Page 383-384 |
Previous | 192 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
§83 FIRM. LACTANTH DIVIN, INSTIT. lU
riri, quia summum bonum non ìn summo quaesie" Amus iramortalitalem esse summum bonum, id ipsum
runl, sed in imo. Summum antera quid est, nisi coe¬ lura, et Deus, unde animus oritur? Iraura quid est, nisi terra , unde corpus esl? Ilaque Ucet quidam phi¬ losophi summum bonum non corpori, sed animo de¬ derint, taraen, quoniam ìllud ad hanc vitara reiule¬ runt, quae cnm corpore lerinìnalur, ad corpus revo- }uU sunt, cujus est hoc omne tempus, quod transigi¬ tur in terra. Quare non ìmmerito summum honum non comprehenderunl; quia quidquid ad corpus spec¬ tat , el iramortalitaUs est expers, iraura sìt necesse est. Non cadit ergo in horaìnem beaUtudo ilio modo, quo philosophi pulaverunl : sed ita cadit, non ut lunc bealus sit cum vivit ìn corpore, quod uUque, ut dìs¬ solvaiur, necesse est corrumpi ; sed lunc, cum ani-
ìmniorlalera esse animam comprobemus. Qua de re ingens inter philosophos disceptatio est, nec quid¬ quara taraen explicare, aut probare potuerunt iì, quì verum de anima sentiebant ; experles enim hujus divinae eruditionìs, nec argumenta vera, quìbus vin- cerent, attulerunt, nec lesUmonia, quibus probarent. Sed oporlunius hanc qu:esUoneni Iraciabìnius in ul¬ Umo Ubro, cum de vita beala nobis erit disserendum, Superest pars Ula phìiosophiae terUa, quam vocant lQyty:àvy in qua tota dialectìca, et omnis loquendi ra¬ Uo conlinelur. Hanc divina eruditio non desiderai : quia non in lingua, sed in corde sapieniìa esl; nec in« terest, quali mare sermone: res enim, non verba qua3runlur. Et nos non de gramraaiico, aut oratore,
ma sodelate corporis liberala, ìn solo spiritu vivit. B quorum scientia est, quomodo loqui deceat, sed de Hoc uno beali esse in hac vila possumus, si minime beali esse videaraur; sì fugienles Ulecebras volupta¬ tum, solìque vìrtuU servienles, ìn omnibus laborì¬ bus miseriisque vivamus, quae sunt exerciUa, et cor¬ roboraraenla virlulis; si denique asperam illara viam dìfficilemque teneamus, quae nobis ad bealiludìnera palefacta est. Suraraum ìgitur bonum, quod beatos facìt, non potest esse , nìsi in ea religione , atque doctrina), cui spes immortalilaUs adjuncta est,
GAPUT. XHL
De animw immorlalilate, deque sapienda, philosophia et eloquentia.
sapienie disserìmus, cujus doctrina est, quomodo vi¬ vere oporteal. Quod si neque physìca ìlla ralìo necessaria esl, neque haec logica, quìa beatum lacere non possunl : restai ut ìn sola elhìca toUus phUoso- phìae vis continealur, ad quam se, abjecUs omnìbu?, Socrates contulisse dicilur. In qua eUam parte quo¬ niam philosophos errasse docui, qui summum bonum, cujus capiendi graUa generali sumus, non compre¬ henderunl ; apparet falsara et inanem esse omnem philosophiam, quia nec instruit ad jusUUse munera, nec officiura hominis ratìoneraque confìrmat. Scìant ìgìlur errare se, qui phìlosophiara putant esse sapien¬ lìam : non irahanlur auctoritate cujusquam; sed ve-
Res exigere vìdelur hoc loco, ut quoniam docui- G rìtaii polìus faveant, et accedant, Nullus hic temeri-
VARIORUM mTM,
Quoniam ìllud ad hanc vitam reiulerunt. Ila cor¬ reximus ex mss. vet., i Ronon., 4 Reg. opUniie notae, i Colbert., Pen., Brun., et ediUs Thoraas., Is., Gali., Spark. MulU rass. ree et excusi legunt, quo¬ niam ad illud hanc, ete ahi edili, ad illuni in hanc vitam.
