Page 301-302 |
Previous | 151 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
Wì
LIBER IL DE ORIGINE ERRORIS.
302
qnam poiest, nìsi fuerit raUone provisum ; et quem- A erit. Materia enìm est, ex qua fit aliquid. Omne au-
admodum fìat, antequam est, et queraadraodura constel, poslquara fuerit effectura. Denique ìs facit aliquid, qui habet voluntatem ad faciendum et ma¬ nus ad id quod voluit implendura. Quod autera ìnsen- sìbUe est, iners et torpidoni seraper jacet, et nihil inde oriri poiest, ubi nullus est raotus volunlarius. Nara si orane animai raiione constai, certe nasci ex eo non poiest, quod ratìone praeditum non est; nec aliunde accipi potest id, quod ibi, unde petitur, non esl. Nec tamen commoveat aliquera, qnod anìraalìa quaedam de terra nasci videntur. Haec enim non lerra per se gignit, sed spìrilus Dei, sine quo nihd gigni¬ lur. Non ergo Deus ex materia, quia sensu praeditum ex insensibUi, sapiens ex bruto, ìmpatibìle de paUbìli,
lera ex quo fìt, quia recepit opìfìcis hìantim, destrtìi- liir, el aliud esse incipit. Ergo quoniara fìnem habuit materia, tum cum faclus esl ex éa raundus, el ìnilìuni quoque habuit. Nani quod desiruilur, cedifìcalura esl; quod solvitur, allìgalura ; quod fìnitui', incoeplum esl. Sì ergo ex commutatìone ac fìne matèria colligì¬ tur habuisse principiura, a quo alio fìeri uisi a Deo poluil? Solus ìgìlur Deus, qui faclus non est, et id¬ circo destruere aUa potest, ipse desimi non potest. Permanebit semper in eo quod fuit, quia non est aliunde generaius, nec orlus, nec naUvitas ejus ex aliqua alia re pendei, quae illum mutala dissoìvat. Ex seipso est, ut in primo dixiraus libro (scilicet, e. 5 et 7) ; et ideo talìs est, qualora se esse voluit, ìmpas-
expers corporis de corporali nuraquara poiest oriri : g sìbìlis, irarautabiUs, incorruptus, bealus, aìternus.
sed materia pòtìus ex Deo esl. Quidquid enìm est so¬ lido et contredabili corpore, accipit externam vira. Quod accipit vini, dissolubile est. QWod dìssolvìlur, interit. Quod interit, orlura sìt necesse est. Quod or¬ tum est, habuit fontem unde orireiur, id est faclo¬ rem aliquem sentieniera, providurn, perìluraque fa¬ cìendi. Is est profecto, nec ullus aUus quam Deus. Qui quoniam sensu, ratìone, providentia, polestate, viriule praeditus est, el animantia, et Inanima creare et effìcere potest, quia tenet qtìomodo qùìdquè sit faciendura. Materia vero seraper fuìsse non poiest, quia rautalionera non caperei, si fuisset. Quod enìm seraper fuit, seraper esse non desinil; et unde abfuit prìncipiura, abesse hinc eliara fìnera necesse est. Quìn etiara facilius est, ut id quod habuil initiura.
Jam vero ìlla conclusio, qua sententiam termìnavit TuUius, mullo absurdior. <r Quod si materia, inquit, a Deo non est facta, nec lerra quidera, et aqua, et aer, et ìgnis a Deo faclus est. i Quara callide periculum pradervolavìt. Sic enim superius illud assumpsit, tan¬ quara probaiione non indigeret; cum id multo esset ìncertìus quam ìllud propter quod assuraptura est. Sì non est, ìnquìi, a Deo facta raaterìa, nec niundus a Deo factus est. Ex falso, raaluil collìgere, quod fal¬ sura esl, (juara ex vero, quod verura. Et cutn debeant incerta de certìs probari, hìc probalionera surapsit ex incerto, ad everlendum quod eral cerlum. Nam divina Providentia effedum esse mundum (ut taceam de Trismegisto, qui hoc praedicat, taceam de carmi¬ nìbus Sibyllarura, qu;e idera nuntiant ; taceam de pro-
fìne careat, quara ul habeat fìnem, quod initio caruit. phetis, qui opus mundi, ac opifìciura Dei uno spiritu Materia ergo si facta uon est, ne fieri ex ea quidquam ac pari voce teslantur) etiara inter plUlosophos pene potesl. Si fìeri ex ea non potest, nec materia quidem universos convenit; ìd enim Pythagoraei, Stoici, Pe-
VARIORUM miM.
