Page 521-522 |
Previous | 261 of 550 | Next |
|
small (250x250 max)
medium (500x500 max)
Large
Extra Large
large ( > 500x500)
Full Resolution
All (PDF)
|
Loading content ...
Uì LIBER ÌV. DE VERA SAWENTIa: Et RELIG. ma
quem venisse a Deo negant. Fìngamus aliquem de A docenti homo sic respondere : Volo equidem non
coelo esse raittendum, qui vitam hominura rudimen- lis virtutis insUtuat, et ad justiliam formet. Nerainì dubium poiest esscy quin is doctor, quicoeUius mìl¬ Utur, tam scienlia sit rerum oraniura quam viriule perfectus ; ne nihil inter coelestem terrenumque dif¬ ferat. Nani in homine interna et propria doclriua esso nullo pacto potesl. Nec énim mens terrenis vi- scerìbus inclusa, et labe corporis impedita, aut cora¬ prehendere per se potest, aut capere veritalera, nisi aliunde doceatur. Et sì maxime possit, sumraara ta¬ men viriutem capere nequeat, et omnibus viUìs re¬ sistere, quorum materia ìn viscerìbus conUnetur. Eo fìt, ut terrenus doclor perfeclus esse non possit, At yero coeleslìs, cui scìenliam diviniias, viriutem im- morlaUlas iribuit, ìn docendo quoque, sicut ìn ca-le- leris, perfeclus et consuniinatus sìt necesse est. At ìd omnino fieri non potest, nisi mortale sibi corpus assumat. Gur autein fìeri non possit, raUo clara cst. Nara si veniat ad bomines , ul Deus, ut omìtiam, quod morlales oculi clariiaiem raajeslaUs ejus con¬ spìcere ac sustinere non possunl, ìpse certe Deus vir¬ tulem doeere non poterit, quia expers corporis non fa¬ ciei, quae docebU, acper hoc doctrina ejus perfecla non eril. Alioqui sì summa virius est, dolorem patienier projustilìa offìcioque perferre, sì virtus est, morlera ipsara et ìnlenialam non metuere, et illatam forliter susUnere; debet ergo doctor ìlle perfectus, el ducere ista praecipiendo, et confìrmare faciendo ; quia qui dat praecepla vivendi, amputare debel omnium excusa
peccare ; sed vincer; indutus sum enira carne fragili, et irabecilla ; haec est, quae concupiscit, quae irasci¬ tur, quae dolci, quée morì Umet. Itaque ducer invilus, el pecco, non quia volo, sed quia cogor. Seniio me et ipse peccare : sed necèssitas fragililalis ìmpelUt, cui repugnare non possura. Quid ad haec respondebit praeceplor ille jusliUae? quomodo confutabit ac redar- guet hominem, qui delictis suìs excusaUonem carnis obiendet, nìsi et ipse carne fuerit indutus, ut oslen¬ dal, eUam carnem posse capere vìrlutera ? Coniuraa¬ cia enim redarguì non poiest, nisì exemplo. Nam ha¬ bere non possunt, qua? doceas, fìrraitatèra, nisi ea prior feceris; quia natura hominura proclivis ìn viUa, videri vult non modo cum venia, sed etiiim cum ra- B Uone peccare. Oporld magistrum doctoremque yìr« luUs horainì sìraillimum fieri, ul vincendo peccatura, doceat hominera vinci ab eo posse peccatum. Sì vero sii iramortalis, exemplura proponere boraini nullo modo potesl. Existet enìm constans aliquis, ac dìcet : Tu quidera non peccas, quia liber es ab hoc corpore; non concupiscis, quia inimoriali nihil est neces¬ sariura. Mihi vero raultìs rebus opus est, ut tuear hanc vitara. Moriem non Umes, quìa valere ìn te non poiest. Dolorera conleranis, quia nullara vira paU po¬ ies. At ego mortalis utrumque Uraeo, quia crucìaius mihi gravissinios inferunl, quos tiderare carnis in¬ fìrmìias non polesl. Doclor ilaque vìriulis etiani hanc excusalionem debuii horaìnibus auferre , ne quis, quod peccai, necessitati polìus adscribat, quara culpae