SpedcU. Oraniura Mss. et editorum est, praeter 1 Lips. cui est perlinel. — Ad corpus special. Ediderat Celiarius, ad corpus pertinet, ex uno solo Lips. 1. At quura oranes reliqui rass. eliam Lips., 2 Goth., Guelf., WUlerb., Reimm. omnesque editi constanier spectat exhibeant, restituì. Lact. l. iv, cap. 26 : Quid ad cru¬ cem special. Ibid. cap. 4 : Sapientia special ad filios. De OpiL e 20 : Quw ad vitw beatw slalum specienl. Instit. 1. ni, cap. 17 : Ad utiiitalem special alienam. De Mort. Perfec. cap. 7 : Quw ad exhibendos milUes spectant. De Ira, cap. 1 : Error humanw slalum special. Bun.
Imum. In manu exaraUs pene oranìbus est, imum, quod summo opponitur. In 4 Reg. el 5 Colberl. legi¬ tur unum ; quod tot constat tradibus quot imum ; in 1 Colb. el Brun. et mortale et perilurum sii.; ìn 2 Reg. ree esse, pro sii; ìn excusis vanum. Vide prapced.
Corroboramenta. Nova vox, solius Laclantii aucto¬ ritate innixa.
Beatos. Sic reposui ex omnibus mss. et odo edilis; in 7 vulg, est, bealum.
Id ìpsum. Hanc diclionem uon ausus sura conira fìdera oraniura ferme manuscriplorura et edilorum codicum immutare. In septera mss. ree et edit. Tor¬ nes. est, eoipso. Abest ab excusis qualuor.
Hujus divinw erudilionis. Haec lecUo est omnium fere ediiorura et 18 rass. codicura velustiorum ac melioruin. In ree scriptis 7 et excusis 2 est, tradi- danis ^ in 1 Colbertj, monìtiomsé Sed et infra legilur^
hanc divina eruditio non desiderai, ex iisdem mss. ut supra.
Quibus vincerent. Sic omnes. Vìncere, idem quod probare, comprobare. ConL lib. vn. cap. 8 el 9. More Ciceronis, pro Cluent. cap. 23 : Sì doceo non ab Avi¬ to, vìnco ab Oppianico. Si estendo ab Oppianìco, pur- go Avilum. Bun.
Utare, ResUtui ex omnibus pene mss. et 4 ediUs. In 1 Beg. anUq. est mar ; ìn 1 al. Reg. utaris, ìn 4 scriptis ree et 12 vulgalis esl, utatur.
Bes enim, non verba, eie. Historia meraoralu dìgna scribilur in hìstoriìs ecclesìasiicìs, de quodara argu¬ to dìspuiatore, cujus sophisraala cura nerao a^qua- liura eludere valerci, iutererat chrislianus aliquis, nuUo alio quara siraplìcitalis noraine insignis. Hìc ^^^oganler disputanUs os sua siraplicitate ita obslru- ad everlendum vit^ D ^^^^ "'• obrautescerd, non sìne oranium admiralione. Inlerrogatus de lam repentino sìlenUo, respondit: alìos verba verbis comraulasse, hunc vero viriule pugnare. Exiant Sozoinenìs verba lìb. i, cap. 18. Betul.— Simile quid legitur in hisioria concilii Nicae¬ ni, cum sanctus quidam episcopus verbosum quem¬ dara Arrìan ura sola dogmaUs catholici expositione ad silenliura adegil.
Abjeclis omnibus. Scil. Phìiosophiae partibus, e. g. Physìca. Vìd. 1.1, cap. 1, noi., et I. in, cap. 21. Bun.
Generad sumus, Sìc reslìtui ex mss. velustissimis et optirais 1 Bon., 4 Reg., Golh. aUisque. Ad id enira nos oranes generad sumus, non soli philosophi. In decem scriplis' ree el 15 excusis legilur generali sunt; in Era., nati sunt,
Inanem esse omnem philosophiam. Interposuì omnem, exvd. edit. Roui., Tornes., ac Soubron. el omnibus mss. pneier 1 Reg. ree cui deesl, et 11 excusis.