sentii, ex omnibus scripUs et veleribus editis. Vide ea quae praecesserunl.
Provisum. Ita reslituimus ex mss. Vatìcanis , 2 Bon., 8 Reg., Tax., Pen., Lips., Pai., Brun,, edil. Rom. 1468, 1470, et edìt. Is. In 2 Col., 1 Clarora. et ìn cunclis fere edilis, prwvìsum. Vide infra ratìone, providentia.
El quemadmodum. Bis in supradictis 29 niss. Le¬ gitur aut bis in 2 Reg., 1 Bon. ree, 1 Colb. et in Clarora. el ìn oranìbus ferrae editis. In Era. et Christ., fiat antequam facium est.
Animai radone. Mìe innuere videtur Ladanlìus ani- malia ratìone esse praedita.
Conlreciabid carpare. Ita eraendaviraus ex rass. 7 Reg., 6 Colb., 2 Claroni., Brun.", aUisque, ac editis Torn., Thoraas. In caeleris vulgaUs tribusque Regiis ree est contraclabid.
El inanima. Sìc rass. 2 Bonou. el 2 Reg. veiuslis¬ simi, el complures edili. In 1 Clarora., inanimi a ; ìn 4 Reg., 5 Colh. et 1 Clarora., inanimala; ìn alìis 3 Reg., 3 Golb. et Brun., inanimanlia.
Materia. Yide Plutarch. de Pladlis philo&ophor., lìb.i, cap. 9.
Quod enim semper fuìt, semper esse non desinit. Ex antiquioribus el melioribus edilis codicibus oranibus¬ que mss. addidìraus semper esse, quod deest ìn pluri¬ bus vulgaUs et 3 scripUs Oxoniensìbus.
Quw illum mutala dissoìvat. Ms. 1 Bonon. anlìq., Quw illum muld ac dissoìvat.
impassibilis. Vide annoiala ad libr. de Ira Dei,
Sibyllarum. Inilio scilicet serraonis primi.
De propheds. lisce ego non de veris prophelìs ìn¬ telligo, sed de alienigenis ; ut pula Orpheo, Zoroas- Ire, velile Persarum magis, Uidorumve gymnpso- phistìs, aut Gallorura Druidis vel Seninotheìs. Nam sic Augusiinus quoque alì(|uolies horura vatum nienlìoiiera f:cìt. Laclanlins siquìdein hoc agii, ut gentes suorura horainura lesiiraonììs convincai. Quid enìm aiiinebal, i\losen et alìos ex professo vero Deo mundi opifìciura assìgnanles, cura genlilibus nurae- •n rari? Betuleius. — Et hoc raìhì videtur de veris pro¬ phetis etiara ìntelligi posse. Confer. Hudiura, De¬ monstr. Evangelic, pag. 497.
Id enim. Sic emendavi ex rass. velusUssirais, 2 Boti., 2 Reg. alìisijue 4Reg., 4 Colb., Goth,, 1 Lips.,
2 Clarora., Brun., et ed. Tornes., Celiar., Walch. ; quod aptius est quam plerorumque vulgatorura, idem edam, 2 C(db. et ed. Is.. idem enìm.
Pythagorwi. Ila restiiui ex rass. fere omnibus. In
3 còlb-, Brun., et in vulgalis, Pyihagpricì. De quo Plutarchus in Placitìs philosophor. ait Fyiliagoram statuisse Deura ul prìncipiura omnium.
