Page 369-370 |
Previous | 185 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
569 LlBER RI. DE FALSA SAPIENTIA PHILOSOPH, 570
Tantus amor laudum, tantse est Victoria curae. A. 'Uud bonum facile perveniri putent, an cum diffìcul-
Nec immerito summus poeta experiendum esse aìt,
Et quìs cuique dolor victo, quse gloria palmae.
Quod si ea, quae parit scientia, communia sunt cum aliis animalibus, non est ergo summum bonum scienUa. Praeterea non mediocre hujus defìnilionis est vilium quod scienUa nuda ponitur. Incipient enim beali omnes videri, qui arlem aliquam scierint,immo vero qui et res malas scierint ; ut tam beatus sit, qui venena didicerit temperare, quam quì moderi. Quaero ìgitur, ad quam rem scienlia referenda sii ? Si ad causas rerum naluralìura, quae beatitudo erit mihi proposila, si sciero unde Nilus orialur, vel quidquid de coelo pbysici deUranli* Quid, quod earum
tate ac labore ? Expediant acumen suum, erroremque defendant. Si facile ad ìllud, ac sine labore perveniri poiest, summum bonum non est. Quid enim nos eru- ciemus, quid confìciamus, enilendo diebus et noeti- bus ? quandoquidem tam in promplu id quod quae¬ rimus jacet, ut Ulud quilibet sìne ulla contentione animi comprehendal. Sed sì coraraune quoque ac me¬ diocre quodlibet bonum non nisi labore assequimur quoniam bonorum natura in arduo posila esl, malo- rum in praecipiii, sumrao igitur labore suraraum bo¬ num assequi necesse est. Quod sì verissìmura esl, ergo altera viriule opus est, ut perveniaraus ad eara vir¬ tutera quae dicitur suraraura bonura; quod est ìncon¬ gruens , et absurdura , ut vìrtus per seìpsam perve-
rerum non est scienUa , sed opinatìo, quje pro inge- B "i^t ad seìpsam. Si non potest ad ullum bonum nisi
nìis varia esl. Restai ut scientia bonorum ac malo- rum summum bonum sit. Cur ergo scienUam maluit, quam ipsam sapientiam summum bonum dicere, cum sìt utriusque signifìcaUo ìCt vis eadem ? Nemo laraen usque adhuc sum.raum bonum dixit esse sapienUam , quod melius dici poiuit. Nam scienUa parum est ad honum suscipiendum , malumque fugiendum nìsi ac¬ cedat el vìrtus. MulU enìm philosophorum , cum de bonis , malìsque dìssererent, aUter tamen', quam lo¬ quebantur , natura cogente, vixerunt, quia virtute caruerunt. Virtus aulem cum scienUa conjuncla est sapieniìa.
Superest ut eos elìam refellamus qui virtutem ip¬ sam summum bonum putaverunt, in qua opinione eliam M. TuUius fuit; ìn quo mulium inconsideraU
per laborem perveniri, apparet virtulem esse, per quam pervenìalur; quoniam ìn suscipìendis perfe- rendisque laboribus, vis offìcìuraque virlulis est.
Ergo summum bonum non potest esse ìd, per quod necesse est ad aliud perveniri. Sed ìlU, cum ìgnora¬ rent quid efficerel vìrius, aul quo tenderei, honestius aulem nìhìl reperirent, subsUterunt ìn ipsius virluUs nomine, quam nullo proposito emolumenlo, appeten- dara esse dixerunt, et bonura sibi consUluerunt, quod bono indigeret. Aristoteles ab iis uon longe recessìt, qui virtutera cuuhhoneslate sunimuin bonura puiavit : quasì possit ulla esse virtus nìsi honesta, ac non, si quid habuerit turpìludinis, virius esse desinai. Sed vidit fieri posse, ut de virtute pravo judicio male sen¬ iìalur ; et ideo exisliraaiione horainum serviendum
fuerunt. Non enim virtus ipsa est summum bonum, ^ putavit, quod qui facìt, a recto bonoque discedil, quia
sed effectrix et maler est sumnii boni; quoniam per¬ veniri ad ìllud sìne virtute non potest. Utrumque in¬ lellectu est facile Quaero enìm, utrumne ad praeclarum
non estin nosira polestate ut virius pro suis merìUs honesteiur, Nam quid est honestas, nìsi honor per¬ peluus ad alìquem secundo populi rumore delatus?