Trahantur aucloritate. Plin. L aucloritute ejus trahebàntur. BuN.
vni; ep* 15, Qui
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 383-384 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | §83 FIRM. LACTANTH DIVIN, INSTIT. lU riri, quia summum bonum non ìn summo quaesie" Amus iramortalitalem esse summum bonum, id ipsum runl, sed in imo. Summum antera quid est, nisi coe¬ lura, et Deus, unde animus oritur? Iraura quid est, nisi terra , unde corpus esl? Ilaque Ucet quidam phi¬ losophi summum bonum non corpori, sed animo de¬ derint, taraen, quoniam ìllud ad hanc vitara reiule¬ runt, quae cnm corpore lerinìnalur, ad corpus revo- }uU sunt, cujus est hoc omne tempus, quod transigi¬ tur in terra. Quare non ìmmerito summum honum non comprehenderunl; quia quidquid ad corpus spec¬ tat , el iramortalitaUs est expers, iraura sìt necesse est. Non cadit ergo in horaìnem beaUtudo ilio modo, quo philosophi pulaverunl : sed ita cadit, non ut lunc bealus sit cum vivit ìn corpore, quod uUque, ut dìs¬ solvaiur, necesse est corrumpi ; sed lunc, cum ani- ìmniorlalera esse animam comprobemus. Qua de re ingens inter philosophos disceptatio est, nec quid¬ quara taraen explicare, aut probare potuerunt iì, quì verum de anima sentiebant ; experles enim hujus divinae eruditionìs, nec argumenta vera, quìbus vin- cerent, attulerunt, nec lesUmonia, quibus probarent. Sed oporlunius hanc qu:esUoneni Iraciabìnius in ul¬ Umo Ubro, cum de vita beala nobis erit disserendum, Superest pars Ula phìiosophiae terUa, quam vocant lQyty:àvy in qua tota dialectìca, et omnis loquendi ra¬ Uo conlinelur. Hanc divina eruditio non desiderai : quia non in lingua, sed in corde sapieniìa esl; nec in« terest, quali mare sermone: res enim, non verba qua3runlur. Et nos non de gramraaiico, aut oratore, ma sodelate corporis liberala, ìn solo spiritu vivit. B quorum scientia est, quomodo loqui deceat, sed de Hoc uno beali esse in hac vila possumus, si minime beali esse videaraur; sì fugienles Ulecebras volupta¬ tum, solìque vìrtuU servienles, ìn omnibus laborì¬ bus miseriisque vivamus, quae sunt exerciUa, et cor¬ roboraraenla virlulis; si denique asperam illara viam dìfficilemque teneamus, quae nobis ad bealiludìnera palefacta est. Suraraum ìgitur bonum, quod beatos facìt, non potest esse , nìsi in ea religione , atque doctrina), cui spes immortalilaUs adjuncta est, GAPUT. XHL De animw immorlalilate, deque sapienda, philosophia et eloquentia. sapienie disserìmus, cujus doctrina est, quomodo vi¬ vere oporteal. Quod si neque physìca ìlla ralìo necessaria esl, neque haec logica, quìa beatum lacere non possunl : restai ut ìn sola elhìca toUus phUoso- phìae vis continealur, ad quam se, abjecUs omnìbu?, Socrates contulisse dicilur. In qua eUam parte quo¬ niam philosophos errasse docui, qui summum bonum, cujus capiendi graUa generali sumus, non compre¬ henderunl ; apparet falsara et inanem esse omnem philosophiam, quia nec instruit ad jusUUse munera, nec officiura hominis ratìoneraque confìrmat. Scìant ìgìlur errare se, qui phìlosophiara putant esse sapien¬ lìam : non irahanlur auctoritate cujusquam; sed ve- Res exigere vìdelur hoc loco, ut quoniam docui- G rìtaii polìus faveant, et accedant, Nullus hic temeri- VARIORUM mTM, Quoniam ìllud ad hanc vitam reiulerunt. Ila cor¬ reximus ex mss. vet., i Ronon., 