Page 221-222 |
Previous | 111 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
221 LIBER l: m FALSA RELIGIONE. 222
(sicut optarì solet) praesentes haberet? Ab hoc iUud A runt, qu;e sìraplex et improvida prius irretiri, d'in
laqueos potest cadere, quam cavere. Quid mirum si
M. MarcelU de consecratione Honoris atque Virtutis, honestale nominum differì, re congruil. Eadem va¬ nitate Meniem quoque inter deos collocavit sena¬ tus : quam profecto si habuisset, ejusmodì sacra nunquam suscepisset. Magnum Cicero audaxque consUium suscepisse Graeciara dicit, quod Cupidi- num et Amorum siraulacra in gymnasììs conse¬ crassd; adulatusest videlìcet Attico, el irrisit ho¬ minem famiUarera.Non enira illud raagnura, aul om¬ nino consìlium dicendum fuit, sed impudìcorum hominura perdila et deplorala nequilìa, qui liberos suos, quos erudire ad honesla deberent, prosUtue- runt libidini juventutis ; a quibus flagìUoruin deos,
ab hac gente universa flagiUa manarunt ? apud quam ìpsa vitia religiosa sunl, eaque non modo non viian- lur, veruni etiara coluntur. Et ideo huic sentenlise, tanquam Graecos prudenlia vincerei, adjecit : e Vìr-. tutes enim oportere, non villa consecrarì. Quod si recìpis, 0 Marce Tulli, non vides fore ut irrumpant vitia cum virtuUbus, quìa mala bonis adhaerent, el in animis homìnum poienUora sunt; quae si velas con¬ secrarì, respondebit libi illa eadera Graecia, se alios deos colere, ul prosìni, aUos, ne noceant. »
Haec enira seraper excusaiio est eorura , qui raala sua pro diis habenl, ut Romani Rubigìnera ac Fe¬
ci in ÌUis poUssimum locis ubi nuda corpora corrup- B brem. Si ergo vitia consecranda non sunt, in quo lorum luminìbus patent, et ìn illa coli aetate volue- libi asseniìor, ne vìrlules quidera. Non enim per se
VARIORUM NOTiE.
esl enìm, aut quótusquisque, cui, mors cum appropìn- qud, non refugìal tìmido sanguen^ alque exalbescat metu. Eil? De^psterq.— Haec omnia enumerai S. Cy¬ prianus. deldolorum vanilate, hìsverbis : Deamquo- queCloacinam Tadus adinvenit et coluit : Pavorenì HosliUus atque Pallorem; mox a nescìo quo Febris der dicala, et Acca, et Flora meretrìces. Hi dìì Romani.
Prwsenles haberet. Haec est recepla lectìo a rass. et excusis; nec temere re|icienda, quidquid dìcal Thoma¬ sius : prwsentem haberi, yel prwsentem esse,ipro adesse, norunt omnes creberrimam ioculìonein esse omnibus LaUnis scrìptoribus, praeserUin Lactanlio ipsi lib. n,, 1, 2, in fìne Ub. de Ira Dei, et alibi. In ms. BoiionI anlìq. est, secum haberet. Is.^us.
De consecradone Honoris atque Virlutis. Hinc August. de Civ. Dei, lìb. iv, cap. 21, Dei Honorìni menlio¬ nera facìt. Symmach. ììb. i, episl. 2y : Bene ac sa- i pìenter majores noslri, ul sunl aliw wlalis illius, wde§ Honori alque Virtutì gemellas jundim locarunt, com- menti quod in te vidimus, ibi esse prwmia honoris, ubi sunl melila virtutìs. Valer. Max. lib. i, cap. 1 : Cum MarceUus quintum consulatum gerens, lemplum Ho¬ nori atque Virluli, Clastìdìo prius, deinde Syracusìs polilus, nuncupaiis debìlum volis consecrare vellet, a collegio pondficurn ìmpedilus est. Et in numnio Vi¬ lelliì apud Grulerum, p. 10, Inscrìpi. n. 4, legilur:
Velus Marmor.
virtuti et
HONORI
e. POLIGlO. L. F. BIBIH.O. m.
PL. HONORIS.
yiRTUTISQUE. CAUSA. SEN4TUS.
CONSULTO. POPULIQUE. JUSSU. LOCUS.
MONIMENTO. QUO. IPSE. POSTERIQtlE.
E^US. INFERRENTUR. PUBLICE.
DATUS. EST.
