Page 209-210 |
Previous | 105 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
209
LIBER I. DE FALSA RELIGIONE.
210
eropidis commendavil? evidens, ut opinor, ìncestum, A laudent eliam gloriantur, aut virluUs gratia, ut Her¬ culem; aut munerum, ut Gererera aé Liberura ; aut artìura repertarum, ul ^sculapium ac Minervam. Haec vero quam inopia sint, quamque non dìgna pro¬ pter quae homines Ìnexpiabìlì se scelere contamìnent, hostesqueDeo vero fìant, quo contemplo, morluorum sacra suscipiunt, ex singulis rebus osiendam. Virtu¬ lem esse dicunt, quae hominem tollat in coelum : non Ulani, de qua philosophi disserunt, quae posita est in bonis animi; sed liane corporalem, quae dicitur for¬ lìtudo : quae quoniam praecipua in Hercule luìt, immortalitatem meruisse credilur. Quis lam stulte ineptus est, ut corporis vires divinum vel eUani hu¬ manura bonura judicet ; cum sint et majores pecudi¬ bus attribulae, et uno morbo saepe frangantur, vel
lìdeU juvene su^cipereV, qui amanU novercae obse- B '^'^ ^^"^^^"^^ mìnuantur et corruant? Itaque idem
ìlle, cum deformari ulcerìbus toros suos cerneret,
quod nuUo modo possit colorarì. Altera cum pene amatorera suura perdidìssel, qui ers^t Tur balis dìslra¬ dus equis, praeslanUssimum medicum Asclepium cu¬ rando juvenì advocavit; eumque sanatura :
SecreUs alma recondit Sedibus, et nymphse Egeriae, nemorique relegai : Solus ubi in silvis Italis ignobilìs aevum Exìgeret, versoque ubi nomine Virbius esset.
Quid sibi vult haec tam diligens, tam sollicita curaUo? quid secretae sedes? quid relegatio vel tam longe, vel ad mulierem, vel ìn soliludinem? quid deinde no¬ minis commutaUo? Postremo, quid equorum tam pertìnax abominaiio? quid signifìcant haec orania, nìsi conscientiam stupri, el amorem minime virgì- nalera ? Erat piane cur tantum laborem pro tam
quium pernegarat.
CAPUT xvm.
De deorum consecratione propter collala ìn homines beneficia. Hoc loco refellendi sunt etiam iì, quì deos ex ho¬ minibus esse factos, non lantum fatentur, sed ut eos
nec sanari se voluit, nec senem fieri, ne quando seipso minor aut deformìor videretur. Hunc e rogo quo vivum se ipse corabusserat, ascendisse in ccelum putaverunt : eaque ipsa, quae stulUssìnie admìraii sunt, simulacris et iraagìnibus expressa et consecrala posuerunt, ut in perpetuum vaniiaUs eorum moni-
VARIORUM NOTiE.
Pandroso, commendavil. ToUdem verbis Fulgentius Mytholog. Ub. n, nìsi quod Pandora ipsi, quae Pan- drosus aliis dicilur, dc. Meursius.
Commendavil. Eleganler, pro deposuit, sive, nt Hygìn., fìb. 166, dedil ìn doluta servandum. Apul. Apolog., pag. 308, Alienw custodiw comraendalara. Paulo posl pag. 309, explicat, deponere ; et Graevius ad Cicer. pro CluenUo, cap. 12 : Spem in alvo com¬ mendatam a viro continebat. De differentia verborum commendare et deponere, consule Burmann. ad Phaedr. I, fab. 173, p. 43. Bun.
ìncestum. Neuiro genere, ut Minuc Fel. xxxi, 3 : ìncestum penes vos swpe deprehenditur, semper admìt- lilur ; add. infra. Conf. Lact. l. vi, cap. 20, In¬ cesta Liv. II : Ul vìrgoVestalìs damnata ìnceslì pwnas dederìl; add. Plin. liv. iv, epìst. 11. Buneman.
