, Imperatorem appellare maluerunt. Ilis reUgiosior Conslantìnus eorum appellaUonem molesiissìme lulil : sed paulo ìndulgentior quam par esset, dum audaciam non comprimit, gravìbus Eccle¬ siae malis locum et occasionem praìbuìt. Quamvis autem appellantibus aliud Arelatense judicium de- ablata jussu imperatoris reciperent. e Et eum bis I^ uierit, hoc tamen, lesle Augustino, episL 45, oUm 162, n. 20, dedit, « non quia jam necesse eral, sed eorum perversitaUbus cedens, el omni modo cupiens taniam impudeniìam cohibere. » Nec prohibuit hu¬ jusmodì appellaUo, quominus, uU jam exposuimus , episcopi Eunomius et Olympìus, in Africam pro com¬ ponendis Carthaginensis ecclesiaì rebus missi, posl¬ modum pronunlìarìnt, « sententiam decem et novem episcoporum jam dudum datam dissolvi non posse i (Optai., lìb. ì). § YL _ De decretis Melchìadi papw aitributìs. 18. Duas Melchìadi supposuit Isìdorus Mercator epistolas, unam ad Leonlìum ac cseleros Hispaniarum quoque gestis nuUum Melchiadìs crimen et Cognìtori et Caiholicis defensoribus apparerei, dixerunt Dona- Usiae, Slratonem diaconum, quem cum aliis ad re¬ cipienda loca ecclesiasUca miserai, superiori- bus geslìs recilalum esse traditorem : et ideo vo¬ lebant eliam Melchiadem crimine Iradilionìs adsper- gere, quod diacono ÌUo non degradato uleretur. > At rogaU < utrum saliem in iUis tradiUonis gesUs essel expressum, quod Straton diaconus fueril, > ne id quidem probare valuerunt. Respondebanl praeier¬ ea catholici, etiamsi Straton llradilor diaconus ap¬ pellatus! fuisset, non inde sequi, ut is fuerit quo postea Melchiades usus est : cum fìeri poluerit, ul
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 39-40 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 59 DE DECRETIS MELCHÌADI PAP^ ATTRIBUTIS. 40 atque Arelatense concilium intercessit, minime ve- A quemadmodum inter apostolos duo Jacobi duoque nisse in mentem, ut Melchiadem crimine tradiUonis sacrorum librorum arguerent. ^ 15. Id vero postmodum commentì, non Melchiadem solum , sed eliam MarceUinum, Marcellum atque Silvestrum ejusdem criminis poslularuuL Ex quo et hanc calumniam ab eìs ante Silvestri papae tempora excogilatam non fuisse haud temere suspicemur. Quamvis enim hoc nefas a Marcello , Melchiade, Silvestro, cum adhuc MarceUini presbyleri essent, perpeiratum fuisse dixerint : nemo tamen non videi hoc eos, ut aposloUcae sedi odium atque invidiam f.icerent, ejusque adversus se auctoritatem declina¬ rent, excogìtasse; adeoque et poslquam MarceUus, Melchiades ac Silvesler ejusdem sedis dignitale de- coraU jam fuìssenl. 16. Immo ex Augustini verbis ìn breviculo colla¬ tionis cum Donalistìs, cap. 18, ìnleUigiiur, DonaUstas iu collalione Carlhaginensi primum id criminis Melchìadi imposuisse. < Cum enim eos compulìsset Cognitor, ì in(pjit AugusUnus, « ul conira concilium judìcìumque Melchiadìs, quo Caeciiianus purgalus atque absolutus legebatur, si haberent aliquid, dice¬ rent ; lunc Donatistae ìpsum Melchiadem coeperunt iradilionìs arguere, el dicere majores suos proplerea illius judicium rcfugisse. > Istud affìrmanies menda¬ cii convincere diffìcile admodum non erat : siquidem majores illorum Melchiadìs judicio slare delrec¬ tantes, nihil umquam hujusmodi in precibus suìs praelexuisse deprehenduntur. Verum quia rem non Cognìtori solum, sed et ipsis Catholicis inaudilam C objiciebanl; ideo i facto judice intento, utrumne de iradiliouis crimine alìquod judicium vel publicum vcl ecclesiastìcum proferretur, ipsisque Catholicis id ut probarelur exspectanUbus et exigenUbus, lege¬ runt DonaUstie gesta quaedam prolìxìssima apud praefeclum , ubi nec praefecius ìpse cujusmodi esset apparebat, nec locus legebalur ubi haec agebantur : sed gesta ipsa mullos multa ecclesiastica tradenles longissima reeilatione sonuerunt, ubì nomen Mel¬ chiadìs