VARIORUM NOTiE.
lum appi Ica mus animum , vel opum, vcl honoris ac¬ quirendi causa, ìlli incumblmus. Acquisita jara per industriara illius rei scienlia, non araplius fìnalis, sed effectrix Ulius rei causa erit, quam ìnsUtuimus. Be-
TULEIUS.
Tantus. Carmen est Virgìlii ex libro in Geòrgie , V. 112, ac sequens legitur v. 102, ubì poeta equorum generosorum naiuras describit; qua de re exial eUam Xenophontis Ubellus
bat, ut omnes qui aliquam artem licet turpem scìve- lini, beali sint appellati.
Opinatìo. Sic reposui ex omnibus pene mss. et edit. Bora. 1470. Sic et alibi passim LaclanUus : mss. 2 ree el 12 edìt. habenl opinio.
Usque adhuc. Plin. I. v, ep. 6, exlr. : Usque adhue cerle neminem... amisit. Lìb. x, ep. 30 : Quod usque ad¬ huc fadum. Buneman.
Quì virtutem ipsam. Addìdi tpsam ex ras. et ediUs
Tanlw est. In rass. 1 Reg. vderrirao et 1 Clarom. ^ ì,"^^"^- ^*^^*^'^^ ^"^^^^^^ ^^^'^> delendumque pulat
Heuraannus.
M. Tullius. Quam vide Cìc. vn Tuscul, et iv et v de Finìb. ac i de Legib.
Comprehendat. ApUus ex mss. et editis, quam de¬ prehendat, in vulgatis. Quia coraprehendere magis referiur ad inlelligenliara, de qna hìc tractaiur.
Per quod necesse est ad aliud perveniri. Ila rectius legas ex oranìbus rass., et sex edilis codicibus, quam propter quod, viiiose in caeteris irapressis. Lactantius enira loquiiur de raedìo per quod pervenitur; et supra dixerat, per laborem, per viriutem, eie. In scriplis quinque ree est ad illudpro ad alìud cseterorura. Ex
ÌSMO.
Indigeret. Sic plerique rass. cura edit. Gyranic, Tornes., et anUqua Versione Gallica, else soni cons¬ tìlues enun bien qui en avaìt besoìn d'un nutre. In non¬ nuUis rass., el plerisque impressis est indigerenl.
Aristoteles. PeripateUci, inquit Theodoretus, lau«* dant virtutem^ reipsa voluntati studente
desideratur esl; in Regio-Pul.et 7 aliis scriplis legì« tur, tanta esl.
Défìnitionis. Restiiui ex antiquissirais mss. 2 Reg., 2 Bonon., 16 alìis et 8 editis, accedenUbus 8 scrìp¬ Us in quibus est, dìffinidonis; ìn ms. Tornesìano et9 irapressis esl dispulaiìonis. At recte eraendalura est, défìnitionis ; nara ut recte raonet Thomas non agilur eo loci de dispulaUone, sed defìnitione, vel polìus sentenUa eorum , qui putabant summum bonum esse scìeuliam.
Scienlia nuda. 1 Colb. et 1 Brun., nude.