Altera. Scilicet Diana. Lactantius videtur menda¬ cii arguere narralionem, el signifìcare periculum modo monis, non ipsam morlera passoni fuisse Hip¬ polylum. Ideo etiam curcmdo, aìt non ìn vìlam revo¬ cando, liaec ìgìtur vox et sententia me cogit spernere quod ìn mss. est, piane. Hippolyti historiara vide apud Ovid., lib, xu Melamorph. "
Turbatìs. Id ex Virg., vn iEneid., v. 774. Asclepium. Recte Lactanlius in Gra3ca fabula D Graeculum noraen Asclepium dal medico, juxta an¬ tiquiores et meliores codices, 4 Reg., 2 Colb., Gro¬ nov., Nav., Gal., Marra., 2 Brun., et ed. Cellar. non Msculapium, ut in recenlioribus rass. et editis. Secretis. Locus ex eodera Virgìlii lìbro. Tam longe. Ila reposuimus ex mss. et edilis, prae¬ ter Gali., Spark., in quìbus est lam longa.
Amami novercw. Phaedrae, Theseì uxori, cui Hippo- lyUlaiumin fabulis impulalur. Vide Ovidii episl. 4 , quae hujus Phaidrae est ad Hippolylum. Cell. ^
Pernegarat. Sic restìluiraus ex mss. codicibus et edil. Tornes. In 1 Clarom. denegaral ; ìn 3 ree et pluribus ed., pernegard.
Hoc loco refellendi. Ita passira loqui solet Lactan¬ Uus ; el sic habenl mss., praeler 2 Reg. receniiores et edit. ìn (juibus est, Hoc ìn loco.
Cererern ac Liberum. Sic VirgUìus Ubros orditur Georgicorum, Lìber et alma Ceres. Minervam. Quam Horalìus operosam, Ovidius inge¬
niosara vocant.
Homines ìnexpiabìlì sese scelere contamìnent. Res eodem recidei, si eorrìgai^ : homines ìnexpiabìlì scelere contaminenlur ; ul lìb. v, cap. 1, ìnexpiabìlì scelere contaniinari alque adstringì. Buneman.
Disserunt. Èst ex mss. vetusUssimis 1 Bonon., 3 Reg., 1 Colb., Lips,, 2 Claroni., Era., 2 Brun. aUis¬ que, et ed. Is. ac Cellar. In mss. 1 Beg., 5 Colb., Cane, Jun. el editis, dixerunl.
Vel ipsa senectute minuanlur.ki in qnìbnsdsim mss., senectuie ipsa mìnuantur, ad exiremum morte termìnen- tur el corruant, Quod cur Lactantìì esse negera, cau¬ sara non vìdeo, praesertim cum reprehendal opinio¬ nera, viribus corporis Herculera meruisse iraraortali¬ tatera ; ergo bene ipsius mortis jus adhibetur : qui enim perhocparìaturimniortalilas, in quod lantum jus morti? quod lolum morie fìnitur. Gronovìus. —• In hanc addiUonem, ad extremum morte lermi- neniur, sìc habet Buneraannus : — « Haec, inquit quippe ex solo Gronovii codìce, Heuraanno sus¬ pecta diversis typis Iraprìmenda curavi ; quae lamen Gronovìus saiis bene luelur, quem lege in Obs. in Eccl. cap. 17, pag. 182. Certe Lactanlius araat ver¬ bura terminare. Lìb. in, cap. 12 : Quw (vita) cum cor¬ pore terminatur, Conf. 1. VII, cap, 15. »
Nec sanari se voluii, elc. Godex anUquus Bon. ba¬ bet, nec sanum se voluit, nec senem fieri; quod mihi probalur, quia illa similitudo dìclionum, sanum et senem effìcit quaradara oraUonis venustaiem. Alter codex Bon. : Nec sanari se voluit, ne senex aut defor¬ mìor videretur. Quae etiara oralìo non esl ìnepta, ne¬ que incóncìnna ; sed quìa lecUoni yulgatae quae est 30 rass. el omniura edit. opiiraus est sensus, eam retinuimus. Id ex thomasio.
Seìpso minor. In senìbus enira ossa macerantur, el caro caloris acrimonia tabescii. Vander Linden.
E rogo. Ila reposuinius ex mss. Regio-Puleano , 2 Golb., Ullr. et ed. Paris. 1525, ad ìd conspìranlìbus 3 Colb., Jun., 1 Clarom. et edil. Rora. 1468, 1470, et Egnat. ìn (juìbus est ergo pro erogo. In rass. Cauc, 5 Reg., 1 Bonon., Pen., 1 Colb., 1 Claroni, el edìiìs mullis ree a rogo.