Stoici. Hi docuerunt nos Dei cognitionera habere ex pulchriiudine sìmul et magnitudine rerum ab ipso faciarum; ut Galen. in hisl. Philos. rdulii, cap. 27. Apud Luerliuni, ìn Zenonis Vita, ddìniunl, ©sòv slvat ^ó5ov «0àv(XTov. Miror aulem quid Hieronymo venerit inmenleni, quì capite nono in Ezechielera negai Sloicos providenUam Dei asserere, praeserlìnr cum Senecae stoici lìber egregius de Provideniìa extet.
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 301-302 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript |
Wì
LIBER IL DE ORIGINE ERRORIS.
302
qnam poiest, nìsi fuerit raUone provisum ; et quem- A erit. Materia enìm est, ex qua fit aliquid. Omne au-
admodum fìat, antequam est, et queraadraodura constel, poslquara fuerit effectura. Denique ìs facit aliquid, qui habet voluntatem ad faciendum et ma¬ nus ad id quod voluit implendura. Quod autera ìnsen- sìbUe est, iners et torpidoni seraper jacet, et nihil inde oriri poiest, ubi nullus est raotus volunlarius. Nara si orane animai raiione constai, certe nasci ex eo non poiest, quod ratìone praeditum non est; nec aliunde accipi potest id, quod ibi, unde petitur, non esl. Nec tamen commoveat aliquera, qnod anìraalìa quaedam de terra nasci videntur. Haec enim non lerra per se gignit, sed spìrilus Dei, sine quo nihd gigni¬ lur. Non ergo Deus ex materia, quia sensu praeditum ex insensibUi, sapiens ex bruto, ìmpatibìle de paUbìli,
lera ex quo fìt, quia recepit opìfìcis hìantim, destrtìi- liir, el aliud esse incipit. Ergo quoniara fìnem habuit materia, tum cum faclus esl ex éa raundus, el ìnilìuni quoque habuit. Nani quod desiruilur, cedifìcalura esl; quod solvitur, allìgalura ; quod fìnitui', incoeplum esl. Sì ergo ex commutatìone ac fìne matèria colligì¬ tur habuisse principiura, a quo alio fìeri uisi a Deo poluil? Solus ìgìlur Deus, qui faclus non est, et id¬ circo destruere aUa potest, ipse desimi non potest. Permanebit semper in eo quod fuit, quia non est aliunde generaius, nec orlus, nec naUvitas ejus ex aliqua alia re pendei, quae illum mutala dissoìvat. Ex seipso est, ut in primo dixiraus libro (scilicet, e. 5 et 7) ; et ideo talìs est, qualora se esse voluit, ìmpas-
expers corporis de corporali nuraquara poiest oriri : g sìbìlis, irarautabiUs, incorruptus, bealus, aìternus.
sed materia pòtìus ex Deo esl. Quidquid enìm est so¬ lido et contredabili corpore, accipit externam vira. Quod accipit vini, dissolubile est. QWod dìssolvìlur, interit. Quod interit, orlura sìt necesse est. Quod or¬ tum est, habuit fontem unde orireiur, id est faclo¬ rem aliquem sentieniera, providurn, perìluraque fa¬ cìendi. Is est profecto, nec ullus aUus quam Deus. Qui quoniam sensu, ratìone, providentia, polestate, viriule praeditus est, el animantia, et Inanima creare et effìcere potest, quia tenet qtìomodo qùìdquè sit faciendura. Materia vero seraper fuìsse non poiest, quia rautalionera non caperei, si fuisset. Quod enìm seraper fuit, seraper esse non desinil; et unde abfuit prìncipiura, abesse hinc eliara fìnera necesse est. Quìn etiara facilius est, ut id quod habuil initiura.
Jam vero ìlla conclusio, qua sententiam termìnavit TuUius, mullo absurdior. |