lionum vias, ul iraponat hominibus parendi necessì- ^ suae. Ergo ut perfeclus esse possii, nìhìl eì debet
opponi ab eo qui docendos est ; ut sì forle dixerit : Im.possbìlia praecipis ; respondeat : Ecce ipse facio. At ego carne ìnduius sura, cujus est peccare pro¬ prium. Et ego eamdera carnera gero ; et tamen pec¬ catura in rae non dorainaiur. Mihi opes conleranere diffìcile est, quìa vivi aliter non poiest in hoc cor¬ pore. Ecce et mìhì corpus est ; et lanien pugno con¬ tra oranem cupiditaiem. Non possura pro justilia nec dolorem ferre, nec mortem, quìa fragilìs sum, Ecce
talem, non vi aliqua, sed pudore, et taraen liberta- lem relìnquat, ul et praeraium sii conslìlulum paren¬ Ubus, quìa polerant non parere, si veUent, et non parenUbus pcena, quia poterant parere, sì vellent. Quoraodo ergo poierit amputari excusaUo,nisì ut qui docd, faciat quae docd, et sì quasi praevius, et ma¬ num porrigat secuturo? quemadraodura auteni po¬ lesl facere quie docel, si non sii sìniilìs ei quem do¬ cet ? Nani sì nulli subjectus sii passioni, potest eì
VARIORUM mTJE.
Nisi aliunde doceaiur. Quia caro et sanguis, juxta scribit :iVo« enìm quod volo bonum, hoc fada : sed Ghristuiu ipsum, non revelat nobìs mysteria. y. quod odi malum, hoc facio. Velie quìdera sibi adesse,
Sibì. Verbum istud deesl in editìonib. ann. 1476, 1497,1513 et 1515.
El tamen libertalem, eie. Tribuit libero arbitrio quod corapetit : at sìne dìvìuo auxUìo non possunt horaìnes raereri vilara :elernara. Neque enìin peccala vinciinus, quìa Christus exemplura est, sed quìa vires praebet : nisi fortassis per raanuum porrecUonem, vir¬ tulem spìrilus ChrisU inielligere velis.
Et non parenlibus pwna, quia polerant parere, si vellent. Desunt ba?c verba in 12 raanu exaraUs el 3 irapressis : sed videntur necessaria.
Quw irasciitir, quw dolet, quw morì lìmel. H:ec le* Clio est rass. Bonon., Regio Pul., 6 Golb. aliorum¬ que pliirimorum, et 14 vnlgalorum. In 1 Reg. anUl quissìnio, et in alio ilem Regfio esl, quw irascitur, quw dolere, quw morì lìmel. In edilis Thom,, Thys., Gali., quw irasci, quw dolet, mendose, repuguante verbo- rum nexu. 1
Itaque ducer invilus, eie. lAlquì hoc eUam Paulus conquerilur. Sie enim ad Romanos capite vn, 15,
Patrol. VL
ut faciat bonum, sed facullalem facìendi ìnsuìs viri- bus non reperiebar. Sed cap. sequenlì, v. 3 : Quod impossìbile eral legi in quo infirmabaiur per carnem , Deus Filium suum miltens in similitudinem carnis pec¬ cati, el de peccato damnavit peccatum ìn carne, eie.
Confulabii. Manuscriplorura est el edil. Tornes. Refulabil^ unius Golb. et ediiornrn.
Homìni simillimum fieri. Mss 9 el edili, homìnum si- mìllìnmm. 1 Bonon. anUq., Ullr.,/iomim's simillimum. Jun., homini similem.
Constans. Id èst, perUnax el perseverans in sua opinione, quam opposuerat.
Quia vivi aliter iion potesl ìn hoc corpore. Addilum vìvi, quod deeral pluribus editis. In ms. Eni. esl, quìa vìvere aliter non possum.
Neque hominem perfecla dodrina esse posse. Mss. 2 Golb., 2 Lips., 2 Clarora. et edìt. Tornes. babent, perfectw doctrinw ; 1 Reg. anlìq. et Era. perfeclum dodrina ; 1 Colbert. homini perfectam doctrinam.
(Videiìnfraeoì. 523, lìn. 12.)
