Page 341-342 |
Previous | 171 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
511 LIBER n. DE ORIGINE ERRORIS. m hoc fecit, et Paulus, qui nihU meruit, occisus esl ? A disputatìo. Differt ergo, donec veniat temporum fìnis, Vìdelicet nil tunc Roraanis accidit ..... Fatìs Junonis iniquae, cura Annibal duos exercitus populi Romani, et astu, et viriute confecil. Nani Juno audere non poierat, aut Carlhaginera defendere, ubì arraa ejus el cur¬ rus fuìt, aùt Roraanis nocere, quìa ..... Progeniem Trojano a sanguine duci Audierat, Tyrias olìm qua3 verteret arces. Sed iUorum sunl isU lusus, qui sub noraìnibus mortuorum delìtescentes, viveniibus plagas tendunt. Itaque sive Ulud periculum, quod imraìnel vitari po¬ test, videri volunl id placali averUsse; sìve non po¬ test, ìd agunt, ut propter ìllorura conleraplum acci¬ disse videaiur. Ila sìbi apud horaines , quì eos quo effundat irara suara ìn potestaie ac viriute coe¬ lesti, sicul Vatum prsedicta piorunà Terribili monitu horrificant. Nunc autera paUlur horaìnes errare, -et adVèf- sum se quoque impios esse, ipse justus, et ml^ tìs, et patiens. Nec enim fìeri poiest, ut non is, ìn quo perfecla sit vìrius, sit eUani perfecta palienlia. Unde quidam pulant, ne irasci quidem Deum omnìno, quod affectibus, quì sunt periurbaUones animi, siib- jedus non sìt'; quìa fragile est omne animai quod affìcìiur et commovelur. Quae persuasio veritatem , alque religionem funditus tollìt. Sed seponatur inte¬ rira locus hic nobis de ira Dei disserendi, ^quoti et nesciunt, audorilalera, ac Umorera pariunL u^^B nherìor esi m^erl^, ei opere proprio (Sdì lìb. deira versulia , et his arlibus , noUiiara veri ac sìngularis Dei apud oranes genles ìnveteraverunt. Snis enìm viiiis perdili, saeviunt, el grassanlur , ut perdant. Id¬ circo etìam huraanas liosUas excogilaverunt ipsi hosles humani generis, ul quam raultas devorarent aniraas. CAPUT XVIH. De Dei patientia et uliione , dwmonUm cullu, et falsis religionibus. Dicet aliquis : Cur Ergo Deus haec fìeri patitur, nec tara malis succurrit erroribus? Ut mala cum bo¬ nis pugnent; ut vìlia sint adversa virtuUbus; ut habeat aUos, quos puniat ; alìos, quos honorel. Ul¬ Umis enira teraporìbus statuii de vivis ac raorluìs judicare Dei) laUus exequenda. Illos ergo ncquissìraos spiritus quisquis veneralus fuerit, el secutus, ncque coelo, neque luce poUelur, quae sunt Dei : sed in iUa deci- dei, quae in distribuUone rerum aiiributa esse ipsi ma¬ lorura principii disputavinius; ìn tenebras scilicet, et inferos, et suplicium sempiternum. Docui religiones deorum trìplici modo vanas esse : uno, quod siraulacra ìska, quae coluniur, effìgies sint horainura raortuorura ; esse autera perversum et ìn¬ congruens, ut simulacrura hominis a simulacro Dei colatur : colit enìm quod est delerius ei ìrabecìllius; lura inexpiabìle facinus esse, deserere viventem, ut defundorum raonìraenlis servìas, quì nec vìlam, nec lucem dare cuiquam possunt,qua ipsi careni; nec esse de quo judicio raihi erìt in ulUino libro C aUura queraquam Deum, praeter unum, cujus judicio VARIORUM NOTiE. Paitlus. Qui pullos edaceS hàbliìt, et