4 Reg. opUniie notae, i Colbert., Pen., Brun., et ediUs Thoraas., Is., Gali., Spark. MulU rass. ree et excusi legunt, quo¬ niam ad illud hanc, ete ahi edili, ad illuni in hanc vitam. SpedcU. Oraniura Mss. et editorum est, praeter 1 Lips. cui est perlinel. — Ad corpus special. Ediderat Celiarius, ad corpus pertinet, ex uno solo Lips. 1. At quura oranes reliqui rass. eliam Lips., 2 Goth., Guelf., WUlerb., Reimm. omnesque editi constanier spectat exhibeant, restituì. Lact. l. iv, cap. 26 : Quid ad cru¬ cem special. Ibid. cap. 4 : Sapientia special ad filios. De OpiL e 20 : Quw ad vitw beatw slalum specienl. Instit. 1. ni, cap. 17 : Ad utiiitalem special alienam. De Mort. Perfec. cap. 7 : Quw ad exhibendos milUes spectant. De Ira, cap. 1 : Error humanw slalum special. Bun. Imum. In manu exaraUs pene oranìbus est, imum, quod summo opponitur. In 4 Reg. el 5 Colberl. legi¬ tur unum ; quod tot constat tradibus quot imum ; in 1 Colb. el Brun. et mortale et perilurum sii.; ìn 2 Reg. ree esse, pro sii; ìn excusis vanum. Vide prapced. Corroboramenta. Nova vox, solius Laclantii aucto¬ ritate innixa. Beatos. Sic reposui ex omnibus mss. et odo edilis; in 7 vulg, est, bealum. Id ìpsum. Hanc diclionem uon ausus sura conira fìdera oraniura ferme manuscriplorura et edilorum codicum immutare. In septera mss. ree et edit. Tor¬ nes. est, eoipso. Abest ab excusis qualuor. Hujus divinw erudilionis. Haec lecUo est omnium fere ediiorura et 18 rass. codicura velustiorum ac melioruin. In ree scriptis 7 et excusis 2 est, tradi- danis ^ in 1 Colbertj, monìtiomsé Sed et infra legilur^ hanc divina eruditio non desiderai, ex iisdem mss. ut supra. Quibus vincerent. Sic omnes. Vìncere, idem quod probare, comprobare. ConL lib. vn. cap. 8 el 9. More Ciceronis, pro Cluent. cap. 23 : Sì doceo non ab Avi¬ to, vìnco ab Oppianico. Si estendo ab Oppianìco, pur- go Avilum. Bun. Utare, ResUtui ex omnibus pene mss. et 4 ediUs. In 1 Beg. anUq. est mar ; ìn 1 al. Reg. utaris, ìn 4 scriptis ree et 12 vulgalis esl, utatur. Bes enim, non verba, eie. Historia meraoralu dìgna scribilur in hìstoriìs ecclesìasiicìs, de quodara argu¬ to dìspuiatore, cujus sophisraala cura nerao a^qua- liura eludere valerci, iutererat chrislianus aliquis, nuUo alio quara siraplìcitalis noraine insignis. Hìc ^^^oganler disputanUs os sua siraplicitate ita obslru- ad everlendum vit^ D ^^^^ "'• obrautescerd, non sìne oranium admiralione. Inlerrogatus de lam repentino sìlenUo, respondit: alìos verba verbis comraulasse, hunc vero viriule pugnare. Exiant Sozoinenìs verba lìb. i, cap. 18. Betul.— Simile quid legitur in hisioria concilii Nicae¬ ni, cum sanctus quidam episcopus verbosum quem¬ dara Arrìan ura sola dogmaUs catholici expositione ad silenliura adegil. Abjeclis omnibus. Scil. Phìiosophiae partibus, e. g. Physìca. Vìd. 1.1, cap. 1, noi., et I. in, cap. 21. Bun. Generad sumus, Sìc reslìtui ex mss. velustissimis et optirais 1 Bon., 4 Reg., Golh. aUisque. Ad id enira nos oranes generad sumus, non soli philosophi. In decem scriplis' ree el 15 excusis legilur generali sunt; in Era., nati sunt, Inanem esse omnem philosophiam. Interposuì omnem, exvd. edit. Roui., Tornes., ac Soubron. el omnibus mss. pneier 1 Reg. ree cui deesl, et 11 excusis. Trahantur aucloritate. Plin. L aucloritute ejus trahebàntur. BuN. vni; ep* 15, Qui |