Aurei. Prudent. lib. i, ìn Syraraach. — Mdem hanc anno ab U. C. 545, M. Marcellum vovit ( Liv, lib. VII, decad. 3), Sacrifìcia honoris perageban¬ tur aperto capite, cura sacerdoles in oranibus aUis deorum sacris lecto essent capite. Raiiones varias pele a Piutarcho, Probi. Roni. cap. 12. Solemnìtas ejus et festura in Maio, ut opinor. Ex. Dempstero.
Meniem quoque. Cicero, inde Nat. deor., Plin. Uh. li, cap. 7; Ovid., Fastor. VI :
Mens quoque numen habet, MenU delubra videmus, Vola melu beUì, perlìde Poene, tui.
Sic ProperUus Ub. ii|. Elegia 24,
Meiis %m^^ si qua i\m ©i, im tm ta laorwi^ dono»
D
Et Attilius praelor menU aedem vovit an. 557, quo sci¬ licet Qu. Fabius Max. Veneri Errucìnae. Liv. Ub. ii, decsid. 3, et Gril'er. p. 99, n, 7.
Magnum Cicero. Perdiium bunc Ciceronis locuni dìcìt Celiarius. Sì b. e sed. i7 cum his jiingas, vix dubium est, quìn ad Cìc lib. ii de Legìb. cap. 11 respexerU : Un quoque Tqrnebq ad C'ie locum fol. 147 visura. Buneman.
Quod Cupìdìnum et Amoruni. Ila Cicero ìnler Frag¬ raenta libri II de Legibus, et rass. nostri et ed. Scripli 4 ree. habenl Cupidinis et Amoris. Cum locos iste non legatur in Ubris (luos de Legibus a Cicerone haberaus, sed ì\\ horum Ubrurum fiagmentis, auiuraant eru¬ diti, niancosesse Ciceronis fibros de Legibus.
Adhonesladeberem.yi%s.m\dee\\\\eieA\i\nù\\\\nVL\,ad honestatem.hxmss. Pen., %X^o\b.eiei\.\s.,debueruut.
Corruptorum, Corruptores, aduUeros , junxìt, lìb. i, cap. 10, exeraplo Ciceronis Ub. ni in Verr , cap. 2.
BUN.
Et in illa. PraeposìUo in addila ex rass. et editis plurimis.
Virtules dlim oportere. Ciceronis verba sunt, Ub. u de Legìhus. Ideoque infìnitivo modo efl'erenda equi omnibus rass. el veleribus edilis 4, Rom. el Vend. 1490, ac Celiar. In caeteris editis es(, oportet.
Non vides fore ui irrumpant vitia. Sic habent om¬ nes fei e ms. et edili codices. In recentioiibus rass. 4 et edilis sex est, forte ut.
Romani Rubigìnem. Dicitur Rubìgus, lib. i, in Nu- mae regno. Servius ad Ub. i Georg. : Rubìgo genus vilii esl quo culmi perenni, quod a rusiicanis calamitas dìcìtur: hoc autem genus vitii ex nebula nasci solel, cum nigrescunl et consumunl frumenta; inde et Rubi' gus deus : sacra ejus x kcdend. Maias Rubiginalìa ap¬ pellaniur. Festus Pomp. lib. xvi: Robigalia dies feslus VII kalend. Maias, quo Robigo deo, quem putabant ru¬ bigìnem avertere, sacrificabant. Concors eì Plin. lìb. xvm, cap. 29, quì aìt Robigalia fuìsse a Numa anno regni sui undecimo consiilula. Vid. Columellara dc Re rust. lib. X, et Ovid. lìb. iv, Fastor. Ex Dempstero. — Varrò lib. i, de Re rustica, Robìgum deura facit, euraque Florio conjungit.
Febrem. Vide Prudenlium ìn Hamarligenia :
Par furor illorum, quos tradit fama dicatis Consecrasse deas, Febrem, Scahiemque sacellìs.