Beali omnes. Sic resUluì ex anUquìssimis mss. 1 Reg., Cane, et 1 Bonon., 3 al. Reg., Remi., Ultr., aliisque multis et ediUs Tornes. ac Soubron. raelius quam beatiores caelerorum : hic enira , ut recle aìt Thomasius, aucior noster non loquiiur de raajori bea¬ titudine ; sed siraplìciter docci necessario sequì ex Ulius sènièntià, qui ^.cìenlinm summum bommi pula«
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 369-370 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | 569 LlBER RI. DE FALSA SAPIENTIA PHILOSOPH, 570 Tantus amor laudum, tantse est Victoria curae. A. 'Uud bonum facile perveniri putent, an cum diffìcul- Nec immerito summus poeta experiendum esse aìt, Et quìs cuique dolor victo, quse gloria palmae. Quod si ea, quae parit scientia, communia sunt cum aliis animalibus, non est ergo summum bonum scienUa. Praeterea non mediocre hujus defìnilionis est vilium quod scienUa nuda ponitur. Incipient enim beali omnes videri, qui arlem aliquam scierint,immo vero qui et res malas scierint ; ut tam beatus sit, qui venena didicerit temperare, quam quì moderi. Quaero ìgitur, ad quam rem scienlia referenda sii ? Si ad causas rerum naluralìura, quae beatitudo erit mihi proposila, si sciero unde Nilus orialur, vel quidquid de coelo pbysici deUranli* Quid, quod earum tate ac labore ? Expediant acumen suum, erroremque defendant. Si facile ad ìllud, ac sine labore perveniri poiest, summum bonum non est. Quid enim nos eru- ciemus, quid confìciamus, enilendo diebus et noeti- bus ? quandoquidem tam in promplu id quod quae¬ rimus jacet, ut Ulud quilibet sìne ulla contentione animi comprehendal. Sed sì coraraune quoque ac me¬ diocre quodlibet bonum non nisi labore assequimur quoniam bonorum natura in arduo posila esl, malo- rum in praecipiii, sumrao igitur labore suraraum bo¬ num assequi necesse est. Quod sì verissìmura esl, ergo altera viriule opus est, ut perveniaraus ad eara vir¬ tutera quae dicitur suraraura bonura; quod est ìncon¬ gruens , et absurdura , ut vìrtus per seìpsam perve- rerum non est scienUa , sed opinatìo, quje pro inge- B "i^t ad seìpsam. Si non potest ad ullum bonum nisi nìis varia esl. Restai ut scientia bonorum ac malo- rum summum bonum sit. Cur ergo scienUam maluit, quam ipsam sapientiam summum bonum dicere, cum sìt utriusque signifìcaUo ìCt vis eadem ? Nemo laraen usque adhuc sum.raum bonum dixit esse sapienUam , quod melius dici poiuit. Nam scienUa parum est ad honum suscipiendum , malumque fugiendum nìsi ac¬ cedat el vìrtus. MulU enìm philosophorum , cum de bonis , malìsque dìssererent, aUter tamen', quam lo¬ quebantur , natura cogente, vixerunt, quia virtute caruerunt. Virtus aulem cum scienUa conjuncla est sapieniìa. Superest ut eos elìam refellamus qui virtutem ip¬ sam summum bonum putaverunt, in qua opinione eliam M. TuUius fuit; ìn quo mulium inconsideraU per laborem perveniri, apparet virtulem esse, per quam pervenìalur; quoniam ìn suscipìendis perfe- rendisque laboribus, vis offìcìuraque virlulis est. Ergo summum bonum non potest esse ìd, per quod necesse est ad aliud perveniri. Sed ìlU, cum ìgnora¬ rent quid efficerel vìrius, aul quo tenderei, honestius aulem nìhìl reperirent, subsUterunt ìn ipsius virluUs nomine, quam nullo proposito emolumenlo, appeten- dara esse dixerunt, et bonura sibi consUluerunt, quod bono indigeret. Aristoteles ab iis uon longe