lamen apud Cannas cecidil, ut illì Cyprianus illudit. Quì nihil meruit, Id est nihil fecìt poena dignum. Rerum LactanUus l. vu, cap. 10 : Boni nihil tuie cre^ dnnlur mereri, quale swpe patiuntur. Bun. Iniquw. Virg. yiii^neìd.,vs. 607. Vide SiUum Ita¬ lie Ub. X. Astu. Lacl. de Opìfìc., cap 2 : Astu se prolegant. Audere non poterai. Heumannus recle exponit non audebal,Sìn^uì'àvìsi'àmendìe[ìo,ììeeiaudere pro posse, ei posse pro audere, iuterdura ponant veteres. Vid. Broukhus. ad Properl. 1.1, el. 15, vs. 37, p. 64, sq. Bun. Progeniem. Virg., initio i Mn. Vide et Valerìum loco citato. Sub nominibus morluorum delilescentes. '^equiìuvì) Nec lacUerepii vales. Bv^. Nam ob hoc ipsum mìttit Deus effìcaciam ìllusionis , ul Paulus ad Thessal. scribil, ut credant mendacio, utjudìcenlur omnes qui non crediderunt veritaU. In¬ digni, inquam, sunt fonte vivo, qui cisiernas sibi fo^ diunl. D Hier. 2. Betul. In polestate. Id est, per potestatem. Modus loquendi Scrìpturae. Vatum prwdìda piorum. Ita restituì ex mss. 2 ve¬ tustissirais Reg., 2 al. Reg., Cauc, 4 Golb., Em., et ex rass. Virgil. In sex scrip. ree |et ìn vulgati^ est , priorum. Virg. iv Mn. -— Valum prwdìda piorum. Sìc edo ex rass. Ganci et Emman. diversis typis. Esl hoc receplura epilheton. Sic Vìrg. vi Mn, vs. 662, Quique pii vales. Silius Ital., l. vi, vs. 288, Terlull., Apol. e 21 : Conlraria diviniias delitescens sub nominibus et imaginibus morluorum, quibusdam si¬ gnìs el miraculis et oraculìs fidem, divinìlaiis operatur. Et de Spect., e 10. Bun. Viveniibus. Mss. 4 Colbert., 1 Clarora. et Brun. addunl hominibus. Ibidem LaclanUus, plagas tendunt, pro intendunl, sìraplex pro composilo, ut mihi yide¬ tur, pro insidiantur. Apud omnes genles. Exlrema vox gentes, addila ex cunctis rass, et editis, praeter Thys. Gall. Spark. Ìnveteraverunt. Goni, l ii, e 1, inveterata persua¬ sione. Ibid., e 19, ìnveleratos errores^dHìi. Bun. Differt ergo. Quìa|nec gravior Def ira, nec póena major nobìs Ìmminere poiest, quam cura Deus pec¬ cala punìt peccaìis. MaxpóQypto?gquidem Deus esl, nec raortera yult peccatoris, sed ut convertalur et vivat, Ezechielìsiii. « Magna Delira esl, ut Hieronymus ad CaslruUura Ezechìelìs auctorìlale scribit , quando peccata non corrigit, sed caecitalem csecilale punii. Quidam. Epicurei. Vide de Ira Dei, cap. 4. Ne irasci quidem Deum omnino, quod affectibus, ete Ita, ul el alile passiones, Deo conveniunl non affective, sed effeciìve, ut habel regula. Hoc est, ira non lur^ bai, non àffìcit Deura dolore, ul horaines : sed Deus cura irasci dicilur, facit hoc quod iraU solent, nerape punii, afflìgil; ira ilaque in Deo non est affectus, sed volunias puniendi. GallìEUs.— VideS. Thom. pàrt.i, quaest. 21, art. 3. ^ Triplici modo. Sìc lego cum ediUs Rom. 1470, Be¬ tuL, Tornes., Soubr., Cellar.xuncUsquemss. praìter Era. in quo legilur tribus modis; in vulgalis 11, tri¬ plici raiione. Uno. Ex mss. est Jinter quos quinque^adduntmoe/o; 1 Colb. imo. Ista. Omnium mss. est, praeler quatuor et edilos, in quibus esl, ipsa. Esse autem perversum. Sic reposui ex omnibus mss, et sequenlia postulant. In excusis legilur, est.