Febris quasì dea culla a Roraanis, fanum habuil in Capilolìo, aram in Esquìlììs fabricatara. Cleraens Ale¬ xand., Proirept. ; Plin., lìb. ii, cap. 7; Cicer., ni de Nat. deor. ; Seneca, de morte Claudii; E[)ictet., lìb. i, cap. 19; Aug. de Civ. Dei lìb. m, cap. 12; Minuc FeiìE,; Arnob*! Ub» iv. Joh. Yfiifsitm.---Fetórig elìarn^
Ut imn ^ m U$\m ìmmip\m i VtMl. Plf ^i ti*
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 221-222 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 221 LIBER l: m FALSA RELIGIONE. 222 (sicut optarì solet) praesentes haberet? Ab hoc iUud A runt, qu;e sìraplex et improvida prius irretiri, d'in laqueos potest cadere, quam cavere. Quid mirum si M. MarcelU de consecratione Honoris atque Virtutis, honestale nominum differì, re congruil. Eadem va¬ nitate Meniem quoque inter deos collocavit sena¬ tus : quam profecto si habuisset, ejusmodì sacra nunquam suscepisset. Magnum Cicero audaxque consUium suscepisse Graeciara dicit, quod Cupidi- num et Amorum siraulacra in gymnasììs conse¬ crassd; adulatusest videlìcet Attico, el irrisit ho¬ minem famiUarera.Non enira illud raagnura, aul om¬ nino consìlium dicendum fuit, sed impudìcorum hominura perdila et deplorala nequilìa, qui liberos suos, quos erudire ad honesla deberent, prosUtue- runt libidini juventutis ; a quibus flagìUoruin deos, ab hac gente universa flagiUa manarunt ? apud quam ìpsa vitia religiosa sunl, eaque non modo non viian- lur, veruni etiara coluntur. Et ideo huic sentenlise, tanquam Graecos prudenlia vincerei, adjecit : e Vìr-. tutes enim oportere, non villa consecrarì. Quod si recìpis, 0 Marce Tulli, non vides fore ut irrumpant vitia cum virtuUbus, quìa mala bonis adhaerent, el in animis homìnum poienUora sunt; quae si velas con¬ secrarì, respondebit libi illa eadera Graecia, se alios deos colere, ul prosìni, aUos, ne noceant. » Haec enira seraper excusaiio est eorura , qui raala sua pro diis habenl, ut Romani Rubigìnera ac Fe¬ ci in ÌUis poUssimum locis ubi nuda corpora corrup- B brem. Si ergo vitia consecranda non sunt, in quo lorum luminìbus patent, et ìn illa coli aetate volue- libi asseniìor, ne vìrlules quidera. Non enim per se VARIORUM NOTiE. esl enìm, aut quótusquisque, cui, mors cum appropìn- qud, non refugìal tìmido sanguen^ alque exalbescat metu. Eil? De^psterq.— Haec omnia enumerai S. Cy¬ prianus. deldolorum vanilate, hìsverbis : Deamquo- queCloacinam Tadus adinvenit et coluit : Pavorenì HosliUus atque Pallorem; mox a nescìo quo Febris der dicala, et Acca, et Flora meretrìces. Hi dìì Romani. Prwsenles haberet. Haec est recepla lectìo a rass. et excusis; nec temere re|icienda, quidquid dìcal Thoma¬ sius : prwsentem haberi, yel prwsentem esse,ipro adesse, norunt omnes creberrimam ioculìonein esse omnibus LaUnis scrìptoribus, praeserUin Lactanlio ipsi lib. n,, 1, 2, in fìne Ub. de Ira Dei, et alibi. In ms. BoiionI anlìq. est, secum haberet. Is.^us. De consecradone Honoris atque Virlutis. Hinc August. de Civ. Dei, lìb. iv, cap. 21, Dei Honorìni menlio¬ nera facìt. Symmach. ììb. i, episl. 