17
Object Description
| Title | Patrologiae cursus completus. Series prima. Tomus VI. |
| Creator | Migne, J.-P. (Jacques-Paul), 1800-1875. |
| Contributors | Hamman, A.-G. (Adalbert-G.), 1910- |
| Date | 1844 |
| Call Number | BR60.M4 |
| Language | Latin |
| Type | Books/Pamphlets |
| Related Resource Identifier | http://yufind.library.yale.edu/yufind/Record/524253 |
Description
| Title | Page 521-522 |
| Type | Books/Pamphlets |
| Transcript | Uì LIBER ÌV. DE VERA SAWENTIa: Et RELIG. ma quem venisse a Deo negant. Fìngamus aliquem de A docenti homo sic respondere : Volo equidem non coelo esse raittendum, qui vitam hominura rudimen- lis virtutis insUtuat, et ad justiliam formet. Nerainì dubium poiest esscy quin is doctor, quicoeUius mìl¬ Utur, tam scienlia sit rerum oraniura quam viriule perfectus ; ne nihil inter coelestem terrenumque dif¬ ferat. Nani in homine interna et propria doclriua esso nullo pacto potesl. Nec énim mens terrenis vi- scerìbus inclusa, et labe corporis impedita, aut cora¬ prehendere per se potest, aut capere veritalera, nisi aliunde doceatur. Et sì maxime possit, sumraara ta¬ men viriutem capere nequeat, et omnibus viUìs re¬ sistere, quorum materia ìn viscerìbus conUnetur. Eo fìt, ut terrenus doclor perfeclus esse non possit, At yero coeleslìs, cui scìenliam diviniias, viriutem im- morlaUlas iribuit, ìn docendo quoque, sicut ìn ca-le- leris, perfeclus et consuniinatus sìt necesse est. At ìd omnino fieri non potest, nisi mortale sibi corpus assumat. Gur autein fìeri non possit, raUo clara cst. Nara si veniat ad bomines , ul Deus, ut omìtiam, quod morlales oculi clariiaiem raajeslaUs ejus con¬ spìcere ac sustinere non possunl, ìpse certe Deus vir¬ tulem doeere non poterit, quia expers corporis non fa¬ ciei, quae docebU, acper hoc doctrina ejus perfecla non eril. Alioqui sì summa virius est, dolorem patienier projustilìa offìcioque perferre, sì virtus est, morlera ipsara et ìnlenialam non metuere, et illatam forliter susUnere; debet ergo doctor ìlle perfectus, el ducere ista praecipiendo, et confìrmare faciendo ; quia qui dat praecepla vivendi, amputare debel omnium excusa peccare ; sed vincer; indutus sum enira carne fragili, et irabecilla ; haec est, quae concupiscit, quae irasci¬ tur, quae dolci, quée morì Umet. Itaque ducer invilus, el pecco, non quia volo, sed quia cogor. Seniio me et ipse peccare : sed necèssitas fragililalis ìmpelUt, cui repugnare non possura. Quid ad haec respondebit praeceplor ille jusliUae? quomodo confutabit ac redar- guet hominem, qui delictis suìs excusaUonem carnis obiendet, nìsi et ipse carne fuerit indutus, ut oslen¬ dal, eUam carnem posse capere vìrlutera ? Coniuraa¬ cia enim redarguì non poiest, nisì exemplo. Nam ha¬ bere non possunt, qua? doceas, fìrraitatèra, nisi ea prior feceris; quia natura hominura proclivis ìn viUa, videri vult non modo cum venia, sed etiiim cum ra- B Uone peccare. Oporld magistrum doctoremque yìr« luUs horainì sìraillimum fieri, ul vincendo peccatura, doceat hominera vinci ab eo posse peccatum. Sì vero sii iramortalis, exemplura proponere boraini nullo modo potesl. Existet enìm constans aliquis, ac dìcet : Tu quidera non peccas, quia liber es ab hoc corpore; non concupiscis, quia inimoriali nihil est neces¬ sariura. Mihi vero raultìs rebus opus est, ut tuear hanc vitara. Moriem non Umes, quìa valere ìn te non poiest. Dolorera conleranis, quia nullara vira paU po¬ ies. At