Object Description
Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
Date | 1844 |
Call Number | BR60.M4 |
Language | Latin |
Type | Books/Pamphlets |
Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
Title | Page 341-342 |
Type | Books/Pamphlets |
Transcript | 511 LIBER n. DE ORIGINE ERRORIS. m hoc fecit, et Paulus, qui nihU meruit, occisus esl ? A disputatìo. Differt ergo, donec veniat temporum fìnis, Vìdelicet nil tunc Roraanis accidit ..... Fatìs Junonis iniquae, cura Annibal duos exercitus populi Romani, et astu, et viriute confecil. Nani Juno audere non poierat, aut Carlhaginera defendere, ubì arraa ejus el cur¬ rus fuìt, aùt Roraanis nocere, quìa ..... Progeniem Trojano a sanguine duci Audierat, Tyrias olìm qua3 verteret arces. Sed iUorum sunl isU lusus, qui sub noraìnibus mortuorum delìtescentes, viveniibus plagas tendunt. Itaque sive Ulud periculum, quod imraìnel vitari po¬ test, videri volunl id placali averUsse; sìve non po¬ test, ìd agunt, ut propter ìllorura conleraplum acci¬ disse videaiur. Ila sìbi apud horaines , quì eos quo effundat irara suara ìn potestaie ac viriute coe¬ lesti, sicul Vatum prsedicta piorunà Terribili monitu horrificant. Nunc autera paUlur horaìnes errare, -et adVèf- sum se quoque impios esse, ipse justus, et ml^ tìs, et patiens. Nec enim fìeri poiest, ut non is, ìn quo perfecla sit vìrius, sit eUani perfecta palienlia. Unde quidam pulant, ne irasci quidem Deum omnìno, quod affectibus, quì sunt periurbaUones animi, siib- jedus non sìt'; quìa fragile est omne animai quod affìcìiur et commovelur. Quae persuasio veritatem , alque religionem funditus tollìt. Sed seponatur inte¬ rira locus hic nobis de ira Dei disserendi, ^quoti et nesciunt, audorilalera, ac Umorera pariunL u^^B nherìor esi m^erl^, ei opere proprio (Sdì lìb. deira versulia , et his arlibus , noUiiara veri ac sìngularis Dei apud oranes genles ìnveteraverunt. Snis enìm viiiis perdili, saeviunt, el grassanlur , ut perdant. Id¬ circo etìam huraanas liosUas excogilaverunt ipsi hosles humani generis, ul quam raultas devorarent aniraas. CAPUT XVIH. De Dei patientia et uliione , dwmonUm cullu, et falsis religionibus. Dicet aliquis : Cur Ergo Deus haec fìeri patitur, nec tara malis succurrit erroribus? Ut mala cum bo¬ nis pugnent; ut vìlia sint adversa virtuUbus; ut habeat aUos, quos puniat ; alìos, quos honorel. Ul¬ Umis enira teraporìbus statuii de vivis ac raorluìs judicare Dei) laUus exequenda. Illos ergo ncquissìraos spiritus quisquis veneralus fuerit, el secutus, ncque coelo, neque luce poUelur, quae sunt Dei : sed in iUa deci- dei, quae in distribuUone rerum aiiributa esse ipsi ma¬ lorura principii disputavinius; ìn tenebras scilicet, et inferos, et suplicium sempiternum. Docui religiones deorum trìplici modo vanas esse : uno, quod siraulacra ìska, quae coluniur, effìgies sint horainura raortuorura ; esse autera perversum et ìn¬ congruens, ut simulacrura hominis a simulacro Dei colatur : colit enìm quod est delerius ei ìrabecìllius; lura inexpiabìle facinus esse, deserere viventem, ut defundorum raonìraenlis servìas, quì nec vìlam, nec lucem dare cuiquam possunt,qua ipsi careni; nec esse de quo judicio raihi erìt in ulUino libro C aUura queraquam