2y : Bene ac sa- i pìenter majores noslri, ul sunl aliw wlalis illius, wde§ Honori alque Virtutì gemellas jundim locarunt, com- menti quod in te vidimus, ibi esse prwmia honoris, ubi sunl melila virtutìs. Valer. Max. lib. i, cap. 1 : Cum MarceUus quintum consulatum gerens, lemplum Ho¬ nori atque Virluli, Clastìdìo prius, deinde Syracusìs polilus, nuncupaiis debìlum volis consecrare vellet, a collegio pondficurn ìmpedilus est. Et in numnio Vi¬ lelliì apud Grulerum, p. 10, Inscrìpi. n. 4, legilur: Velus Marmor. virtuti et HONORI e. POLIGlO. L. F. BIBIH.O. m. PL. HONORIS. yiRTUTISQUE. CAUSA. SEN4TUS. CONSULTO. POPULIQUE. JUSSU. LOCUS. MONIMENTO. QUO. IPSE. POSTERIQtlE. E^US. INFERRENTUR. PUBLICE. DATUS. EST. Aurei. Prudent. lib. i, ìn Syraraach. — Mdem hanc anno ab U. C. 545, M. Marcellum vovit ( Liv, lib. VII, decad. 3), Sacrifìcia honoris perageban¬ tur aperto capite, cura sacerdoles in oranibus aUis deorum sacris lecto essent capite. Raiiones varias pele a Piutarcho, Probi. Roni. cap. 12. Solemnìtas ejus et festura in Maio, ut opinor. Ex. Dempstero. Meniem quoque. Cicero, inde Nat. deor., Plin. Uh. li, cap. 7; Ovid., Fastor. VI : Mens quoque numen habet, MenU delubra videmus, Vola melu beUì, perlìde Poene, tui. Sic ProperUus Ub. ii|. Elegia 24, Meiis %m^^ si qua i\m ©i, im tm ta laorwi^ dono» D Et Attilius praelor menU aedem vovit an. 557, quo sci¬ licet Qu. Fabius Max. Veneri Errucìnae. Liv. Ub. ii, decsid. 3, et Gril'er. p. 99, n, 7. Magnum Cicero. Perdiium bunc Ciceronis locuni dìcìt Celiarius. Sì b. e sed. i7 cum his jiingas, vix dubium est, quìn ad Cìc lib. ii de Legìb. cap. 11 respexerU : Un quoque Tqrnebq ad C'ie locum fol. 147 visura. Buneman. Quod Cupìdìnum et Amoruni. Ila Cicero ìnler Frag¬ raenta libri II de Legibus, et rass. nostri et ed. Scripli 4 ree. habenl Cupidinis et Amoris. Cum locos iste non legatur in Ubris (luos de Legibus a Cicerone haberaus, sed ì\\ horum Ubrurum fiagmentis, auiuraant eru¬ diti, niancosesse Ciceronis fibros de Legibus. Adhonesladeberem.yi%s.m\dee\\\\eieA\i\nù\\\\nVL\,ad honestatem.hxmss. Pen., %X^o\b.eiei\.\s.,debueruut. Corruptorum, Corruptores, aduUeros , junxìt, lìb. i, cap. 10, exeraplo Ciceronis Ub. ni in Verr , cap. 2. BUN. Et in illa. PraeposìUo in addila ex rass. et editis plurimis. Virtules dlim oportere. Ciceronis verba sunt, Ub. u de Legìhus. Ideoque infìnitivo modo efl'erenda equi omnibus rass. el veleribus edilis 4, Rom. el Vend. 1490, ac Celiar. In caeteris editis es(, oportet. Non vides fore ui irrumpant vitia. Sic habent om¬ nes fei e ms. et edili codices. In recentioiibus rass. 4 et edilis sex est, forte ut. Romani Rubigìnem. Dicitur Rubìgus, lib. i, in Nu- mae regno. Servius ad Ub. i Georg. : Rubìgo genus vilii esl quo culmi perenni, quod a rusiicanis calamitas dìcìtur: hoc autem genus vitii ex nebula nasci solel, cum nigrescunl et consumunl frumenta; inde et Rubi' gus deus : sacra ejus x kcdend. Maias Rubiginalìa ap¬ pellaniur. Festus Pomp. lib. xvi: Robigalia dies feslus VII kalend. Maias, quo Robigo deo, quem putabant ru¬ bigìnem avertere, sacrificabant. Concors eì Plin. lìb. xvm, cap. 29, quì aìt Robigalia fuìsse a Numa anno regni sui undecimo consiilula. Vid. Columellara dc Re rust. lib. X, et Ovid. lìb. iv, Fastor. Ex Dempstero. — Varrò lib. i, de Re rustica, Robìgum deura facit, euraque Florio conjungit. Febrem. Vide Prudenlium ìn Hamarligenia : Par furor illorum, quos tradit fama dicatis Consecrasse deas, Febrem, Scahiemque sacellìs. Febris quasì dea culla a Roraanis, fanum habuil in Capilolìo, aram in Esquìlììs fabricatara. Cleraens Ale¬ xand., Proirept. ; Plin., lìb. ii, cap. 7; Cicer., ni de Nat. deor. ; Seneca, de morte Claudii; E[)ictet., lìb. i, cap. 19; Aug. de Civ. Dei lìb. m, cap. 12; Minuc FeiìE,; Arnob*! Ub» iv. Joh. Yfiifsitm.---Fetórig elìarn^ Ut imn ^ m U$\m ìmmip\m i VtMl. Plf ^i ti* |