recessìt, qui virtutera cuuhhoneslate sunimuin bonura puiavit : quasì possit ulla esse virtus nìsi honesta, ac non, si quid habuerit turpìludinis, virius esse desinai. Sed vidit fieri posse, ut de virtute pravo judicio male sen¬ iìalur ; et ideo exisliraaiione horainum serviendum fuerunt. Non enim virtus ipsa est summum bonum, ^ putavit, quod qui facìt, a recto bonoque discedil, quia sed effectrix et maler est sumnii boni; quoniam per¬ veniri ad ìllud sìne virtute non potest. Utrumque in¬ lellectu est facile Quaero enìm, utrumne ad praeclarum non estin nosira polestate ut virius pro suis merìUs honesteiur, Nam quid est honestas, nìsi honor per¬ peluus ad alìquem secundo populi rumore delatus? VARIORUM NOTiE. lum appi Ica mus animum , vel opum, vcl honoris ac¬ quirendi causa, ìlli incumblmus. Acquisita jara per industriara illius rei scienlia, non araplius fìnalis, sed effectrix Ulius rei causa erit, quam ìnsUtuimus. Be- TULEIUS. Tantus. Carmen est Virgìlii ex libro in Geòrgie , V. 112, ac sequens legitur v. 102, ubì poeta equorum generosorum naiuras describit; qua de re exial eUam Xenophontis Ubellus bat, ut omnes qui aliquam artem licet turpem scìve- lini, beali sint appellati. Opinatìo. Sic reposui ex omnibus pene mss. et edit. Bora. 1470. Sic et alibi passim LaclanUus : mss. 2 ree el 12 edìt. habenl opinio. Usque adhuc. Plin. I. v, ep. 6, exlr. : Usque adhue cerle neminem... amisit. Lìb. x, ep. 30 : Quod usque ad¬ huc fadum. Buneman. Quì virtutem ipsam. Addìdi tpsam ex ras. et ediUs Tanlw est. In rass. 1 Reg. vderrirao et 1 Clarom. ^ ì,"^^"^- ^*^^*^'^^ ^"^^^^^^ ^^^'^> delendumque pulat Heuraannus. M. Tullius. Quam vide Cìc. vn Tuscul, et iv et v de Finìb. ac i de Legib. Comprehendat. ApUus ex mss. et editis, quam de¬ prehendat, in vulgatis. Quia coraprehendere magis referiur ad inlelligenliara, de qna hìc tractaiur. Per quod necesse est ad aliud perveniri. Ila rectius legas ex oranìbus rass., et sex edilis codicibus, quam propter quod, viiiose in caeteris irapressis. Lactantius enira loquiiur de raedìo per quod pervenitur; et supra dixerat, per laborem, per viriutem, eie. In scriplis quinque ree est ad illudpro ad alìud cseterorura. Ex ÌSMO. Indigeret. Sic plerique rass. cura edit. Gyranic, Tornes., et anUqua Versione Gallica, else soni cons¬ tìlues enun bien qui en avaìt besoìn d'un nutre. In non¬ nuUis rass., el plerisque impressis est indigerenl. Aristoteles. PeripateUci, inquit Theodoretus, lau«* dant virtutem^ reipsa voluntati studente desideratur esl; in Regio-Pul.et 7 aliis scriplis legì« tur, tanta esl. Défìnitionis. Restiiui ex antiquissirais mss. 2 Reg., 2 Bonon., 16 alìis et 8 editis, accedenUbus 8 scrìp¬ Us in quibus est, dìffinidonis; ìn ms. Tornesìano et9 irapressis esl dispulaiìonis. At recte eraendalura est, défìnitionis ; nara ut recte raonet Thomas non agilur eo loci de dispulaUone, sed defìnitione, vel polìus sentenUa eorum , qui putabant summum bonum esse scìeuliam. Scienlia nuda. 1 Colb. et 1 Brun., nude. Beali omnes. Sic resUluì ex anUquìssimis mss. 1 Reg., Cane, et 1 Bonon., 3 al. Reg., Remi., Ultr., aliisque multis et ediUs Tornes. ac Soubron. raelius quam beatiores caelerorum : hic enira , ut recle aìt Thomasius, aucior noster non loquiiur de raajori bea¬ titudine ; sed siraplìciter docci necessario sequì ex Ulius sènièntià, qui ^.cìenlinm summum bommi pula« |