Deum, praeter unum, cujus judicio VARIORUM NOTiE. Paitlus. Qui pullos edaceS hàbliìt, et lamen apud Cannas cecidil, ut illì Cyprianus illudit. Quì nihil meruit, Id est nihil fecìt poena dignum. Rerum LactanUus l. vu, cap. 10 : Boni nihil tuie cre^ dnnlur mereri, quale swpe patiuntur. Bun. Iniquw. Virg. yiii^neìd.,vs. 607. Vide SiUum Ita¬ lie Ub. X. Astu. Lacl. de Opìfìc., cap 2 : Astu se prolegant. Audere non poterai. Heumannus recle exponit non audebal,Sìn^uì'àvìsi'àmendìe[ìo,ììeeiaudere pro posse, ei posse pro audere, iuterdura ponant veteres. Vid. Broukhus. ad Properl. 1.1, el. 15, vs. 37, p. 64, sq. Bun. Progeniem. Virg., initio i Mn. Vide et Valerìum loco citato. Sub nominibus morluorum delilescentes. '^equiìuvì) Nec lacUerepii vales. Bv^. Nam ob hoc ipsum mìttit Deus effìcaciam ìllusionis , ul Paulus ad Thessal. scribil, ut credant mendacio, utjudìcenlur omnes qui non crediderunt veritaU. In¬ digni, inquam, sunt fonte vivo, qui cisiernas sibi fo^ diunl. D Hier. 2. Betul. In polestate. Id est, per potestatem. Modus loquendi Scrìpturae. Vatum prwdìda piorum. Ita restituì ex mss. 2 ve¬ tustissirais Reg., 2 al. Reg., Cauc, 4 Golb., Em., et ex rass. Virgil. In sex scrip. ree |et ìn vulgati^ est , priorum. Virg. iv Mn. -— Valum prwdìda piorum. Sìc edo ex rass. Ganci et Emman. diversis typis. Esl hoc receplura epilheton. Sic Vìrg. vi Mn, vs. 662, Quique pii vales. Silius Ital., l. vi, vs. 288, Terlull., Apol. e 21 : Conlraria diviniias delitescens sub nominibus et imaginibus morluorum, quibusdam si¬ gnìs el miraculis et oraculìs fidem, divinìlaiis operatur. Et de Spect., e 10. Bun. Viveniibus. Mss. 4 Colbert., 1 Clarora. et Brun. addunl hominibus. Ibidem LaclanUus, plagas tendunt, pro intendunl, sìraplex pro composilo, ut mihi yide¬ tur, pro insidiantur. Apud omnes genles. Exlrema vox gentes, addila ex cunctis rass, et editis, praeter Thys. Gall. Spark. Ìnveteraverunt. Goni, l ii, e 1, inveterata persua¬ sione. Ibid., e 19, ìnveleratos errores^dHìi. Bun. Differt ergo. Quìa|nec gravior Def ira, nec póena major nobìs Ìmminere poiest, quam cura Deus pec¬ cala punìt peccaìis. MaxpóQypto?gquidem Deus esl, nec raortera yult peccatoris, sed ut convertalur et vivat, Ezechielìsiii. « Magna Delira esl, ut Hieronymus ad CaslruUura Ezechìelìs auctorìlale scribit , quando peccata non corrigit, sed caecitalem csecilale punii. Quidam. Epicurei. Vide de Ira Dei, cap. 4. Ne irasci quidem Deum omnino, quod affectibus, ete Ita, ul el alile passiones, Deo conveniunl non affective, sed effeciìve, ut habel regula. Hoc est, ira non lur^ bai, non àffìcit Deura dolore, ul horaines : sed Deus cura irasci dicilur, facit hoc quod iraU solent, nerape punii, afflìgil; ira ilaque in Deo non est affectus, sed volunias puniendi. GallìEUs.— VideS. Thom. pàrt.i, quaest. 21, art. 3. ^ Triplici modo. Sìc lego cum ediUs Rom. 1470, Be¬ tuL, Tornes., Soubr., Cellar.xuncUsquemss. praìter Era. in quo legilur tribus modis; in vulgalis 11, tri¬ plici raiione. Uno. Ex mss. est Jinter quos quinque^adduntmoe/o; 1 Colb. imo. Ista. Omnium mss. est, praeler quatuor et edilos, in quibus esl, ipsa. Esse autem perversum. Sic reposui ex omnibus mss, et sequenlia postulant. In excusis legilur, est. |