Se ipse combusseral. Manuscriptorum esl; se ipsum, editorum recenUorum.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 209-210 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 209 LIBER I. DE FALSA RELIGIONE. 210 eropidis commendavil? evidens, ut opinor, ìncestum, A laudent eliam gloriantur, aut virluUs gratia, ut Her¬ culem; aut munerum, ut Gererera aé Liberura ; aut artìura repertarum, ul ^sculapium ac Minervam. Haec vero quam inopia sint, quamque non dìgna pro¬ pter quae homines Ìnexpiabìlì se scelere contamìnent, hostesqueDeo vero fìant, quo contemplo, morluorum sacra suscipiunt, ex singulis rebus osiendam. Virtu¬ lem esse dicunt, quae hominem tollat in coelum : non Ulani, de qua philosophi disserunt, quae posita est in bonis animi; sed liane corporalem, quae dicitur for¬ lìtudo : quae quoniam praecipua in Hercule luìt, immortalitatem meruisse credilur. Quis lam stulte ineptus est, ut corporis vires divinum vel eUani hu¬ manura bonura judicet ; cum sint et majores pecudi¬ bus attribulae, et uno morbo saepe frangantur, vel lìdeU juvene su^cipereV, qui amanU novercae obse- B '^'^ ^^"^^^"^^ mìnuantur et corruant? Itaque idem ìlle, cum deformari ulcerìbus toros suos cerneret, quod nuUo modo possit colorarì. Altera cum pene amatorera suura perdidìssel, qui ers^t Tur balis dìslra¬ dus equis, praeslanUssimum medicum Asclepium cu¬ rando juvenì advocavit; eumque sanatura : SecreUs alma recondit Sedibus, et nymphse Egeriae, nemorique relegai : Solus ubi in silvis Italis ignobilìs aevum Exìgeret, versoque ubi nomine Virbius esset. Quid sibi vult haec tam diligens, tam sollicita curaUo? quid secretae sedes? quid relegatio vel tam longe, vel ad mulierem, vel ìn soliludinem? quid deinde no¬ minis commutaUo? Postremo, quid equorum tam pertìnax abominaiio? quid signifìcant haec orania, nìsi conscientiam stupri, el amorem minime virgì- nalera ? Erat piane cur tantum laborem pro tam quium pernegarat. CAPUT xvm. De deorum consecratione propter collala ìn homines beneficia. Hoc loco refellendi sunt etiam iì, quì deos ex ho¬ minibus esse factos, non lantum fatentur, sed ut eos nec sanari se voluit, nec senem fieri, ne quando seipso minor aut deformìor videretur. Hunc e rogo quo vivum se ipse corabusserat, ascendisse in ccelum putaverunt : eaque ipsa, quae stulUssìnie admìraii sunt, simulacris et iraagìnibus expressa et consecrala posuerunt, ut in perpetuum vaniiaUs eorum moni- VARIORUM NOTiE. Pandroso, commendavil. ToUdem verbis Fulgentius Mytholog. Ub. n, nìsi quod Pandora ipsi, quae Pan- drosus aliis dicilur, dc. Meursius. Commendavil. Eleganler, pro deposuit, sive, nt Hygìn., fìb. 166, dedil ìn doluta servandum. Apul. Apolog., pag. 308, Alienw custodiw comraendalara. Paulo posl pag. 309, explicat, deponere ; et Graevius ad Cicer. pro CluenUo, cap. 12 : Spem in alvo com¬ mendatam a viro continebat. De differentia verborum commendare et deponere, consule Burmann. ad Phaedr. I, fab. 173, p. 43. Bun. ìncestum. Neuiro genere, ut Minuc Fel. xxxi, 3 : ìncestum penes vos swpe deprehenditur, semper admìt- lilur ; add. infra. Conf. Lact. l. vi, cap. 20, In¬ cesta Liv. II : Ul vìrgoVestalìs damnata ìnceslì pwnas dederìl; add. Plin. liv. iv, epìst. 