ego mortalis utrumque Uraeo, quia crucìaius mihi gravissinios inferunl, quos tiderare carnis in¬ fìrmìias non polesl. Doclor ilaque vìriulis etiani hanc excusalionem debuii horaìnibus auferre , ne quis, quod peccai, necessitati polìus adscribat, quara culpae lionum vias, ul iraponat hominibus parendi necessì- ^ suae. Ergo ut perfeclus esse possii, nìhìl eì debet opponi ab eo qui docendos est ; ut sì forle dixerit : Im.possbìlia praecipis ; respondeat : Ecce ipse facio. At ego carne ìnduius sura, cujus est peccare pro¬ prium. Et ego eamdera carnera gero ; et tamen pec¬ catura in rae non dorainaiur. Mihi opes conleranere diffìcile est, quìa vivi aliter non poiest in hoc cor¬ pore. Ecce et mìhì corpus est ; et lanien pugno con¬ tra oranem cupiditaiem. Non possura pro justilia nec dolorem ferre, nec mortem, quìa fragilìs sum, Ecce talem, non vi aliqua, sed pudore, et taraen liberta- lem relìnquat, ul et praeraium sii conslìlulum paren¬ Ubus, quìa polerant non parere, si veUent, et non parenUbus pcena, quia poterant parere, sì vellent. Quoraodo ergo poierit amputari excusaUo,nisì ut qui docd, faciat quae docd, et sì quasi praevius, et ma¬ num porrigat secuturo? quemadraodura auteni po¬ lesl facere quie docel, si non sii sìniilìs ei quem do¬ cet ? Nani sì nulli subjectus sii passioni, potest eì VARIORUM mTJE. Nisi aliunde doceaiur. Quia caro et sanguis, juxta scribit :iVo« enìm quod volo bonum, hoc fada : sed Ghristuiu ipsum, non revelat nobìs mysteria. y. quod odi malum, hoc facio. Velie quìdera sibi adesse, Sibì. Verbum istud deesl in editìonib. ann. 1476, 1497,1513 et 1515. El tamen libertalem, eie. Tribuit libero arbitrio quod corapetit : at sìne dìvìuo auxUìo non possunt horaìnes raereri vilara :elernara. Neque enìin peccala vinciinus, quìa Christus exemplura est, sed quìa vires praebet : nisi fortassis per raanuum porrecUonem, vir¬ tulem spìrilus ChrisU inielligere velis. Et non parenlibus pwna, quia polerant parere, si vellent. Desunt ba?c verba in 12 raanu exaraUs el 3 irapressis : sed videntur necessaria. Quw irasciitir, quw dolet, quw morì lìmel. H:ec le* Clio est rass. Bonon., Regio Pul., 6 Golb. aliorum¬ que pliirimorum, et 14 vnlgalorum. In 1 Reg. anUl quissìnio, et in alio ilem Regfio esl, quw irascitur, quw dolere, quw morì lìmel. In edilis Thom,, Thys., Gali., quw irasci, quw dolet, mendose, repuguante verbo- rum nexu. 1 Itaque ducer invilus, eie. lAlquì hoc eUam Paulus conquerilur. Sie enim ad Romanos capite vn, 15, Patrol. VL ut faciat bonum, sed facullalem facìendi ìnsuìs viri- bus non reperiebar. Sed cap. sequenlì, v. 3 : Quod impossìbile eral legi in quo infirmabaiur per carnem , Deus Filium suum miltens in similitudinem carnis pec¬ cati, el de peccato damnavit peccatum ìn carne, eie. Confulabii. Manuscriplorura est el edil. Tornes. Refulabil^ unius Golb. et ediiornrn. Homìni simillimum fieri. Mss 9 el edili, homìnum si- mìllìnmm. 1 Bonon. anUq., Ullr.,/iomim's simillimum. Jun., homini similem. Constans. Id èst, perUnax el perseverans in sua opinione, quam opposuerat. Quia vivi aliter iion potesl ìn hoc corpore. Addilum vìvi, quod deeral pluribus editis. In ms. Eni. esl, quìa vìvere aliter non possum. Neque hominem perfecla dodrina esse posse. Mss. 2 Golb., 2 Lips., 2 Clarora. et edìt. Tornes. babent, perfectw doctrinw ; 1 Reg. anlìq. et Era. perfeclum dodrina ; 1 Colbert. homini perfectam doctrinam. (Videiìnfraeoì. 523, lìn. 12.) 17 |