omnino non sonuit. Quibus peracUs, » mira¬ lus est I Cognitor alìud promìssum , et aliud recila¬ lum. ì Exinde recitarunl alia gesla, in quìbus Mel¬ chiades legebatur diaconos Siralonem et Cassianum misisse, ut loca Chrislianis lempore persecuUonis Judae, et apud ipsos schismaUcos duo DonaU, Ca- sensis el Carthaginensis ; ila et ìnler Romanos dia¬ conos duo Slratones sìmul exstìlerìnl (Aug., Rrevic. dici lertìw : collal. cum Donai., cap. 18, n. 54). i Ulud quoque additum est a Caiholicis, quia etsi demonslraretur, quod omnino non demonslrabaiur, eumdem Slratonem diaconum Iradidisse, quem postea Melchiades ad recipienda loca ecclesiasUca cum aliìs diaconis misit, non continuo Melchiadem isto crimi¬ ne adspergi, quem poiuit persecuiio longe lacere absentem, ut hoc omnìno nescirel, eumque inno¬ centem puiarel, quem nemo reum accusando mon¬ slraret. » (Ibid., n.55.) Postremo cum ad calum- niosam Melchiadìs criminaUonem redire conareniur B DonasUtaCjCognitorisìnlerloculioneabeasunIdepulsL 17. Neque lamen proplerea quìeverunt. Nam et posl collationem Carthaginensem inde Melchiadem calumniandi ansam arripuerunt, quod Cassiani no- men et ìn diaconis ipsius , et in iUis geslis ubi facta iraditio recitata est, reperiebatur (Augustin. Rrevic. coli., n. 56). Sed haec DonaUstarum perlinacia et varii conatus ut unum ìnfamarent Melchiadem , cum caeteris parcerenl Romani concilii judicibus, argu¬ mento sunt, quam gravem quamque sibì ìncommo- dam sentirent iUius auclorilalem. Neque aliud quid¬ quam lot lamque iniquis molilìonibus profecere, nisì ul Melchiadìs moderaUonem, aequilaiem , integrità- lem atque innocenUam vitae palefacerent. Eos enim quod in ipso reprehenderent prorsus defecerit ne¬ cesse est, qui calumniam ei undequaque struere con- nitenles , iilius occasionem in diaconis ipsius, seu polìus in simiUludìnibus nominum diaconis ìpsìus communium, quaerere coacU sunt. Ipsi vero quanto essent furore correpU, prodiderunt, cum judicio, ìn quo accusatores ac lestes una cum accusalis prae¬ sentes anditi, et eì quidem a judicibus quos ipsi ex- pelìerant, quibusque praesul aìquissimus atque om¬ nium episcoporum princeps praesidebat, prolato stare nolentes, Imperatorem appellare maluerunt. Ilis reUgiosior Conslantìnus eorum appellaUonem molesiissìme lulil : sed paulo ìndulgentior quam par esset, dum audaciam non comprimit, gravìbus Eccle¬ siae malis locum et occasionem praìbuìt. Quamvis autem appellantibus aliud Arelatense judicium de- ablata jussu imperatoris reciperent. e Et eum bis I^ uierit, hoc tamen, lesle Augustino, episL 45, oUm 162, n. 20, dedit, « non quia jam necesse eral, sed eorum perversitaUbus cedens, el omni modo cupiens taniam impudeniìam cohibere. » Nec prohibuit hu¬ jusmodì appellaUo, quominus, uU jam exposuimus , episcopi Eunomius et Olympìus, in Africam pro com¬ ponendis Carthaginensis ecclesiaì rebus missi, posl¬ modum pronunlìarìnt, « sententiam decem et novem episcoporum jam dudum datam dissolvi non posse i (Optai., lìb. ì). § YL _ De decretis Melchìadi papw aitributìs. 18. Duas Melchìadi supposuit Isìdorus Mercator epistolas, unam ad Leonlìum ac cseleros Hispaniarum quoque gestis nuUum Melchiadìs crimen et Cognìtori et Caiholicis defensoribus apparerei, dixerunt Dona- Usiae, Slratonem diaconum, quem cum aliis ad re¬ cipienda loca ecclesiasUca miserai, superiori- bus geslìs recilalum esse traditorem : et ideo vo¬ lebant eliam Melchiadem crimine Iradilionìs adsper- gere, quod diacono ÌUo non degradato uleretur. > At rogaU < utrum saliem in iUis tradiUonis gesUs essel expressum, quod Straton diaconus fueril, > ne id quidem probare valuerunt. Respondebanl praeier¬ ea catholici, etiamsi Straton llradilor diaconus ap¬ pellatus! fuisset, non inde sequi, ut is fuerit quo postea Melchiades usus est : cum fìeri poluerit, ul |