11. Buneman. Altera. Scilicet Diana. Lactantius videtur menda¬ cii arguere narralionem, el signifìcare periculum modo monis, non ipsam morlera passoni fuisse Hip¬ polylum. Ideo etiam curcmdo, aìt non ìn vìlam revo¬ cando, liaec ìgìtur vox et sententia me cogit spernere quod ìn mss. est, piane. Hippolyti historiara vide apud Ovid., lib, xu Melamorph. " Turbatìs. Id ex Virg., vn iEneid., v. 774. Asclepium. Recte Lactanlius in Gra3ca fabula D Graeculum noraen Asclepium dal medico, juxta an¬ tiquiores et meliores codices, 4 Reg., 2 Colb., Gro¬ nov., Nav., Gal., Marra., 2 Brun., et ed. Cellar. non Msculapium, ut in recenlioribus rass. et editis. Secretis. Locus ex eodera Virgìlii lìbro. Tam longe. Ila reposuimus ex mss. et edilis, prae¬ ter Gali., Spark., in quìbus est lam longa. Amami novercw. Phaedrae, Theseì uxori, cui Hippo- lyUlaiumin fabulis impulalur. Vide Ovidii episl. 4 , quae hujus Phaidrae est ad Hippolylum. Cell. ^ Pernegarat. Sic restìluiraus ex mss. codicibus et edil. Tornes. In 1 Clarom. denegaral ; ìn 3 ree et pluribus ed., pernegard. Hoc loco refellendi. Ita passira loqui solet Lactan¬ Uus ; el sic habenl mss., praeler 2 Reg. receniiores et edit. ìn (juibus est, Hoc ìn loco. Cererern ac Liberum. Sic VirgUìus Ubros orditur Georgicorum, Lìber et alma Ceres. Minervam. Quam Horalìus operosam, Ovidius inge¬ niosara vocant. Homines ìnexpiabìlì sese scelere contamìnent. Res eodem recidei, si eorrìgai^ : homines ìnexpiabìlì scelere contaminenlur ; ul lìb. v, cap. 1, ìnexpiabìlì scelere contaniinari alque adstringì. Buneman. Disserunt. Èst ex mss. vetusUssimis 1 Bonon., 3 Reg., 1 Colb., Lips,, 2 Claroni., Era., 2 Brun. aUis¬ que, et ed. Is. ac Cellar. In mss. 1 Beg., 5 Colb., Cane, Jun. el editis, dixerunl. Vel ipsa senectute minuanlur.ki in qnìbnsdsim mss., senectuie ipsa mìnuantur, ad exiremum morte termìnen- tur el corruant, Quod cur Lactantìì esse negera, cau¬ sara non vìdeo, praesertim cum reprehendal opinio¬ nera, viribus corporis Herculera meruisse iraraortali¬ tatera ; ergo bene ipsius mortis jus adhibetur : qui enim perhocparìaturimniortalilas, in quod lantum jus morti? quod lolum morie fìnitur. Gronovìus. —• In hanc addiUonem, ad extremum morte lermi- neniur, sìc habet Buneraannus : — « Haec, inquit quippe ex solo Gronovii codìce, Heuraanno sus¬ pecta diversis typis Iraprìmenda curavi ; quae lamen Gronovìus saiis bene luelur, quem lege in Obs. in Eccl. cap. 17, pag. 182. Certe Lactanlius araat ver¬ bura terminare. Lìb. in, cap. 12 : Quw (vita) cum cor¬ pore terminatur, Conf. 1. VII, cap, 15. » Nec sanari se voluii, elc. Godex anUquus Bon. ba¬ bet, nec sanum se voluit, nec senem fieri; quod mihi probalur, quia illa similitudo dìclionum, sanum et senem effìcit quaradara oraUonis venustaiem. Alter codex Bon. : Nec sanari se voluit, ne senex aut defor¬ mìor videretur. Quae etiara oralìo non esl ìnepta, ne¬ que incóncìnna ; sed quìa lecUoni yulgatae quae est 30 rass. el omniura edit. opiiraus est sensus, eam retinuimus. Id ex thomasio. Seìpso minor. In senìbus enira ossa macerantur, el caro caloris acrimonia tabescii. Vander Linden. E rogo. Ila reposuinius ex mss. Regio-Puleano , 2 Golb., Ullr. et ed. Paris. 1525, ad ìd conspìranlìbus 3 Colb., Jun., 1 Clarom. et edil. Rora. 1468, 1470, et Egnat. ìn (juìbus est ergo pro erogo. In rass. Cauc, 5 Reg., 1 Bonon., Pen., 1 Colb., 1 Claroni, el edìiìs mullis ree a rogo. Se ipse combusseral. Manuscriptorum esl; se ipsum, editorum recenUorum. |
